W 52% przypadków przyczyną bólu jest zapalenie ścięgien mięśni, tzw. stożka rotatorów. Tworzące go mięśnie (
nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy i podłopatkowy) przybierają kształt kaptura ściśle spojonego z torebką stawu ramiennego. Stąd wzięto się porównanie do stożka. Najczęściej stany zapalne umiejscawiają się w ścięgnach mięśni nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego i podłopatkowego. Klęską jest stan zapalny wszystkich ścięgien i wówczas już o jakichkolwiek treningach z udziałem stawu barkowego nie może być mowy. Charakterystyczną cechą stanów zapalnych ścięgien mięśni stożka rotatorów jest ból punktowy (tylko w jednym miejscu), występujący przy wykonywaniu ruchów z oporem czyli z obciążeniem. Przy ruchach wykonywanych bez oporu ból się nie pojawia.
Ograniczenie ruchów w stawach barkowych zależy od miejsca, w którym powstał stan zapalny i tak:
— przy zapaleniu ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego ból odczuwamy przy unoszeniu sztangielek bokiem w górę,
— przy zapaleniu ścięgna mięśnia podgrzebieniowego ból odczuwamy przy rotacji zewnętrznej wbrew oporowi,
— przy zapaleniu ścięgna mięśnia podtopatkowego ból odczuwamy przy rotacji wewnętrznej ramienia wbrew oporowi,
We wszystkich ww. przypadkach stwierdza się istnienie tzw. „bolesnego łuku", czyli bólu w czasie unoszenia ramienia, który rozpoczyna się przy odwiedzeniu ręki w bok w zakresie od 40-120°.
Leczenie zapalenia stożka rotatorów jest trudne, wymaga wykrycia przyczyny przeciążenia barku i jej wyeliminowania poprzez:
1. zakaz treningu obciążającego barki,
2. rehabilitację w ośrodku specjalistycznym:
a. fizykoterapią o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym,
b. kinezyterapią polegającą na leczeniu ruchem po ustaniu fazy ostrego bólu,
3.farmakoterapię przy pomocy leków przeciwzapalnych,rozlużniających mięśnie,infekcji podstawowych np.:Celeston,
4.okresowe unieruchomienie chorego stawu.
Nieleczone zapalenie stożka rotatorów prowadzi do jego osłabienia,zmian zwyrodnieniowych,co z kolei prowadzi do zaniku mięśni obręczy barkowej,osłabienia siły mięśniowej,ograniczenia zakresu ruchów,a to już wymaga leczenia operacyjnego.
Pamiętajmy, że jeżeli tylko poczujemy ból, a nawet pewien dyskomfort w którymś ze stawów, to trzeba natychmiast przerwać ćwiczenie i poznać dokładnie przyczynę bólu. Jeżeli przekonamy się, że to nic poważnego, to wystarczy na pewien czas zmniejszyć obciążenie treningów z udziałem stawów barkowych, a jeżeli ból będzie się utrzymywał, trzeba się udać do lekarza specjalisty z zakresu traumatologii lub ortopedii. Najczęstszą przyczyną urazu stawu barkowego, jest nadmierne jego przeciążenie, skutkiem zaś, pojawiające się stany zapalne i ból.