Czym zastąpić cukier dla 4 latka??

Zgadzam się i podobnie u mnie to wygląda, tzn. nie robię ze słodyczy zakazanego owocu, tylko tłumaczę, że wszystko można, ale nie za dużo i nie za często, bo to grozi utyciem i chorobami... Pokazuję na przykładzie otyłych dzieci itd.
W efekcie córka rozumie i nie buntuje się, kiedy usłyszy, że już dosyć albo że czegoś nie kupię, bo to byłaby już przesada. Słodycze mogą leżeć jej pod nosem, czekolady czy inne rzeczy, ale nie rzuca się na to - jak nie ma specjalnej ochoty, w ogóle nie ruszy. Jakieś przesłodzone pianki, czekoladki itp. - ugryzie raz i więcej nie zje... Sama woli coś lepszej jakości i nie zastępuje sobie słodyczami normalnego jedzenia. I to uważam za sukces.
Natomiast jeśli ja uczę czegoś i do tego przyzwyczajam swoje dziecko, a np. ktoś z rodziny robiłby mi pomimo tłumaczeń mocno pod górkę, jak to potrafią dziadkowie - to już bym na to nie pozwoliła... Co innego poczęstować dziecko czasem słodyczami, a co innego, kiedy babcia non stop karmi i poi je w ten sposób, że wyrabia mu zły smak i złe przyzwyczajenia, bo sama nie widzi w tym nic złego.
To już nie są czasy króla ćwieczka, że ludzie nie zdają sobie sprawy ze szkodliwości cukru i nadwagi, więc babcia nie powinna w imię źle pojmowanej miłości szkodzić dziecku. W tv, w internecie, w gazetach jest pełno informacji na takie tematy i rozumny człowiek powinien zaakceptować, że rodzic ma jakiś plan wychowania dziecka bez nadmiaru cukru i nie stawać mu na przeszkodzie.

Babci i dziadka i tak już nie uświadomisz Najwikekszy problem mam właśnie tutaj . Można gadać a oni i tak będą "roZpieszczac" wnuka słodyczami

Ja użyłam słowa "uczulona na cukier" I, że jak zrobią się dziury w zębach, to one pójdą z niądo stomatologa Od tego czasu...nieco lepiej. Małymi kroczkami

Trzeba do słodyczy dodać środka na przeczyszczenie, jeden drugi piąty raz przeczyści i będzie spokój.

No to uważaj bo jak Ci babcia zrobi taki numer to z masy poleci

Mój dziadek jak mam mu gotował i mu woziliśmy jedzenie mówił że po zupie to go czyści to mama musiał mu kotleta i ziemniaki szykować, zup nie lubił to sobie tak wymyślił

flex1976 - z jednej strony masz problem, ale z drugiej Ci zazdroszczę, bo przynajmniej dziadkowie są szczerzy dla wnuka i na pewno to będzie kiedyś wspominał... Mój teść nie pali się, by coś kupować wnuczce, choć wiadomo że dziecko w tym wieku ucieszy się nawet czekoladą czy jakimś drobiazgiem za parę zł. A widujemy się rzadko, więc raczej by nie zbiedniał...

anubis84, dziadki są doświadczone życiowo ... Dzieci też - mojej córce się wzrok pogarsza, jak ma odrabiać lekcje .

I przypomniało mi się dzięki Tobie, jak mój dziadek lubił wielokrotnie udawać, że nie żyje, żeby sprawdzić, jak ktoś zareaguje .

M-ka

I przypomniało mi się dzięki Tobie, jak mój dziadek lubił wielokrotnie udawać, że nie żyje, żeby sprawdzić, jak ktoś zareaguje .

Witam! Ja dodam taką anegdotkę. Mam rodzinę w Niemczech. W latach 90 kiedy to byłem małym dzieckiem (rocznik 87), a w naszym kraju nic nie było to często dostawaliśmy paczki od babci. Prócz środków czystości (a jakże :P ) były kilogramy słodyczy.
Efekt : całe dzieciństwo "gruby", zawsze największy w klasie :P dopiero w średniej szkole się opamietałem i już na te wtorkowe paczki tak nie czekałem :P


A druga babcia ta z Polski która mieszkała w domu nad nami jak zrobiła śląski obiad to miał z milion kcal. Taki typowo górniczy :) tylko że ja wtedy z 7 lat miałem :P


Zmieniony przez - tomaszS w dniu 2016-11-29 15:31:47

Pewnie częściowo takie podejście do słodyczy wynika z tego, że dziadkowie i babcie z tamtych pokoleń wychowywali się w biedzie i sami nie mieli takich atrakcji... Jeszcze moja matka opowiadała, jak babcia robiła im w dzieciństwie ciastka ze skwarek , a mąż z kolei w dzieciństwie jako słodycz jadł chleb pokropiony wodą i posypany cukrem...
Natomiast moje pokolenie już miało lepiej - co prawda było sporo wyrobów czekoladopodobnych, ale można tez było kupić b.dobre landrynki, różne czekoladowe cukierki, pyszne krówki "ciągutki", była wspaniała chałwa w blokach i sporo innych ciekawych słodyczy, a z czasem wedlowskie ciastka, czekolady (nadziewana masą z orzechów włoskich była super, do tej pory pamiętam). Wtedy Wedel to była ceniona firma i wyroby mieli lepsze.
Dodatkowo na rynku Rosjanki jeszcze handlowały pysznymi cukierkami w czekoladzie - jakieś maczki, orzechowe wiewiórki - rewelacja, były naprawdę dobre... Na jedno posiedzenie można było zjeść... duużo .
No i czasem wpadła paczka z Anglii od rodziny z różnymi ciekawostkami - wafelki Mars-y np. uwielbiałam, o takim jakby karmelowym smaku, bardzo specyficznym.
Tak że końcówkę komuny miło wspominam, jako początki ostrej walki o to by nie zgrubnąć . Kolejne pokolenia miały tylko gorzej pod względem szerokości asortymentu, chociaż uważam, że niektóre słodycze z moich młodych lat biły na głowę 99% dzisiejszych.