Mariusz987
Witam wszystkich, postanowiłem napisać ciekawy artykuł o postępie medycyny w leczeniu cukrzycy. Pewnie już wielu osobom obiło się o uszy słowo: „insulina analogowa", lecz postanowiłem przedstawić całość w przejrzysty sposób.
Zapraszam do lektury!
Postęp w leczeniu cukrzycy...
W Polsce można już kupić insulinę analogową, która zdecydowanie poprawia komfort życia osób chorych na cukrzycę. Jaką ma przewagę nad stosowaną do tej pory insuliną klasyczną?
Głównym paliwem, dzięki któremu możemy aktywnie żyć, jest glukoza. Ten cukier prosty powstaje przy trawieniu węglowodanów. Wraz z krwią jest transportowany do wnętrza komórek i zamieniany w energię. Aby glukoza mogła wniknąć do komórki i tam zamienić się w energię, potrzebna jest insulina -hormon wydzielany przez komórki beta trzustki.
Jeżeli trzustka wytwarza za mało insuliny lub jej nie produkuje, glukoza nie może dotrzeć do komórek i pozostaje we krwi. Dochodzi wtedy do dużego jej stężenia. Taki stan nazywamy cukrzycą.
W cukrzycy typu pierwszego trzustka wcale nie wydziela insuliny albo produkuje minimalne jej ilości. Dlatego chorzy stale muszą mieć podawaną insulinę w zastrzykach.
W cukrzycy typu drugiego (80% wszystkich zachorowań), mimo że insulina jest produkowana, komórki nie chcą się otworzyć „kluczem insulinowym" i cukier nie może do nich wniknąć. W tym przypadku leczenie zaczyna się od diety i preparatów doustnych. Jednak po 10 latach zwykle do terapii trzeba włączyć insulinę w zastrzykach.
Co to są analogi?
Wcześniejsze preparaty insulinowe, nazywane konwencjonalnymi, klasycznymi albo po prostu ludzkimi, mają budowę identyczną z insuliną ludzką. Otrzymano je z hodowli zmienionych genetycznie komórek drożdży piekarskich albo szczepu bakterii Coli. Uzyskane w ten sposób komórki insuliny mają w swojej budowie dwa łańcuchy aminokwasów: A i B -tak samo jak komórki insuliny produkowanej przez trzustkę.
Insuliny konwencjonalne zaczynają działać po 30-45 minutach od podania, ich szczyt aktywności przypada między 2. a 4. godziną, a przestają działać 7-8 godzin od zastrzyku. Dlatego, żeby nie dopuścić do zbyt dużego podwyższenia poziomu cukru we krwi po jedzeniu, insulinę klasyczną trzeba podawać 30 minut przed głównym posiłkiem. Chory musi jeść regularnie, a ze względu na długi okres działania preparatu -także między posiłkami.
Analogi ze względu na zmienioną kolejność aminokwasów mają inny czas działania. Analogi o przedłużonym działaniu powoli i równomiernie wchłaniają się do krwi. Wstrzyknięcie preparatu raz na 24 godziny pozwala przez cały ten czas utrzymać prawidłowy poziom insuliny.
Preparaty o szybkim działaniu zaczynają działać natychmiast po podaniu i wkrótce przestają. Dzięki temu:
* preparat można wstrzyknąć chwilę przed, w czasie i po posiłku,
* chory może sam decydować o tym, kiedy i jak często będzie jadł, bo lek można podać w chwili rozpoczęcia jedzenia (i dodatkowo przyjąć 1,2 jednostki analogu w ciągu dnia)
* skutecznie reguluje poziom cukru po posiłku, co opóźnia wystąpienie powikłań cukrzycy.
Zalecenia
Klasycznym wskazaniem do stosowania leków analogowych jest intensywna insulinoterapia. Częściej zaleca się je chorym na cukrzycę typu I , ale znajdują też zastosowanie w leczeniu cukrzycy typu II. Analogi są szczególnie wskazane w przypadku:
* cukrzycy typu I o chwiejnym przebiegu; często zaleca się je dzieciom i młodzieży oraz osobom chorującym ponad 15 lat,
* skłonności do hipoglikemii „o brzasku", która pojawia się o 5-7 rano,
* po operacyjnym usunięciu trzustki.
Ale o metodzie leczenia i doborze preparatów decyduje diabetolog, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby chorego. Zwykle stosuje się terapię za pomocą różnych insulin -zarówno klasycznych, jak i analogowych, tych o krótkim, jak i przedłużonym działaniu.
Trwają badania nad wpływem analogów na zdrowie kobiet w ciąży i płodu.
MAŁA ZMIANA -DUŻA KORZYŚĆ
Komórki insuliny klasycznej mają dwa łańcuchy aminokwasów: A i B. W insulinach analogowych także -ale zmieniona została kolejność jednego lub dwóch aminokwasów w poszczególnych łańcuchach. To wpłynęło na właściwości insuliny. Modyfikacja struktury łańcucha B spowodowała, że insulina po wstrzyknięciu podskórnym wchłania się niezwykle szybko. Natomiast przestawienie aminokwasów w łańcuchu A wpłynęło na wydłużenie czasu jej działania. W ten sposób uzyskano dwa rodzaje analogów -o działaniu szybkim oraz przedłużonym. Analogi o szybkim działaniu w ciągu kilku minut wchłaniają się do krwi, po 20-40 minutach osiągają szczyt, a po 3-5 godzinach przestają działać. Analogi o przedłużonym działaniu pozostają pod skórą ponad dobę.
RÓWNIE WAŻNA JEST DIETA I RUCH
Diabetolodzy przestrzegają: nie pomogą nawet najlepsze preparaty, jeśli chory na cukrzycę nie zmieni diety i stylu życia. Nadwaga i brak ruchu to najwięksi wrogowie cukrzyka. Osoba chora na cukrzycę powinna starać się żyć normalnie, nie narzucając sobie zbyt drastycznych rygorów, ale z głową.
Kilka rad:
1.Staraj się dostarczać organizmowi ok. 1500 kcal dziennie. 50-60% kalorii powinno pochodzić z kasz, płatków zbożowych i produktów z mąki razowej.
2.Wybieraj chude mięso i wędliny drobiowe oraz chude mleko i jego przetwory. Zrezygnuj z masła i margaryny. Zamiast smażyć, piecz w folii albo gotuj na parze.
3.Wyeliminuj z jadłospisu cukier i słodycze, a także słodkie napoje i soki. Zjedzenie lub wypicie czegoś słodkiego zaleca się tylko w przypadku wystąpienia hipoglikemii.
4.Ogranicz solenie. Doprawiaj potrawy ziołami i innymi przyprawami (czosnek, papryka, chrzan).
5.Pamiętaj, by w posiłkach znalazły się odpowiednie ilości błonnika. Jedz warzywa i owoce, najlepiej surowe.
6.W ogóle nie pij alkoholu, ponieważ powoduje poważne zaburzenia poziomu cukru we krwi.
7.Codziennie gimnastykuj się, uprawiaj jakiś sport, spaceruj. Najlepiej 20-40 minut bez odpoczynku.
8.Kontroluj poziom cukru we krwi, także gdy masz wątpliwości, czy nie grozi ci hipoglikemia (np. w czasie wysiłku) albo hiperglikemia (np. w sytuacjach stresowych).
Powyższy artykuł pochodzi z gazety „zdrowie". Mimo że jest on troszkę stary, mam nadzieję że kogoś zainteresował.
Pozdro for all/ :)
Zapraszam do lektury!
Postęp w leczeniu cukrzycy...
W Polsce można już kupić insulinę analogową, która zdecydowanie poprawia komfort życia osób chorych na cukrzycę. Jaką ma przewagę nad stosowaną do tej pory insuliną klasyczną?
Głównym paliwem, dzięki któremu możemy aktywnie żyć, jest glukoza. Ten cukier prosty powstaje przy trawieniu węglowodanów. Wraz z krwią jest transportowany do wnętrza komórek i zamieniany w energię. Aby glukoza mogła wniknąć do komórki i tam zamienić się w energię, potrzebna jest insulina -hormon wydzielany przez komórki beta trzustki.
Jeżeli trzustka wytwarza za mało insuliny lub jej nie produkuje, glukoza nie może dotrzeć do komórek i pozostaje we krwi. Dochodzi wtedy do dużego jej stężenia. Taki stan nazywamy cukrzycą.
W cukrzycy typu pierwszego trzustka wcale nie wydziela insuliny albo produkuje minimalne jej ilości. Dlatego chorzy stale muszą mieć podawaną insulinę w zastrzykach.
W cukrzycy typu drugiego (80% wszystkich zachorowań), mimo że insulina jest produkowana, komórki nie chcą się otworzyć „kluczem insulinowym" i cukier nie może do nich wniknąć. W tym przypadku leczenie zaczyna się od diety i preparatów doustnych. Jednak po 10 latach zwykle do terapii trzeba włączyć insulinę w zastrzykach.
Co to są analogi?
Wcześniejsze preparaty insulinowe, nazywane konwencjonalnymi, klasycznymi albo po prostu ludzkimi, mają budowę identyczną z insuliną ludzką. Otrzymano je z hodowli zmienionych genetycznie komórek drożdży piekarskich albo szczepu bakterii Coli. Uzyskane w ten sposób komórki insuliny mają w swojej budowie dwa łańcuchy aminokwasów: A i B -tak samo jak komórki insuliny produkowanej przez trzustkę.
Insuliny konwencjonalne zaczynają działać po 30-45 minutach od podania, ich szczyt aktywności przypada między 2. a 4. godziną, a przestają działać 7-8 godzin od zastrzyku. Dlatego, żeby nie dopuścić do zbyt dużego podwyższenia poziomu cukru we krwi po jedzeniu, insulinę klasyczną trzeba podawać 30 minut przed głównym posiłkiem. Chory musi jeść regularnie, a ze względu na długi okres działania preparatu -także między posiłkami.
Analogi ze względu na zmienioną kolejność aminokwasów mają inny czas działania. Analogi o przedłużonym działaniu powoli i równomiernie wchłaniają się do krwi. Wstrzyknięcie preparatu raz na 24 godziny pozwala przez cały ten czas utrzymać prawidłowy poziom insuliny.
Preparaty o szybkim działaniu zaczynają działać natychmiast po podaniu i wkrótce przestają. Dzięki temu:
* preparat można wstrzyknąć chwilę przed, w czasie i po posiłku,
* chory może sam decydować o tym, kiedy i jak często będzie jadł, bo lek można podać w chwili rozpoczęcia jedzenia (i dodatkowo przyjąć 1,2 jednostki analogu w ciągu dnia)
* skutecznie reguluje poziom cukru po posiłku, co opóźnia wystąpienie powikłań cukrzycy.
Zalecenia
Klasycznym wskazaniem do stosowania leków analogowych jest intensywna insulinoterapia. Częściej zaleca się je chorym na cukrzycę typu I , ale znajdują też zastosowanie w leczeniu cukrzycy typu II. Analogi są szczególnie wskazane w przypadku:
* cukrzycy typu I o chwiejnym przebiegu; często zaleca się je dzieciom i młodzieży oraz osobom chorującym ponad 15 lat,
* skłonności do hipoglikemii „o brzasku", która pojawia się o 5-7 rano,
* po operacyjnym usunięciu trzustki.
Ale o metodzie leczenia i doborze preparatów decyduje diabetolog, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby chorego. Zwykle stosuje się terapię za pomocą różnych insulin -zarówno klasycznych, jak i analogowych, tych o krótkim, jak i przedłużonym działaniu.
Trwają badania nad wpływem analogów na zdrowie kobiet w ciąży i płodu.
MAŁA ZMIANA -DUŻA KORZYŚĆ
Komórki insuliny klasycznej mają dwa łańcuchy aminokwasów: A i B. W insulinach analogowych także -ale zmieniona została kolejność jednego lub dwóch aminokwasów w poszczególnych łańcuchach. To wpłynęło na właściwości insuliny. Modyfikacja struktury łańcucha B spowodowała, że insulina po wstrzyknięciu podskórnym wchłania się niezwykle szybko. Natomiast przestawienie aminokwasów w łańcuchu A wpłynęło na wydłużenie czasu jej działania. W ten sposób uzyskano dwa rodzaje analogów -o działaniu szybkim oraz przedłużonym. Analogi o szybkim działaniu w ciągu kilku minut wchłaniają się do krwi, po 20-40 minutach osiągają szczyt, a po 3-5 godzinach przestają działać. Analogi o przedłużonym działaniu pozostają pod skórą ponad dobę.
RÓWNIE WAŻNA JEST DIETA I RUCH
Diabetolodzy przestrzegają: nie pomogą nawet najlepsze preparaty, jeśli chory na cukrzycę nie zmieni diety i stylu życia. Nadwaga i brak ruchu to najwięksi wrogowie cukrzyka. Osoba chora na cukrzycę powinna starać się żyć normalnie, nie narzucając sobie zbyt drastycznych rygorów, ale z głową.
Kilka rad:
1.Staraj się dostarczać organizmowi ok. 1500 kcal dziennie. 50-60% kalorii powinno pochodzić z kasz, płatków zbożowych i produktów z mąki razowej.
2.Wybieraj chude mięso i wędliny drobiowe oraz chude mleko i jego przetwory. Zrezygnuj z masła i margaryny. Zamiast smażyć, piecz w folii albo gotuj na parze.
3.Wyeliminuj z jadłospisu cukier i słodycze, a także słodkie napoje i soki. Zjedzenie lub wypicie czegoś słodkiego zaleca się tylko w przypadku wystąpienia hipoglikemii.
4.Ogranicz solenie. Doprawiaj potrawy ziołami i innymi przyprawami (czosnek, papryka, chrzan).
5.Pamiętaj, by w posiłkach znalazły się odpowiednie ilości błonnika. Jedz warzywa i owoce, najlepiej surowe.
6.W ogóle nie pij alkoholu, ponieważ powoduje poważne zaburzenia poziomu cukru we krwi.
7.Codziennie gimnastykuj się, uprawiaj jakiś sport, spaceruj. Najlepiej 20-40 minut bez odpoczynku.
8.Kontroluj poziom cukru we krwi, także gdy masz wątpliwości, czy nie grozi ci hipoglikemia (np. w czasie wysiłku) albo hiperglikemia (np. w sytuacjach stresowych).
Powyższy artykuł pochodzi z gazety „zdrowie". Mimo że jest on troszkę stary, mam nadzieję że kogoś zainteresował.
Pozdro for all/ :)
- Siema. I jak, masz te zakwasy po wczorajszym wf ? Rozlał ci się kwas mlekowy? 
+ No mam. Teraz czekam, aż go wp******i glukoza.
Krzysztof Piekarz
AnabolBan
Boofi
