Wartość energetyczna piwa pochodzi od zawartego w nim alkoholu, węglowodanów oraz białek. Wszystkie te związki utleniające się w organizmie są źródłem energii. 1 litr piwa pełnego dostarcza 400-450 kcal., z czego około 2/3 pochodzi z alkoholu. 1 litr piwa pełnego zawiera 35-40 g alkoholu etylowego. Od innych źródeł energii alkohol różni się tym, że jest absorbowany bezpośrednio z przewodu pokarmowego, bez konieczności uprzedniego rozcieńczania w żołądku. Szybkość wchłaniania alkoholu zależy od jego stężenia w piwie. Jednoczesne wchłanianie substancji odżywczych zwalnia tempo wchłaniania alkoholu. Dzięki stosunkowo dużej zawartości aminokwasów piwo stanowi cenne uzupełnienie w żywieniu człowieka. Na przykład spożycie 1 litra piwa pełnego pokrywa dzienne zapotrzebowanie na metioninę i lizynę w 27%, walinę w 29%, a fenyloaninę aż w 46%.
Brak witamin wywołuje zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu. Piwo zawiera witaminy rozpuszczalne w wodzie, natomiast nie zawiera witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz witaminy C. Spośród witamin występujących w piwie najważniejszą pozycję zajmują witaminy z grupy B z wyjątkiem występującej w niewielkich ilościach witaminy B1. Witaminy grupy B są grupą prostetyczną dla wielu enzymów, pomocną przy syntezie białek i aminokwasów. Ryboflawina i niacyna (witamina PP), występujące w dość znacznej ilości w piwie, działają pobudzająco na soki żołądkowe i funkcje przewodu pokarmowego. Oczywiście spożywanie piwa przy schorzeniach żołądka powinno być nadzorowane przez lekarza.
Piwo ułatwia trawienie pokarmów węglowodanowych, co ma znaczenie w dietach wegetariańskich. Działa pobudzająco na apetyt i stąd jest zalecane w żywieniu ludzi starszych, rekonwalescentów i kobiet ciężarnych, działa też terapeutycznie w schorzeniach przewodu pokarmowego, układu krwionośnego, pewnych chorobach skóry, jest też środkiem moczopędnym. Von Noorden, światowej sławy specjalista od dietetyki, zajmował się zastosowaniem piwa w lecznictwie. Twierdził on, że nie docenia się piwa w dietach leczniczych i pisał: "Piwo jest dla wielu znakomitym środkiem orzeźwiającym i ułatwiającym przyjmowanie innego pokarmu. Można to zauważyć przy stanach podgorączkowych ostrych, jak i chronicznych, a zwłaszcza u chorych na chroniczny katar żołądka i dwunastnicy". Dr Von Noorden doszedł do powyższych wniosków już w czasie, kiedy niewiele jeszcze wiedziano na temat witamin, aminokwasów i innych ważnych dla organizmu składników. Podobne opinie, lecz poparte już nowoczesnymi badaniami naukowymi, wyrażają inni specjaliści, jak np. prof. Ide, który twierdzi, jako pożywny i szybko wchłaniany produkt, ma szansę stać się powszechnie stosowanym środkiem leczniczym. Lekarze i fizjologowie podkreślają, że ekstraktywne substancje piwa są łatwo przyswajalne przez organizm. Natomiast substancje goryczkowe oraz zawartość kwasu węglowego sprzyjają czynnościom żołądka. Obecność chmielu, którego olejki i żywice posiadają własności aseptyczne oraz lekki odczyn kwaśny powoduje, że piwo jest środowiskiem uniemożliwiającym rozwój drobnoustrojów patogennych - szczególnie takich, jak np. bakterie wywołujące tyfus. De Clerk J. podaje, że renomowani lekarze zalecają picie piwa pacjentom cierpiącym na niedomagania gastryczne. Piwo zawiera substancje zapobiegające marskości wątroby. Doświadczenia wykazały też, że piwo może być stosowane w żywieniu chorych na nerki. Wyniki te potwierdzone zostały również w Szwecji. Podawanie piwa przy schorzeniach nerek zwiększa wydzielanie sodu i wody. Z uwagi na unikalne właściwości diuretyczne piwa, powinno być ono stosowane przy schorzeniach serca i obrzękach. Pobudzając pracę nerek, piwo zapobiega tworzeniu się kamieni nerkowych. Pewne sugestie na temat anty rakowego działania piwa wypowiadali dr Protti i dr med. Hermann. Dr med. Enders i dr med. Hermann podkreślają znaczący wpływ piwa na zahamowanie rozwoju zarazków gruźlicy.
Tak więc widać, że piwo ma nie tylko niezastąpiony smak ,ale również działa pozytywnie na nasze zdrowie.
disco - everybody klaszczą