Duże ilości jabłczanu cytruliny - czy są jakieś przeciwwskazania?

Biniu - dzięki...

Interesuje mnie geneza tego brzmienia zerowego samogłoski w wygłosie - ale nie będę Cię już męczył - gdzieś sobie poszukam.

Może warto zrobić na forum dział językowy?...

jest ktos chetny na sponsoring dla szwagierki jako modki dzialu ??

Twoje pytanie kieruje dalej :D
to w koncu nie mnie meczysz :D

Zmieniony przez - Biniu w dniu 2007-05-09 21:43:39

Slawku na razie odpowiedz na pytanie nr 2 :D

tytuły książek o toponomastyce

Może to być np.

Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski Marii Malec

albo cokolwiek Kazimierza Rymuta,

np.

Nazwy miejscowe Polski.

Nazwy miast Polski.

Patronimiczne nazwy miejscowe w Małopolsce.

Geografia nazewnicza.

Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe.

powodzenia :D

Patrz Biniu - nie miałem pojęcia, że jest słownik etymologiczny nazw geograficznych. Dzięki - pszukam.

pytasz - masz :D

Slawku i zamkniecie tematu Suwalki


To, jak się odmienia konkretną nazwę miejscowości w Polsce, zależy
przede wszystkim od zwyczaju panującego w danej okolicy. Bywa, że
występuje kilka, kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt miejscowości o
nazwie mającej w mianowniku taką samą postać. Nie oznacza to jednak, że
każda z tych nazw będzie się tak samo odmieniać. Jako przykład można
podać nazwę Piaski - strukturalnie podobną do nazwy Suwałki.
Miejscowości o tej nazwie jest w Polsce kilkadziesiąt, forma D.
większości tych nazw ma formę: Piasków, ale kilka z nich ma dopełniacz
bezkońcówkowy z zachowanym e: Piasek, a jedna nazwa (Piaski Duchowne pod
Warszawą) - dopełniacz bezkońcówkowy bez e: Piask. O wyborze odmiany
decydowali na przestrzeni wieków sami mieszkańcy - jaka forma była
używana, taka się utrwaliła i taka przysługuje nazwie danej miejscowości.
Przeważnie miejscowości położone na północy Polski mają nazwy o D.
bezkońcówkowym, a położone na południu - nazwy o D. na -ów.

Biniu - podziękuj serdecznie szwagierce. Możesz jeszcze przesłać jej i tą uwagę:

O zwyczajowej odmianie nazw miescowości to wiedziałem. To właśnie dlatego dziwowałem się nad odmianą "Suwałki", bo miejscowi mawiają, że jadą do Suwałek. Moim zdaniem mamy tu do czynienia z sytuacją odwrotną, czyli tzw. hiperpoprawnością. Polega ona na tym, że miejscowa odmiana wydaje się twórcom słowników plebejska i poprawiają ją na brzmiącą - niby to - lepiej.