kewin_2005
Treść wywiadu z Haliną ......podoba wam się?? Mnie najbardziej "mięśniaczki"....
Fajnie wyglądam
Uwielbia patrzeć na swoje ciało. Idąc ulicą chętnie przegląda się w wystawach sklepowych. Dobrze czuje się w sukienkach i butach na wysokim obcasie. Dlatego tak bardzo boli ją, gdy ktoś pyta, czy sport nie zniszczył w niej kobiecości.
Kilka lat temu artykuł o Halinie Kunickiej chciała napisać dziennikarka z Warszawy. Przyjechała do Gorzowa, by spotkać się z nią w jednej z kafejek. Nie potrafiła ukryć zdziwienia, gdy zobaczyła elegancką kobietę w garsonce i na szpilkach.
- Spodziewała się potwora, ni to baby, ni to faceta - wspomina sportsmenka. - Nie ćwiczę po to, by walić pięścią w ścianę. Podnoszę ciężary, by mieć wysportowaną sylwetkę. Nie wiem, skąd ten stereotyp. Sama nie mogłam kiedyś poznać zawodniczki, która startowała ze mną w kategorii do 52 kg. Na zdjęciu w gazecie wyglądała na o wiele większą niż jest. Dziennikarce z Warszawy długo tłumaczyłam na czym tak naprawdę polega kulturystyka kobiet, ale artykuł nigdy nie powstał.
Wbijanie się w formę
Z Haliną Kunicką spotykam się w jej sklepie z odżywkami przydatnymi podczas ćwiczeń na siłowni. Wielokrotna mistrzyni Polski i Europy oraz wicemistrzyni świata ma na sobie dopasowane spodnie i sweter. Widać, jakie ma uda i ramiona. Swoje mięśnie nazywa pieszczotliwie mięśniaczkami.
- Przed pierwszym startem w lipcu muszę zrzucić siedem kilo - zdradza kulturystka. - Po dwa kilo na miesiąc. To nic. Bywało, że do zawodów traciłam 10-12 kilogramów.
W domu ma dwa komplety ciuchów. Mniejsze na czas, gdy jest w formie i większe na teraz. Przyznaje, że woli siebie taką, jak teraz czyli z wagą ok. 63 kg. Na zawodach World Gym w Niemczech (Olimpiada Sportów Nieolimpijskich), które odbędą się w lipcu, wystartuje w kat. 57 kg.
- Gabaryty mięśni się nie zmienią. Będą tak samo duże jak dziś, ale odtłuszczone i bardziej pokreślone - tłumaczy. - Formę muszę utrzymać do wrześniowych mistrzostw świata.
Dlatego to ostatni moment na grzeszenie czyli pójście z synem na lody, zjedzenie chipsów czy innych słodkości. Potem ścisła dieta polegająca na odpowiednim doborze białek, węglowodanów i tłuszczów.
- Nie mogę się głodzić, bo przy intensywnych treningach zacznę „zjadać" sama siebie - mówi Kunicka. - Zwracam uwagę na wartość odżywczą posiłków. Na szczęście nie jestem łasuchem, choć zdarzają mi się chwile słabości.
Równocześnie z dietą rozpoczynają się intensywne treningi. Sesje trwają od godziny do dwóch. Pięć razy w tygodniu odbywają się treningi siłowe, a sześć razy aerobowe (trening na rowerze stacjonarnym, bieżni lub steperze).
Ciało to nie maszyna
Kunicka wiązała przyszłość z tańcem. Na siłownię trafiła w 1988 r. z ciekawości. Podobało jej się, że efekty zależą od niej, od tego czy będzie konsekwentna. Po roku zaproponowano jej przygotowania do zawodów. Miała18 lat.
- Zgodziłam się też z ciekawości - wspomina kulturystka. - Wtedy trzeba było mieć wysportowaną sylwetkę i lekki zarys mięśni. Z biegiem czasu wymagania poszły w górę. Teraz obowiązują większe gabaryty i odtłuszczone ciało. Latami trzeba wypracowywać odpowiedni gatunek mięśni, kształt, wyeksponowanie. Uda się tylko przy ostrych treningach i reżimie dietetycznym.
Ten rok jest dla gorzowianki wyzwaniem. Po lipcowych zawodach, we wrześniu czekają ją mistrzostwa świata, a w październiku prawdopodobnie Puchar Polski.
- Nie wiem, czy w nim wystartuję. Wszystko zależy od tego, jak długo będę musiała utrzymać formę - zdradza sportsmenka. - Czasami trzeba odpuścić. Ciało to nie maszyna. W dodatku tuż przed zawodami muszę szczęśliwe skończyć IV rok studiów i zacząć kolejny. To też wymaga zaangażowania.
Mężczyźni mnie adorują
Ci, którzy znają ją z zawodów, wysmarowaną olejkiem, prężącą mięśnie, nie wyobrażają sobie jej w sukience. Gdy zobaczą prywatnie, nie potrafią ukryć zdziwienia.
- Często słyszę, że fajnie wyglądam, że wcale nie jestem taka potężna - zdradza Kunicka. - Cieszę się, bo widocznie jestem dowodem na to, że kulturystki mogą być eleganckimi, zadbanymi kobietami. Wiem, że niektórym mogę się nie podobać. Nie będę jednak latem chodzić w golfach, by ukryć mięśniaczki. Nie wstydzę się swojej sylwetki. Przeciwnie, jestem z niej dumna.
Na plaży często podchodzą do niej panie i pytają, co zrobić, by wysmuklić ciało. Adorują ją mężczyźni.
Złe nastawienie do kulturystek nie może brać się z tego, że to sport zarezerwowany dla mężczyzn. Już w latach 60. panie napinały swoje umięśnione ciała na zawodach.
- Telewizja pokazuje zazwyczaj kobiety, które uprawiają kulturystykę zawodowo i biorą udział w zawodach Miss Olimpia. Tam rzeczywiście zawodniczki mają dwa razy większe mięśnie i rozumiem panów, którzy mówią, że w sprawach intymnych nie chcieliby mieć z nimi nic wspólnego. W Polsce nie ma zawodowstwa tylko amatorstwo. Może by częściej pokazywać nasze dziewczyny? Może wtedy udałoby się przełamać stereotyp? - zastanawia się Kunicka.
Przedłużyć młodość
Na cztery miesiące przed pierwszymi w tym roku zawodami, gorzowianka ma już zaplanowany rytm treningów. Najważniejszą imprezą są dla niej mistrzostwa świata. Zależy jej na złocie, które byłoby ukoronowaniem 15-letniej kariery. Co potem?
- Nie chcę przechodzić na zawodowstwo - mówi stanowczo. - Może zajmę się fitnessem, który jest delikatniejszy. Czasu nie uda się zatrzymać, ale dzięki ćwiczeniom można przedłużyć młodość fizyczną i duchową. Nie mogłabym całkowicie zerwać ze sportem, bo to jest część mnie samej, mojego życia. Tym bardziej, że na siłowni może ćwiczyć każdy bez względu na wiek.
Fajnie wyglądam
Uwielbia patrzeć na swoje ciało. Idąc ulicą chętnie przegląda się w wystawach sklepowych. Dobrze czuje się w sukienkach i butach na wysokim obcasie. Dlatego tak bardzo boli ją, gdy ktoś pyta, czy sport nie zniszczył w niej kobiecości.
Kilka lat temu artykuł o Halinie Kunickiej chciała napisać dziennikarka z Warszawy. Przyjechała do Gorzowa, by spotkać się z nią w jednej z kafejek. Nie potrafiła ukryć zdziwienia, gdy zobaczyła elegancką kobietę w garsonce i na szpilkach.
- Spodziewała się potwora, ni to baby, ni to faceta - wspomina sportsmenka. - Nie ćwiczę po to, by walić pięścią w ścianę. Podnoszę ciężary, by mieć wysportowaną sylwetkę. Nie wiem, skąd ten stereotyp. Sama nie mogłam kiedyś poznać zawodniczki, która startowała ze mną w kategorii do 52 kg. Na zdjęciu w gazecie wyglądała na o wiele większą niż jest. Dziennikarce z Warszawy długo tłumaczyłam na czym tak naprawdę polega kulturystyka kobiet, ale artykuł nigdy nie powstał.
Wbijanie się w formę
Z Haliną Kunicką spotykam się w jej sklepie z odżywkami przydatnymi podczas ćwiczeń na siłowni. Wielokrotna mistrzyni Polski i Europy oraz wicemistrzyni świata ma na sobie dopasowane spodnie i sweter. Widać, jakie ma uda i ramiona. Swoje mięśnie nazywa pieszczotliwie mięśniaczkami.
- Przed pierwszym startem w lipcu muszę zrzucić siedem kilo - zdradza kulturystka. - Po dwa kilo na miesiąc. To nic. Bywało, że do zawodów traciłam 10-12 kilogramów.
W domu ma dwa komplety ciuchów. Mniejsze na czas, gdy jest w formie i większe na teraz. Przyznaje, że woli siebie taką, jak teraz czyli z wagą ok. 63 kg. Na zawodach World Gym w Niemczech (Olimpiada Sportów Nieolimpijskich), które odbędą się w lipcu, wystartuje w kat. 57 kg.
- Gabaryty mięśni się nie zmienią. Będą tak samo duże jak dziś, ale odtłuszczone i bardziej pokreślone - tłumaczy. - Formę muszę utrzymać do wrześniowych mistrzostw świata.
Dlatego to ostatni moment na grzeszenie czyli pójście z synem na lody, zjedzenie chipsów czy innych słodkości. Potem ścisła dieta polegająca na odpowiednim doborze białek, węglowodanów i tłuszczów.
- Nie mogę się głodzić, bo przy intensywnych treningach zacznę „zjadać" sama siebie - mówi Kunicka. - Zwracam uwagę na wartość odżywczą posiłków. Na szczęście nie jestem łasuchem, choć zdarzają mi się chwile słabości.
Równocześnie z dietą rozpoczynają się intensywne treningi. Sesje trwają od godziny do dwóch. Pięć razy w tygodniu odbywają się treningi siłowe, a sześć razy aerobowe (trening na rowerze stacjonarnym, bieżni lub steperze).
Ciało to nie maszyna
Kunicka wiązała przyszłość z tańcem. Na siłownię trafiła w 1988 r. z ciekawości. Podobało jej się, że efekty zależą od niej, od tego czy będzie konsekwentna. Po roku zaproponowano jej przygotowania do zawodów. Miała18 lat.
- Zgodziłam się też z ciekawości - wspomina kulturystka. - Wtedy trzeba było mieć wysportowaną sylwetkę i lekki zarys mięśni. Z biegiem czasu wymagania poszły w górę. Teraz obowiązują większe gabaryty i odtłuszczone ciało. Latami trzeba wypracowywać odpowiedni gatunek mięśni, kształt, wyeksponowanie. Uda się tylko przy ostrych treningach i reżimie dietetycznym.
Ten rok jest dla gorzowianki wyzwaniem. Po lipcowych zawodach, we wrześniu czekają ją mistrzostwa świata, a w październiku prawdopodobnie Puchar Polski.
- Nie wiem, czy w nim wystartuję. Wszystko zależy od tego, jak długo będę musiała utrzymać formę - zdradza sportsmenka. - Czasami trzeba odpuścić. Ciało to nie maszyna. W dodatku tuż przed zawodami muszę szczęśliwe skończyć IV rok studiów i zacząć kolejny. To też wymaga zaangażowania.
Mężczyźni mnie adorują
Ci, którzy znają ją z zawodów, wysmarowaną olejkiem, prężącą mięśnie, nie wyobrażają sobie jej w sukience. Gdy zobaczą prywatnie, nie potrafią ukryć zdziwienia.
- Często słyszę, że fajnie wyglądam, że wcale nie jestem taka potężna - zdradza Kunicka. - Cieszę się, bo widocznie jestem dowodem na to, że kulturystki mogą być eleganckimi, zadbanymi kobietami. Wiem, że niektórym mogę się nie podobać. Nie będę jednak latem chodzić w golfach, by ukryć mięśniaczki. Nie wstydzę się swojej sylwetki. Przeciwnie, jestem z niej dumna.
Na plaży często podchodzą do niej panie i pytają, co zrobić, by wysmuklić ciało. Adorują ją mężczyźni.
Złe nastawienie do kulturystek nie może brać się z tego, że to sport zarezerwowany dla mężczyzn. Już w latach 60. panie napinały swoje umięśnione ciała na zawodach.
- Telewizja pokazuje zazwyczaj kobiety, które uprawiają kulturystykę zawodowo i biorą udział w zawodach Miss Olimpia. Tam rzeczywiście zawodniczki mają dwa razy większe mięśnie i rozumiem panów, którzy mówią, że w sprawach intymnych nie chcieliby mieć z nimi nic wspólnego. W Polsce nie ma zawodowstwa tylko amatorstwo. Może by częściej pokazywać nasze dziewczyny? Może wtedy udałoby się przełamać stereotyp? - zastanawia się Kunicka.
Przedłużyć młodość
Na cztery miesiące przed pierwszymi w tym roku zawodami, gorzowianka ma już zaplanowany rytm treningów. Najważniejszą imprezą są dla niej mistrzostwa świata. Zależy jej na złocie, które byłoby ukoronowaniem 15-letniej kariery. Co potem?
- Nie chcę przechodzić na zawodowstwo - mówi stanowczo. - Może zajmę się fitnessem, który jest delikatniejszy. Czasu nie uda się zatrzymać, ale dzięki ćwiczeniom można przedłużyć młodość fizyczną i duchową. Nie mogłabym całkowicie zerwać ze sportem, bo to jest część mnie samej, mojego życia. Tym bardziej, że na siłowni może ćwiczyć każdy bez względu na wiek.
Krzysztof Piekarz
figurant
Michail
