Iron Arm
Rozwój kick-boxingu w Polsce jest mocno rozciągnięty w czasie. Pierwsze kluby nieoficjalnie powstają na początku lat 80 - są one klubami działającymi nieformalnie, najczęściej przy studenckich klubach wschodnich sztuk walki. Do jednego z pierwszych klubów zajmujących się szkoleniem kick-boxerów można zaliczyć Studencki Klub Kick-boxingu w Lublinie powstały w 1986 roku z przekształcenia klubu Taekwondo, którego pierwszym prezesem był Sławomir Serafin, a zastępcami zostali Leszek Krusiński i Tadeusz Poljański. Tadeusz Poljański jednocześnie był jednym z pierwszych zawodników startujących w 1985 roku - nieoficjalne zawody w Radomiu odbywające się pod egidą WAKO. Niechęć organizacji rządowych do walk dalekowschodnich jest duża. Świadczyć o tym może fakt, że Polski Kick-boxing zostaje oficjalnie przyjęty do międzynarodowej organizacji World Association of Kick-Boxing (WAKO) od 1985 roku, a dopiero w maju 1989 roku Komitet Młodzieży i Kultury Fizycznej po zasięgnięciu opinii lekarzy sportowych wydaje zarządzenie dotyczące uprawiania Dalekowschodnich sportów walki. Zarządzeniem tym dopuszczono oficjalnie w Polsce do uprawiania między innymi kick-boxingu. W styczniu 1988 roku na zebraniu trenerów zostaje powołany Komitet Założycielski Polskiego Związku Kick-boxingu, który składa wniosek do Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej o wpisanie do rejestru Polskiego Związku Kick-boxingu. Wniosek zostaje rozpatrzony pozytywnie. Jeszcze w tym samym roku w Sosnowcu odbywa się zjazd założycielski, powołujący oficjalnie do życia Polski Związek Kick-boxingu. W skład zarządu weszli: Andrzej Palacz, Marek Frycz, Krzysztof Wieczorek i inni. W trakcie zjazdu przyjęte zostały zasady rozgrywek w Polsce.
Teren kraju został podzielony na cztery strefy:
strefa południowa w skład której weszło 15 klubów,
strefa zachodnia w skład której weszło 12 klubów,
strefa wschodnia uznawanej za najsilniejszą w skład której weszło18 klubów,
strefa północna z 14 klubami.
Liczba klubów ulegała ciągłym zmianom aż w 2003 roku oficjalnie zarejestrowanych jest 68 klubów dopuszczonych do rozgrywek.
Rywalizacja sportowa miała się odbywać w 3 wersjach:
Semi-contact określana jako pół-kontakt, gdzie ciosy można zadawać tylko w dozwolone miejsca. Walka jest przerywana po każdej udanej akcji. Wersja przede wszystkim kładzie nacisk na szybkość i technikę.
Light-contact lekki kontakt, jest formą ciągłą walki odbywającą się na macie, gdzie zawodnicy są punktowani po zakończeniu każdej rundy. Nie wolno znokautować przeciwnika.
Full-contact walka odbywa się w ringu. Ciosy zadawane z pełną siłą. Dopuszczony jest nokaut.
We wszystkich formach punkty są przyznawane adekwatnie do zadanych ciosów, zgodnie z przepisami.
Z czasem wprowadzone zostają jeszcze dwie formy:
Formy przy muzyce technika walki przygotowana pod muzykę. Ocenie podlega technika oraz synchronizacja z muzyką.
Low-kick walka rozgrywana jak przy Full-contact, dozwolone są uderzenia na uda i piszczela.
Z czasem przepisy były modyfikowane, co było podyktowane zmianami wprowadzanymi przez Międzynarodową Organizację WAKO do której należy Polski Związek Kick-boxingu.
W związku ze zmianą przepisów prawnych o rejestracji związków jak i zmianom kadrowym w 1997 roku Polski Związek Kick-boxingu występuje o wpisanie do rejestru stowarzyszeń. Prezesem zostaje Marek Gąsiorek, w-ce prezesami: Krzysztof Wieczorek i Andrzej Palacz.
Pomimo krótkiego czasu od pojawienia się pierwszych klubów, Kick-boxing w Polsce dochował się wielu wspaniałych zawodników, wielokrotnych medalistów Polski oraz Świata, z najbardziej znanymi: Piotrem Siegoczyńskim, Markiem Piotrowskim, Przemysławem Saletą, Karolem Nowakiem, Markiem Marszałem, Tomaszem Skrzypkiem, Józefem Warchołem i innymi.
Na szczególną uwagę zasługuje postać Marka Piotrowskiego, który jako jeden z pierwszych polskich kick-boxerów walczył w formie full-contact wygrywał wszystko, co można było wygrać w Europie - Mistrzostwo Świata, Puchar Świata. Po osiągnięciu wszystkiego co było do wywalczenia na starym kontynencie, ruszył na podbój Ameryki. Marek Piotrowski dzięki swojej ogromnej waleczności szybko uzyskał przydomek "The Punisher". Na ringu zawodowym szybko zdobywał kolejne pasy mistrzowskie takich organizacji: PKC, WFKA, KICK, ISKA, PKO, WKA i TBC. Zwyciężając z takimi sławami zawodowego Kick-boxingu jak: Don Wilson, Marek Longo, Javier Mendeza czy Ricky Roufus. W swojej karierze zawodowego kick-boxera stoczył około 43 walk z czego tylko 2 przegrał.
Teren kraju został podzielony na cztery strefy:
strefa południowa w skład której weszło 15 klubów,
strefa zachodnia w skład której weszło 12 klubów,
strefa wschodnia uznawanej za najsilniejszą w skład której weszło18 klubów,
strefa północna z 14 klubami.
Liczba klubów ulegała ciągłym zmianom aż w 2003 roku oficjalnie zarejestrowanych jest 68 klubów dopuszczonych do rozgrywek.
Rywalizacja sportowa miała się odbywać w 3 wersjach:
Semi-contact określana jako pół-kontakt, gdzie ciosy można zadawać tylko w dozwolone miejsca. Walka jest przerywana po każdej udanej akcji. Wersja przede wszystkim kładzie nacisk na szybkość i technikę.
Light-contact lekki kontakt, jest formą ciągłą walki odbywającą się na macie, gdzie zawodnicy są punktowani po zakończeniu każdej rundy. Nie wolno znokautować przeciwnika.
Full-contact walka odbywa się w ringu. Ciosy zadawane z pełną siłą. Dopuszczony jest nokaut.
We wszystkich formach punkty są przyznawane adekwatnie do zadanych ciosów, zgodnie z przepisami.
Z czasem wprowadzone zostają jeszcze dwie formy:
Formy przy muzyce technika walki przygotowana pod muzykę. Ocenie podlega technika oraz synchronizacja z muzyką.
Low-kick walka rozgrywana jak przy Full-contact, dozwolone są uderzenia na uda i piszczela.
Z czasem przepisy były modyfikowane, co było podyktowane zmianami wprowadzanymi przez Międzynarodową Organizację WAKO do której należy Polski Związek Kick-boxingu.
W związku ze zmianą przepisów prawnych o rejestracji związków jak i zmianom kadrowym w 1997 roku Polski Związek Kick-boxingu występuje o wpisanie do rejestru stowarzyszeń. Prezesem zostaje Marek Gąsiorek, w-ce prezesami: Krzysztof Wieczorek i Andrzej Palacz.
Pomimo krótkiego czasu od pojawienia się pierwszych klubów, Kick-boxing w Polsce dochował się wielu wspaniałych zawodników, wielokrotnych medalistów Polski oraz Świata, z najbardziej znanymi: Piotrem Siegoczyńskim, Markiem Piotrowskim, Przemysławem Saletą, Karolem Nowakiem, Markiem Marszałem, Tomaszem Skrzypkiem, Józefem Warchołem i innymi.
Na szczególną uwagę zasługuje postać Marka Piotrowskiego, który jako jeden z pierwszych polskich kick-boxerów walczył w formie full-contact wygrywał wszystko, co można było wygrać w Europie - Mistrzostwo Świata, Puchar Świata. Po osiągnięciu wszystkiego co było do wywalczenia na starym kontynencie, ruszył na podbój Ameryki. Marek Piotrowski dzięki swojej ogromnej waleczności szybko uzyskał przydomek "The Punisher". Na ringu zawodowym szybko zdobywał kolejne pasy mistrzowskie takich organizacji: PKC, WFKA, KICK, ISKA, PKO, WKA i TBC. Zwyciężając z takimi sławami zawodowego Kick-boxingu jak: Don Wilson, Marek Longo, Javier Mendeza czy Ricky Roufus. W swojej karierze zawodowego kick-boxera stoczył około 43 walk z czego tylko 2 przegrał.
1
Krzysztof Piekarz
GizmoTKD
- Emerytowany Doradca w "Stylach Tradycyjnych"
_Knife_
Anonim
