Złamanie z przemieszczeniem, a powrót do formy/treningów

Cześć. Od kilku lat ćwiczyłem podnoszenie ciężarów (raczej amatorsko, dla dobrego samopoczucia i wspomagania drugiego sportu). Od dziecka natomiast zajmowałem się sztukami walki. We wrześniu niefortunnie zleciałem w dół z wysokości 4 metrów. Prawa ręka (silniejsza) postanowiła zamortyzować upadek. Należałoby się cieszyć, że nie głowa - jednak chciałbym żeby zrozumiano powagę sprawy i znaczenie jakie ten incydent miał dla mnie. W prawej ręce znajdowała się cała, moja pewność siebie. Oczywiście metaforycznie.
Uraz zdiagnozowano jako wieloodłamowe złamanie dostawowe nasady dalszej kości promieniowej z oderwaniem wyrostka rylcowatego kości łokciowej. Na pogotowiu zastanawiali się czy operować (nawet założyli mi już wenflon). Chirurg jednak zdecydował, że nastawi mi rękę manualnie. Po 7 tygodniach w gipsie i dwóch tygodniach rehabilitacji ręka zaczęła wracać do zdrowia.
Doktor (chirurg ogólny) prowadząca mój przypadek dała mi do zrozumienia, że ręka przeszła bardzo ciężki uraz - jak na takie poważne złamanie i tak bardzo dobrze się zrosła. Nie jest jednak w pełni funkcjonalna ponieważ zrosło się w taki sposób, że nie będę mógł przykładowo wygiąć nadgarstka do góry w ten sam sposób jak wcześniej (pompki, wyciskanie sztangi, ciosy, parter - rzeczy najbardziej mnie martwiące). Od zdjęcia gipsu minęło już prawie 1,5 miesiąca. Ból coraz mniejszy - jednak nadal odczuwalny. ( oczywiście nie dziwi mnie to, ale sprawdzam konsekwentnie czy jestem w stanie się chociażby podciągnąć na drążku czy zrobić pompkę - niestety ) Moje pytanie brzmi - czy ktoś przeżył podobne złamania i wrócił do treningów? Myśl o tym, że nie wystartuje już w zawodach lub nie porzucam sztangą dołuję mnie od 3 miesięcy. Doktor twierdziła, że za minimum pół roku mogę zacząć o tym myśleć ( o jakiejkolwiek formie sportu angażującej prawą rękę ). Podejrzewam, że to ogólnikowa opinia i interesowałoby mnie jak w praktyce wam to wychodziło. Wybaczcie, że się tak rozpisałem, ale nie potrafiłem zwięźlej, a i sprawa jest dla mnie dosyć niepokojąca. Z góry dzięki za odpowiedź.

Ciężko powiedzieć jak to będzie u Ciebie z tą ręką.Na pewno będzie lepiej ale nie wiadomo czy będziesz na tyle usatysfakcjonowany .Z swojej strony poleciłbym Tobie na nadgarstek okłady z korzenia żywokostu lekarskiego, oraz mocz nadgarstek w ciepłej wodzie ze solą .Ogólnie poprawa jest, a niewiele czasu minęło od zdjęcia gipsu. Zobaczysz jak będzie za te pół roku.Jeśli nie będziesz czuć się za dobrze będziesz musiał popytać u jakiegoś chirurga ręki i zobaczysz co dalej.Jednak bądź dobrej myśli , na pewno będzie coraz lepiej.

Coś właśnie chciałem doradzić, ale po wypowiedzi odnośnie żywokostu wymiękłem. Trochę nie mój poziom. Dziękuj tutejszym "moderatorom" .

Doktor mówi Ci, że ręka nie zrosła się tak jak trzeba. Potrzebna była operacja przez dobrego traumatologa po urazie i wtedy dobrze by się wszystko zrosło. Po zdjęciu gipsu najważniejsza jest rehabilitacja, a właściwie to jeszcze kiedy masz unieruchomienie należy rozpocząć rehabilitację. I nie chodzi mi o jakieś lasery czy ultradźwięki (to jest tylko uzupełnienie) tylko rehabilitacje ruchem - wzmacnianie mięśni, ćwiczenia propriocepcji, masaż. Ale niestety jest tak, że jak sam nie zaopiekujesz się sobą inwestując jednocześnie sporo pieniędzy to nawet o zbliżenie się do sprawności sprzed urazu może być ciężko.

Dzięki za rade i dobre słowo.

@4mass Doktor podkreślała, że ręka ustawiła się całkiem dobrze jak na takie silne złamanie. Rozważałem operacje, w pewnym momencie nawet była tam dla mnie jakąś ostatnią nadzieją z tyłu głowy. Popytałem ludzi, rehabilitantów, ortopedów. Dostawałem mniej więcej jednakową odpowiedź: "Dobrze by było zrobić, jednak zawsze jest ryzyko że coś spieprzą". To trochę ostudziło moje zapędy i zacząłem się godzić z bólem z tą sytuacją. No cóż. Pozostaje czekać faktycznie i obserwować rezultaty. Z chęcią jednak poczytam historie w stylu "mi się udało wrócić do formy". Dzięki jeszcze raz

Coś ode mnie:
Jak miałem 5 lat miałem podwójnie złamanie ręki z przemieszczaniem się kości: Przedramie podobno ( ja tego nie pamiętam- za mały byłem)
dosłownie wisiało na samej skórze... łokieć w ogóle nie "trzymał". Dopiero w drugim szpitalu zdecydowali się mnie operować. Po operacji leżałem 3 tygodnie na wyciągu. Lekarz powiedział rodzicom, że prawdopodobnie nie będę ruszał ręką.

A jak jest teraz?
Ćwiczę. Jedyne problemy : nie mogę do końca wyprostować łokcia i nie mogę robić niektórych ćwiczeń na triceps ( francuz + pompki na poręczach). W innych ćwiczeniach nie odczuwam dyskomfortu.

Musisz czekać, a sam zobaczysz jak to będzie . Ja miałem szczęście bo byłem młody- wszystko łatwiej się zrasta itd. Próbuj co jakiś czas sprawdzić czy możesz ćwiczyć, a możliwe że za którymś razem się uda . Powodzenia

Bakłarzan - na pewno z czasem będzie lepiej tylko musisz tę rękę ćwiczyć. Znam ludzi, którzy czekają aż ból minie dając odpoczynek bolącemu miejscu i jak się okazuje może to być wieczny odpoczynek. Chodzą na różne naświetlenia, krio, lasery, magnetroniki.... A przecież najważniejsze jest leczenie ruchem.