Anonim
Wczoraj z moim kolegą mieliśmy małą dysputę filozoficzną nt. dynamicznej jazdy rowerem z mocnym naciskaniem na pedały na twardych przełożeniach traktowanej jako ćwiczenie dynamiczne na wyskok. Zaoponowałem temu stwierdzeniu, jako argument podając brak fazy eksplodywnej (tak to chyba nazwałem) takiej jak w zarzucie z podrzutem, rwaniu , czy chociażby naskoku na skrzynię.
Następnie nasz dyskurs zszedł na rozważania dotyczące uzyskania takiej samej dynamiki wyskoku uzyskanej przez ćwiczenia z własna masą ciała (skakanka, wieloskoki, wspięcia na palce, jak w przypadku stosowania ćwiczeń siłowych, w tym (z w zasadzie głównie) olimpijskich.
Po drodze oczywiście argumenty budowy ciała, ilości i rodzajów włókien mięśniowych, "genetyki nie oszukasz" i "żeby wysoko skakać, trzeba skakać"....
Który z nas był bliżej stwierdzenia prawdy? (choć nawet tu prawda to pojęcie względne)
Następnie nasz dyskurs zszedł na rozważania dotyczące uzyskania takiej samej dynamiki wyskoku uzyskanej przez ćwiczenia z własna masą ciała (skakanka, wieloskoki, wspięcia na palce, jak w przypadku stosowania ćwiczeń siłowych, w tym (z w zasadzie głównie) olimpijskich.
Po drodze oczywiście argumenty budowy ciała, ilości i rodzajów włókien mięśniowych, "genetyki nie oszukasz" i "żeby wysoko skakać, trzeba skakać"....
Który z nas był bliżej stwierdzenia prawdy? (choć nawet tu prawda to pojęcie względne)
Krzysztof Piekarz
Gats 2
georgu
