Zwiększone wydalanie wapnia ....

Wapń jest jednym z makroelementów, na który osoby uprawiający kulturystykę powinni zwrócić szczególną uwagę ponieważ zaliczają się do grupy osób narażonych na zwiększone wydalanie tego składnika mineralnego, poprzez specyfikę diet. Wapń o wzorze chemicznym Ca, w przyrodzie występują w postaci związków chemicznych lub jonów. Występujący w organizmie człowieka w 99,85% w kościach, jako składnik blaszek kostnych 1% w zębach, a pozostały 0,05% płynie poza komórkowym. Gdzie pełni ważne dla organizmu funkcje, takie jak wpływ na prawidłową pracę mięśnia sercowego, bierze udział w prawidłowej przepustowości błon komórkowych, w procesie krzepnięcia krwi oraz w prawidłowym przewodzeniu bodźców nerwowych. Poza tym jony wapnia są aktywatorami wielu enzymów np: enzymów trawiennych - lipazy (enzym trzustkowy, powodujący rozkład tłuszczów), podpuszczki (żołądkowy enzym trawienny ścinający białko mleka). Organizm ludzki w momencie niedoborów, może pobierać wapń z kości do celów funkcjonalnych organizmu, co nie jest wskazane gdyż może prowadzić do odwapnienia. Spadek zawartości wapnia we krwi poniżej określonego poziomu może doprowadzić do wystąpienia objawów tzw. tężyczki, u dzieci do powstania krzywicy i zahamowania tempa wzrostu, a u osób dorosłych do osteoporozy i łamliwości kości. Wapń odgrywa znaczną rolę w przypadku nadciśnienia tętniczego krwi, którego chroniczny niedobór może prowadzić do zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi (niektóre suplementy (np. kreatyna) powodują zatrzymanie wody w organizmie poprzez co podnoszą ciśnienie, co w efekcie może się potęgować z niedoborem wapnia) A nadmierny wzrost wapnia do zaburzeń pracy serca i oddychania, zaparci, wzrost kwasu solnego w żołądku oraz zaburzenia wchłaniania innych składników mineralnych głównie żelaza, cynku i magnezu. Długotrwałe spożywanie nadmiernych ilości wapnia może doprowadzić także, do ciężkich uszkodzeń nerek, hiperkalcemi i hiperkalciuri. U osób z kamicą nerkową duża podaż wapnia może zwiększyć wydalanie wapnia z moczem i tym samym nasilać tworzenie się złogów nerkowych.. Wchłanianie wapnia zależne jest głównie od zapotrzebowania organizmu. A dobywa się to w sposób ściśle określony, zależny od mechanizmu adaptacyjnego. Tak więc przy niskiej zawartości wapnia w organizmie jego wchłanianie jest wyższe, a przy wysokiej zawartości wchłanianie jest niższe. Na poprawę wchłaniania wapnia maja także duży wpływ, substancje odżywcze jak np: aminokwasy (lizyna, arginina), cukier mleczny (laktoza) oraz witamina (D). Ale są też związki, które upośledzają jego wchłanianie jak np: nadmierna ilość kwasu szczawiowego oraz kwasu fitynowego w racji pokarmowej. Trudniej wchłaniany jest też wapń z warzyw, gdzie utrudnia ten proces błonnik, także tłuszcze upośledzają wchłanianie wapnia, ponieważ może on tworzyć z kasami tłuszczowymi trudno rozpuszczalne mydła. Do ujemnego bilansu wapniowego może doprowadzić dieta zawierająca wysoko oczyszczone białko (aminokwasy, preparaty białkowe). Taki rodzaj diety powoduje zwiększone wydalanie wapnia z moczem i kałem, co może doprowadzić do absorpcji wapnia z tkanki kostnej. Kofeina powoduje zwiększone wydalanie wapnia z moczem i upośledza wchłanianie z pożywienia. Długotrwałe stosowanie środków alkalizujących, zawierające glin powoduje ujemny bilans wapnia oraz demineralizacje kośćca (jaki środek alkalizujący zawarty jest w KREALKALYN®). Na prawidłową gospodarkę wapnia w organizmie ma też wpływ odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w racji pokarmowej. Wysoka konsumpcja mięsa i produktów zbożowych staje się powodem nadmiernej podaży fosforu, który wyraźnie ogranicza przyswajanie wapnia oraz powoduje silne zakwaszenie organizmu.Za najbardziej korzystny dla ludzi dorosłych uznano stosunek wapnia do fosforu jak 1:1, dla dzieci 1,2:1 do 2.2 : 1 a dla niemowląt 1,5:1. Obecnie uważa się, że stosunek wapnia do fosforu w racji pokarmowej może mieścić się w szerszym zakresie, o ile racja zawiera dostateczną ilość witaminy D.
Dzienna zalecana norma spożycia wapnia wynosi, dla młodzieży i dorosłych(11-24lata) 1200-1500mg. Mężczyźni (25-65<lat) 1000-1500mg. Kobiety (25-50lat) 1000mg. Około 50% zalecanego spożycia wapnia powinno pochodzić z mleka i serów. Preparaty wapnia najlepiej przyjmować ok. 1 - 1,5 godz. po posiłkach, wypijając przy tym pełna szklankę wody lub soku. Przyjmuje się, że wchłanianie wapnia z mieszanego pożywienia wynosi 20-40%.

Dosyć ciekawy temat to: kości = system buforujący i tutaj w roli głównej wapń. Ostatnio trochę czytałem o tym. Np: interesujące podejście do sprawy ma Dr. Loren Cordain propagujący dietę naszych przodków z okresu paleolitu: nie zaleca spożywania nabiału. Ilość wapnia dostarczanego z dietą jest, więc niska, w zamian jednak sugeruje uwzględnienie bardzo dużej ilości produktów o właściwościach alkalizujących(warzyw i owoców). Mimo, że mocno respektuje wpływ statusu kwasowo-zasadowego diety to nie jest za tym by ilość białka np: z mięsa była niska, rozwiązaniem jest odpowiednio duża ilość neutralizujących zakwaszenie warzyw i owoców. Niektórzy `eksperci` mają tutaj inne zdanie: zalecają znaczne(przesadnie) ograniczenie wysokobiałkowych produktów zwierzęcych, propagują dietę wysokowęglowodanową z dużą ilością produktów zbożowych... to raczej nie jest najlepsza rada - zapominają, że liczy się status kwasowo-zasadowy diety, a nie ilość białka zwierzęcego.

Zmieniony przez - ellis w dniu 2007-01-28 23:51:45

Czemu można radykalnie ograniczyć białka w diecie? Niedobór białka, budulca, raczej ma negatywny wpływ na organizm więc czemu takie rozwiązanie jest ok?

liczy się status kwasowo-zasadowy diety, a nie ilość białka zwierzęcego. Wyjaśnisz? Ilość napewno też, choć jak mi się wydaje (zero wiedzy na ten temat) status kw-zas reguluje ilość możliwego wchłaniania białka... dobrze kombinuje?

Inaczej niektórzy `eksperci` nie rozumieją co jest powodem negatywnych skutków związanych z przewlekłym łagodnym zakwaszeniem(o takim tu mówię). Ich rada sprowadza się do ograniczenia wysokobiałkowych produktów zwierzęcych. Trudno powiedzieć z czego wynika ich ignorancja faktu, że wysokowęglowodanowe produkty zbożowe jakie zalecają również mają silnie zakwaszające właściwości. Dodatkowo możemy powiedzieć, że produkty wysokobiałkowe w pewnym stopniu zwiększają nasz potencjał usuwania jonów wodorowych... Bardziej rozsądnym rozwiązaniem będzie, więc zadbanie w diecie o właściwą ilość przede wszystkim warzyw/układanie jadłospisu mając na uwadze tabele z wskażnikiem potencjału obciążenia nerek kwasami(PRAL - na 100 g produktu), np: z tej strony:
http://www.thepaleodiet.com/nutritional_tools/acid.shtml 

Ellis: w medycynie chińskiej za tzw stan zakwaszenia organizmu odpowiada zdolność śledziony i trzustki do produkcji płynów wewnętrznych.

W dużym skrócie: spożywając duże ilości mięsa, ale określonych rodzajów, odpowiednio przyprawionych i poddanych obróbce termicznej, w określonych połączeniach z innymi produktami roślinnymi nie musisz w rozumieniu medycyny klinicznej znajdować się w stanie zakwaszenia.

Czy w ogóle kiedykolwiek miałeś okazję/interesowałeś się podstawami medycyny chińskiej i ich zasad odżywiania?

Neutralizacja zakwaszenia zachodzi przede wszystkim poprzez systemy buforów krwi i tkanek, procesy zachodzące w płucach i nerkach.

Spożycie dużych ilości mięsa nie musi prowadzić do zakwaszenia, jeśli będziemy dbali o odpowiedni status kwasowo-zasadowy reszty diety według wskażnika PRAL.

Nie interesowałem się tym o co pytasz.

Procesy zachodzące w płucach i nerkach są wg med. chińskiej konsekwencją tego o czym napisałem wyżej.
Wg żółtych znacznie większe negatywne konsekwencje dla organizmu ma konsekwentne spożywanie duzych ilości zbóż, zwłaszcza "nie obrobionych" z kwasu fitynowego, niż większych ilości protein zwierzęcych.

Czyli pełen consensus w tym temacie.

W opracowaniach jakich autorami są przede wszystkim T. Remer, F. Manz(od dawna intensywnie zajmują się tym tematem), również na wykładach z biochemii żywienia odnośnie wpływu spożycia białka na homeostazę wapniową nie spotkałem się z tego typu jednoznacznym podłożem tych skomplikowanych procesów

Produkty mniej `oczyszczone` są gorsze pod tym względem, np: płatki owsiane mają bardzo mocne zdolności zakwaszające. Czy powinniśmy wybierać te bardziej `oczyszczone`, byle nie mięso?

Akurat teraz w weekend wypożyczyłem książkę: Gospodarka wodno-elektrolitowa i kwasowo-zasadowa w stanach fizjologii i patologii - to chyba najlepsza pozycja w tym temacie w księgozbiorze SGGW, także mam nadzieję, że dowiem się jeszcze czegoś na ten niebłahy temat...

Zmieniony przez - ellis w dniu 2007-01-30 09:19:45

przeczytałem i jednym słowem przeje....


czyli jak za mało to źle jak za dużo jeszcze gorzej

a jak ropoznać czy brakuje/jest za dużo wapnia (badania krwi :- ? )

Wystarczy przeliczyć dietkę pod tym względem. W diecie urozmaiconej raczej rzadko te braki występują, częściej w dietach specjalistycznych ze względu na odrzucanie niektórych produktów lub ich nadmiar. Wiec trzeba zrobić rachunek sumienia diecie i rozpatrzeć czy dorzucić suplementacje wapniem czy nie. Jeśli w samym jedzeniu będzie go nieco za dużo to niema stresu bo organizm w takim przypadku zmniejszy samoczynnie jego wchłanianie, tylko pilnować aby nie zakłócał wchłaniania innych substancji.