Biexi
Autor Paulina Klimka.Źródło: Miesięcznik "Pogoń Szczecin"
Miesięcznik "Kocham Szczecin" ma uświadamiać młodym i nie tylko młodym szczecinianom, za co można kochać miasto Szczecin. Na łamach gazety, wśród stałych pozycji pojawia się dział "Duma Pomorza". Ostatni był poświęcony Pogoni.
Szczecin moim miastem, Pogoń moim życiem...
Miałam jakieś 4 lata, kiedy tata po raz pierwszy zabrał mnie na stadion przy Twardowskiego. Niezbyt dokładnie pamiętam jaki to był mecz, tym bardziej jaki to był wynik, ale stało się wówczas coś co sprawiło, że rozpoczęła się moja wielka miłość, która trwa po dziś dzień. Miłość do Pogoni - „Dumy Pomorza"
Mieszkam w Szczecinie, Szczecin to moje miasto, miasto ze wspaniałymi warunkami do rozwoju, miasto, które wszyscy skreślają, ale jednocześnie miasto, które kocham, w którym jest mój dom, moja mała ojczyzna i moja Pogoń. Klub i kibice, z których możemy być dumni. Ludzie czasami mówią mi „dziewczyno co Ty tam robisz? To przecież nie miejsce dla kobiety!" A gdzie jest miejsce dla kobiety, w kuchni? Szczecińska „Papricana" to stadion wyjątkowy, miejsce w którym spotykają się tysiące ludzi, aby wspólnie przeżywać emocje: radość z powodu triumfu i gorycz porażki, jeśli coś się nie powiedzie. Kobiety, dzieci, całe rodziny to na nim codzienność. Na innych stadionach jest to nie do pomyślenia. Szczecin przoduje w klasyfikacji na najwyższą frekwencję, choć mamy tylko drugoligowy klub, strach pomyśleć o tym, co będzie jak awansujemy do ekstraklasy. Czy stadion pomieści wszystkich chętnych do zobaczenia konfrontacji z Legią czy Wisłą? Na dzień dzisiejszy konkurować w kwestii frekwencji może z nami tylko Poznań, w którym rozbudowano stadion.
Wielu ludzi przyjeżdżających do Szczecina i udających się na mecz nie może się nadziwić jak to się dzieje, że u nas jest tak a nie inaczej. Podobnie było z Agnieszką Ptak - żoną obecnego właściciela Pogoni. Wystarczył jeden mecz, aby pani Agnieszka przekonała się do szczecińskich kibiców. „ Na pierwsze mecze nie chciałam przyjeżdżać i nie chciałam się przeprowadzić do Szczecina...Mąż mnie namówił na przyjazd na mecz. Jak zobaczyłam szczecińskich kibiców, mecz i stadion po meczu, to było mi ciężko powstrzymać łzy. Od tego momentu wiedziałam, że będę tu często przyjeżdżać i angażować się w sprawy klubu." W dalszej części tego samego wywiadu możemy przeczytać: „Już po pierwszej rundzie mogę powiedzieć, że szczecińskich kibiców nie da się porównać do żadnych innych. Oby tak było dalej. Będąc na innych meczach to nie bardzo wiedziałam czy mam się skupić na meczu, bo cały czas trzeba było obserwować trybuny. Tutaj kibice potrafią się bawić i razem z drużyną cieszyć się ze zwycięstwa. Ja zawsze podglądam jak kibice przychodzą na mecz i widzę te grupy - tu na stadion przychodzą całe rodziny, dzieci, małżeństwa. Było to dla mnie wielkim zaskoczeniem. Bardzo się cieszę, że tak jest . Bo tak właśnie powinno być."
Atmosfera, ludzie, to co łączy tych tysiące kibiców, wielkie emocje. Pogoń to sposób na życie, mecze znajomi z meczów, wspólne wyjazdy, jesteśmy jedną wielką rodziną, która potrafi tworzyć wspaniałe widowiska i wspierać się w trudnych chwilach. Nie tylko wtedy, kiedy chodzi o sprawy sportowe.
Szczecińscy kibice byli prekursorami ruchu ultras w Polsce. To w Szczecinie powstała pierwsza prawdziwa sektorówka, pojawiły się race, które teraz są elementem opraw na każdym stadionie czy w końcu serpentyny, o których mówiła cała Polska. To na „Papricanie" wielokrotnie bito rekordy Polski w ilości ich rzucenia, ostatni to 25 tysięcy.
Pogoń Szczecin - Mamy coś czego nie zabiorą nam....
Pogoń, która 21 kwietnia obchodziła swoje 56 urodziny jest jedyną jak do tej pory drużyną, która bez żadnej porażki awansowała do ekstraklasy. Teraz też jest na dobrej drodze żeby awansować, może już nie całkiem niepokonana, ale na własnym stadionie bezkonkurencyjna. Jestem szczecinianką, kibicem Pogoni i jestem dumna z tego kim jestem! I mogą nas wyzywać od „śledzi" i „paprykarzy", ale czy mamy się tego wstydzić? Wszak te produkty z powodzeniem konsumuje cała Polska.
To właśnie te „śledzie" i „paprykarze" pod znakiem „Pogoni Walczącej" podjęły walkę o swój klub, kiedy przechodził trudny okres i to właśnie one uratowały Pogoń. To dzięki PW i determinacji kibiców ,pojawił się w Szczecinie Antoni Ptak i to dzięki nim możemy być pewni, że nawet jak postanowi odejść(w co w chwili obecnej wątpię) to nie zostaniemy bez klubu. Będziemy mieć „tylko" 4 ligę, ale będziemy mieć Pogoń. To właśnie te „śledzie" w liczbie ponad 3 tysięcy zjawiły się na największej w Polsce manifestacji w obronie swojego klubu, to właśnie oni jako jedyni przedstawiciele z Polski wezmą udział już po raz drugi w międzynarodowym turnieju kibiców „Malmo Support Cup".
Komentarze nie zawsze przychylne, które wielokrotnie dochodziły do nas z różnych obszarów Polski, sugestie jakoby Pogoń kupowała mecze, to głosy ludzi, którzy zwyczajnie nam zazdroszczą, nie mogą znieść tego, że nam się udało..., że wracamy na piłkarskie salony. Nie potrafią zaakceptować tego, że byliśmy tu i zawsze będziemy, bez względu na wszystko Pogoń to jedno serce i jeden klub. Pogoń to my!
-Fragment wywiadu z Agnieszką Ptak pochodzi z gazety "Pogoń Szczecin - Jedno serce,Jeden klub".
- artukuł został napisany tuż przed końcem II ligowych rozgrywek.
Miesięcznik "Kocham Szczecin" ma uświadamiać młodym i nie tylko młodym szczecinianom, za co można kochać miasto Szczecin. Na łamach gazety, wśród stałych pozycji pojawia się dział "Duma Pomorza". Ostatni był poświęcony Pogoni.
Szczecin moim miastem, Pogoń moim życiem...
Miałam jakieś 4 lata, kiedy tata po raz pierwszy zabrał mnie na stadion przy Twardowskiego. Niezbyt dokładnie pamiętam jaki to był mecz, tym bardziej jaki to był wynik, ale stało się wówczas coś co sprawiło, że rozpoczęła się moja wielka miłość, która trwa po dziś dzień. Miłość do Pogoni - „Dumy Pomorza"
Mieszkam w Szczecinie, Szczecin to moje miasto, miasto ze wspaniałymi warunkami do rozwoju, miasto, które wszyscy skreślają, ale jednocześnie miasto, które kocham, w którym jest mój dom, moja mała ojczyzna i moja Pogoń. Klub i kibice, z których możemy być dumni. Ludzie czasami mówią mi „dziewczyno co Ty tam robisz? To przecież nie miejsce dla kobiety!" A gdzie jest miejsce dla kobiety, w kuchni? Szczecińska „Papricana" to stadion wyjątkowy, miejsce w którym spotykają się tysiące ludzi, aby wspólnie przeżywać emocje: radość z powodu triumfu i gorycz porażki, jeśli coś się nie powiedzie. Kobiety, dzieci, całe rodziny to na nim codzienność. Na innych stadionach jest to nie do pomyślenia. Szczecin przoduje w klasyfikacji na najwyższą frekwencję, choć mamy tylko drugoligowy klub, strach pomyśleć o tym, co będzie jak awansujemy do ekstraklasy. Czy stadion pomieści wszystkich chętnych do zobaczenia konfrontacji z Legią czy Wisłą? Na dzień dzisiejszy konkurować w kwestii frekwencji może z nami tylko Poznań, w którym rozbudowano stadion.
Wielu ludzi przyjeżdżających do Szczecina i udających się na mecz nie może się nadziwić jak to się dzieje, że u nas jest tak a nie inaczej. Podobnie było z Agnieszką Ptak - żoną obecnego właściciela Pogoni. Wystarczył jeden mecz, aby pani Agnieszka przekonała się do szczecińskich kibiców. „ Na pierwsze mecze nie chciałam przyjeżdżać i nie chciałam się przeprowadzić do Szczecina...Mąż mnie namówił na przyjazd na mecz. Jak zobaczyłam szczecińskich kibiców, mecz i stadion po meczu, to było mi ciężko powstrzymać łzy. Od tego momentu wiedziałam, że będę tu często przyjeżdżać i angażować się w sprawy klubu." W dalszej części tego samego wywiadu możemy przeczytać: „Już po pierwszej rundzie mogę powiedzieć, że szczecińskich kibiców nie da się porównać do żadnych innych. Oby tak było dalej. Będąc na innych meczach to nie bardzo wiedziałam czy mam się skupić na meczu, bo cały czas trzeba było obserwować trybuny. Tutaj kibice potrafią się bawić i razem z drużyną cieszyć się ze zwycięstwa. Ja zawsze podglądam jak kibice przychodzą na mecz i widzę te grupy - tu na stadion przychodzą całe rodziny, dzieci, małżeństwa. Było to dla mnie wielkim zaskoczeniem. Bardzo się cieszę, że tak jest . Bo tak właśnie powinno być."
Atmosfera, ludzie, to co łączy tych tysiące kibiców, wielkie emocje. Pogoń to sposób na życie, mecze znajomi z meczów, wspólne wyjazdy, jesteśmy jedną wielką rodziną, która potrafi tworzyć wspaniałe widowiska i wspierać się w trudnych chwilach. Nie tylko wtedy, kiedy chodzi o sprawy sportowe.
Szczecińscy kibice byli prekursorami ruchu ultras w Polsce. To w Szczecinie powstała pierwsza prawdziwa sektorówka, pojawiły się race, które teraz są elementem opraw na każdym stadionie czy w końcu serpentyny, o których mówiła cała Polska. To na „Papricanie" wielokrotnie bito rekordy Polski w ilości ich rzucenia, ostatni to 25 tysięcy.
Pogoń Szczecin - Mamy coś czego nie zabiorą nam....
Pogoń, która 21 kwietnia obchodziła swoje 56 urodziny jest jedyną jak do tej pory drużyną, która bez żadnej porażki awansowała do ekstraklasy. Teraz też jest na dobrej drodze żeby awansować, może już nie całkiem niepokonana, ale na własnym stadionie bezkonkurencyjna. Jestem szczecinianką, kibicem Pogoni i jestem dumna z tego kim jestem! I mogą nas wyzywać od „śledzi" i „paprykarzy", ale czy mamy się tego wstydzić? Wszak te produkty z powodzeniem konsumuje cała Polska.
To właśnie te „śledzie" i „paprykarze" pod znakiem „Pogoni Walczącej" podjęły walkę o swój klub, kiedy przechodził trudny okres i to właśnie one uratowały Pogoń. To dzięki PW i determinacji kibiców ,pojawił się w Szczecinie Antoni Ptak i to dzięki nim możemy być pewni, że nawet jak postanowi odejść(w co w chwili obecnej wątpię) to nie zostaniemy bez klubu. Będziemy mieć „tylko" 4 ligę, ale będziemy mieć Pogoń. To właśnie te „śledzie" w liczbie ponad 3 tysięcy zjawiły się na największej w Polsce manifestacji w obronie swojego klubu, to właśnie oni jako jedyni przedstawiciele z Polski wezmą udział już po raz drugi w międzynarodowym turnieju kibiców „Malmo Support Cup".
Komentarze nie zawsze przychylne, które wielokrotnie dochodziły do nas z różnych obszarów Polski, sugestie jakoby Pogoń kupowała mecze, to głosy ludzi, którzy zwyczajnie nam zazdroszczą, nie mogą znieść tego, że nam się udało..., że wracamy na piłkarskie salony. Nie potrafią zaakceptować tego, że byliśmy tu i zawsze będziemy, bez względu na wszystko Pogoń to jedno serce i jeden klub. Pogoń to my!
-Fragment wywiadu z Agnieszką Ptak pochodzi z gazety "Pogoń Szczecin - Jedno serce,Jeden klub".
- artukuł został napisany tuż przed końcem II ligowych rozgrywek.
Podaruj dzieciakom coś od siebie http://www.pajacyk.pl/ <--------- just do it !!! 
Krzysztof Piekarz
komandor7
