Weasley
WYWIAD Z JEFFEM MONSONEM - zwycięzcą tegorocznej edycji ADCC
Denis Martins: Jeff, byłeś jedynym amerykańskim fighterem, który wygrał jakąś kategorię wagową na tegorocznym ADCC. Co o tym myślisz?Jeff Monson: Jestem zdziwiony, że byłem jedynym amerykańskim fighterem, który w ogóle dotarł do finału, tym bardziej, że przecież turniej odbywał się w USA. Pomimo to niektórzy Amerykanie spisali się dobrze, jednakże jest oczywiste, że Brazylijczycy są ogólnie dużo lepiej przygotowani grapplersko. Myślałem, że ta przepaść się zmniejsza, ale nie sposób nie dostrzec po tym turnieju, że Amerykanie mają dużo do zrobienia zanim będą na tym samym poziomie.
Denis Martins: Walczyłeś w tym roku 3 razy w MMA. Czy zmiana treningu z tego do MMA, na przygotowujący do submission wrestlingu obyła się bez problemów?
Jeff Monson: Walczyłem miesiąc przed turniejem w Anglii. Potem zostałem na Wyspach i trenowałem z Braulio z ‘Stevie B’s Gym’ w Birmingham, zanim ostatecznie wróciłem do USA by ćwiczyć z moim ATT Team na Florydzie. Już wówczas byłem gotów, więc trenowałem tylko zapasy i jiu-jitsu przez miesiąc i przyjechałem bardzo dobrze przygotowany.
Denis Martins: Brałeś udział w 4 edycjach ADCC. Jaka jest twoja opinia na temat tego, w USA?
Jeff Monson: Ten był inny z powodu lokalizacji. Dobrze było nie być zmuszonym do podróżowania do innego kraju. Jestem z Zachodniego Wybrzeża (Seattle), więc nie było problemów ze strefą czasową, pogodą czy terenem. Czułem się jak w domu.
Denis Martins: A twój występ, jak go porównujesz np. z twym pierwszym udziałem?
Jeff Monson: Gdy wygrałem w 1999 roku, naprawdę nie miałem pojęcia o randze tej imprezy. Chciałem tylko dobrze wypaść i nie przegrać. Nie czułem żadnej zewnętrznej presji, bo byłem zupełnie nieznany. Zwyczajnie twardo walczyłem i wygrałem. W tym roku czułem sporo presji. Wygrałem wszystkie większej i mniejszej rangi imprezy tego typu od czasu pierwszego ADCC, prócz ponownego wygranie tego właśnie turnieju. Dwa razy przegrywałem w finale, a 2 lata temu w ogóle nie zająłem żadnego miejsca więc tym razem chciałem się odegrać. Czułem, że powinienem wygrać każdą walkę jeśli będę walczył na 100% moich możliwości. Wiedziałem więc, że jestem w stanie wygrać. Czułem, że powinienem. Tym razem więc czułem na sobie wielką presję. Oba bicepsy miałem kompletnie zerwane i wymagało to zabiegu po zwycięstwie w 1999 roku, potem był długi i ciężki czas rehabilitacji i powrotu. Podsumowując to zwycięstwo było zdecydowanie bardziej satysfakcjonujące.
Denis Martins: Kto był twoim najtrudniejszym przeciwnikiem i dlaczego?
Jeff Monson: Najtrudniejszą walką był półfinał z Fabricio Werdumem. Jest mocny i pokazał świetne umiejętności grapplerskie oraz doskonałą gardę. Nie walczyłem przeciw niemu dobrze, ale tak bardzo nie chciałem przegrać, że ostatecznie jakoś się udało.
Denis Martins: Inny zawodnik ATT, twój kolega klubowy Pablo Popovitch również dotarł do finału. Czy oglądałeś jego walki?
Jeff Monson: Pablo Popovitch rozegrał świetny turniej. Niestety w finale trafił na najlepszego grapplera „pound for pound" na świecie. Radził sobie dobrze do czasu aż dał się złapać. Pablo jest świetny, myślę że jest byłby w stanie pokonać Garcie, ale do tego musiałby rozegrać walkę doskonałą.
Denis Martins: Odkąd dołączyłeś do ATT, wielu ludzi inaczej na ciebie patrzy. Polepszyłeś wiele aspektów walki w parterze; w twojej opinii, pod jakim aspektem rozwinąłeś się najbardziej od czasu przyłączenia się do tego teamu?
Jeff Monson: Odkąd dołączyłem do ATT na pewno stałem się lepszym zapaśnikiem ogólnie. Czuję się też równie dobrze na plecach jak i na górze. Jestem błogosławiony, bo mam przywilej trenowania z najlepszymi zapaśnikami świata w najlepszej akademii sztuk walk na świecie. Z tego powodu czuję się zobowiązany zwyciężać, gdy startuję. Goście tacy, jak Daniel Valleverde, Moacir 'Boca' Oliveira, Pablo Popovitch, Dustin 'Clean' Denes, Marcel Ferreira, Marcus 'Maximus' Aurelio, Dan Lambert, Wade Rome, Hermes Franca, Marcus Parrumpinha, etc. pomogli mi niesamowicie.
Denis Martins: Na ADCC walczyłeś w kategorii powyżej 99kg, tak samo w Cage Warriors. Czy to jest kategoria wagowa, w której chciałbyś w przyszłości walczyć w MMA, czy też zszedłbyś do niższej gdybyś dostał ofertę np. od PRIDE albo UFC?
Jeff Monson: 2 lipca walczyłem na Hawajach i wygrałem przez armbara, 9 lipca znów walczyłem w Grapplers Quest i też wygrałem. Najbliższą walkę mam na turnieju pro bokserskim na Florydzie w sierpniu. Skontaktowano się ze mną w sprawie wystąpienia w PRIDE w lutym, więc zobaczymy. Zostanę w kategorii ciężkiej. Planuję nabrać trochę ciała, ale i tak zdaję sobie sprawę, że jestem mały jak na wagę ciężką. Ale dzięki odpowiedniej kondycji powinienem ten niedostatek zrównoważyć.
Denis Martins: Jeff, a co z Marcio “Pe de Pano" Cruzem? Czy wciąż chcesz z nim walczyć w MMA?
Jeff Monson: Mogę z nim walczyć kiedykolwiek, czy to na zasadach grapplerskich czy MMA. Poważnie wątpię czy on zechce ze mną walczyć. On wie, że nie może mnie pokonać. Nigdy nie powiem, że nie mogę z kimś przegrać, bo to są zawody, ich specyfika. Ale on jest wyjątkiem! On nie pokona mnie nigdy. On wie to tak samo, jak ja. Jeśli byśmy walczyli na zasadach MMA to bardzo poważnie bym go skrzywdził i on sobie z tego zdaje sprawę. Tak więc on pewnie nie zawalczy nigdy ze mną. Bardzo bym chciał by do tej walki doszło, ale jak już mówiłem, on pewnie nigdy się na to nie zgodzi.
Denis Martins: Dzięki za twój czas. Chciałbyś coś dodać?
Jeff Monson: Chciałbym tylko podziękować moim kolegom z ATT, moim trenerom Liborio, Marcelo Silveira i Conan Silveira za wsparcie, jakie mi udzielali przez ostatnie 3 i pół roku. Czasem było ciężko, szczególnie na początku gdzie mogli sobie dać ze mną spokój, ale trwali przy mnie, dbali o mnie i za to jestem im dozgonnie wdzięczny.
Źródło: http://news.adcombat.com/article.html?id=9546
Tłumaczenie: Weasley
Denis Martins: Jeff, byłeś jedynym amerykańskim fighterem, który wygrał jakąś kategorię wagową na tegorocznym ADCC. Co o tym myślisz?Jeff Monson: Jestem zdziwiony, że byłem jedynym amerykańskim fighterem, który w ogóle dotarł do finału, tym bardziej, że przecież turniej odbywał się w USA. Pomimo to niektórzy Amerykanie spisali się dobrze, jednakże jest oczywiste, że Brazylijczycy są ogólnie dużo lepiej przygotowani grapplersko. Myślałem, że ta przepaść się zmniejsza, ale nie sposób nie dostrzec po tym turnieju, że Amerykanie mają dużo do zrobienia zanim będą na tym samym poziomie.
Denis Martins: Walczyłeś w tym roku 3 razy w MMA. Czy zmiana treningu z tego do MMA, na przygotowujący do submission wrestlingu obyła się bez problemów?
Jeff Monson: Walczyłem miesiąc przed turniejem w Anglii. Potem zostałem na Wyspach i trenowałem z Braulio z ‘Stevie B’s Gym’ w Birmingham, zanim ostatecznie wróciłem do USA by ćwiczyć z moim ATT Team na Florydzie. Już wówczas byłem gotów, więc trenowałem tylko zapasy i jiu-jitsu przez miesiąc i przyjechałem bardzo dobrze przygotowany.
Denis Martins: Brałeś udział w 4 edycjach ADCC. Jaka jest twoja opinia na temat tego, w USA?
Jeff Monson: Ten był inny z powodu lokalizacji. Dobrze było nie być zmuszonym do podróżowania do innego kraju. Jestem z Zachodniego Wybrzeża (Seattle), więc nie było problemów ze strefą czasową, pogodą czy terenem. Czułem się jak w domu.
Denis Martins: A twój występ, jak go porównujesz np. z twym pierwszym udziałem?
Jeff Monson: Gdy wygrałem w 1999 roku, naprawdę nie miałem pojęcia o randze tej imprezy. Chciałem tylko dobrze wypaść i nie przegrać. Nie czułem żadnej zewnętrznej presji, bo byłem zupełnie nieznany. Zwyczajnie twardo walczyłem i wygrałem. W tym roku czułem sporo presji. Wygrałem wszystkie większej i mniejszej rangi imprezy tego typu od czasu pierwszego ADCC, prócz ponownego wygranie tego właśnie turnieju. Dwa razy przegrywałem w finale, a 2 lata temu w ogóle nie zająłem żadnego miejsca więc tym razem chciałem się odegrać. Czułem, że powinienem wygrać każdą walkę jeśli będę walczył na 100% moich możliwości. Wiedziałem więc, że jestem w stanie wygrać. Czułem, że powinienem. Tym razem więc czułem na sobie wielką presję. Oba bicepsy miałem kompletnie zerwane i wymagało to zabiegu po zwycięstwie w 1999 roku, potem był długi i ciężki czas rehabilitacji i powrotu. Podsumowując to zwycięstwo było zdecydowanie bardziej satysfakcjonujące.
Denis Martins: Kto był twoim najtrudniejszym przeciwnikiem i dlaczego?
Jeff Monson: Najtrudniejszą walką był półfinał z Fabricio Werdumem. Jest mocny i pokazał świetne umiejętności grapplerskie oraz doskonałą gardę. Nie walczyłem przeciw niemu dobrze, ale tak bardzo nie chciałem przegrać, że ostatecznie jakoś się udało.
Denis Martins: Inny zawodnik ATT, twój kolega klubowy Pablo Popovitch również dotarł do finału. Czy oglądałeś jego walki?
Jeff Monson: Pablo Popovitch rozegrał świetny turniej. Niestety w finale trafił na najlepszego grapplera „pound for pound" na świecie. Radził sobie dobrze do czasu aż dał się złapać. Pablo jest świetny, myślę że jest byłby w stanie pokonać Garcie, ale do tego musiałby rozegrać walkę doskonałą.
Denis Martins: Odkąd dołączyłeś do ATT, wielu ludzi inaczej na ciebie patrzy. Polepszyłeś wiele aspektów walki w parterze; w twojej opinii, pod jakim aspektem rozwinąłeś się najbardziej od czasu przyłączenia się do tego teamu?
Jeff Monson: Odkąd dołączyłem do ATT na pewno stałem się lepszym zapaśnikiem ogólnie. Czuję się też równie dobrze na plecach jak i na górze. Jestem błogosławiony, bo mam przywilej trenowania z najlepszymi zapaśnikami świata w najlepszej akademii sztuk walk na świecie. Z tego powodu czuję się zobowiązany zwyciężać, gdy startuję. Goście tacy, jak Daniel Valleverde, Moacir 'Boca' Oliveira, Pablo Popovitch, Dustin 'Clean' Denes, Marcel Ferreira, Marcus 'Maximus' Aurelio, Dan Lambert, Wade Rome, Hermes Franca, Marcus Parrumpinha, etc. pomogli mi niesamowicie.
Denis Martins: Na ADCC walczyłeś w kategorii powyżej 99kg, tak samo w Cage Warriors. Czy to jest kategoria wagowa, w której chciałbyś w przyszłości walczyć w MMA, czy też zszedłbyś do niższej gdybyś dostał ofertę np. od PRIDE albo UFC?
Jeff Monson: 2 lipca walczyłem na Hawajach i wygrałem przez armbara, 9 lipca znów walczyłem w Grapplers Quest i też wygrałem. Najbliższą walkę mam na turnieju pro bokserskim na Florydzie w sierpniu. Skontaktowano się ze mną w sprawie wystąpienia w PRIDE w lutym, więc zobaczymy. Zostanę w kategorii ciężkiej. Planuję nabrać trochę ciała, ale i tak zdaję sobie sprawę, że jestem mały jak na wagę ciężką. Ale dzięki odpowiedniej kondycji powinienem ten niedostatek zrównoważyć.
Denis Martins: Jeff, a co z Marcio “Pe de Pano" Cruzem? Czy wciąż chcesz z nim walczyć w MMA?
Jeff Monson: Mogę z nim walczyć kiedykolwiek, czy to na zasadach grapplerskich czy MMA. Poważnie wątpię czy on zechce ze mną walczyć. On wie, że nie może mnie pokonać. Nigdy nie powiem, że nie mogę z kimś przegrać, bo to są zawody, ich specyfika. Ale on jest wyjątkiem! On nie pokona mnie nigdy. On wie to tak samo, jak ja. Jeśli byśmy walczyli na zasadach MMA to bardzo poważnie bym go skrzywdził i on sobie z tego zdaje sprawę. Tak więc on pewnie nie zawalczy nigdy ze mną. Bardzo bym chciał by do tej walki doszło, ale jak już mówiłem, on pewnie nigdy się na to nie zgodzi.
Denis Martins: Dzięki za twój czas. Chciałbyś coś dodać?
Jeff Monson: Chciałbym tylko podziękować moim kolegom z ATT, moim trenerom Liborio, Marcelo Silveira i Conan Silveira za wsparcie, jakie mi udzielali przez ostatnie 3 i pół roku. Czasem było ciężko, szczególnie na początku gdzie mogli sobie dać ze mną spokój, ale trwali przy mnie, dbali o mnie i za to jestem im dozgonnie wdzięczny.
Źródło: http://news.adcombat.com/article.html?id=9546
Tłumaczenie: Weasley
Mirko Cro cop: http://www.sfd.pl/temat200862/
F. Emelianenko: http://www.sfd.pl/temat200031/
Ricardo Arona: http://www.sfd.pl/Ricardo_Arona_-_profil_+_biografia-t202915.html
Krzysztof Piekarz
saib__
pts00
