Co jest z nami nie tak?

Ernesto_Mendoza

KrzyśK

Sarnacki startował jako ostatni, nie mieliśmy żadnego medalu i więcej szans na podium nie było, może trener Błachnio wbijał mu w głowę "Sarna, musisz"?

Jak znam trenerów to mógł równie dobrze powiedzieć: "Spoko, to cienias. Rozwalisz go. Dwa lata temu miał kontuzję, rok temu przegrał walkę z X. Wytrzaskał się już." Potem szok i panika na macie :)

Na zachodzie sport amatorski jest dotowany przez państwo. Pozwala to intensywniej trenować, bo można pracować w niepełnym wymiarze godzin. Nie wiem jak jest z opieką psychologiczną, ale my możemy liczyć na metody motywacyjne według intuicji trenera.

Trener Błachnio z pewnością nie powiedział "Spoko, to cienias". Już raczej przedstawił 740 scenariuszy dojścia do ko soto gake i zawodnik miał w głowie metlik. Albo wymyślił w ostatniej chwili jakąś wunderwaffe, wpakował ją zawodnikowi do głowy, a ten nie potrafił z niej (z wunderwaffe) skorzystać w walce
Co do dotacji, to u nas judo też jest dotowane przez państwo, jest opieka psychologów sportowych, trening mentalny, ale to z jakiegos powodu nie działa.

Ale ja nie bardzo rozumiem jak trener tak może robić. Powinien wyszkolić wszechstronnie. Nauczył porządnie tylko jednej techniki?

Ernesto_Mendoza

Ale ja nie bardzo rozumiem jak trener tak może robić. Powinien wyszkolić wszechstronnie. Nauczył porządnie tylko jednej techniki?

To jest skomplikowane. W judo istnieją tokui waza, czyli ulubione techniki. Na końcu każdego treningu rzucamy 20-40 razy swój ulubiony rzut, bo on ma nam wyjśc ZAWSZE. Ale to nie znaczy, że nie ćwiczymy nic innego. Inne rzuty też na ogół umiemy w walce robić, ale nie czujemy sie wtedy komfortowo.
Kiedy trener widzi, że jego zawodnik wygrywa używając wyłącznie jednego rzutu, ma dwie drogi: szlifować ten rzut do upojenia (w myśl powiedzenia Bruce Lee, że nie boi sie przeciwnika ćwiczącego dziesięć tysięcy technik, tylko takiego, który ćwiczy jedną technikę dziesięć tysięcy razy), albo w ogóle mu go na jakiś czas zabronić. Bo inaczej w walce i na randori i zawodnik tak będzie stosował technike wiodącą. Teraz częściej - przynajmniej wśród dzieci i młodzików stosuje się drugą metodę. Jednak nie ma nic łatwiejszego, niż popsuc to co działa, nie uzyskując nic w zamian. Bo zakaz stosowania ulubionego rzutu nie oznacza, że inne zaczną wychodzić. Co gorsza, kiedy po kilku miesiacach rezygnujemy z nauki nowych technik i chcemy wrócic do starej często okazuje sie, że kupa. Dlatego u dorosłych zawodników (od juniorów młodszych w górę) raczej szlifuje sie to, co wychodzi.

Antos098

no i wychodzi
za mało robienie siły
u zapaśników to się nie zdarza, tak apropos tych cech
Chociaż mi trener Judo (Rafał Kubacki) zawsze powtarzał : siła potrafi być nieraz ważniejsza od techniki

A mi trener Adam Adamczyk zawsze tłumaczy (nierzadko komentując moje wtopy), że silniejszy przegra z silnym, jeśli ten silny jest lepiej poukładany.

A ja myślałem, że karate jest dziwne z tym jednopłaszczyznowym podejściem do walki Szczerz mówiąc trochę mnie to zaskoczyło. Tyle technik, żeby postawić na jedną?

Ernesto_Mendoza

A ja myślałem, że karate jest dziwne z tym jednopłaszczyznowym podejściem do walki Szczerz mówiąc trochę mnie to zaskoczyło. Tyle technik, żeby postawić na jedną?

Ja potrafię wykonać ok. 40 rzutów, ale na zawodach stosuję mniej więcej trzy, co jest niezłym wynikiem. Pewnie, jeśli przeciwnik właduje mi sie na jakiś inny to też poleci, ale z własnej inicjatywy próbuję doprowadzic do sytuacji, w której moge wykonac jeden z tych trzech.