Dexaven- moze byc na mase??

witam
mam takie pytanie czy dexaven mozna stosowac jako steryd w kulturystyce??czytałem w wyszukiwarce byly rozne opinie, no i w koncu postanowiłem załorzyc ten post
mam w apteczce 6 ampułem po 200mg...jezli mozna to brac to chciałbym abyscie mi powiedzieli jak i kiedy
no to z gory dziekuje za dopowiedz

wszystko co ma w nazwie steryd kojarzone jest z dopingiem :)






Deksametazon
dexamethasone
diagnosticum, hormonum sive analogum
A01AC, D07AB, D07CB, H02AB, S01BA, S01CA
Działanie: Syntetyczny glikokortykosteroid, fluorowana pochodna prednizonu o długotrwałym i silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, immunosupresyjnym. Przeciwzapalnie działa 6,5 razy silniej niż prednizon i 30 razy silniej niż hydrokortyzon, nie działając na przyczynę. Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces fagocytozy i rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów, blokuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów. Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin: interferonu g, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNF-a, GM-CSF. Hamując aktywność fosfolipazy A2 poprzez lipokortynę, nie dopuszcza do uwalniania kwasu arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia (leukotrienów i prostaglandyn). Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk. Praktycznie nie wykazuje działania mineralokortykosteroidowego, dlatego może być stosowany, gdy w przewlekłym leczeniu prednizonem występuje nadciśnienie tętnicze lub obrzęki. Wpływa na gospodarkę węglowodanową, białkową (zwiększa katabolizm, stężenie glukozy, mocznika i kwasu moczowego we krwi), nasila lipolizę i wpływa na redystrybucję tłuszczu w ustroju. Stosowany długotrwale prowadzi do centralnego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej. Zmniejsza wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego oraz zwiększa wydalanie z moczem jonów wapnia. Nasila resorpcję i upośledza tworzenie kości. Wykorzystywany w diagnostyce endokrynologicznej z uwagi na specyficzną zdolność hamowania czynności kory nadnerczy. Po podaniu p.o. jego dostępność biologiczna wynosi 78%. Po podaniu i.v. osiąga stężenie maksymalne w surowicy po 10-30 min, a po podaniu i.m. po 60 min. Wiąże się z białkami osocza w 68%. t1/2 wynosi ok. 190 min. Stosowany miejscowo prawie nie wchłania się do krwi.

Wskazania: Wstrząs, obrzęk mózgu, niektóre przypadki ostrej niedoczynności kory nadnerczy. Przewlekła kortykoterapia pozasubstytucyjna: wrodzony przerost nadnerczy (głównie u osób po zakończeniu wzrastania), zapalenie tarczycy, ostre reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i inne kolagenozy, nerczyca lipidowa, zaostrzenia w astmie o ciężkim przebiegu, ostry obrzęk naczynioruchowy, białaczka limfatyczna i szpikowa, agranulocytoza, zespoły toksyczne w chorobach zakaźnych. Okulistyka: ostre i przewlekłe alergiczne i zapalne choroby gałki ocznej - zapalenie przedniego odcinka (spojówek, twardówki, zapalenie rogówki bez uszkodzenia nabłonka, tęczówki i ciała rzęskowego), zapalenie tylnego odcinka (naczyniówki, siatkówki, nerwu wzrokowego), zapalenie współczulne błony naczyniowej oraz po zabiegach operacyjnych i urazach (nie wcześniej niż 7 dni po urazie lub operacji). W przypadku oparzeń termicznych lub chemicznych oczu - w późniejszym terminie. Dermatologia: pęcherzyca, rumień wysiękowy wielopostaciowy, erytrodermia, niektóre postaci łuszczycy, choroby alergiczne skóry, pokrzywka, ostry wyprysk, dermatozy kontaktowe, liszaj pokrzywkowy, odczyny po ukąszeniach owadów. Diagnostyczne: test hamowania deksametazonem (różnicowanie postaci nadczynności kory nadnerczy), diagnostyka hipogonadyzmu u mężczyzn, różnicowanie pochodzenia wirylizacji u kobiet.

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, zespół Cushinga, osteoporoza, opryszczka lub inne wirusowe choroby spojówek i rogówki, gruźlica, ostre stany wysiękowe, choroby wirusowe, grzybicze, psychozy. Ostrożnie w nadciśnieniu tętniczym, niewydolności nerek i u chorych na cukrzycę. Nie stosować 8 tyg. przed szczepieniami ochronnymi i 2 tyg. po nich. Nie stosować na skórę twarzy. W przypadku kropli do oczu: bakteryjne lub grzybicze choroby gałki ocznej, choroby rogówki, w przebiegu których występują ubytki nabłonka, jaskra, zaćma.

Interakcje: Deksametazon osłabia działanie leków przeciwzakrzepowych i hipoglikemizujących. Nasila działanie toksyczne glikozydów naparstnicy, w skojarzeniu z lekami moczopędnymi zwiększa utratę potasu z moczem. Równoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych powoduje zwiększenie ryzyka wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego. Barbiturany, glutetimid, leki przeciwpadaczkowe i przeciwhistaminowe, ryfampicyna oraz efedryna osłabiają działanie deksametazonu, a estrogeny je nasilają.

Działanie niepożądane: Leczenie krótkotrwałe: zwiększenie ryzyka krwawień z przewodu pokarmowego, obniżenie tolerancji glukozy, większa podatność na zakażenia. Leczenie długotrwałe (>2 tyg.): twarz „księżyca w pełni”, sylwetka cushingoidalna, osłabienie siły mięśniowej, osteoporoza, nadciśnienie tętnicze, hiperglikemia, zaburzenia miesiączkowania, hirsutyzm, impotencja, rozstępy skórne, trądzik posteroidowy, wylewy krwawe, opóźnienie gojenia ran, jaskra, zaćma, depresja lub euforia, owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki, aseptyczne zapalenie kości, zaburzenia wodno-elektrolitowe, zahamowanie czynności hormonalnej i zanik kory nadnerczy, zakrzepica, zaburzenia immunologiczne, zapalenie naczyń.

Ciąża i laktacja: Kategoria C. Ostrożnie w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie: P.o. Dawkowanie indywidualne, w zależności od przebiegu choroby i stanu chorego. Dorośli: 0,5-16 mg/d w 2-3 dawkach podzielonych z zachowaniem naturalnego rytmu dobowego wydzielania glikokortykosteroidów. Dzieci do 1. rż.: 0,25-1 mg/d, 1.-12. rż.: do 2 mg/d. Po uzyskaniu zadowalającej odpowiedzi klinicznej dawkę stopniowo zmniejszać do najmniejszej dawki skutecznej. W leczeniu wstrząsu przez 2-3 dni, w leczeniu obrzęku mózgu 5-7 dni. W ostrych chorobach alergicznych po pierwszej dobie terapii pozajelitowej zastępuje się ją terapią doustną. Leczenie paliatywne nowotworów: 8-16 mg/d p.o., stopniowo zmniejszać do 4-12 mg/d. Zapobieganie wymiotom i ich leczenie w przypadku stosowania cytostatyków: dzień wcześniej podać 8 mg p.o., w czasie podawania cytostatyków 8-12 mg i.v., a następnie przez 2 dni 16-24 mg w 3 dawkach podzielonych p.o. i.v. lub głęboko i.m. w postaci soli disodowej fosforanu deksametazonu 0,5-9 mg/d. W ciężkich stanach do 20 mg/d. We wrodzonym przeroście kory nadnerczy 0,5-1,5 mg/d (łącznie z mineralokortykosteroidami). Dostawowo lub okołostawowo: w reumatologii 0,2-6 mg w odstępach 3-5 dni do 2-3 tyg. Dzieci od 2. mż. 0,1 mg/kg mc./d i.m. lub i.v., raz na dobę lub w 2-4 dawkach podzielonych przez 2-4 dni. Miejscowo: leczenie okulistyczne w ostrych stanach zapalnych do worka spojówkowego 1-2 krople 4-5 razy na dobę przez 2 dni, a następnie 3-4 razy na dobę przez 4-6 dni; w leczeniu przewlekłym 2 razy na dobę przez 3-6 tyg. Czas leczenia nie może przekraczać 6 tyg. Po operacjach lub urazach oka: w dniu operacji lub następnego dnia po operacji przeciwjaskrowej filtrującej; od 8. dnia po operacji usunięcia zaćmy, operacji zeza, odwarstwionej siatkówki, po urazie. W zależności od nasilenia objawów zapalnych 1-2 krople 2-4 razy na dobę przez 2-4 tyg. Dermatologia: w postaci aerozolu 2-4 razy na dobę na zmiany chorobowe na skórze.

Uwagi: W czasie leczenia okulistycznego kontrolować ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz rogówkę. Dawkę deksametazonu należy stopniowo zmniejszać w miarę ustępowania objawów do najmniejszej dawki skutecznej. Osoby noszące soczewki kontaktowe powinny zdejmować je w trakcie zakraplania leku i zakładać ponownie co najmniej 15 min później.

Preparaty
dexamethasone
dexamethasone sodium phosphate




Zmieniony przez - leonstar w dniu 2006-09-17 13:49:47

czyli mam rozumiec ze nie da sie tego zastosowac jako wspomagacz masy:P

dokładnie jw.niedługo małolaty zaczną przeglądać domowe apteczki w poszukiwaniu sterydów:) informacja dla niekumatych;
Steroid
Z Wikipedii
Skocz do: nawigacji, szukaj

Steroidy to rodzaj lipidów, których wspólną cechą jest występowanie w ich cząsteczkach szkieletu węglowego w formie czterech sprzężonych pierścieni. W tkankach roślin i zwierząt, jak dotąd wykryto istnienie kilkuset różnych steroidów, które pełnią w ich organizmach rozmaite funkcje, z których najważniejsza jest funkcja regulacyjna, hormonalna. W fizjologii i medycynie najważniejszymi steroidami są cholesterol i jego pochodne oraz hormony steroidowe.

Steroidy są często popularnie nazywane sterydami. Termin "sterydy" zmienia jednak znaczenie zależnie od kontekstu. W popularnym, medycznym znaczeniu termin ten oznacza zwykle leki sterydowe, które z chemicznego punktu widzenia są oparte na rozmaitych kortykosteroidach. W dopingu sportowym przez sterydy rozumie się natomiast grupę steroidów, które mają zdolność sterowania anabolizmem organizmu i które bardziej fachowo nazywa się sterydami anabolicznymi

We wszystkich steroidach występuje podstawowy układ czterech sprzężonych pierścieni węglowych. W zależności od rodzaju steroidu szkielet ten może być w różny sposób rozbudowany o dodatkowe atomy węgla, tworząc np. układ estranu, androstanu, pregnanu, cholanu i cholestanu. Do układów tych mogą być przyłączone rozmaite grupy funkcyjne zmieniające w szerokim zakresie ich aktywność biologiczną. I tak:

* steroidy pochodne estranu to np. estradiol, estron stanowiące żeńskie hormony płciowe.
* steroidy pochodne androstanu to np. testosteron, androsteron stanowiące męskie hormony płciowe.
* steroidy pochodne pregnanu to np. aldosteron, kortekson, kortykosteron, kortyzon będące przedstawicielami hormonów kory nadnerczy oraz progesteron- hormon wydzielany m.in. w przebiegu cyklu miesiączkowego kobiety i w czasie ciąży.
* steroidy pochodne cholanu to np. kwas cholanowy i kwasy cholowe - substancje obecne w żółci.
* steroidy pochodne cholestanu to np. cholesterol, stigmasterol, ergosterol


Do najbardziej znanych grup steroidów zalicza się:

* sterole (np. cholesterol) - obecne we krwi i błonach komórkowych
* hormony płciowe - sterujące zachowaniami seksualnymi
* kortykosterydy - sterujące metabolizmem, równowagą elektrolityczną
* sterydy anaboliczne - stosowane w sporcie, zwłaszcza przez kulturystów do sztucznego podnoszenia sprawności organizmu
* prohormony - które są prekursorami właściwych hormonów i są stosowane przez kulturystów jako dodatki do tzw. suplementów