Dieta Tłuszczowa a psychiatryk

Tak, moi drodzy.
Otóż po kilku latach siłowni, ze zdrowym jedzeniem ale bez liczenia kalorii,
ze względu na bardzo oporny tłuszcz
zacząłem liczyć kalorię, obcinać węgle i podwyższać tłuszcze.
Słynna dieta niskowęglowodanowa.

Przez 2 miesiące schodziłem sukcesywnie z węglami do momentu 60-80 gr dziennie.

Co prawda, wytrzymałość na treningach wzrosła znacząco, ale dzień kończył się dla mnie o godzinie 13stej. (a ćwiczę rano)
Mój mózg dostawał po tej godzinie szoku.
Ludzie piszą o procesie "adaptacyjnym", mnie ten proces o mały włos nie zaprowadził prosto do psychiatry.
Motywacja, chęć życia, KONCENTRACJA równa zero.
Zaczynałem czuć autentycznie swój mózg, analiza czegokolwiek była niemożliwa.
Trochę tak, jakby odcięło mi wszystkie funkcję kreatywne w mózgu - funkcjonowałem, nic poza tym.
Szukałem porady psychologicznej, kawa, kofeina, nic nie pomagało. Umawiałem się już na badania mózgu.

Wystarczyły 4 dni na poziomie około 60 węgli dziennie, i do dzisiaj kuruję swój mózg CUKRAMI.
Tak jak wcześniej nie jadłem w ogóle słodyczy, przez tydzień wcinam dzień w dzień cukier w postaci słodyczy i czuję, jak powoli powracam do życia.

Przeglądając różne historie "adaptacyjne", nie zauważyłem tak drastycznej przemiany, więc pytanie,
czy może to być jakaś choroba ? np. cukrzyca ? którą tutaj wykryłem ?

lub
co też możliwe, czy obciąłem po prostu za mocno generalny bilans kaloryczny ?
(trening codziennie, praca siedząca/kreatywna W:60, B:160, T:110 - 185cm, około 78 wagi.

Myślę ,że trochę sam sobie wkręcasz.
Co do cukrzycy ,zrób sobie podstawowe badania to będziesz wiedział ,nie będziemy tutaj wróżyć.

Ja powiem krótko, wiele osób czuje się dobrze na ketozie, lc...i węgle im do szczęścia nie potrzebne, ale wiele osób reaguje tak jak Ty, więc trzeba znaleźć dla siebie odpowiedni sposób.
Ładowanie siebie w tym momencie cukrami prostymi w postaci słodyczy nie prowadzi tutaj raczej do niczego dobrego.
Jeśli mowa o cukrzycy...po prostu zrób obciążenie glukozą nad czo (3 pobrania) i się dowiesz.

Ps. Zbilansuj tak dietę, byś mógł rozkminiać nad życiem I by Cię satysfakcjonowała, to że LC dla Kowalskiego jest ok, nie znaczy, że dla Nowaka też.
Także...sprawdziłeś - wiesz. Jesteś bogatszy o nowe doświadczenia, a tak jeszcze napiszę, że na LC się "wchodzi" stopniowo, to też nie może być rzut, że od dziś nie jem węgli, bynajmniej ja tak zalecam. Organizm przekształca się stopniowo na pobieranie energii z tłuszczy, a nie z węgli.

Można z tego wyciągnąć dwa wnioski. 1. Bardzo niskie węglowodany nie są dla każdego. 2. Bez doświadczenia nie zawsze warto na sobie eksperymentować.

Dzisiaj chciałem powrócić do w miarę "normalnego" odżywiania. Czyste jedzenie, ale bez liczenia makro, około:
W: 200 B: 160 T: 80-100
Z tym, że śniadanie jadłem wysokotłuszczowe: W: 5 B:40 T: 50
Około 13stej zjadłem W: 50 B:40 T:5
Resztę chciałem zjeść wieczorem - koło 18 stej.
Wszystko czysto.

Niestety, od 15stej znowu to samo - mózg zaczął bardzo słabo reagować. Koncentracja spadła. Poczułem się znowu trochę jakby "wyobcowany" w ciele. Może w miarę luźno piszę, ale objawy są rzeczywiste.
Poszedłem szybko do sklepu, władowałem cukry proste (batony i mieszanka studencka) około W:150 gr. i znowu jest ok.

Nie jestem pewny,
czy może chodzić tutaj o cukry proste,
czy o ilość ładowanych Węgli jako takich, bo szczerze mówiąc, to te 50gr. węgli z godziny 13stej, ledwo poczułem.

przecież nie mogę szamać tyle słodyczy nagle
Nie wiem, jutro spróbuję:
Śniadanie: W 50
i o 13stej około W 100

w nadziei, że dam radę bez cukrów prostych


P.S. Mam trochę wrażenie, jakby cukry proste "maskowały" jakiś problem. Nie mam pojęcia.
W zadzie piszę o tym, bo może ktoś na to spojrzy i dostanie na podstawie tych skromnych informacji olśnienia


Zmieniony przez - superGogus w dniu 2016-05-05 19:51:10