O sparingach dla początkujących

Sparingi
Chciałbym tym razem poruszyć kwestię sparingów u osób początkujących, także jeżeli:
- wypracowałeś sobie fajną technikę uderzeń, jednak nie potrafisz wykorzystać jej podczas sparingów,
- w trakcie sparingu lecisz na żywioł (wyłączasz myślenie),
- masz blokadę co do wyprowadzania uderzenia,
- boisz się przyjąć uderzenie,
- zapominasz podstaw.
To zapraszam do zapoznania się z tekstem.

Jako adept uderzanych sportów walki doszedłeś do momentu, gdzie wypadałoby umiejętności z tarcz przełożyć na walkę. Jest to bardzo ważny moment w Twoim sportowym życiu, ponieważ mówisz sobie sprawdzam i chcesz być w tym co robisz najlepszy.
Zakładasz całe oporządzenie, stajesz naprzeciwko klubowego partnera/partnerki z którym masz sparować i po usłyszeniu sygnału do walki nagle wszystko to co do tej pory się nauczyłeś wyparowuje i Twoje zachowanie w walce jest walką o przetrwanie, gdzie albo lecisz jak zapaleniec, żeby urwać głowę swojemu sparingpartnerowi albo jesteś wycofany i czekasz, aż usłyszysz dźwięk, który kończy Twe męki. Jesteś zdenerwowany sam na siebie, ponieważ wykorzystałeś tylko cząstkę rzeczy, które przekazał Ci trener.

Głowa jest najważniejsza! Włącz myślenie!
Każdą walkę musisz ułożyć sobie w głowie i już tam ją wygrać następnie przejść do etapu realizacji założenia. Wizualnie już przed przystąpieniem do sparingu musisz w głowie sobie ułożyć game plan, który będziesz skrupulatnie realizował. Tak jest to trudne na początku, jednak im bardziej będziesz tego świadom, tym szybciej zdobędziesz zdolność do przeglądu walki. Nie każdy da Ci walczyć według Twojego założenia, jednak to Ty masz narzucać warunki walki.

Jeżeli przeczytałeś ,,Mike Tyson. Moja prawda" autorstwa Mike Tysona i Larrego Slomana o game planie przebijania się przez głowy przeciwników to wstrzymaj się z tym na przyszłość, teraz jesteś początkujący, a Twoje założenia sparingowe nie mogą polegać na urywaniu głów, ponieważ nikt nie będzie chciał z Tobą sparować, a do klubu adepci przyszli się uczyć, a nie nabawić uszczerbku na zdrowiu. Szanuj zdrowie swoich kolegów i koleżanek. Jeszcze nie jesteś Tysonem, a Twoi sparingpartnerzy nie są przez Ciebie opłacani.

Na czym wiec plan na sparing ma polegać?

Musi on polegać na założeniu i jego realizacji. Następnie analizy tego co Ci się udało wykonać, a gdzie popełniłeś błędy. Fajnie, przed przejściem do sparingów na pełnych zasadach posparować zadaniowo, tj. trener określa, że podczas tej rundy używamy tylko lewej ręki lub kopiemy tylko low-kicki. Jest to idealny element wprowadzający do sparingów.
Co do założeń sparingowych ogranicza nas tylko nasza wyobraźnia.
Jeżeli jesteś wyższy od przeciwnika to załóż sobie utrzymywanie dystansu ciosami prostymi i punktowanie w ten sposób przeciwnika. Wykorzystuj warunki fizyczne w walce.
Twoje założenie może się opierać na utrzymaniu jak największego tempa przebiegu rundy, tak, aby popracować nad wydolnością i zamęczyć przeciwnika kondycyjnie.
Jako najniższy z klubu weź pod uwagę możliwość skracania dystansu i walki w półdystansie, kontrolując jej przebieg.
Założeniem sparingowym, które na pewno ucieszy Twojego trenera będzie wykonywanie akcji, które Wam pokazywał na tarczy. Nie przez przypadek wałkuje się wyprowadzanie pewnej sekwencji uderzeń, chodzi o pamieć mieśniową oraz przegląd walki. Jak bijesz chaotycznie to skup się na akcjach, które pokazywał trener, nie przez przypadek cały czas je bijecie.
Warto wyrobić sobie nawyk kontrataku tuz po przyjętym kopnięciu, jeżeli tylko dystans na to pozwala po przyjęciu na blok lewego kopnięcia okrężnego wyprowadź uderzenie ręką, która zablokowała kopniecie i dołóż do tego przeciwległą nogę. Czyli po lewym bloku lewego kopnięcia okrężnego na żebra wyprowadź prawy prosty, lewy sierp i prawą nogę, będzie to jedna z wielu opcji idealnej kombinacji.
Twój przeciwnik leci z ciosami jak menel spod monopolowego bez ładu i składu? Wyczekaj go na kontrę, przenieś dokładnie ciężar ciała na prawa nogę i nabij go na prawy prosty kontujący, jest to bardzo skuteczne.

Co do obawy wyprowadzania uderzenie, czy tez przyjęcia go zapraszam do mojego wcześniejszego wpisu o odporności na ciosy, który znajdziesz kilka postów niżej.

Także pamiętajcie o mądrym podejściu do treningów i szanujcie swoje zdrowie i swoich kolegów i koleżanek.
Jeżeli post się podobał to zapraszam do komentowania, dyskusji.

Wszystko spoko, tylko nie dużo napisałeś o tym, jak wyćwiczyc umiejętność myślenia podczas walki, mam wielu znajomych, których zapoznałem ze sportami walki i każdy na początku miał tego typu problemy i rozwiązanie ich jest banalnie proste, trzeba DUŻO sparować, ale nie na zasadzie wygrany/przegrany, bo osobą wygraną na sparingu jest ktoś, kto czegoś się dzięki niemu nauczył, należy znaleźć sobie zaufaną osobę, lepszą od nas, która umie opanować swoje emocje, której się nie boimy i która podczas trwania sparingu będzie na bieżąco wytykać nam błędy, które popełniamy i jak może je wykorzystać na swoją korzyść, dzięki temu walcząc poczujemy się bardziej jak ktoś kto gra w szachy niż jak zwierzę walczące o życie. Pozdrawiam ;)

Zgadzam się z Tobą, jednak napisałem o myśleniu. Koncepcja sparingu jest bardzo ważna, jednak tak jak napisałeś bardzo istotnym elementem jest ogarnięty sparingpartner.