Naukowa nazwa choroby: Zespół Napięcia Trąbkowego (ZNT)
Mutacje choroby: głównie spotykamy się z dwoma odmianami: trąbkofilia płucna (osobnik samodzielnie trąbi używając własnych narządów płucnych) i trąbkofilia urojona (w celu trąbienia osobnik chory posługuje się sprężonym sztucznie powietrzem).
Grupy ryzyka: zachorować może każdy początkujący kibic sportowy pozbawiony właściwej opieki i nieostrzeżony na czas.
Sposób zakażenia: nieznany, prawdopodobnie przez bliski kontakt z osobą sprzedającą trąbki (tzw. nosicielem trąbek).
Objawy:
• Częściowa utrata słuchu
• Zwiększona potrzeba zwracania na siebie uwagi
• Całkowita utrata (dobrego) smaku
• Przekrwione białka oczne (w odmianie płucnej)
• Brak jakiejkolwiek formy dopingu (poza charakterystycznym „buuuuuuu” – co jak wiemy dopingiem nie jest)
Historia choroby: nieznana, pojawiły się wprawdzie głosy, że początki choroby sięgają tzw. „Trąb Jerychońskich” bądź, że jest to nowa mutacja broni biologicznej wykorzystywana przez terrorystów – brak jednak na to wystarczających dowodów.
Przebieg: Choroba trwa cały mecz piłkarski, (czyli ok. 90 minut), w ekstremalnych przypadkach jej przebieg rozpoczyna się kilkanaście minut przed meczem i kończy w pół godziny po meczu.
Leczenie: choroba całkowicie uleczalna – po amputacji trąbki chory wraca błyskawicznie do zdrowia. Osobnicy uzależnieni od trąbek mogą jeszcze przez kilka minut po amputacji odczuwać lekkie rozdrażnienie.
Nawroty: w zasadzie po jednorazowym przebyciu choroby i zastosowaniu terapii chirurgicznej nawrotów ZNT nie stwierdzono.
Jeżeli chcesz przedstawić swoje poparcie dla naszej akcji w postaci równie ciekawego tekstu - wyślij go do nas!
*trening czyni mistrza*