Choroba psychiczna?

no i chcę przekazać tylko tyle :
kazda choroba psychiczna jest trudna do leczenia ---> brak świadomości pacjenta

co innego np taki zawał - boli najczęściej - to i każdy pójdzie do lekarza

[loot:]każda interwencja ze strony dzieci i żony kończy się przemocą. ponoć bije ich bez opamiętania.

Art. 21. 1. Osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośredniowłasnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób,bądź nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, może być poddana badaniu psychiatrycznemu również bez jej zgody, a osoba małoletnia lub ubezwłasnowolniona całkowicie - także bez zgody jej przedstawiciela ustawowego. (USTAWA z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, Dz. U. Nr 111, poz. 535 z późniejszymi zmianami)

W praktyce nie wygląda to tak łatwo. Należy udać się do Poradni Zdrowia Psychicznego gdzie, być może, specjalista psychiatra zgodzi się na wizytę domową lub w chwili, gdy osoba ta jest agresywna wezwac zespół wyjazdowy Pogotowia Ratunkowego (podczas rozmowy z dyspozytornią należy podkreślić jej agresywność). Lekarz Pogotowia oceni na miejscu czy istnieje potrzeba przewiezienia chorego do szpitala celem przeprowadzenia szczegółowego badania. Niestety, w praktyce będą potrzebne najprawdopodobniej takie dwa-trzy zgłoszenia nim osoba ta zostanie zabrana do szpitala.

Jest jeszcze trzecie wyjście, o którym piszę niechętnie, bo powoduje najwięcej plotek u sąsiadów: w momencie nasilonej agresywności wezwanie patrolu Policji. Jeśli zaistnieje taka potrzeba (w ich mniemaniu), funkcjonariusze sami wezwą Pogotowie Ratunkowe, a wtedy sprawa wzięcia tejże osoby na przymusowe badanie będzie stała w zupełnie innym świetle. Z doświadczenia muszę jednak uprzedzić, że patrol przyjedzie nie wcześniej niż po kilkudziesięciu minutach co czyni bardzo prawdopodobnym, że atak agresji zdąży minąć -- cóż, kłótnie rodzinne, a tak zostanie to zakwalifikowane, nie są na liście priorytetów naszych służb porządkowych.

Na pierwszym miejscu są jednak rozmowy z tą osobą. Zauważ proszę, nie rozmowa, ale rozmowy nakłaniające do dobrowolnego poddania się badaniu psychiatrycznego. Chory, jeśli ma się temu poddać, musi sam zobaczyć taką potrzebę.

Kurcze, jest to ciężki, trudny i przykry temat. Więcej o przymusowym badaniu i przymusowej hospitalizacji w oddziale psychiatrycznym znajdziesz w dalszych artykułach cytowanej ustawy. Jej tekst, wraz z osobnymi nowelizacjami, ściągniesz w formacie pdf ze strony [http://www.sejm.gov.pl] >> Prawo.

Życzę udanego rozwiązania tej sytuacji.