uderzaczowi latwiejs sie nauczyc parteru niz odwrotnie??

ostatnio uslyszałem takie stwierdzenie ze uderzaczowi jest latwiej sie nauczyc walki w parterze niz grapplerowi stujki. jakie jest wasze zdanie na ten temat??

ja sie z tym zasadniczo zgadzam w zasadzie wystarcy dobrze bronic sie przed obaleniem i nie wdawac sie w walke na chwyty tylko w miare szybko wstawac i "uciekac "do stujki(wystarczy popatrzec na Cro copa)natomiast ciezko zeby chwytacz dobrze boksowal on (chwytacz)bedzie zawsze dazyl do zwarcia i skrocenia dystansu natomiast udezacz bedzie sie staral zalczyc w dystansie i zadawac ciosy.
ale z drugiej strony nowe pokolenia zwodnikow startojacych na zasadach mma cwiczy przekrojowo poswiecajac walce na ziemi i w stojce tylesamo czasu teraz konczy sie podzial na chwytaczy i udezaczy teraz sa przekrojowcy.oczywiscie karzdy ma pewne mocniejsze sytrony a inne slabsze dlatego trenuje sie przekrojowo wszyscy wlasciwie to samo ale wszystko zalezy od zawodnika ...walczy czlowiek a nie styl

W zasadzie ciężko tu znaleźć jakąś zależność. To co napisał Narwaniec i przykład Crocopa to fakt niepodważalny, ale z drugiej strony jest przykład Leko - świetny uderzacz, ktory w MMA nic nie zwojował właśnie przez braki w umiejętnościach grapplerskich.

Sprawa skomplikowana.

Narwaniec - nie powiedział bym, że poświęca się tyle samo czasu na stójkę i parter. Bliższa prawdy jest chyba proporcja 70% parter, 30% uderzenia (lub nawet jeszcze więcej na parter!). Stąd kiepściutki poziom uderzania prezentowany przez zawodników w stójce (np. Royce Gracie, Paweł Nastula itp.)

A do do szybkości nauki: znam ludzi co kaszanią zarówno stójkę jak i parter. Obie strefy są pozornie łatwe, w gruncie rzeczy bardzo trudne! Do zawodników stójkowych którzy dobrze opanowali parter należy niewątpliwie Bas Rutten (Karate, TKD, MT) czy Marco Ruas (przy tym ostatnim nie wiem jak wyglądała sprawa kolejności - w każdym razie to 4-krotny mistrz MT -> Brazylii). W druga stronę jest mniej przykładów.

Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2005-08-11 12:34:21

Może obraz całości uzupełniła by statystyka zwyciestw poprzez uderzenia i chwyty na jakiś zawodach. A im większa próbka tym lepiej. Dało by to miarodajny pogląd na najwartościowsze techniki ( czy sposób prowadzenia walki ) w danej formule.

Ja osobiście nie uważam żeby walka w stujce była w jakikolwiek sposób prostsza lub trudniejsza. Poprostu jest inna.

Załóżmy że walka w klatce zaczyna się tak że grapler kładzie się na plecach i czeka co zrobi uderzacz ( ustawiając się stopami do niego ). Uderzacz żeby móc cokolwiek zrobić będzie musiałzbliżyć się na tyle by móc uderzyć , czyli będzie musiał przejść gardę , czyli zacząć walczyć po części zapaśniczo. I z tej łatwości przechodzenia do parteru wynika konieczność uczenia się partery przez uderzaczy.

Można by powiedzieć nawet że walka w parterze jest trudniejsza. Taki pogląd tłumaczył by dlaczego zapaśnicy potrafią przyswoić sobie na tyle walkę w stójce by nie dać się tu zniszczyć i przejść do swoich technik. Uderzacze zaś mają problem z dostosowaniem się do walki w parterze.
Z drugiej strony taki stan żeczy może wynikać z tego że parter w ostatnich dziesięcioleciach był nie modny więc umiejętność walki w nim zanikła i jest dopiero odbudowywana.

Moim zdaniem taka zaleznosc nie istnieje i zalezy to od indywidualnych predyspozycji kazdego zawodnika, co potwierdza tez grono chwytaczy walczacych w MMA ktorzy prezentuja solidna stojke(uderzana)- Fedor, Couture, Rampage,Henderson,bracia Nogueira.

po prostu efekty nauki parteru np bjj sa szybsze (bardziej widoczne) niz nauki stojki np kick. wiec stad jest to zludzenie ze udezaczowi szybciej/latwiej wchodzi parter. zatem teza"uderzaczowi latwiejs sie nauczyc parteru niz odwrotnie" jest wg mnie falszywa.