Anonim
Znalazłem bardzo ciekawy art i pewnie wielu z was zainteresuje jego treść, biorąć pod uwagę nadchodzące MP juniorów w Warszawie.
Jeśli czytasz ten artykuł to prawdopodobnie uprawiasz kulturystykę lub trójbój siłowy albo jesteś pasjonatem sportów siłowych w ogólności. Zapewne oglądałeś zawody na najsilniejszego człowieka świata i startujących w nich mocnych facetów. Podobnie jak większość mężczyzn czasami zamarzysz o takiej roli, lecz nie ważysz 150 kg ani nie oderwiesz od ziemi byle "malucha". Lecz nawet jeśli nie widzisz się w roli supermocarza to pewnie chciałbyś zmierzyć się z kolegą z siłowni czy swojego miasta. Możesz też pokazać się na arenie ogólnopolskiej i wcale nie musisz mieć wyglądu herosa i siły słonia. Dla zwykłych ludzi jak Ty czy ja wymyślono taki sport jak trójbój siłowy.
Możesz więc walczyć w ławce z kumplem z siłowni, ale równie dobrze możesz wystartować na mistrzostwach Polski w wyciskaniu leżąc lub trójboju siłowym. Uważasz się za słabego lub kompletnie nieutalentowanego w tej dziedzinie? Całkowicie niepotrzebnie. Nie ma ludzi słabych. Słabymi tylko się czujemy. A może właśnie starty ogólnopolskie pobudzą cię do cięższych i systematyczniejszych treningów? W każdym razie warto spróbować.
Co należy zrobić by zastartować na mistrzostwach Polski w tym najcięższym ze sportów? Lista wymagań wyda ci się, być może, skomplikowana, ale wszystko co nowe jest skomplikowane - przypomnij sobie jak uczyłeś się chodzić na dwóch nogach.
Rejestracja
Mistrzostwa Polski w trójboju siłowym i wyciskaniu leżąc organizuje Polski Związek Kulturystyki, Fitness i Trójboju Siłowego. Jest to jedyny związek działający na terenie Rzeczypospolitej uprawniony do organizowania mistrzostw Polski w tych dyscyplinach sportowych. PZKiTS ze strony trójboju należy do IPF (Międzynarodowa Federacja Trójboju Siłowego) i EPF (Europejska Federacja Trójboju Siłowego). Tak więc w przyszłości masz możliwość wystartowania na zawodach europejskich i światowych.
W naszym związku musisz zarejestrować się jako zawodnik. Przy tym nie możesz pozostawać wolnym elektronem - musisz należeć do klubu lub innego stowarzyszenia sportowego będącego członkiem Polskiego Związku i - uwaga! - mającego opłacone składki członkowskie przed dniem twojego startu.
Pierwsze swoje kroki skieruj do Polskiego Związku. Mieści się on w Warszawie przy ulicy Szolc-Rogozińskiego (dojazd z Centrum metrem, wyjście na stacji Ursynów w lewo i niemal cały czas prosto - po kilku minutach będziesz na miejscu). Tam musisz sobie wyrobić licencję zawodnika. Licencja taka wydawana jest obecnie w trybie administracyjnym.
Żeby nie jeździć dwa razy do Warszawy warto mieć komplet niezbędnych dokumentów już za pierwszym razem: badania lekarskie z właściwej dla miejsca zamieszkania przychodni sportowo-lekarskiej zezwalające na uprawianie wybranej dyscypliny sportu, 2 zdjęcia i podanie o wpisanie w poczet członków PZKiTS. Ostatnim dokumentem są... banknoty NBP. Ten ostatni glejt dla zawodników powyżej 20 roku życia wynosi obecnie 40,-zł, a do 20 roku życia - 30 zł i opłacany jest co roku w stawce ustalonej na dany rok. Właściwie wszystkie formalności może za ciebie wypełnić klub do którego przystąpiłeś. Możliwe jest też zabranie ze sobą dokumentów na zawody i tam załatwienie wszystkich formalności.
Od ubiegłego roku zawodnicy niezrzeszeni nie mogą startować w zawodach PZKFiTS, czyli wszystkich mistrzostwach Polski, pucharach i innych zawodach rozgrywanych pod patronatem Polskiego Zwiazku. Czyli musisz należeć do klubu. Jeśli takowego nie ma w twoim miejscu zamieszkanai to masz dwie możliwości: dołączyć do najbliższego terytorialnei klubu lub wybranego spośrod klubów w Polsce, albo też - o ile jest was kilku entuzjastów siły - to... załóżcie własny klub! W tym wypadku początkowe kwoty są niemałe - wpisowe dla klubu 100,- zł, składka roczna 300,- zł - ale summa summarum dla zawodników opłacalne. Mając swój klub można uzyskać dotację z urzędu miasta, urzędu marszałkowskiego czy od władz gminy, miasteczka etc.
Zgłoszenie do zawodów
Wypełniłeś formalności, posiadasz licencję i... chciałbyś wreszcie wystartować. Jak to zrobić? Przede wszystkim musisz dowiedzieć się o termin i miejsce zawodów. W Polsce rozgrywamy cztery rodzaje mistrzostw Polski, piszę o trójboju siłowym: Kobiet i Mężczyzn (wiek - od 14 lat wzwyż, czyli seniorek i seniorów), Weteranów (od 40 lat wzwyż, przeważnie łączone są z seniorami), Juniorów (wiek - 14-23 lat juniorzy), Juniorów Młodszych (wiek - 14-20 lat), Młodzików (wiek - 14-18 lat) oraz . Te ostatnie zawody sa specyficzne - startuje się w nich bez kostiumów, koszulek i bandaży trójbojowych. Jeśli jesteś młodzikiem nie musisz więc posiadać takiego sprzętu. Wystarczy sprzęt, siła i... nie wolno zapomnieć głowy!
Aktualny kalendarz imprez bez trudu dostaniesz w siedzibie PZKiTS albo w Internecie, czasami pojawia się w czasopismach kulturystycznych ("Sport dla Wszystkich"), ale - uwaga! - może być przeterminowany, i zmienony w ostatniej chwili ze względu na zmiany w kalendarzu międzynarodowym (zawody krajowe mogą wówczas być przesunięte) lub porzucenie w ostatniej chwili zawodów przez organizatora krajowego (mizeria ekonomiczna klubów ostatnich lat powoduje, że takie przypadki zdarzają się!) .
Żeby startować na zawodach musisz mieć skończone 14 lat w dniu zawodów. Jeśli start masz mieć w sobotę, a kończysz 14 lat w niedzielę - sędziowie nie dopuszczą Cię do zawodów. Łatwiej mają weterani - dolną granicę wieku muszą osiągnąć w dniu zawodów tylko w wypadku startu noworocznego - u nich pod uwagę bierze się wiek kalendarzowy.
Najpóźniej miesiąc przed zawodami powinieneś otrzymać regulamin zawodów z podanymi informacjami dotyczącymi warunków dopuszczenia do startu, miejscem zakwaterowania i startu, warunkami finansowymi startu (tzw. wpisowe lub startowe). Ponieważ żyjemy w Polsce, a nie np. w Niemczech z niemieckim ordnungiem, więc jest bardziej prawdopodobne, że taki regulamin nadejdzie z dużym opóźnieniem lub po zawodach. Albo wręcz w ogóle nie dojdzie. W tym miejscu dam radę: istnieje takie zmyślne urządzenie jak telefon i nie ma problemu by zadzwonić do Związku lub wiceprezesa ds. trójboju siłowego i ze źródła dowiedzieć się szczegółów. Koszt niewielki, a zaoszczędza wielu stresów. W dobie powszechnego dostępu do Internetu możesz również poznać regulamin z Netu - oferują go organizatorzy na swoich stronach (ja z kolei dołożę starań by taki regulamin był dostępny również na tej witrynie).
Mając informację o zawodach musisz wysłać zgłoszenie swoje lub drużyny do organizatora i - jeśli organizator bezpośrednio nie rozporządza noclegami - do miejsca noclegu; pisemnie lub telefonicznie. W zgłoszeniu podajesz nazwiska zawodników i kategorie wagowe, w których będą prawdopodobnie startowali; pozwoli to organizatorom lepiej ustalić czas rozpoczęcia i trwania startu grup zawodników. Powinieneś również zgłosić na ile posiłków wykupisz abonamenty.
Zgłaszając miejsca noclegowe podaj ilość osób, konkretne dni wykorzystania noclegów i ewentualne korzystanie z posiłków. Pamiętaj, że standardowo w hotelach śniadanie jest wliczone w cenę pokoju, a ogólnie rzecz biorąc ceny są niemałe. Jeśli organizator proponuje zróżnicowane warunki noclegu najpierw zajrzyj do portfela i zastanów się czy rzeczywiście chcesz przez kilka godzin mieszkać w warunkach szejka arabskiego czy też wystarczy ci tapczan w wieloosobowym pokoju i łazienka w korytarzu, za niepomiernie niższą cenę.
Jeśli zgłaszasz w hotelu drużynę, pamiętaj by nie przesadzić z liczbą rezerwacji miejsc - często trzeba później zapłacić również za niewykorzystane miej
Na koniec trzy krótkie uwagi:
1. Nie zwlekaj na ostatnią chwilę ze zgłoszeniem. Później nie tylko organizatorzy mają kłopot, ale również Ty możesz nie dostać noclegu.
2. Jeśli startujesz z odległego klubu sprawdź u organizatora czy klub cię zgłosił! Zdarza się, że dopiero na starcie zawodnik dowiaduje się, że zgłoszenia nie było i... uczestniczy w zawodach jako widz.
3. Jeśli startujesz z jakiegokolwiek klubu, nawet renomowanego, w zawodach odbywających się na wiosnę lub wczesnym latem, dowiedz się w klubie czy opłacił składkę roczną do PZKFiTS! Pozwoli ci to uniknąć wielkiego stresu na zawodach!
Odprawa techniczna
Przedarłeś się przez formalności wstępne i oto czeka cię następna: odprawa techniczna. Dopiero tutaj ustala się ostateczne składy kategorii wagowych i godziny ich rozpoczęcia, można też zgłosić uwagi i pytania do organizatora.
W odprawie technicznej biorą udział kierownicy ekip, trenerzy, zawodnicy bez przedstawiciela klubu i sędziowie.
Nie potrzebujesz na razie żadnych dokumentów, chyba że dla przyspieszenia zawodów organizatorzy połączą odprawę z weryfikacją zawodników. W zanadrzu chowasz więc: licencję zawodnika, aktualne badania lekarskie (niezależnie od tego co napisze lekarz, badania ważne są 3 miesiące od daty ich podpisania i tego trzymają się sędziowie na weryfikacji), dowód tożsamości, dowód stwierdzający przynależność klubową (legitymację, kartę sztywną) - z pieczątkami klubowymi i aktualnymi składkami klubowymi.
Prowadzący odprawę czyta po kolei kategoriami zgłoszonych zawodników. Możesz jeszcze zmienić zgłoszoną kategorię. Na starcie możesz zmienić kategorię o jedną wyżej lub niżej. Możesz również zgłosić kogoś ze swojego klubu lub znajomego, który nie dojechał na odprawę, ale dojedzie na start. Po zweryfikowaniu wszystkich startujących organizatorzy ustalają kolejność startujących grup i określają czas ich ważenia oraz startu. Czasami czas startu opóźnia się ze względu na poślizgi czasowe, ale czas trwania ważenia grupy zawodników jest niezmienny.
Na odprawie ustala się również czas rozpoczęcia i zakończenia posiłków, co mogą nieznacznie korygować uczestnicy odprawy.
Druga część odprawy technicznej odbywa się pomiędzy sędziami - ustala się składy zespołów sędziowskich, z których później możesz wywnioskować jak rozkłada się prawdopodobieństwo zaliczenia bojów w twojej kategorii
) .
Ważenie
Zanim przyjdziesz na ważenie opłacasz wpisowe lub startowe; w trójboju wyniesie ono ok. 40,- zł dla juniora i 55,- zł dla seniora na mistrzostwach Polski. Uwaga! Jeśli z klubu startuje 5 lub więcej zawodników to wpisowe za jednego zawodnika jest mniejsze o 10-15 zł w zależności od rodzaju zawodów. Dowód wpłaty przynosisz wraz z innymi dokumentami do ważenia.
Znając czas rozpoczęcia ważenia swojej kategorii zawodników stawiasz się przed tym terminem i odnajdujesz swoje nazwisko na liście zawodników ważonych w tej grupie. Wchodzisz według kolejności z listy. Jeśli listy nie ma, to ustawiasz się w ogonku i cierpliwie oczekujesz na swoją kolejkę.
W pokoju ważenia oprócz zawodnika, może znajdować się tylko 3 sędziów punktujących twoją kategorię (nazwiska znasz z listy sędziów), sędzia sekretarz i kierownik ekipy. Jeśli znajduje się ktoś inny - spokojnie go wypraszasz. Jeśli jesteś kobietą - możesz zażyczyć sobie by ważyły Cię kobiety (mogą to być sędziny, działaczki albo... inne zawodniczki).
Nie musisz się ważyć nago. Swoje walory osobiste możesz osłonić slipami (mężczyźni), figami (kobiety) lub innymi majtkami nie wpływającymi zbytnio na Twoją wagę. Natomiast musisz zdjąć okulary, zegarek, złoty łańcuch i inną ciężką biżuterię. Musisz zważyć się w skarpetach lub boso rozłożywszy wprzódy papierowy ręcznik na platformie wagi.
Uwaga! Jeśli nie chcesz po starcie mieć przykrej niespodzianki, że Twój rywal(-ka) wygrał(-a) z tobą medal lub miejsce, bo ważył(-a) 100 g mniej, to schowaj wstyd do torby treningowej i waż się na golasa. Sędziowie (sędziny) z reguły są przyzwyczajeni do nagusów i nagusek.
Stojąc na wadze podajesz imię, nazwisko i klub sportowy, do którego należysz. W tym czasie inny sędzia sprawdza dokumenty: ważne badania lekarskie (i tu znowu przypomnę - tylko 3 miesiące), licencję, przynależność klubową i ewentualnie dokument tożsamości, jeśli wcześniejsze dokumenty jakimś cudem pozbawione są zdjęcia.
Trzeci sędzia sprawdza zgodność twojego sprzętu osobistego z przepisami technicznymi. Musisz mieć przygotowane: kostiumy, koszulki, bandaże do kolan i nadgarstków, obuwie, pas, skarpetki, majtki, kobiety dodatkowo staniki lub koszulki zastepujące stanik (jeśli ich używają w czasie startu). Do każdego boju możesz mieć inny zestaw sprzętu, a nawet - do każdego podejścia. Musi być on zaakceptowany przez sędziów, wpisany w specjalnym formularzu i podbity pieczątką lub w inny sposób oznakowany. Formularz ten własnoręcznie podpisujesz lub robi to twój kierownik ekipy. W innym sprzęcie nie wolno ci startować! Jeśli na starcie sędziowie sprawdzą twój sprzęt i stwierdzą, że używasz nie zatwierdzoną rzecz, możesz ulec natychmiastowej dyskwalifikacji! Nie pomogą żadne wytłumaczenia, prośby ni groźby (nad tym ostatnim się zastanów, bo często sędziowie to byli lub aktualni zawodnicy, którzy prywatnie nie dadzą sobie w kaszę dmuchać). Sędziowie są po to by egzekwować przepisy, a w tym wypadku są one jednoznaczne.
Często się zdarza, że zawodnik waży za dużo lub za mało w stosunku do zgłoszonej kategorii wagowej. Wtedy wychodzi z pokoju wagi i próbując poprawić wagę (sauna, natrysk, ubikacja lub wręcz przeciwnie) czeka na koniec ważenia zawodników. Wtedy waży się ponownie i albo ma wagę, albo powtarza czynności aż do skutku. Ma na to półtorej godziny pełnego ważenia. Ważenie rozpoczyna się co najmniej na 2 godziny przed planowanym startem. W najgorszym przypadku pozostaje więc tylko pół godziny do startu.
Kończąc ważenie nie zapomnij o zabraniu kompletu kolorowych kartek do podejść - po 3 do przysiadów i wyciskania, 5 do martwego ciągu. Będą one niezbędne do zgłaszania kolejnych podejść lub zmian.
Zanim zaczniesz się rozgrzewać
a) Zapoznaj się z faktycznym momentem rozpoczęcia startu twojej grupy.
Z różnych powodów dalsze grupy w dniu startu mają poślizgi czasowe. Dowiedz się u sekretarza zawodów (facet siedzący przy stoliku niedaleko pomostu, przed którym porozkładane są wszelakiego rodzaju protokóły), kiedy przewiduje faktyczne rozpoczęcie startu. Spytaj również czy w przerwie między startami grup zawodników nie będzie czasem dekoracji? Mają one tendencję do "niespodziewanego" opóźniania zawodów i przesuwania rozpoczęcia startu następującej po nich grupy.
b) Sprawdź w której podgrupie się znajdujesz.
W przypadku grup liczących powyżej 14 zawodników zachodzi konieczność ich podzielenia. Sprawdź u sekretarza, w której się znajdujesz.
c) Przelicz z grubsza, kiedy rozpocząć rozgrzewkę.
Następnie popatrz ile osób ma mniejszy ciężar od twojego; jeśli ciężary są takie same, to policz osoby o niższym numerze startowym - patrz lista do ważenia, lub osoby widniejące ponad tobą w protokóle. Ci zawodnicy będą przed tobą podchodzić do ciężaru. Na każde podejście w przysiadzie policz średnio około 1,5 minuty, a będziesz wiedział kiedy zacząć się rozgrzewać. Postąp według schematu: czas rozgrzewki minus ilość podejść razy 1,5 minuty = czas rozpoczęcia rozgrzewki przed planowanym rozpoczęciem grupy zawodników. Jeśli jesteś w drugiej grupie, to do wyliczonego czasu dodaj: 3 razy 1,5 minuty razy ilość zawodników z pierwszej grupy. Otrzymasz wówczas przybliżony czas twojego wyjścia na pomost.
Jeśli są to zawody wyciskania to na wykonanie trzech podejść policz 4 minuty. Do martwego ciągu licz 3-3,5 minuty na trzy podejścia.
Przykład:
I-sza grupa liczy 12 zawodników, II-ga - 14. Planowany start 15:30. Twój czas rozgrzewki do I-go podejścia - 40 minut.
1) Jesteś w grupie I. Przed tobą jest na liście 5 zawodników, którzy wystartują przed tobą. Liczysz:
40 - 5 x 1,5 = 40 - 7,5 = 32,5.
15:30 - 32,5 = 14:57,5.
Zatem rozpoczynasz rozgrzewkę na 32-33 minuty przed rozpoczęciem przysiadów.
2) Jesteś w grupie II. Przed tobą wystartuje 11 zawodników z twojej grupy. Liczysz:
Do momentu ukończenia przysiadów przez I-szą grupę mija:
3 x 1,5 x 12 = 54 minuty
Zanim wystartujesz w swojej grupie minie:
11 x 1,5 = 16,5 minuty
Łącznie czekasz 70,5 minuty na wyjście na pomost.
70,5 - 40 = 30,5
Zatem od momentu rozpoczęcia startu pierwszej grupy do rozpoczecia rozgrzewki mija 30-31 minut. Wobec tego twoja rozgrzewka powinna się rozpocząć o godzinie:
15:30 + 30-31 = ok. 16:00
W praktyce momentu startu nie da się jednak tak dokładnie wyliczyć, więc weź pod uwagę, że łatwiej sobie wydłużyć przerwy przy większych ciężarach niż rozpaczliwie nadganiać stracony czas. Lepiej rozpocząć rozgrzewkę trochę wcześniej niż to wynika z przewidywań. Dodaj też czas konieczny na założenie kostiumu lub koszulki.
Weź też pod uwagę, że w miarę trwania zawodów obsługa pomostu męczy się. Gdy start wypada po południu lub wieczorem a zawody trwają od rana to czas przeznaczony na start jednego zawodnika wydłuża się z 11 minut do 13. Sporadycznie nawet dłużej.
http://www.powerlifting.pl/begginers/zanim.html
Jeśli czytasz ten artykuł to prawdopodobnie uprawiasz kulturystykę lub trójbój siłowy albo jesteś pasjonatem sportów siłowych w ogólności. Zapewne oglądałeś zawody na najsilniejszego człowieka świata i startujących w nich mocnych facetów. Podobnie jak większość mężczyzn czasami zamarzysz o takiej roli, lecz nie ważysz 150 kg ani nie oderwiesz od ziemi byle "malucha". Lecz nawet jeśli nie widzisz się w roli supermocarza to pewnie chciałbyś zmierzyć się z kolegą z siłowni czy swojego miasta. Możesz też pokazać się na arenie ogólnopolskiej i wcale nie musisz mieć wyglądu herosa i siły słonia. Dla zwykłych ludzi jak Ty czy ja wymyślono taki sport jak trójbój siłowy.
Możesz więc walczyć w ławce z kumplem z siłowni, ale równie dobrze możesz wystartować na mistrzostwach Polski w wyciskaniu leżąc lub trójboju siłowym. Uważasz się za słabego lub kompletnie nieutalentowanego w tej dziedzinie? Całkowicie niepotrzebnie. Nie ma ludzi słabych. Słabymi tylko się czujemy. A może właśnie starty ogólnopolskie pobudzą cię do cięższych i systematyczniejszych treningów? W każdym razie warto spróbować.
Co należy zrobić by zastartować na mistrzostwach Polski w tym najcięższym ze sportów? Lista wymagań wyda ci się, być może, skomplikowana, ale wszystko co nowe jest skomplikowane - przypomnij sobie jak uczyłeś się chodzić na dwóch nogach.
Rejestracja
Mistrzostwa Polski w trójboju siłowym i wyciskaniu leżąc organizuje Polski Związek Kulturystyki, Fitness i Trójboju Siłowego. Jest to jedyny związek działający na terenie Rzeczypospolitej uprawniony do organizowania mistrzostw Polski w tych dyscyplinach sportowych. PZKiTS ze strony trójboju należy do IPF (Międzynarodowa Federacja Trójboju Siłowego) i EPF (Europejska Federacja Trójboju Siłowego). Tak więc w przyszłości masz możliwość wystartowania na zawodach europejskich i światowych.
W naszym związku musisz zarejestrować się jako zawodnik. Przy tym nie możesz pozostawać wolnym elektronem - musisz należeć do klubu lub innego stowarzyszenia sportowego będącego członkiem Polskiego Związku i - uwaga! - mającego opłacone składki członkowskie przed dniem twojego startu.
Pierwsze swoje kroki skieruj do Polskiego Związku. Mieści się on w Warszawie przy ulicy Szolc-Rogozińskiego (dojazd z Centrum metrem, wyjście na stacji Ursynów w lewo i niemal cały czas prosto - po kilku minutach będziesz na miejscu). Tam musisz sobie wyrobić licencję zawodnika. Licencja taka wydawana jest obecnie w trybie administracyjnym.
Żeby nie jeździć dwa razy do Warszawy warto mieć komplet niezbędnych dokumentów już za pierwszym razem: badania lekarskie z właściwej dla miejsca zamieszkania przychodni sportowo-lekarskiej zezwalające na uprawianie wybranej dyscypliny sportu, 2 zdjęcia i podanie o wpisanie w poczet członków PZKiTS. Ostatnim dokumentem są... banknoty NBP. Ten ostatni glejt dla zawodników powyżej 20 roku życia wynosi obecnie 40,-zł, a do 20 roku życia - 30 zł i opłacany jest co roku w stawce ustalonej na dany rok. Właściwie wszystkie formalności może za ciebie wypełnić klub do którego przystąpiłeś. Możliwe jest też zabranie ze sobą dokumentów na zawody i tam załatwienie wszystkich formalności.
Od ubiegłego roku zawodnicy niezrzeszeni nie mogą startować w zawodach PZKFiTS, czyli wszystkich mistrzostwach Polski, pucharach i innych zawodach rozgrywanych pod patronatem Polskiego Zwiazku. Czyli musisz należeć do klubu. Jeśli takowego nie ma w twoim miejscu zamieszkanai to masz dwie możliwości: dołączyć do najbliższego terytorialnei klubu lub wybranego spośrod klubów w Polsce, albo też - o ile jest was kilku entuzjastów siły - to... załóżcie własny klub! W tym wypadku początkowe kwoty są niemałe - wpisowe dla klubu 100,- zł, składka roczna 300,- zł - ale summa summarum dla zawodników opłacalne. Mając swój klub można uzyskać dotację z urzędu miasta, urzędu marszałkowskiego czy od władz gminy, miasteczka etc.
Zgłoszenie do zawodów
Wypełniłeś formalności, posiadasz licencję i... chciałbyś wreszcie wystartować. Jak to zrobić? Przede wszystkim musisz dowiedzieć się o termin i miejsce zawodów. W Polsce rozgrywamy cztery rodzaje mistrzostw Polski, piszę o trójboju siłowym: Kobiet i Mężczyzn (wiek - od 14 lat wzwyż, czyli seniorek i seniorów), Weteranów (od 40 lat wzwyż, przeważnie łączone są z seniorami), Juniorów (wiek - 14-23 lat juniorzy), Juniorów Młodszych (wiek - 14-20 lat), Młodzików (wiek - 14-18 lat) oraz . Te ostatnie zawody sa specyficzne - startuje się w nich bez kostiumów, koszulek i bandaży trójbojowych. Jeśli jesteś młodzikiem nie musisz więc posiadać takiego sprzętu. Wystarczy sprzęt, siła i... nie wolno zapomnieć głowy!
Aktualny kalendarz imprez bez trudu dostaniesz w siedzibie PZKiTS albo w Internecie, czasami pojawia się w czasopismach kulturystycznych ("Sport dla Wszystkich"), ale - uwaga! - może być przeterminowany, i zmienony w ostatniej chwili ze względu na zmiany w kalendarzu międzynarodowym (zawody krajowe mogą wówczas być przesunięte) lub porzucenie w ostatniej chwili zawodów przez organizatora krajowego (mizeria ekonomiczna klubów ostatnich lat powoduje, że takie przypadki zdarzają się!) .
Żeby startować na zawodach musisz mieć skończone 14 lat w dniu zawodów. Jeśli start masz mieć w sobotę, a kończysz 14 lat w niedzielę - sędziowie nie dopuszczą Cię do zawodów. Łatwiej mają weterani - dolną granicę wieku muszą osiągnąć w dniu zawodów tylko w wypadku startu noworocznego - u nich pod uwagę bierze się wiek kalendarzowy.
Najpóźniej miesiąc przed zawodami powinieneś otrzymać regulamin zawodów z podanymi informacjami dotyczącymi warunków dopuszczenia do startu, miejscem zakwaterowania i startu, warunkami finansowymi startu (tzw. wpisowe lub startowe). Ponieważ żyjemy w Polsce, a nie np. w Niemczech z niemieckim ordnungiem, więc jest bardziej prawdopodobne, że taki regulamin nadejdzie z dużym opóźnieniem lub po zawodach. Albo wręcz w ogóle nie dojdzie. W tym miejscu dam radę: istnieje takie zmyślne urządzenie jak telefon i nie ma problemu by zadzwonić do Związku lub wiceprezesa ds. trójboju siłowego i ze źródła dowiedzieć się szczegółów. Koszt niewielki, a zaoszczędza wielu stresów. W dobie powszechnego dostępu do Internetu możesz również poznać regulamin z Netu - oferują go organizatorzy na swoich stronach (ja z kolei dołożę starań by taki regulamin był dostępny również na tej witrynie).
Mając informację o zawodach musisz wysłać zgłoszenie swoje lub drużyny do organizatora i - jeśli organizator bezpośrednio nie rozporządza noclegami - do miejsca noclegu; pisemnie lub telefonicznie. W zgłoszeniu podajesz nazwiska zawodników i kategorie wagowe, w których będą prawdopodobnie startowali; pozwoli to organizatorom lepiej ustalić czas rozpoczęcia i trwania startu grup zawodników. Powinieneś również zgłosić na ile posiłków wykupisz abonamenty.
Zgłaszając miejsca noclegowe podaj ilość osób, konkretne dni wykorzystania noclegów i ewentualne korzystanie z posiłków. Pamiętaj, że standardowo w hotelach śniadanie jest wliczone w cenę pokoju, a ogólnie rzecz biorąc ceny są niemałe. Jeśli organizator proponuje zróżnicowane warunki noclegu najpierw zajrzyj do portfela i zastanów się czy rzeczywiście chcesz przez kilka godzin mieszkać w warunkach szejka arabskiego czy też wystarczy ci tapczan w wieloosobowym pokoju i łazienka w korytarzu, za niepomiernie niższą cenę.
Jeśli zgłaszasz w hotelu drużynę, pamiętaj by nie przesadzić z liczbą rezerwacji miejsc - często trzeba później zapłacić również za niewykorzystane miej
Na koniec trzy krótkie uwagi:
1. Nie zwlekaj na ostatnią chwilę ze zgłoszeniem. Później nie tylko organizatorzy mają kłopot, ale również Ty możesz nie dostać noclegu.
2. Jeśli startujesz z odległego klubu sprawdź u organizatora czy klub cię zgłosił! Zdarza się, że dopiero na starcie zawodnik dowiaduje się, że zgłoszenia nie było i... uczestniczy w zawodach jako widz.
3. Jeśli startujesz z jakiegokolwiek klubu, nawet renomowanego, w zawodach odbywających się na wiosnę lub wczesnym latem, dowiedz się w klubie czy opłacił składkę roczną do PZKFiTS! Pozwoli ci to uniknąć wielkiego stresu na zawodach!
Odprawa techniczna
Przedarłeś się przez formalności wstępne i oto czeka cię następna: odprawa techniczna. Dopiero tutaj ustala się ostateczne składy kategorii wagowych i godziny ich rozpoczęcia, można też zgłosić uwagi i pytania do organizatora.
W odprawie technicznej biorą udział kierownicy ekip, trenerzy, zawodnicy bez przedstawiciela klubu i sędziowie.
Nie potrzebujesz na razie żadnych dokumentów, chyba że dla przyspieszenia zawodów organizatorzy połączą odprawę z weryfikacją zawodników. W zanadrzu chowasz więc: licencję zawodnika, aktualne badania lekarskie (niezależnie od tego co napisze lekarz, badania ważne są 3 miesiące od daty ich podpisania i tego trzymają się sędziowie na weryfikacji), dowód tożsamości, dowód stwierdzający przynależność klubową (legitymację, kartę sztywną) - z pieczątkami klubowymi i aktualnymi składkami klubowymi.
Prowadzący odprawę czyta po kolei kategoriami zgłoszonych zawodników. Możesz jeszcze zmienić zgłoszoną kategorię. Na starcie możesz zmienić kategorię o jedną wyżej lub niżej. Możesz również zgłosić kogoś ze swojego klubu lub znajomego, który nie dojechał na odprawę, ale dojedzie na start. Po zweryfikowaniu wszystkich startujących organizatorzy ustalają kolejność startujących grup i określają czas ich ważenia oraz startu. Czasami czas startu opóźnia się ze względu na poślizgi czasowe, ale czas trwania ważenia grupy zawodników jest niezmienny.
Na odprawie ustala się również czas rozpoczęcia i zakończenia posiłków, co mogą nieznacznie korygować uczestnicy odprawy.
Druga część odprawy technicznej odbywa się pomiędzy sędziami - ustala się składy zespołów sędziowskich, z których później możesz wywnioskować jak rozkłada się prawdopodobieństwo zaliczenia bojów w twojej kategorii
) .
Ważenie
Zanim przyjdziesz na ważenie opłacasz wpisowe lub startowe; w trójboju wyniesie ono ok. 40,- zł dla juniora i 55,- zł dla seniora na mistrzostwach Polski. Uwaga! Jeśli z klubu startuje 5 lub więcej zawodników to wpisowe za jednego zawodnika jest mniejsze o 10-15 zł w zależności od rodzaju zawodów. Dowód wpłaty przynosisz wraz z innymi dokumentami do ważenia.
Znając czas rozpoczęcia ważenia swojej kategorii zawodników stawiasz się przed tym terminem i odnajdujesz swoje nazwisko na liście zawodników ważonych w tej grupie. Wchodzisz według kolejności z listy. Jeśli listy nie ma, to ustawiasz się w ogonku i cierpliwie oczekujesz na swoją kolejkę.
W pokoju ważenia oprócz zawodnika, może znajdować się tylko 3 sędziów punktujących twoją kategorię (nazwiska znasz z listy sędziów), sędzia sekretarz i kierownik ekipy. Jeśli znajduje się ktoś inny - spokojnie go wypraszasz. Jeśli jesteś kobietą - możesz zażyczyć sobie by ważyły Cię kobiety (mogą to być sędziny, działaczki albo... inne zawodniczki).
Nie musisz się ważyć nago. Swoje walory osobiste możesz osłonić slipami (mężczyźni), figami (kobiety) lub innymi majtkami nie wpływającymi zbytnio na Twoją wagę. Natomiast musisz zdjąć okulary, zegarek, złoty łańcuch i inną ciężką biżuterię. Musisz zważyć się w skarpetach lub boso rozłożywszy wprzódy papierowy ręcznik na platformie wagi.
Uwaga! Jeśli nie chcesz po starcie mieć przykrej niespodzianki, że Twój rywal(-ka) wygrał(-a) z tobą medal lub miejsce, bo ważył(-a) 100 g mniej, to schowaj wstyd do torby treningowej i waż się na golasa. Sędziowie (sędziny) z reguły są przyzwyczajeni do nagusów i nagusek.
Stojąc na wadze podajesz imię, nazwisko i klub sportowy, do którego należysz. W tym czasie inny sędzia sprawdza dokumenty: ważne badania lekarskie (i tu znowu przypomnę - tylko 3 miesiące), licencję, przynależność klubową i ewentualnie dokument tożsamości, jeśli wcześniejsze dokumenty jakimś cudem pozbawione są zdjęcia.
Trzeci sędzia sprawdza zgodność twojego sprzętu osobistego z przepisami technicznymi. Musisz mieć przygotowane: kostiumy, koszulki, bandaże do kolan i nadgarstków, obuwie, pas, skarpetki, majtki, kobiety dodatkowo staniki lub koszulki zastepujące stanik (jeśli ich używają w czasie startu). Do każdego boju możesz mieć inny zestaw sprzętu, a nawet - do każdego podejścia. Musi być on zaakceptowany przez sędziów, wpisany w specjalnym formularzu i podbity pieczątką lub w inny sposób oznakowany. Formularz ten własnoręcznie podpisujesz lub robi to twój kierownik ekipy. W innym sprzęcie nie wolno ci startować! Jeśli na starcie sędziowie sprawdzą twój sprzęt i stwierdzą, że używasz nie zatwierdzoną rzecz, możesz ulec natychmiastowej dyskwalifikacji! Nie pomogą żadne wytłumaczenia, prośby ni groźby (nad tym ostatnim się zastanów, bo często sędziowie to byli lub aktualni zawodnicy, którzy prywatnie nie dadzą sobie w kaszę dmuchać). Sędziowie są po to by egzekwować przepisy, a w tym wypadku są one jednoznaczne.
Często się zdarza, że zawodnik waży za dużo lub za mało w stosunku do zgłoszonej kategorii wagowej. Wtedy wychodzi z pokoju wagi i próbując poprawić wagę (sauna, natrysk, ubikacja lub wręcz przeciwnie) czeka na koniec ważenia zawodników. Wtedy waży się ponownie i albo ma wagę, albo powtarza czynności aż do skutku. Ma na to półtorej godziny pełnego ważenia. Ważenie rozpoczyna się co najmniej na 2 godziny przed planowanym startem. W najgorszym przypadku pozostaje więc tylko pół godziny do startu.
Kończąc ważenie nie zapomnij o zabraniu kompletu kolorowych kartek do podejść - po 3 do przysiadów i wyciskania, 5 do martwego ciągu. Będą one niezbędne do zgłaszania kolejnych podejść lub zmian.
Zanim zaczniesz się rozgrzewać
a) Zapoznaj się z faktycznym momentem rozpoczęcia startu twojej grupy.
Z różnych powodów dalsze grupy w dniu startu mają poślizgi czasowe. Dowiedz się u sekretarza zawodów (facet siedzący przy stoliku niedaleko pomostu, przed którym porozkładane są wszelakiego rodzaju protokóły), kiedy przewiduje faktyczne rozpoczęcie startu. Spytaj również czy w przerwie między startami grup zawodników nie będzie czasem dekoracji? Mają one tendencję do "niespodziewanego" opóźniania zawodów i przesuwania rozpoczęcia startu następującej po nich grupy.
b) Sprawdź w której podgrupie się znajdujesz.
W przypadku grup liczących powyżej 14 zawodników zachodzi konieczność ich podzielenia. Sprawdź u sekretarza, w której się znajdujesz.
c) Przelicz z grubsza, kiedy rozpocząć rozgrzewkę.
Następnie popatrz ile osób ma mniejszy ciężar od twojego; jeśli ciężary są takie same, to policz osoby o niższym numerze startowym - patrz lista do ważenia, lub osoby widniejące ponad tobą w protokóle. Ci zawodnicy będą przed tobą podchodzić do ciężaru. Na każde podejście w przysiadzie policz średnio około 1,5 minuty, a będziesz wiedział kiedy zacząć się rozgrzewać. Postąp według schematu: czas rozgrzewki minus ilość podejść razy 1,5 minuty = czas rozpoczęcia rozgrzewki przed planowanym rozpoczęciem grupy zawodników. Jeśli jesteś w drugiej grupie, to do wyliczonego czasu dodaj: 3 razy 1,5 minuty razy ilość zawodników z pierwszej grupy. Otrzymasz wówczas przybliżony czas twojego wyjścia na pomost.
Jeśli są to zawody wyciskania to na wykonanie trzech podejść policz 4 minuty. Do martwego ciągu licz 3-3,5 minuty na trzy podejścia.
Przykład:
I-sza grupa liczy 12 zawodników, II-ga - 14. Planowany start 15:30. Twój czas rozgrzewki do I-go podejścia - 40 minut.
1) Jesteś w grupie I. Przed tobą jest na liście 5 zawodników, którzy wystartują przed tobą. Liczysz:
40 - 5 x 1,5 = 40 - 7,5 = 32,5.
15:30 - 32,5 = 14:57,5.
Zatem rozpoczynasz rozgrzewkę na 32-33 minuty przed rozpoczęciem przysiadów.
2) Jesteś w grupie II. Przed tobą wystartuje 11 zawodników z twojej grupy. Liczysz:
Do momentu ukończenia przysiadów przez I-szą grupę mija:
3 x 1,5 x 12 = 54 minuty
Zanim wystartujesz w swojej grupie minie:
11 x 1,5 = 16,5 minuty
Łącznie czekasz 70,5 minuty na wyjście na pomost.
70,5 - 40 = 30,5
Zatem od momentu rozpoczęcia startu pierwszej grupy do rozpoczecia rozgrzewki mija 30-31 minut. Wobec tego twoja rozgrzewka powinna się rozpocząć o godzinie:
15:30 + 30-31 = ok. 16:00
W praktyce momentu startu nie da się jednak tak dokładnie wyliczyć, więc weź pod uwagę, że łatwiej sobie wydłużyć przerwy przy większych ciężarach niż rozpaczliwie nadganiać stracony czas. Lepiej rozpocząć rozgrzewkę trochę wcześniej niż to wynika z przewidywań. Dodaj też czas konieczny na założenie kostiumu lub koszulki.
Weź też pod uwagę, że w miarę trwania zawodów obsługa pomostu męczy się. Gdy start wypada po południu lub wieczorem a zawody trwają od rana to czas przeznaczony na start jednego zawodnika wydłuża się z 11 minut do 13. Sporadycznie nawet dłużej.
http://www.powerlifting.pl/begginers/zanim.html
Krzysztof Piekarz
