Sztuki walki a OCD.

Czy jak sie zapisze na sztuki walki i trener zobqcsy ze mam OCD bo to widac to mnie z automatu wyrzuci czy tylko o to dyskretnie zapyta. Czy moze nic nie bedzie mowil jak bede ok i nie bede robil zadymy? Mial ktos doczynienia z zawodnikami z OCD?

Trudno powiedzieć, ponieważ nie wiadomo, jak podejdzie do tego tematu poszczególny trener i nie wiadomo też jakie są Twoje objawy, odruchy i jak reagujesz. Trenowałeś już coś? Nie znam Twojej choroby, ale może treningi będą miały łagodzący wpływ? Być może uda się porozmawiać z trenerem na temat treningów bardziej indywidualnych, abyś Ty miał większy komfort oraz inni trenujący.

Chodzi o to ze mam czasami takie nerwowe ruchy, jakies dotykanie czesci twarzy, cos w stylu tikow nerwowych i ogulnie poruszam sie tak nerwowo troche, nie wiem czy nerwica mi w treningu bedzie przeszkadzala bo fitness cwicze ale chodzi o to jak do tego zazwyczaj trenerzy podchodza? Rozumiem ze podczas zapisow nie musze sie przyznawac do choroby?

Nie jestem pewien, czy ukrywanie tego to dobry pomysł, ponieważ prędzej czy później trener oraz osoby z którymi trenujesz zauważą to. Poza tym w trakcie sparingu może okazać się, że zamiast skupić się na obronie i trzymaniu gardy otrzymasz cios. Twój sparingpartner może być zaskoczony Twoim zachowaniem. Myślę, że najlepiej byłoby, gdybyś porozmawiał z trenerem na ten temat.

Być może inną opcją byłyby treningi wspólnie z jakimś kolegą, który Cię zna i wie czego się spodziewać. Może uda się namówić kogoś na to, aby chodził z Tobą na treningi.

Mma.mk

Czy jak sie zapisze na sztuki walki i trener zobqcsy ze mam OCD bo to widac to mnie z automatu wyrzuci czy tylko o to dyskretnie zapyta. Czy moze nic nie bedzie mowil jak bede ok i nie bede robil zadymy? Mial ktos doczynienia z zawodnikami z OCD?

Od razu idź do trenera i mu powiedz, tylko przygotuj się do rozmowy, powiedz z czym to się wiąże, czy są jakieś zagrożenia itd.
Ja np. mam Aspergera. Teraz po mnie tego nie widać, ale jak byłem młodszy, nawet jakieś 2-3 lata temu, to od razu to wychodziło, bo wykonywałem niekontrolowane ruchy rękami, wykrzywiałem twarz itd. No i zadawałem masę pytań bez sensu. Dlatego zawsze, jak przechodziłem do nowej grupy, to najpierw Tata, a potem już sam szedłem do nowego trenera i mówiłem co i jak. Na ogół nie mieli nic przeciwko, raz Trenerka zażądała, żeby Tata przychodził ze mną na treningi (i przychodził przez 3 lata był na każdym moim treningu). Generalnie jak dorosłem i zrozumiałem, żeby trzymać gębę na kłódkę, to skończyły się problemy, bo same przyruchy nie przeszkadzały. Psycholog zażądała, żeby przestał startować, ale pokazałem jej kilka filmów z moich walk i stwierdziła, że to może jest skuteczna forma terapii. Zaproponowała mi, żebym przed walką wykonywał zawsze określone czynności, w określonej kolejności (np. 3 skłony do środka, po dwa do każdej nogi, trzy kangurki itd). To bardzo pomaga. A w grupie przez chwilę będą się z ciebie śmiali, ale przyzwyczają się, a jak cie polubią, to będziesz miał taką grupę wsparcia, jak nigdzie. Kiedyś jechaliśmy pociągiem na obóz i paru łobuzów sie do mnie przyczepiło. Zanim zdążyłem wstać, moi koledzy na kopach wyrzucili ich z przedziału. Próbuj koniecznie.

Generalnie nie mam z tym oroblemow tylko czasami jakies drobne natrectwo ruchowe w stylu jakiegos tiku i to czasami wyglada dziwnie dlatego boje sie ze trener zacznie mnie o cos pytac i co wtedy, generalnie bede sciemnial na tyle na ile sie da... tak uwazam.

Mma.mk

Generalnie nie mam z tym oroblemow tylko czasami jakies drobne natrectwo ruchowe w stylu jakiegos tiku i to czasami wyglada dziwnie dlatego boje sie ze trener zacznie mnie o cos pytac i co wtedy, generalnie bede sciemnial na tyle na ile sie da... tak uwazam.

A po co masz ściemniać? Powiedz, co i jak. Jeśli powiadomisz trenera, to on Ci może pomóc. A jak zauważy, że go oszukujesz, to sie wq. i Cię wywali. A przecież zauważy. Zresztą, co ja Ci będę mówił - rób, jak chcesz.

No ale ty powiedziales ze prsestales mowic i problemy sie skonczyly...

Mma.mk

No ale ty powiedziales ze prsestales mowic i problemy sie skonczyly...

To nieporozumienie. Przestałem gadać na treningach, bo jak byłem dzieckiem to zadawałem dziesiątki wk***iających pytań, albo kiedy trener mówił "Tysiąc razy ci mówiłem" to ja odpowiadałem: "nie tysiące, tylko dzisiaj sześć razy". To powodowało największe problemy, większe, niż przyruchy i krzywienie twarzy. Ale każdy trener wiedział, że mam Aspergera i co się z tym wiąże. W ogóle nie wyobrażam sobie, jak mieliby ze mną pracować nie wiedząc o tym.