Czy gruby człowiek dłużej przeżyje głodówkę niż chudy?

Z góry przepraszam jeśli to zły dział, ale nie znalazłem na sfd.pl działu 'Off-Topic'.

Zalozmy ze mamy osobe A, ktora ma 50% bf i osobe B, ktora ma 10% bf.
Czy jesli obie osoby przestalyby jesc i dostarczalyby sobie tylko wody i niezbednych mikroskladnikow oraz witamin, to osoba A dluzej by przezyla?
Czy moze ilosc tkanki tluszczowej nie ma znaczenia, bo wczesniej zachodzi jakis inny proces, ktory powoduje smierc organizmu jeszcze przed wykorzystaniem calych zasobow tluszczu? Ale wtedy po co organizm wgl. gromadzilby tluszcz?

Tak, gruby człowiek (z dużym % bf) przeżyje dłużej, a przynajmniej lepiej. Zaraz po tym, jak Twój organizm "zeżre" cały glikogen, zaczyna szukać nowych źródeł energii. Najlepszy do tego jest tłuszcz, więc organizm rozbija go na inne składniki, żeby jakoś funkcjonować. Dopiero potem zaczyna się wykorzystywanie białka z mięśni jako źródła energii.

Tutaj jest opis (po angielsku) faceta, który przeżył na samych mikroelementach i własnym tłuszczu ponad rok. Nie pamiętam, ile dokładnie miał % (dużo), ale chudy człowiek na pewno nie przeżyłby tego czasu bez wyraźnego uszczerbku na zdrowiu. Grubas przeżył.

Zmieniony przez - veynert w dniu 2014-06-21 08:53:20

Teoretycznie grubszy, a praktycznie to kwestia psychiki i tego, który pierwszy się podda i straci wolę życia. W obozach koncentracyjnych różni przeżywali, grubasy częściej wariowali bo przyzwyczajeni do regularnych i obfitych posiłków, nie mogli się pogodzić z ich utratą. To samo historia wojen: duzi żołnierze, olbrzymy, pozbawieni racji żywnościowych szybciej stawali się niezdolni do walki niż przeciętni - słynny ,,pułk olbrzymów" Fryderyka Wielkiego. Na niedojadanie i ciężki wysiłek fizyczny szczególnie odporni byli 50-60 kg żołnierze wietnamscy czasu wietnamskiej wojny o niepodległość, co potwierdzają nawet relacje ich przeciwników. Po prostu za dużo zmiennych bym osobiście skreślał z góry kogoś szczuplejszego

no właśnie, też gdzieś słyszałem czy czytałem że nagły szok spowodowany brakiem jedzenia dla grubasa jest strasznie bolesny zarówno psychicznie jak i fizycznie. W obozach właśnie pierwsze padały grubasy a chudzi przyzwyczajeni do braku jedzenia wytrzymywali dużo dłużej. Dodam też że w tamtych czasach było sporo mniej grubasów bo ludzie nie siedzieli non stop przed komputerem i telewizorem lub w mcdonaldzie, więc teoretycznie taki grubas z przed 100 lat był o wiele zdrowszy i ruchliwy niż obecny kloc z przed telewizora.