PoTreningu
Chociaż mogłoby się wydawać, że konsumpcja pokarmu to działanie wymierzone jedynie na dostarczenie organizmowi energii i składników odżywczych, to rzeczywistość wygląda inaczej. Niestety bardzo często objadamy się nie z powodu odczuwania głodu fizycznego, ale z innych powodów, które mają niekiedy zaskakujące podłoże. Przykładem takiej praktyki może być traktowanie konsumpcji jako… sposobu na zabicie nudy i przyjemne spędzenie wolnego czasu!
Głód zwany nudą
Podobno najgorsza śmierć to śmierć z nudów. Tak mówią mądrości ludowe i jest w tym ziarno prawdy. Wszyscy wiedzą jaka nuda jest nieprzyjemna, ale nie każdy potrafi precyzyjnie zdefiniować ten stan. Otóż nuda to stan emocjonalny wywołany bądź to bezczynnością, bądź też monotonią, jednostajnością, brakiem stymulujących bodźców. Można nudę określić też jako deficyt pozytywnych wrażeń i pozytywnych emocji. Można zaryzykować twierdzenie, że jest to forma głodu, „mylona” przez nas z głodem fizycznym i w konsekwencji zaspokajana poprzez konsumpcję pokarmu. Proste? Ano proste, ale nieraz tragiczne w skutkach!
Jedzenie jako lek na nudę
Akt spożywania pokarmu może być źródłem pozytywnych bodźców dla organizmu. W czasie jedzenia smacznych posiłków – odczuwamy przyjemność, która… zabija nudę. Innymi słowy konsumowanie np. czekolady lub sernika, kompensuje głód emocjonalny bez większego zaangażowania z naszej strony. Związane jest to nie tylko z wpływem zawartych w jedzeniu składników (takich jak glukoza) na układ nerwowy (wzrost produkcji serotoniny), ale wynika także z doznań smakowych oraz z samej czynności żucia, która – jak pokazują badania – doprowadza do obniżenia poziomu kortyzolu. Co ciekawe, za szczególnie pozytywne odbieramy wrażenia pojawiające się przy konsumpcji pokarmów jednocześnie słodkich i tłustych a także słonych. Są to produkty, w przypadku których podczas konsumpcji dochodzi do zaburzenia mechanizmu kontroli łaknienia co powoduje przejadanie się.
Przeczytaj całość na PoTreningu: http://potreningu.pl/articles/4690/jedzenie-jako-forma-spedzania-wolnego-czasu
Krzysztof Piekarz
