marcinpruszcz
KrzyśKTo jest ta subtelna różnica pomiędzy "pobawić się", a "uprawiać sport wyczynowo".
Jakieś tam sukcesy zawodnicy odnoszą. Jakieś tam złoto na mistrzostwach polski się trafiało, więc najwyraźniej taki sposób treningu się sprawdza.
KrzyśKKażdy sport walki wymaga automatyzmów, które wyrabia uprawianie tego właśnie sportu. I te już wyrobione automatyzmy można dość łatwo zakłócić uprawiając inną dyscyplinę sportu. Oczywiście chodzi o właśnie uprawianie dyscypliny sportu, a nie zabawę w nią.
Ludzi tego pokroju akurat nigdy nie rozumiałem. Jak chodziłem do szkoły to byli ludzie co się im angielski z niemieckim mieszał, ja osobiście nigdy nie miałem takich problemów.
KrzyśKW moim przypadku trenerzy obawiali się, że poboksuję, przewrócę jednego, czy drugiego i stracę zapał do judo, ale kiedy jeden z tych naszych kolegów bokserów zaczął mi pokazywać, jak wyprowadzać ciosy, to wyszło mi, że ja mógłby uderzyć z całej siły i nic (albo niewiele), a on, jakby mnie trącił, to leżałbym jak długi. Kwestia techniki. Wydawało mi się, że wale w worek mocno, a ten mi pokazał, ze źle pracuje prawa noga i biodro i jak przyłożył to zatrząsł się nie tylko worek, ale wręcz budynek. I powiedział, ze wcale nie wykonał silniejszego ruchu, niż ja, tylko wszystko skupiło sie na rękawicy.
Jak będziesz chciał coś zmienić, to czy czegoś spróbowałeś ma drugorzędne znaczenie. Ja przykładowo coraz częściej mam myśli o treningu zapasów. Pomimo tego, że nigdy tego nie ćwiczyłem jestem gotów na poświęcenia...
1
