ZASADY
W rugby gra się 2 x 40 minut z pięciominutową przerwą, podczas której nie wolno zawodnikom opuszczać boiska. Zawody rozgrywa się na placu o wymiarach 100m x 69m (max).
W polskiej lidze wolno dokonać sześciu zmian podczas meczu. Jako ciekawostkę można powiedzieć, że jeszcze w latach 60-tych w meczach międzypaństwowych nie wolno było dopuszczano dwie zmiany, ale tylko za zgodą lekarza (czyli opuszczający boisko musiał być niesprawny). W tej chwili w meczach międzypaństwowych można dokonać czterech zmian. Wprowadzono także zmiany czasowe. Jeżeli zawodnik doznał obrażeń i ma krwawiącą ranę, to może opuścić boisko na 10 minut - w jego miejsce wchodzi rezerwowy - po oczyszczeniu rany wraca na boisko. Przy ponownym (krwawiącym) urazie zmiana musi być definitywna.
Największą radość kibicom sprawia widok zawodnika wbiegającego na pole punktowe i kładącego piłkę. Jest to podstawowy i najbardziej widowiskowy sposób zdobywania punktów. Za przyłożenie piłki na polu punktowym drużyna uzyskuje 5 punktów. Po każdym przyłożeniu następuje tzw. podwyższenie, czyli kop na bramkę z linii prostopadłej do miejsca położenia, a w dowolnej odległości od słupów. Jeżeli piłka przeleci w dowolnej wysokości nad poprzeczką, ale między słupkami, uzyskuje się dodatkowe dwa punkty. Czyli po udanej akcji (przyłożeniu) oraz przy dobrym i skutecznym kopaczu można zdobyć siedem punktów. Oczywiście w przypadku niecelnego podwyższenia 5 pkt. za przyłożenie pozostaje. Nie jest to jedyny sposób uzyskiwania punktów. Kolejny to rzut karny, który może być podyktowany w dowolnym punkcie boiska. Jeżeli drużyna zdecyduje się strzelać bramkę, to jej kapitan zgłasza sędziemu próbę zdobycia punktów. Wówczas sędziowie boczni biegną za bramkę i stają za słupkami, żeby ocenić czy kop był prawidłowy. Jeżeli podniosą chorągiewki do góry to drużyna uzyskuje trzy punkty, a mogą to uczynić jeżeli piłka przeleci w dowolnej wysokości nad bramką a między słupkami. Punkty można zdobyć także z tzw. "drop-gola" czyli kopa z kozła na bramkę w czasie gry. Zawodnik opuszcza piłkę na ziemię i w momencie jej kontaktu z podłożem kopie ją. Jeśli piłka przeleci w dowolnej wysokości nad poprzeczką i między słupkami bramki to uzyskuje się kolejne trzy punkty. Jest jeszcze jeden, ostatni, dość rzadki sposób tzw. techniczna piątka, popularnie zwana "karną piątką". Jeżeli sędzia uzna, że zawodnik zdobyłby przyłożenie gdyby nie faul popełniony na nim to przyznaje pięć punktów oraz podwyższenie na wprost bramki. W rugby nie ma punktów samobójczych. Może się zdarzyć, że zawodnik przyklepie piłkę na własnym polu punktowym, jeżeli jednak sam wcześniej wprowadził ją na pole punktowe lub uczynił to jego kolega z zespołu, to sędzia podyktuje młyn z wrzutem dla drużyny przeciwnej pięć metrów od pola punktowego. Jeżeli natomiast uczyni to przeciwnik (wprowadzenie piłki na pole), to wznowienie gry nastąpi wykopem z kozła (drop-gola) z linii 22 metrów.
Każdą połowę meczu jak i po każdych punktach grę wznawia się kopem piłki ze środka boiska. Po punktach jest to kop z kozła (drop-gola), natomiast na rozpoczęcie połów kopie się piłkę ustawioną na ziemi. Drużyna przeciwna musi znajdować się za linią 10 metrów (od środka boiska), a piłka powinna przelecieć za tą linię bez wcześniejszego kontaktu z zawodnikami drużyny kopiącej. Zawodnicy drużyny kopiącej nie mogą wcześniej przekroczyć linii środka boiska zanim uczyni to piłka.
W rugby wolno podawać tylko do tyłu, za każde podanie do przodu lub wypadnięcie piłki z rąk w przód sędzia podyktuje młyn dla drużyny przeciwnej. Sędzia może zastosować prawo korzyści (przy tym przepisie jak i przy innych) i jeżeli w posiadanie piłki wejdzie zespół, który nie popełnił błędu do przodu, może kontynuować grę. Natomiast nogą wolno piłkę kopać w dowolnym kierunku, ale biec do piłki mogą tylko ci zawodnicy z drużyny kopiącej, którzy znajdują się za kopiącym lub Ci których wyprzedził (wyzwolił) zawodnik, który piłkę kopał. Inaczej jest spalony i rzut karny.
Kop piłki w aut jest zagrywką taktyczną. Można w ten sposób przenieść piłkę o kilkadziesiąt metrów od własnego pola punktowego. Jeżeli piłka jest kopnięta zza linii pola obronnego, czyli linii 22 metrów, a piłka wyjdzie bezpośrednio w aut, to wrzut nastąpi w miejscu opuszczenia boiska przez piłkę. Jeżeli zawodnik kopnie piłkę w aut bezpośrednio spoza tego pola to aut będzie na wysokości kopu. Oczywiście jeżeli piłka odbije się od boiska to wznowimy grę w miejscu wyjścia piłki na aut. W aucie najczęściej bierze udział ośmiu zawodników ale można aut wyrzucić sobie samemu. Piłka musi być wyrzucona zza linii bocznej boiska i musi pokonać w powietrzu linię pięciu metrów. Wrzut musi nastąpić w środek korytarza utworzony przez obie drużyny stojące od siebie w odległości jednego metra. Jeżeli wrzut jest tendencyjny (piłka wrzucona na jedną ze stron) to drużyna przeciwna ma prawo wyboru, albo jest zmiana wrzutu i ona wprowadza piłkę do autu, albo jest młyn zwarty z jej wrzutem podyktowany na piętnastym metrze od linii bocznej.
W rugby nie wolno podstawiać nóg, łapać za głowę, szczypać gryĄć, kopać, to wszystko jest faulem i powinno być surowo karane przez sędziego. Wolno natomiast łapać przeciwnika za nogi, spodenki, koszulkę i przewracać go na ziemię (nazywa się to szarżą), ale tylko tego, który jest w posiadaniu piłki. Rugby wielokrotnie kojarzy się ludziom z ochraniaczami, kaskami, ze "zwierzęcą" siłą szkodliwą dla zdrowia. Tak o tej dyscyplinie mówią ci, którzy nigdy nie widzieli meczu albo meczu na dobrym poziomie, lub mylą ten sport z futbolem amerykańskim. Jest to sport dla przygotowanych, sprawnych i wytrwałych, dla ambitnych o dużej dawce samozaparcia i odporności. Mówi się, że rugbista to "skończony" atleta, powinien posiadać szybkość sprintera,
wytrzymałość długodystansowca, siłę zapaśnika, a zręczność judoki.
Bardzo wiele problemów dla początkujących kibiców sprawia odróżnianie podczas gry spalonego. O jednym przypadku już mówiliśmy (po kopie). Może się zdarzyć, że o piłkę walczy kilku lub kilkunastu zawodników, jeżeli piłka znajduje się w powietrzu to taki element (przegrupowanie) nazywa się "maulem", a jeżeli piłka jest na ziemi to "rakiem". Nie wolno atakować piłki od strony przeciwników bo jest spalony. Zawodnicy nie biorący udziału w przegrupowaniu (maulu, raku) muszą znajdować się za ostatnimi nogami swoich graczy walczących o piłkę, inaczej jest spalony i sędzia odgwiżdże karnego. Zawodnik, który upadnie na z piłką na ziemię (np. po szarży) musi natychmiast z nią wstać lub odsunąć ją od siebie i nie może przeszkadzać innym zawodnikom w wejściu w jej posiadanie.
Karnego sędzia pokazuje uniesioną ręką do góry, wyprostowaną w łokciu, stojąc twarzą do drużyny, która nie popełniła przewinienia. Jeżeli sędzia ma rękę ugiętą w łokciu to znaczy, że podyktował rzut wolny, po którym nie wolno zdobyć punktów kopem na bramkę. Taka kara jest zarządzana za mniejsze przewinienia, np. za zbyt wczesne wysunięcie nogi przez młynarza, za podnoszenie w aucie. Wolnego sędzia dyktuje także za tzw. czysty chwyt "mam". Jeżeli zawodnik znajdujący się na własnym polu obronnym 22 metrów złapie piłkę z powietrza, kopniętą przez przeciwnika, będąc przynajmniej jedną nogą na ziemi i krzyknie "mam", to sędzia przerwie grę. W momencie wykonywania karnego lub wolnego drużyna przeciwna musi znajdować się 10 metrów od miejsca jego wykonania. Po kopie z rzutu karnego bezpośrednio w aut piłkę do gry wprowadza drużyna, która wykonywała ten rzut.
serekkox
Krzysztof Piekarz
Skarbowy
