Anonim
Co lepsze na apetyt: peritol czy ketotifen?
...
Napisał(a)
Ekspert
Szacuny
11149
Napisanych postów
51567
Wiek
31 lat
Na forum
24 lat
Przeczytanych tematów
57816
...
Napisał(a)
Aleks
Moderator
Ekspert
Szacuny
3786
Napisanych postów
18463
Wiek
49 lat
Na forum
22 lat
Przeczytanych tematów
205633
Ketotifen to nie jest lek na zwiekszenie apetytu...
Chcesz byc naprawde wielki.... to skup sie na swojej diecie
...
Napisał(a)
Ekspert
Szacuny
11149
Napisanych postów
51567
Wiek
31 lat
Na forum
24 lat
Przeczytanych tematów
57816
W dzialaniach niepożadanych jest napisane ze wzrost apetytu i wzrost wagi ciala.
Lek ma cos wspolnego z astma.
Lek ma cos wspolnego z astma.
...
Napisał(a)
Aleks
Moderator
Ekspert
Szacuny
3786
Napisanych postów
18463
Wiek
49 lat
Na forum
22 lat
Przeczytanych tematów
205633
Ketotifen
ketotifen
antiallergicum, antiasthmaticum, antihistaminicum
R06AX
Działanie: Pochodna benzacykloheptatiofenu, lek przeciwastmatyczny nierozszerzający oskrzeli o silnym działaniu przeciwalergicznym, niekompetycyjny inhibitor receptorów histaminowych H1. Hamuje uwalnianie histaminy i leukotrienów oraz aktywację granulocytów kwasochłonnych przez ludzkie rekombinowane cytokiny, a w konsekwencji hamuje ich napływ do miejsca zapalenia. Hamuje także rozwój nadreaktywności dróg oddechowych, związanej z aktywacją płytek krwi przez czynnik pobudzający płytki krwi (PAF) lub wywołanej pobudzeniem układu nerwowego w następstwie stosowania leków sympatykomimetycznych albo narażenia na alergen. Po podaniu p.o. wchłania się prawie całkowicie. Dostępność biologiczna wynosi ok. 50%; 50% dawki ulega metabolizmowi podczas pierwszego przejścia. tmax - 2-4 h. Pokarm nie wpływa na dostępność biologiczną leku. Ketotifen w 75% wiąże się z białkami osocza. Przenika przez łożysko, jednak jego stężenie w tkankach płodu jest znikome. Głównym metabolitem jest praktycznie nieczynny N-glukuronian ketotifenu. Metabolizm ketotifenu u dzieci jest taki sam jak u dorosłych, jednak klirens całkowity jest większy u dzieci. Eliminacja jest dwufazowa; t1/2a wynosi 3-5 h, t1/2b - 21 h. Około 1% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 48 h, 60-70% jest wydalane w postaci metabolitów. Po podaniu w postaci kropli do oczu do worka spojówkowego tmax w rogówce, spojówce, twardówce, tęczówce wynosi 15 min, t1/2 - ok. 1,5 h. Po podaniu do worka spojówkowego 9,8% dawki wydala się z moczem, 83,3% - z kałem.
Wskazania: P.o. Długotrwałe zapobieganie astmie oskrzelowej, alergicznemu zapaleniu oskrzeli, objawom astmatycznym związanym z alergicznym nieżytem nosa. Zapobieganie alergiom wielonarządowym: ostrej i przewlekłej pokrzywce, atopowemu zapaleniu skóry, alergicznemu nieżytowi nosa i alergicznemu zapaleniu spojówek, a także leczenie objawowe tych alergii. Krople do oczu. Leczenie objawów alergicznego zapalenia spojówek.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. U chorych otrzymujących ketotifen p.o. równolegle z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi należy kontrolować liczbę płytek ze względu na możliwość przemijającego zmniejszenia się ich liczby. Rozpoczynając długotrwałe leczenie p.o., nie należy gwałtownie przerywać podawania innych leków przeciwastmatycznych działających objawowo i profilaktycznie, w szczególności kortykosteroidów. Należy zachować ostrożność u chorych na padaczkę, ponieważ lek może obniżać próg drgawkowy i wywoływać napady drgawek. Lek nie jest skuteczny w przerywaniu trwającego napadu astmy. Należy zaprzestać podawania leku w postaci kropli do oczu, jeśli podczas jego stosowania wystąpi zapalenie brzegów powiek i(lub) skóry powiek.
Interakcje: Ketotifen może nasilać działanie leków hamujących czynność OUN, leków przeciwhistaminowych oraz alkoholu. Ketotifen stosowany p.o. równolegle z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi może powodować przemijające zmniejszenie liczby płytek krwi. W czasie leczenia ketotifenem wyniki wykonywanych testów z alergenami mogą być fałszywie ujemne, dlatego lek należy odstawić 3-4 dni przed planowanymi badaniami.
Działanie niepożądane: P.o. Na początku leczenia, zwłaszcza w ciągu pierwszych 2 tyg. może wystąpić działanie sedatywne leku. Rzadko: suchość błony śluzowej jamy ustnej, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji mięśniowej, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia lub biegunka). W rzadkich przypadkach, zwłaszcza u dzieci - objawy pobudzenia OUN (pobudzenie psychoruchowe, drażliwość, bezsenność i nerwowość). Sporadycznie zwiększenie masy ciała. Rzadko zapalenie pęcherza moczowego. Bardzo rzadko zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz zapalenie wątroby. Sporadycznie ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona). W postaci kropli ocznych. Przemijające kłucie i pieczenie, bardzo rzadko podrażnienie, obrzęk i świąd, sporadycznie zapalenie brzegów i skóry powiek. W przypadku przedawkowania senność, nadmierne uspokojenie, splątanie i dezorientacja, tachykardia i niedociśnienie oraz, zwłaszcza u dzieci, nadpobudliwość lub drgawki, przemijająca śpiączka. Brak swoistego antidotum, leczenie objawowe.
Ciąża i laktacja: Kategoria C. Ze względu na brak odpowiednich badań ketotifen może być stosowany u kobiet w ciąży wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności. Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie: P.o. podczas śniadania i kolacji. Dorośli. 1 mg 2 razy na dobę. U chorych szczególnie wrażliwych na działanie sedatywne preparatu początkowo 0,5 mg 2 dwa razy na dobę, następnie zwiększać stopniowo dawkę w okresie 1 tyg. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 4 mg/d w 2 daw. podz. U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Do osiągnięcia pełnego efektu w zapobieganiu astmie oskrzelowej może być konieczne leczenie trwające kilka tyg. Jeżeli pożądana reakcja na lek nie występuje po kilku tyg., zaleca się kontynuowanie leczenia przynajmniej przez 2-3 mies. W przypadku jednoczesnego stosowania leków rozszerzających oskrzela i ketotifenu częstotliwość przyjmowania leków rozszerzających oskrzela może być zmniejszona. W razie konieczności odstawienia leku należy robić to stopniowo przez 2-4 tyg. Należy się liczyć z nawrotem objawów astmy. Dzieci. U dzieci do 3. rż. stosować w postaci syropu, u dzieci po 3. rż. stosować w postaci syropu lub tabletek. Dzieci 6. mż.-3. rż. 0,05 mg/kg mc. 2 razy na dobę. Dzieci po 3. rż.: 1 mg 2 razy na dobę. W postaci kropli do oczu. Dorośli: 1 kropla do worka spojówkowego 4 razy na dobę.
Uwagi: Podczas pierwszych kilku dni stosowania ketotifen może upośledzić sprawność psychofizyczną; należy zachować szczególną ostrożność w trakcie kierowania pojazdami lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Pacjenci, u których po wkropleniu leku występuje zamglenie widzenia, nie powinni w tym czasie prowadzić pojazdów bądź obsługiwać urządzeń mechanicznych. Ponieważ sporadycznie obserwowano zawroty głowy i osłabione reakcje również po podaniu leku miejscowo, prowadzący pojazdy i obsługujący maszyny powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia takich objawów. Po wkropleniu leku soczewki kontaktowe można założyć ponownie nie wcześniej niż po 15 min. W przypadku jednoczesnego stosowania innego leku okulistycznego należy zachowywać przerwę co najmniej 5 min pomiędzy kolejnym wkropleniem.
Zrodlo:Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy
ketotifen
antiallergicum, antiasthmaticum, antihistaminicum
R06AX
Działanie: Pochodna benzacykloheptatiofenu, lek przeciwastmatyczny nierozszerzający oskrzeli o silnym działaniu przeciwalergicznym, niekompetycyjny inhibitor receptorów histaminowych H1. Hamuje uwalnianie histaminy i leukotrienów oraz aktywację granulocytów kwasochłonnych przez ludzkie rekombinowane cytokiny, a w konsekwencji hamuje ich napływ do miejsca zapalenia. Hamuje także rozwój nadreaktywności dróg oddechowych, związanej z aktywacją płytek krwi przez czynnik pobudzający płytki krwi (PAF) lub wywołanej pobudzeniem układu nerwowego w następstwie stosowania leków sympatykomimetycznych albo narażenia na alergen. Po podaniu p.o. wchłania się prawie całkowicie. Dostępność biologiczna wynosi ok. 50%; 50% dawki ulega metabolizmowi podczas pierwszego przejścia. tmax - 2-4 h. Pokarm nie wpływa na dostępność biologiczną leku. Ketotifen w 75% wiąże się z białkami osocza. Przenika przez łożysko, jednak jego stężenie w tkankach płodu jest znikome. Głównym metabolitem jest praktycznie nieczynny N-glukuronian ketotifenu. Metabolizm ketotifenu u dzieci jest taki sam jak u dorosłych, jednak klirens całkowity jest większy u dzieci. Eliminacja jest dwufazowa; t1/2a wynosi 3-5 h, t1/2b - 21 h. Około 1% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 48 h, 60-70% jest wydalane w postaci metabolitów. Po podaniu w postaci kropli do oczu do worka spojówkowego tmax w rogówce, spojówce, twardówce, tęczówce wynosi 15 min, t1/2 - ok. 1,5 h. Po podaniu do worka spojówkowego 9,8% dawki wydala się z moczem, 83,3% - z kałem.
Wskazania: P.o. Długotrwałe zapobieganie astmie oskrzelowej, alergicznemu zapaleniu oskrzeli, objawom astmatycznym związanym z alergicznym nieżytem nosa. Zapobieganie alergiom wielonarządowym: ostrej i przewlekłej pokrzywce, atopowemu zapaleniu skóry, alergicznemu nieżytowi nosa i alergicznemu zapaleniu spojówek, a także leczenie objawowe tych alergii. Krople do oczu. Leczenie objawów alergicznego zapalenia spojówek.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. U chorych otrzymujących ketotifen p.o. równolegle z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi należy kontrolować liczbę płytek ze względu na możliwość przemijającego zmniejszenia się ich liczby. Rozpoczynając długotrwałe leczenie p.o., nie należy gwałtownie przerywać podawania innych leków przeciwastmatycznych działających objawowo i profilaktycznie, w szczególności kortykosteroidów. Należy zachować ostrożność u chorych na padaczkę, ponieważ lek może obniżać próg drgawkowy i wywoływać napady drgawek. Lek nie jest skuteczny w przerywaniu trwającego napadu astmy. Należy zaprzestać podawania leku w postaci kropli do oczu, jeśli podczas jego stosowania wystąpi zapalenie brzegów powiek i(lub) skóry powiek.
Interakcje: Ketotifen może nasilać działanie leków hamujących czynność OUN, leków przeciwhistaminowych oraz alkoholu. Ketotifen stosowany p.o. równolegle z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi może powodować przemijające zmniejszenie liczby płytek krwi. W czasie leczenia ketotifenem wyniki wykonywanych testów z alergenami mogą być fałszywie ujemne, dlatego lek należy odstawić 3-4 dni przed planowanymi badaniami.
Działanie niepożądane: P.o. Na początku leczenia, zwłaszcza w ciągu pierwszych 2 tyg. może wystąpić działanie sedatywne leku. Rzadko: suchość błony śluzowej jamy ustnej, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji mięśniowej, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia lub biegunka). W rzadkich przypadkach, zwłaszcza u dzieci - objawy pobudzenia OUN (pobudzenie psychoruchowe, drażliwość, bezsenność i nerwowość). Sporadycznie zwiększenie masy ciała. Rzadko zapalenie pęcherza moczowego. Bardzo rzadko zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz zapalenie wątroby. Sporadycznie ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona). W postaci kropli ocznych. Przemijające kłucie i pieczenie, bardzo rzadko podrażnienie, obrzęk i świąd, sporadycznie zapalenie brzegów i skóry powiek. W przypadku przedawkowania senność, nadmierne uspokojenie, splątanie i dezorientacja, tachykardia i niedociśnienie oraz, zwłaszcza u dzieci, nadpobudliwość lub drgawki, przemijająca śpiączka. Brak swoistego antidotum, leczenie objawowe.
Ciąża i laktacja: Kategoria C. Ze względu na brak odpowiednich badań ketotifen może być stosowany u kobiet w ciąży wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności. Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie: P.o. podczas śniadania i kolacji. Dorośli. 1 mg 2 razy na dobę. U chorych szczególnie wrażliwych na działanie sedatywne preparatu początkowo 0,5 mg 2 dwa razy na dobę, następnie zwiększać stopniowo dawkę w okresie 1 tyg. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 4 mg/d w 2 daw. podz. U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Do osiągnięcia pełnego efektu w zapobieganiu astmie oskrzelowej może być konieczne leczenie trwające kilka tyg. Jeżeli pożądana reakcja na lek nie występuje po kilku tyg., zaleca się kontynuowanie leczenia przynajmniej przez 2-3 mies. W przypadku jednoczesnego stosowania leków rozszerzających oskrzela i ketotifenu częstotliwość przyjmowania leków rozszerzających oskrzela może być zmniejszona. W razie konieczności odstawienia leku należy robić to stopniowo przez 2-4 tyg. Należy się liczyć z nawrotem objawów astmy. Dzieci. U dzieci do 3. rż. stosować w postaci syropu, u dzieci po 3. rż. stosować w postaci syropu lub tabletek. Dzieci 6. mż.-3. rż. 0,05 mg/kg mc. 2 razy na dobę. Dzieci po 3. rż.: 1 mg 2 razy na dobę. W postaci kropli do oczu. Dorośli: 1 kropla do worka spojówkowego 4 razy na dobę.
Uwagi: Podczas pierwszych kilku dni stosowania ketotifen może upośledzić sprawność psychofizyczną; należy zachować szczególną ostrożność w trakcie kierowania pojazdami lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Pacjenci, u których po wkropleniu leku występuje zamglenie widzenia, nie powinni w tym czasie prowadzić pojazdów bądź obsługiwać urządzeń mechanicznych. Ponieważ sporadycznie obserwowano zawroty głowy i osłabione reakcje również po podaniu leku miejscowo, prowadzący pojazdy i obsługujący maszyny powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia takich objawów. Po wkropleniu leku soczewki kontaktowe można założyć ponownie nie wcześniej niż po 15 min. W przypadku jednoczesnego stosowania innego leku okulistycznego należy zachowywać przerwę co najmniej 5 min pomiędzy kolejnym wkropleniem.
Zrodlo:Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy
Chcesz byc naprawde wielki.... to skup sie na swojej diecie
