clatra525
Cześć, przychodzę z pewna sprawa i liczę ze otrzymam podpowiedz co mogłabym zrobić, ewentualne doświadczenia jeśli ktoś miał podobny albo chociaż związany z tym problem.
Otóż nie mam możliwości chodzenia na siłownie. Trenuje ponad rok na siłowni i jedynie trening w takich warunkach sprawiał mi przyjemność bo nie lubię przebywać w domu i generalnie każda próba treningu w domu kończyła się irytacja bo ciagle coś nie szło po mojej myśli i wolałam trenować na siłowni bo było łatwiej i przyjemniej, a głównie dlatego bo poza domem i więcej możliwości.
Niestety nie będę miała już tego przywileju, bo dotąd byłam uzależniona od transportu taty, lecz ten postanowił się z tego wycofać i generalnie nie rozmawiamy ze sobą z pewnych przyczyn. Nie będę tego rozwijac bo nie w tym rzecz.
Kiedyś miałam autobus powrotny ktory umożliwiał chodzenie na siłownie po szkole, ale został wycofany i pomagał mi mój tata. Teraz bez autobusu i bez pomocy taty nie mam jak w roku szkolnym ćwiczyć na siłowni bo po prostu nie ma transportu.
Myślałam o tym aby próbować odzyskać to połączenie autobusowe, ale nie wiem jak i mało piszą o tym w internecie, a nie mam z kim o tym porozmawiać i poprosić o pomoc, a przewoźnik nie odbiera telefonu.
Dobra opcja by było znalezienie kogoś kto pracuje albo tez chodzi na ta siłownie i dogadać się za odpowiednia „opłata”. Tyle ze nie lubię być uzależniona od kogoś obcego, a przede wszystkim znowu pojawia się to ze JIE mam się do kogo z tym zwrócić bo nie posiadam takich osób w moim życiu.
Ostatnia opcja o której myślałam ale jest najgorsza dla mnie z względów podanych wcześniej a mianowicie siłownia w domu. Mam gryf łamany i łącznie 30 kg obciążenia ale powiedziałabym ze 20 bo niestety te „talerzyki” ze tak powiem nie „mieszczą” się. Musiałabym dokupić trochę rzeczy. Obciążenia, gryf prosty, drążek i myślałam aby na nim zawiesić wyciąg i lawke. Wiem ze dla chcącego nic trudnego i zapewne jak sobie nie poradzę z siłownia to będę zmuszona przenieść się do domu bo nie wyobrażam sobie życia bez tego, tak naprawdę nic mnie nie uszczęśliwia poza tym. Może brzmi to zbyt emocjonalnie ale tak czuje. Chciałabym żeby mój tata bo jest jedynym moim takim bliskim pomógł mi bo wie jakie to dla mnie ważne, ale nic nie poradzę.
Jeśli ktos z was miałby coś do powiedzenia cokolwiek NIE wrednego to z checia bym przeczytała. Może mieliście coś podobnego z brakiem możliwości? Pisze to bo nie mam się z kim tym podzielić a wiem ze tutaj prędzej ktos mnie zrozumie.
Z góry Dziekuje za odpowiedz.
Otóż nie mam możliwości chodzenia na siłownie. Trenuje ponad rok na siłowni i jedynie trening w takich warunkach sprawiał mi przyjemność bo nie lubię przebywać w domu i generalnie każda próba treningu w domu kończyła się irytacja bo ciagle coś nie szło po mojej myśli i wolałam trenować na siłowni bo było łatwiej i przyjemniej, a głównie dlatego bo poza domem i więcej możliwości.
Niestety nie będę miała już tego przywileju, bo dotąd byłam uzależniona od transportu taty, lecz ten postanowił się z tego wycofać i generalnie nie rozmawiamy ze sobą z pewnych przyczyn. Nie będę tego rozwijac bo nie w tym rzecz.
Kiedyś miałam autobus powrotny ktory umożliwiał chodzenie na siłownie po szkole, ale został wycofany i pomagał mi mój tata. Teraz bez autobusu i bez pomocy taty nie mam jak w roku szkolnym ćwiczyć na siłowni bo po prostu nie ma transportu.
Myślałam o tym aby próbować odzyskać to połączenie autobusowe, ale nie wiem jak i mało piszą o tym w internecie, a nie mam z kim o tym porozmawiać i poprosić o pomoc, a przewoźnik nie odbiera telefonu.
Dobra opcja by było znalezienie kogoś kto pracuje albo tez chodzi na ta siłownie i dogadać się za odpowiednia „opłata”. Tyle ze nie lubię być uzależniona od kogoś obcego, a przede wszystkim znowu pojawia się to ze JIE mam się do kogo z tym zwrócić bo nie posiadam takich osób w moim życiu.
Ostatnia opcja o której myślałam ale jest najgorsza dla mnie z względów podanych wcześniej a mianowicie siłownia w domu. Mam gryf łamany i łącznie 30 kg obciążenia ale powiedziałabym ze 20 bo niestety te „talerzyki” ze tak powiem nie „mieszczą” się. Musiałabym dokupić trochę rzeczy. Obciążenia, gryf prosty, drążek i myślałam aby na nim zawiesić wyciąg i lawke. Wiem ze dla chcącego nic trudnego i zapewne jak sobie nie poradzę z siłownia to będę zmuszona przenieść się do domu bo nie wyobrażam sobie życia bez tego, tak naprawdę nic mnie nie uszczęśliwia poza tym. Może brzmi to zbyt emocjonalnie ale tak czuje. Chciałabym żeby mój tata bo jest jedynym moim takim bliskim pomógł mi bo wie jakie to dla mnie ważne, ale nic nie poradzę.
Jeśli ktos z was miałby coś do powiedzenia cokolwiek NIE wrednego to z checia bym przeczytała. Może mieliście coś podobnego z brakiem możliwości? Pisze to bo nie mam się z kim tym podzielić a wiem ze tutaj prędzej ktos mnie zrozumie.
Z góry Dziekuje za odpowiedz.
Krzysztof Piekarz
monkey22
