Anonim
Nie chce mi sie tego samemu pisac, wiec zacytuje juz gotowy tekst, z ktorym nie zgadzam sie tylko w paru drobnych szczegolach. Mam nadzieje, ze to wolno tutaj robic. Jesli nie wolno przepraszam i niech moderator wytnie.
"Czy bokserowi potrzebna jest siła?
Pytanie w zasadzie retoryczne, bo obecnie nie ma takiej dyscypliny sportu, w której nie wykorzystywalibyśmy siły mięśniowej.
Co się zaś tyczy siły mięśniowej, to inaczej wykorzysta ją kulturysta, inaczej ciężarowiec, gimnastyk, lekkoatleta a jeszcze inaczej przedstawiciel sportów walki - bokser. Siła ciosu (dynamiczna) jest zupełnie czymś innym niż siła statyczna, rozwijana martwymi ciężarami (to wlasnie robia kulturysci, strongmeni etc. - przyp. kub-42).
Dla boksera ważniejszy jest trening dynamiczny np. na worku bokserskim (nie polecam poczatkujacym przp. kub-42) – rozwijanie techniki, szybkości, bo siła ciosu to przede wszystkim technika (do bolu poczatkujacym zalecane przyp. kub-42) i dynamika. Tak więc celem nie jest tu rozwijanie muskulatury, bo mięśnie mają być tylko środkiem do celu jakim jest umiejętność uderzania.
(...)
A jak to wygląda u boksera?
Aby odpowiedzieć na te pytania, należy wziąć pod uwagę fakt, że boks (walka w ogole przyp. kub-42), charakteryzuje się tym, że w czasie walki występuje wysiłek mieszany czyli tlenowy i beztlenowy z przewagą strefy glikolityczno-mleczanowej. Zawodnik musi więc być sprawny zarówno w warunkach tlenowych jak i beztlenowych (kulturysta nie jest - przypis kub-42).
Jak zatem będzie wyglądała hierarchia cech w boksie?
Otóż odpowiedź nie jest jednoznaczna gdyż boks jest konglomeratem wszystkich cech motorycznych, czyli zarówno kondycyjnych (siła, szybkość, wytrzymałość) jak i koordynacyjnych (rytmizacja, wyczucie dystansu, różnicowanie wrażeń kinestetycznych),
ale prym na pewno wiedzie tu koordynacja!!!
Zatem priorytetem w boksie będzie praca nad kształtowaniem czasu reakcji z wyborem czyli sprawność w zakresie czasowo-mięśniowym. Tak więc wypracowanie
odpowiedniego rodzaju siły (!!!)
ma tu istotne znaczenie.
SIŁA w szerokim znaczeniu jest to zdolność do pokonywania oporu zewnętrznego (np. urządzenia w siłowni, tarcie, wiatr) ale i wewnętrznego bądź przeciwdziałanie tym oporom kosztem wysiłku mięśniowego.
I jeśli na przykład w dyscyplinach siłowych typu podnoszenie ciężarów czy trójbój siłowy, trening będzie ukierunkowany na rozwijanie "siły maksymalnej" i "siły absolutnej",
to z kolei w boksie kluczowe znaczenie będzie miała kształtowana najpierw "siła eksplozywna" a w następnej kolejności "siła zrywowa".
Ktoś może zapytać – czym różnią się oba rodzaje siły?
Otóż różnica dotyczy obciążeń.
I tak, w zależności od wagi ciała zawodnika będziemy kładli nacisk na siłę wytrzymałościową (w cięższych kategoriach wagowych) lub na wytrzymałość siłową (w lżejszych kategoriach wagowych).
Czyli kształtujemy cechy dominujące w danej kategorii wagowej. No bo przecież logiczne jest, że zawodnik wagi ciężkiej wykorzysta w walce przede wszystkim masę ciała, która powoduje, że jest słabszy koordynacyjnie, natomiast zawodnik kategorii lekkiej, dysponujący mniejszą masą mięśniową a przez to mniejsza siłą, wykorzysta przede wszystkim szybkość i zwinność. Trzeba się w tu zastanowić jakie metody będą najlepsze w celu kształtowania określonych cech motorycznych.
Należy w tym miejscu zaznaczyć, że rozróżniamy trzy sposoby kształtowania poszczególnych zdolności a mianowicie:
1) ogólny
2) ukierunkowany
3) specjalistyczny
Jeśli chodzi o rozwój siły wytrzymałościowej, zastosujemy przede wszystkim METODĘ STACYJNĄ, natomiast do rozwoju wytrzymałości siłowej najlepiej nadaje się METODA OBWODOWA.
W METODZIE STACYJNEJ wszystkie ćwiczenia mają charakter siłowy ( w nauczaniu i doskonaleniu). Stosujemy ją:
a) w aspekcie metodycznym
b) w aspekcie motorycznym
W METODZIE OBWODOWEJ występują:
a) 2 ćwiczenia siłowe ( z oporem własnym zewnętrznym, kompleksowe nie wyizolowane) (!!! w kulturystyce sie specjalnie izoluje (przyp. kub-42)
b) 2 ćwiczenia o charakterze skocznościowym
c) 2 ćwiczenia o charakterze koordynacyjnym
d) 2 ćwiczenia doskonalące technikę danej dyscypliny
Możemy wykorzystać 2 warianty tej metody:
Wariant A
SIŁA SZYBKOŚCIOWA - SZYBKOŚĆ SIŁOWA
W tym wariancie przerwy trwają do osiągnięcia pełnego wypoczynku. Proporcja czasu pracy do czasu wypoczynku powinna wynosić 1:4 np. 15 sekund (czas pojedynczego ćwiczenia) – 1 minuta (czas wypoczynku) lub 10 sekund - 40 sekund.
Będą tutaj brały udział przemiany beztlenowe niekwasomlekowe.
Wariant B
SIŁA WYTRZYMAŁOŚCIOWA - WYTRZYMAŁOŚĆ SIŁOWA
W tym wariancie przerwy trwają do osiągnięcia pełnego wypoczynku. Proporcja czasu pracy do czasu wypoczynku powinna wynosić 1:1 np. 20 sekund (czas pojedynczego ćwiczenia) – 20 sekund (czas wypoczynku).
Będą tutaj brały udział przemiany w strefie glikolitycznej tlenowej.
Uwaga! Zarówno w metodzie stacyjnej jak i obwodowej należy wykonać od 4 do 6 obwodów w jednej sesji treningowej
Podczas pracy w/w metodami możemy się posłużyć szerokim „wachlarzem” środków w postaci sprzętu sportowego, właściwego dla danej dyscypliny sportu, w naszym przypadku dla boksu.
!!!! Jeśli mówimy o treningu siłowym w boksie, to mamy tu na myśli nie tylko siłownię.
I tak na przykład worek bokserski posłuży nam do pracy nad siłą specjalistyczną, wytrzymałością siłową, wykształca on przede wszystkim technikę, szybkość, koordynację, dokładność, timing (wykonanie akcji w jednym momencie), z kolei gruszka pomoże kształtować szybkość specjalistyczną i wytrzymałość siłową.
Wracając do pytania zawartego na wstępie: „Czy bokserowi potrzebna jest siła?”, można stwierdzić, że na odniesienie sukcesu w boksie wpływa wiele czynników, a jednym z nich niewątpliwie jest siła. Dlatego odpowiednio dobrany i ukierunkowany, wszechstronny trening siłowy ma dla tej dyscypliny sportu ogromne znaczenie.
!!! Objaśnienie niektórych pojęć zawartych w tekście:
SIŁA MAKSYMALNA jest to zdolność układu neuromotorycznego do pokonywania ciężaru w jednej próbie bez możliwości powtórzenia tej próby
SIŁA ABSOLUTNA jest to siła potencjalna, możliwa do rozwinięcia w kontekście danego ruchu czy danego ćwiczenia
SIŁA EKSPLOZYWNA jest to zdolność do pokonywania maksymalnego ciężaru w jak najszybszym czasie (np. w podnoszeniu ciężarów) w jednej próbie
SIŁA ZRYWOWA jest to zdolność do pokonywania mniejszych od maksymalnych ciężarów w seriach
Agnieszka Łukasiewicz, jest studentką V-tego roku wrocławskiej AWF gdzie robi specjalizację z boksu. Jest także instruktorką boksu w jednym z legnickich liceów. Dwukrotnie była mistrzynią świata w wyciskaniu sztangi leżąc, kilkukrotną medalistką mistrzostw Polski w fitness, mistrzynią Polski w trójboju siłowym oraz medalistką mistrzostw Polski w siłowaniu na rękę.
Od kub-42:
Jak widac trening silowy boksera, czy przedstawiciela muay thai ma niewiele wspolnego z treningiem kulrurystycznym.
Caly cykl treningowy, cwiczenia silowe takze - sa swietnie opisane w ksiazce Durjasza "Trening bokserski". Jest trudna do dostania, ale nie jest to niemozliwe. Np. w wypozyczalni na WAF warszawa. Raczej nie bedzie mi sie chcialo tutaj jej przepisywac.
Pozdrawiam
kub-42
PS. Dla tych, ktorzy nadal maja watpliwosci czy technika, albo masa podam przyklady R. Sefo (180 cm, 100kg) pokonal w k-1 B.Sappa (155-160 kg, 2m), wyszlo mi teraz glowy nazwisko - Tajlandczyk w k-1 (78 kg, 179 cm), pokonal Ignaszowa (108 kg, wzrostu zdaje sie 202 cm). W vale tudo takich przykladow jest bez liku. Choc nie ma co sie oszukiwac - przy porownywalnej technice masa, zmusza oponenta do defensywy i jest atutem. Ale jak mowie - przy wyrownanej technice!
"Czy bokserowi potrzebna jest siła?
Pytanie w zasadzie retoryczne, bo obecnie nie ma takiej dyscypliny sportu, w której nie wykorzystywalibyśmy siły mięśniowej.
Co się zaś tyczy siły mięśniowej, to inaczej wykorzysta ją kulturysta, inaczej ciężarowiec, gimnastyk, lekkoatleta a jeszcze inaczej przedstawiciel sportów walki - bokser. Siła ciosu (dynamiczna) jest zupełnie czymś innym niż siła statyczna, rozwijana martwymi ciężarami (to wlasnie robia kulturysci, strongmeni etc. - przyp. kub-42).
Dla boksera ważniejszy jest trening dynamiczny np. na worku bokserskim (nie polecam poczatkujacym przp. kub-42) – rozwijanie techniki, szybkości, bo siła ciosu to przede wszystkim technika (do bolu poczatkujacym zalecane przyp. kub-42) i dynamika. Tak więc celem nie jest tu rozwijanie muskulatury, bo mięśnie mają być tylko środkiem do celu jakim jest umiejętność uderzania.
(...)
A jak to wygląda u boksera?
Aby odpowiedzieć na te pytania, należy wziąć pod uwagę fakt, że boks (walka w ogole przyp. kub-42), charakteryzuje się tym, że w czasie walki występuje wysiłek mieszany czyli tlenowy i beztlenowy z przewagą strefy glikolityczno-mleczanowej. Zawodnik musi więc być sprawny zarówno w warunkach tlenowych jak i beztlenowych (kulturysta nie jest - przypis kub-42).
Jak zatem będzie wyglądała hierarchia cech w boksie?
Otóż odpowiedź nie jest jednoznaczna gdyż boks jest konglomeratem wszystkich cech motorycznych, czyli zarówno kondycyjnych (siła, szybkość, wytrzymałość) jak i koordynacyjnych (rytmizacja, wyczucie dystansu, różnicowanie wrażeń kinestetycznych),
ale prym na pewno wiedzie tu koordynacja!!!
Zatem priorytetem w boksie będzie praca nad kształtowaniem czasu reakcji z wyborem czyli sprawność w zakresie czasowo-mięśniowym. Tak więc wypracowanie
odpowiedniego rodzaju siły (!!!)
ma tu istotne znaczenie.
SIŁA w szerokim znaczeniu jest to zdolność do pokonywania oporu zewnętrznego (np. urządzenia w siłowni, tarcie, wiatr) ale i wewnętrznego bądź przeciwdziałanie tym oporom kosztem wysiłku mięśniowego.
I jeśli na przykład w dyscyplinach siłowych typu podnoszenie ciężarów czy trójbój siłowy, trening będzie ukierunkowany na rozwijanie "siły maksymalnej" i "siły absolutnej",
to z kolei w boksie kluczowe znaczenie będzie miała kształtowana najpierw "siła eksplozywna" a w następnej kolejności "siła zrywowa".
Ktoś może zapytać – czym różnią się oba rodzaje siły?
Otóż różnica dotyczy obciążeń.
I tak, w zależności od wagi ciała zawodnika będziemy kładli nacisk na siłę wytrzymałościową (w cięższych kategoriach wagowych) lub na wytrzymałość siłową (w lżejszych kategoriach wagowych).
Czyli kształtujemy cechy dominujące w danej kategorii wagowej. No bo przecież logiczne jest, że zawodnik wagi ciężkiej wykorzysta w walce przede wszystkim masę ciała, która powoduje, że jest słabszy koordynacyjnie, natomiast zawodnik kategorii lekkiej, dysponujący mniejszą masą mięśniową a przez to mniejsza siłą, wykorzysta przede wszystkim szybkość i zwinność. Trzeba się w tu zastanowić jakie metody będą najlepsze w celu kształtowania określonych cech motorycznych.
Należy w tym miejscu zaznaczyć, że rozróżniamy trzy sposoby kształtowania poszczególnych zdolności a mianowicie:
1) ogólny
2) ukierunkowany
3) specjalistyczny
Jeśli chodzi o rozwój siły wytrzymałościowej, zastosujemy przede wszystkim METODĘ STACYJNĄ, natomiast do rozwoju wytrzymałości siłowej najlepiej nadaje się METODA OBWODOWA.
W METODZIE STACYJNEJ wszystkie ćwiczenia mają charakter siłowy ( w nauczaniu i doskonaleniu). Stosujemy ją:
a) w aspekcie metodycznym
b) w aspekcie motorycznym
W METODZIE OBWODOWEJ występują:
a) 2 ćwiczenia siłowe ( z oporem własnym zewnętrznym, kompleksowe nie wyizolowane) (!!! w kulturystyce sie specjalnie izoluje (przyp. kub-42)
b) 2 ćwiczenia o charakterze skocznościowym
c) 2 ćwiczenia o charakterze koordynacyjnym
d) 2 ćwiczenia doskonalące technikę danej dyscypliny
Możemy wykorzystać 2 warianty tej metody:
Wariant A
SIŁA SZYBKOŚCIOWA - SZYBKOŚĆ SIŁOWA
W tym wariancie przerwy trwają do osiągnięcia pełnego wypoczynku. Proporcja czasu pracy do czasu wypoczynku powinna wynosić 1:4 np. 15 sekund (czas pojedynczego ćwiczenia) – 1 minuta (czas wypoczynku) lub 10 sekund - 40 sekund.
Będą tutaj brały udział przemiany beztlenowe niekwasomlekowe.
Wariant B
SIŁA WYTRZYMAŁOŚCIOWA - WYTRZYMAŁOŚĆ SIŁOWA
W tym wariancie przerwy trwają do osiągnięcia pełnego wypoczynku. Proporcja czasu pracy do czasu wypoczynku powinna wynosić 1:1 np. 20 sekund (czas pojedynczego ćwiczenia) – 20 sekund (czas wypoczynku).
Będą tutaj brały udział przemiany w strefie glikolitycznej tlenowej.
Uwaga! Zarówno w metodzie stacyjnej jak i obwodowej należy wykonać od 4 do 6 obwodów w jednej sesji treningowej
Podczas pracy w/w metodami możemy się posłużyć szerokim „wachlarzem” środków w postaci sprzętu sportowego, właściwego dla danej dyscypliny sportu, w naszym przypadku dla boksu.
!!!! Jeśli mówimy o treningu siłowym w boksie, to mamy tu na myśli nie tylko siłownię.
I tak na przykład worek bokserski posłuży nam do pracy nad siłą specjalistyczną, wytrzymałością siłową, wykształca on przede wszystkim technikę, szybkość, koordynację, dokładność, timing (wykonanie akcji w jednym momencie), z kolei gruszka pomoże kształtować szybkość specjalistyczną i wytrzymałość siłową.
Wracając do pytania zawartego na wstępie: „Czy bokserowi potrzebna jest siła?”, można stwierdzić, że na odniesienie sukcesu w boksie wpływa wiele czynników, a jednym z nich niewątpliwie jest siła. Dlatego odpowiednio dobrany i ukierunkowany, wszechstronny trening siłowy ma dla tej dyscypliny sportu ogromne znaczenie.
!!! Objaśnienie niektórych pojęć zawartych w tekście:
SIŁA MAKSYMALNA jest to zdolność układu neuromotorycznego do pokonywania ciężaru w jednej próbie bez możliwości powtórzenia tej próby
SIŁA ABSOLUTNA jest to siła potencjalna, możliwa do rozwinięcia w kontekście danego ruchu czy danego ćwiczenia
SIŁA EKSPLOZYWNA jest to zdolność do pokonywania maksymalnego ciężaru w jak najszybszym czasie (np. w podnoszeniu ciężarów) w jednej próbie
SIŁA ZRYWOWA jest to zdolność do pokonywania mniejszych od maksymalnych ciężarów w seriach
Agnieszka Łukasiewicz, jest studentką V-tego roku wrocławskiej AWF gdzie robi specjalizację z boksu. Jest także instruktorką boksu w jednym z legnickich liceów. Dwukrotnie była mistrzynią świata w wyciskaniu sztangi leżąc, kilkukrotną medalistką mistrzostw Polski w fitness, mistrzynią Polski w trójboju siłowym oraz medalistką mistrzostw Polski w siłowaniu na rękę.
Od kub-42:
Jak widac trening silowy boksera, czy przedstawiciela muay thai ma niewiele wspolnego z treningiem kulrurystycznym.
Caly cykl treningowy, cwiczenia silowe takze - sa swietnie opisane w ksiazce Durjasza "Trening bokserski". Jest trudna do dostania, ale nie jest to niemozliwe. Np. w wypozyczalni na WAF warszawa. Raczej nie bedzie mi sie chcialo tutaj jej przepisywac.
Pozdrawiam
kub-42
PS. Dla tych, ktorzy nadal maja watpliwosci czy technika, albo masa podam przyklady R. Sefo (180 cm, 100kg) pokonal w k-1 B.Sappa (155-160 kg, 2m), wyszlo mi teraz glowy nazwisko - Tajlandczyk w k-1 (78 kg, 179 cm), pokonal Ignaszowa (108 kg, wzrostu zdaje sie 202 cm). W vale tudo takich przykladow jest bez liku. Choc nie ma co sie oszukiwac - przy porownywalnej technice masa, zmusza oponenta do defensywy i jest atutem. Ale jak mowie - przy wyrownanej technice!
