lysienie plackowate i alkohol

chcialem sie zapytac jak sie mam picie alkoholu do lysienie chodzi mi dokładniej o ilosci jakie mozna wypic interesuje mnie najbardziej czy jakbym nie pil caly tydzien to czy w sobote lub w piatek moge troszku zaszalec bo co jak co mam 19 lat sezon imprezowania sie zaczol a bez alkoholu da sie bawic ale niestety po co sie meczyc

Łysienie androgenowe

Co jest największym problemem statystycznego mężczyzny w pewnym wieku? Istotną sprawą, która wpływa na inne elementy męskiego życia? Kwestia owłosienia. Jego bujność kojarzy nam się z typowo męskim konceptem neandertalczyka. Kiedy wiec mężczyzna zaczyna łysieć (a dopaść ten problem, może każdego niezależnie od pozycji społecznej, ilości dóbr doczesnych), czas wybrać się do specjalisty. On pozwoli nam ustalić, nasz przypadek nie należy do ponad 90% tych określonych jako łysienie androgenowe. Co kryje się pod tą nazwa i w jaki sposób można leczyć (czy dokładniej próbować leczyć) ten typ łysienia, postaramy się odpowiedzieć w poniższym artykule. Ciekawostką jest fakt, że problem ten dotyczy prawie wyłącznie rasy białej. Ciężko dzisiaj jednoznacznie określić, czemu pozostałe rasy są bardziej odporne na tracenie owłosienia.

Łysienie androgenowe (zwane męskim) wynika z pewnej nadwrażliwości włosów na hormon DHT. Pod tym tajemniczym skrótem kryje się pewna forma testosteronu, odpowiedzialnego jak wiadomo za zachowanie przypisywane męskiej części populacji. Wspominany hormon w kontakcie z włosami powoduje ich osłabienie, obumieranie a w konsekwencji wypadanie, zwane potocznie łysieniem. Istnieje też pewien czynnik genetyczny, który do tej pory nie został zbadany. I to on tym głównym sprawcą łysienia androgenowego. Duży wpływ na tempo wypadania włosów, mają także: stresująca praca, czy niezdrowy tryb życia – papierosy alkohol i zła dieta.

U kobiet, wydawało by się nie zagrożonych takim problemem, występuje (co prawda rzadko) również łysienie androgenowe (zwanym typem damskim). Najczęściej występuje po menopauzie i związane jest z podwyższoną ilością hormonów płciowych (tzw. androgenów). Mówi się wtedy o pewnej nadwrażliwości włosów na nie. Również i tu, jak w przypadku mężczyzn, tajemniczą, ale jednak dużą rolę, odgrywa czynnik genetyczny.

Oczywiście powstaje pytanie, jak leczyć łysienie? Oczywiście przed rozpoczęciem kuracji, należy skonsultować się z lekarzem. Środki które dostępne są na rynku, można podzielić z grubsza na dwie grupy. W jednej znajdują się leki, które pomagają na utratę włosów z powodu np. braku odpowiednich witamin. Druga i bardziej popularna grupa, to ta która zajmuje się łysieniem androgenowym. Ilość medykamentów, które obecnie znajdują się w aptekach jest na tyle duża, że mija się z celem, opisywanie ich wszystkich. Kiedy jednak zagłębimy się w ich porównanie, dojdziemy do wniosku, że nie istnieje preparat w 100 % skuteczny. Każdy z nich posiada jakieś działanie uboczne (pamiętajmy, że walka z łysieniem, to jednak „gra” hormonami). Straszakiem na stosowanie przeciwko łysieniu medykamentów wszelkiej maści zawsze było zmniejszenie libido, która się z taką kuracją wiąże. Ostatnio jednak na rynku pojawiło się leki, które ponoć, pozbawione są tego dość uciążliwego skutku ubocznego.

Wszelkie porównania środków na porost włosów, doprowadzają nas, mężczyzn do smutnego wniosku, że najlepiej było by jednak nie łysieć. Ewentualnie ogolić się na łyso i dumnie obnosić się z brakiem włosów.


/źródło http://www.wypadaniewlosow.com.pl /