Atak dziwnego stanu lękowego :-(

Mam pytanie, w poniedziałek około godziny 21 pracując przy lini montażowej nagle zrobiło mi się ciemno (na dole oczu), ale myślałem że to jakiś kurz, który po chwili opadł. Za moment zrobiło mi się głucho miałem wrażenie, że unosze się do góry że nie stoje na swoich nogach - straciłem w nich czucie od kolan w dół. Ręce mi pomdlały i lekko mi się trzęsły, byłem oblany zimnym potem, miałem wrażenie, że zaraz gdzieś odpłyne odlece. A do tego wszystkiego miałem poczucie strasznego lęku, że umieram. W ambulatorium zmierzono mi ciśnienie 134/86 puls 115. Na pogotowiu dali mi zastrzyk na uspokojenie ale objawy dziwnego lęku i chwilowe "odpływanie", "unoszenie się gdzieś" nie ustały, acz kolwiek trochę osłabły. Lekarze mówią, że to nerwica, a ja się boje, że to początki choroby psychicznej, boje się wyjść na ulice w obawie przed ponownym atakiem. Czy moje obawy przed chorobą psychiczną są podstawne i dlaczego nikt nie zlecił badania ekg usg itp. Z góry bardzo dziękuje za wszystkie odpowiedzi Pozdrawiam !!

takie objawy jak opisałeś mialam zawsze zanim zemdlałam, potem ustawały, może po prostu zrobiło Ci się słabo? Piszesz że pracowałes, moze miales wtedy zbyt długo niewygodna pozycje, np. zbyt długo wyciagniete ręce w górze itp, sama nie wiem, poczekaj na jakiegoś specjaliste, ale ja bym tego z choroba psychiczna nie wiązała, pręcej jakaś fizyczna niedyspozycja

Idż do lekarza rodzinnego niech cie skieruje na badanie krwi ,moczu,ekg oraz niech ci da skierowanie do laryngologa i neurologa .Może jestes przemęczony organizm tez ma swoje granice ,daj sobie luz z tydzien w domu .Jak wyniki okaża sie OK ,a nadal bedzie zle.Zgłos sie do psychiatry (niema co sie wstydzić) czym wczesniej tym lepiej bo Nerwica to straszna choroba !!

Ja stawiam na nerwicę lękową. Wg. mnie diagnoza lekarzy jest słuszna. Znam takie przypadki. Typowe objawy! Owszem badania mozesz sobie zrobić, ale jestem pewien ze wszystkie te badania wykażą, że fizycznie jestes zdrowy jak byk.
Moze byc tak, że to uczucie umierania będziesz przeżywał wielokrotnie, zwłaszcza gdy bedziesz sam w domu, bedziesz np. zostawiał uchylone drzwi na korytarz bo bedziesz czuł że umierasz. Będziesz miał uczucie że zaraz zemdlejesz, dostaniesz zawału, będą Ci drętwiały ręce, mrowiło w głowie, nogi będą "gumowe" etc. Takich objawów możesz mieć ok 20-tu.
Ale to wszystko jest urojone choć przeżywa się autentycznie.
Ale glowa do góry z tego się wychodzi choć kuracja czasem trwa i rok. Nic się nie martw wyjdziesz z tego. Ale to daje strasznie popalić!
Teraz lekarz powinien Ci przepisać np. jakiś zepam /na noc/ np. oxazepam, lorazepam, nordazepam /jeżeli te lęki nie dają Ci spać/ dobre jest stare Elenium 5 lub 10 mg, Rudotel, Afobam, Sinequan, Anafranil - to tak dla przykładu.
Całkowity zakaz picia alkoholu. A czy przypadkiem tęgo nie popiłeś gorzałki???? Wówczas sprawa byłaby jasna.

lekarze robią co uważają za stosowne żeby zróżnkowac i wykluczać
wg nich nie było żadnych symptomów żeby robic ekg i tym bardziej usg

co do nerwicy ? - czy masz ku temu powody ?

warto pomysleć nad chorobą o zupełnie innym podłożu

opowiedz coś bliżej o sobie

Byłem u psychologa, według jego opini były to chwilowe objawy nerwicy, spowodowane zbyt gwałtownym nadejściem wielu problemów, które spowodowały ów stan mojego organizmu Dodatkowo poprosiłem o szczegółowe badania organizmu (m.in ekg) i wszystko wyszło w jak najlepszym porządku. Bardzo dziękuje wszystkim za zainteresowanie moim tematem, i na dzień dzisiejszy uważam go za zamknięty !!! Jeszcze raz bardzo dziękuje !

może poprostu przemęczas się chłopie.
trochę spokojniejszy tryb żeycia potrzebny. miałem podobne zdazenia i na ten temat znalazłem coś takiego.
trzeba się oszczędzać.
Omdlenie stanowi bodaj najczęstszą, a zarazem najmniej groźną formę przemijających i nawracających zaburzeń świadomości. Istota omdlenia polega na chwilowym niedokrwieniu mózgu, wskutek czynnościowych zaburzeń regulacji krążenia ogólnego, w wyniku emocji oraz innych obciążających czynników, jak; długotrwałe stanie, upał, ból.
Omdlenie może wystąpić u zupełnie zdrowego człowieka. W tych przypadkach, wbrew utartym poglądom, zdarza się nawet częściej u mężczyzn, o silnej lub zgoła atletycznej budowie, często wysportowanych; dotyczy to również krwiodawców w czasie oddawania krwi. W zasadzie jednak do omdleń skłonne są osoby o niskim ciśnieniu tętniczym. Ponadto do omdleń usposabiają; przewlekłe znużenie, przebyte zakażenia, niedożywienie, niedokrwistość, niedobór tlenu w atmosferze, okres dojrzewania i przekwitania oraz ciąża. Czynnikami prowokującymi omdlenie bywają; emocje, nagły wysiłek; ból, widok krwi, pobieranie krwi z żyły lub palca, inne zabiegi diagnostyczne, nawet zwykły pomiar ciśnienia tętniczego, przebywanie w dużym pomieszczeniu, upał i wiele innych okoliczności.
Właściwe omdlenie poprzedzają objawy takie jak; głębokie westchnienia, a niekiedy odbijanie i czkawka, stopniowo narastająca bladość skóry, zwłaszcza twarzy, pojawienie się potu, ślinotoku; do objawów tych dołączają się nudności, czasem wymioty, uczucie zawrotu, oddech pogłębia się i przyspiesza, wreszcie występuje ściemnienie przed oczyma, obniża się napięcie mięśni, głowa opada do przodu, następuje upadek lub osunięcie się na ziemię, jeśli chory nie zostanie podtrzymany i położony. U części chorych zachodzi całkowita utrata przytomności i brak wszelkiego kontaktu z otoczeniem, u innych kontakt jest zachowany, ale reakcje spowolniałe. Poza bladością skóry występuje spadek ciśnienia tętniczego i wyraźne zwolnienie tętna. Nie stwierdza się uszkodzenia układu krążenia lub nerwowego, jednakże napięcie mięśni i odruchy, a także wrażliwość na bodźce są chwilowo obniżone. Źrenice zachowują się rozmaicie, bywają wąskie, czasem dość szerokie. Oddech jest płytki, niekiedy prawie niewidoczny(tzw. „śmierć pozorna”). Jeśli omdlenie trwa dłużej niż minutę lub, gdy chorego próbuje się podnieść i stawiać lub sadzać, mogą wystąpić pojedyncze drgawki. W wyjątkowych przypadkach, gdy omdlenie jest gwałtowne, może dojść do okaleczenia chorego w czasie upadku. Również wyjątkowo zdarza się mimowolne oddanie moczu. Omdlenie trwa zwykle krótko, zaledwie kilka, wyjątkowo do kilkunastu minut, przy czym sama utrata przytomności rozciąga się na kilkanaście sekund, najwyżej kilka minut. Powrót do sił i przytomności przebiega dość szybko. Tętno ulega poprawie, twarz stopniowo różowieje, oddech staje się głębszy, pacjent otwiera oczy.
Rozpoznanie omdlenia jest na ogół łatwe, w każdym jednak przypadku należy przeprowadzić różnicowanie z innymi zespołami krótkotrwałej utraty przytomności np. napadem padaczkowym.
Najistotniejsze w postępowaniu z chorym, który uległ omdleniu jest rozstrzygnięcie, czy nie kryją się za tym objawem niebezpieczne stany, np. krwotok wewnętrzny. Jeśli ma się do czynienia jedynie ze zwykłym omdleniem, należy chorego ułożyć w pozycji leżącej, rozluźnić odzież, głowę obrócić na bok a nogi unieść do góry, aby krew pod wpływem siły ciążenia dopłynęła do mózgu. Nie wolno spryskiwać twarzy wodą, podkładać poduszki pod głowę, ani niczego podawać doustnie. Po odzyskaniu przytomności nie powinno się zezwalać na natychmiastowe siadanie lub wstawanie, aby nie sprowokować ponownego omdlenia.
pzdr

jak znalazłeś to podaj źródło


p.s
taki stan może byc wynikiem zab. elektrolitów
spadek potasu magnezu ...

no teraz to już nie będzie takie proste bo w domu jestem
a nie w pracy
jak znaj eto podam
pozdro

powinieneś podać źródło czyjejś pracy
inaczej kasujemy