MowMiKoks
Cześć.
Jak wiemy, pandemia zaczęła się w Polsce bodajże w marcu. Na początku jak większość ludzi jeśli nie wszyscy w pierwszych dniach wziąłem to na serio. Później jak wiadomo mówiło się o tych mitycznych chorych, gdzie ja mam sporo znajomych od północy polski po południe. Każdy z tych znajomych również ma serki znajomych. Wielu znajomych posiadam za granicą czy to Niemcy, Francja, Anglia, Holandia, Belgia, Włochy czy Hiszpania. Każdy z tam będących osób również zna kolejnych i to jest taka lawina. Powiem szczerze, przez tych wiele miesięcy aż do września nikt z moich znajomych w tym ja nie miał nikogo znajomego kto byłby chory. Powiem więcej, mam znajomych lekarzy, ratowników medycznych i znam sytuację trochę od środka, ale opowiem o tym dopiero jeśli będzie zainteresowanie tym tematem. Zajmijmy się okresem od października. Nagle zaczynam słyszeć od znajomych o zarażeniach wśród przyjaciół, rodziny itp. wcześniej też ludziom wychodziły pozytywne wyniki, ale ponoć niektóre testy wykrywając jakikolwiek wirus dają wynik pozytywny. Na dzień dzisiejszy mój wujek ma wirusa potwierdzonego, ale on jest po nowotworze, ma powikłania zdrowotne od ponad 10-ciu lat. Rzeczywiście idzie mu to na płuca, strasznie kaszle i flegma mu się odrywa. Ja osobiście coś ala grypę mam od dwóch tygodni, badań nie robiłem, siedzę w domu z żoną i dzieckiem. Moja mamuśka również miała grypę, już wydobrzała. Spotkało nas coś nietypowego i mnie i żonę i mamę. Otóż starcilismy węch i smak. Ponoć to jest dosyć typowe podczas rzeczywistego zarażenia Covid-19. Ja nie mam smaku i węchu od wtorku i generalnie autentycznie nic nie dawało mi uczucia zapachu czy smaku. Mocne perfumy, ostre potrawy. Nic. Od wczoraj powoli odzyskuję te zmysły, ale to jeszcze nie to. Inne objawy to uczucie duszności delikatne czasami. Szybko się męczę chodząc po schodach z dołu na piętro np. badań nie robiłem, więc nie mam pojęcia czy jestem chory na wirusa czy nie. Siedzimy wszyscy w domu teraz po prostu. Lekarz z rodziny zaraził się całą rodziną i wszyscy są na kwarantannie. Jego żona również lekarz ma cięższy przebieg niż wszyscy domownicy. Duszności, kaszel, bolące zatoki itp. do czego dążę. Dopiero od marca w październiku gdzie mija ponad pół roku zacząłem spotykać ludzi z mojego otoczenia którzy się zarażają i mają realną styczność z tym wirusem. Przebieg u różnych ludzi jest różny i zauważyłem, że nie ma reguły czy człowiek jest zdrowy i młody, czy starszy i teoretycznie słabszy niż ten młody. Objawy znam od praktycznie niezauważalnych do ciężkich przypadków szpitalnych. Jakie Wy macie doświadczenia na ten temat? Przechodziliście tą chorobę?
Pozdrawiam.
Jak wiemy, pandemia zaczęła się w Polsce bodajże w marcu. Na początku jak większość ludzi jeśli nie wszyscy w pierwszych dniach wziąłem to na serio. Później jak wiadomo mówiło się o tych mitycznych chorych, gdzie ja mam sporo znajomych od północy polski po południe. Każdy z tych znajomych również ma serki znajomych. Wielu znajomych posiadam za granicą czy to Niemcy, Francja, Anglia, Holandia, Belgia, Włochy czy Hiszpania. Każdy z tam będących osób również zna kolejnych i to jest taka lawina. Powiem szczerze, przez tych wiele miesięcy aż do września nikt z moich znajomych w tym ja nie miał nikogo znajomego kto byłby chory. Powiem więcej, mam znajomych lekarzy, ratowników medycznych i znam sytuację trochę od środka, ale opowiem o tym dopiero jeśli będzie zainteresowanie tym tematem. Zajmijmy się okresem od października. Nagle zaczynam słyszeć od znajomych o zarażeniach wśród przyjaciół, rodziny itp. wcześniej też ludziom wychodziły pozytywne wyniki, ale ponoć niektóre testy wykrywając jakikolwiek wirus dają wynik pozytywny. Na dzień dzisiejszy mój wujek ma wirusa potwierdzonego, ale on jest po nowotworze, ma powikłania zdrowotne od ponad 10-ciu lat. Rzeczywiście idzie mu to na płuca, strasznie kaszle i flegma mu się odrywa. Ja osobiście coś ala grypę mam od dwóch tygodni, badań nie robiłem, siedzę w domu z żoną i dzieckiem. Moja mamuśka również miała grypę, już wydobrzała. Spotkało nas coś nietypowego i mnie i żonę i mamę. Otóż starcilismy węch i smak. Ponoć to jest dosyć typowe podczas rzeczywistego zarażenia Covid-19. Ja nie mam smaku i węchu od wtorku i generalnie autentycznie nic nie dawało mi uczucia zapachu czy smaku. Mocne perfumy, ostre potrawy. Nic. Od wczoraj powoli odzyskuję te zmysły, ale to jeszcze nie to. Inne objawy to uczucie duszności delikatne czasami. Szybko się męczę chodząc po schodach z dołu na piętro np. badań nie robiłem, więc nie mam pojęcia czy jestem chory na wirusa czy nie. Siedzimy wszyscy w domu teraz po prostu. Lekarz z rodziny zaraził się całą rodziną i wszyscy są na kwarantannie. Jego żona również lekarz ma cięższy przebieg niż wszyscy domownicy. Duszności, kaszel, bolące zatoki itp. do czego dążę. Dopiero od marca w październiku gdzie mija ponad pół roku zacząłem spotykać ludzi z mojego otoczenia którzy się zarażają i mają realną styczność z tym wirusem. Przebieg u różnych ludzi jest różny i zauważyłem, że nie ma reguły czy człowiek jest zdrowy i młody, czy starszy i teoretycznie słabszy niż ten młody. Objawy znam od praktycznie niezauważalnych do ciężkich przypadków szpitalnych. Jakie Wy macie doświadczenia na ten temat? Przechodziliście tą chorobę?
Pozdrawiam.
Krzysztof Piekarz
flex1976
