kuba_m2
1.)Narciarstwo można podzielic na:
-alpejskie
-klasycyczne
a)alpejskie
-szybkościowe: -zjazd
-slalom gigant
-super gigant
-techniczne: -slalom
-inne: -slalom równoległy
-slalom gigant równoległy
-ski cross
-narciarstwo akrobatyczne
-kombinacja alpejska
-super kombinacja
b)klasyczne:
-biegi narciarski: -technika klasyczna
-technika dowolna
-skoki narciarskie
-biatlon
2.Parametry sprzętu narciarskiego
a) młodziki
-slalom (SL)-narty krótkie min.130 cm,najlepiej o małym promieniu skrętu
-slalom gigant (GS)-narty dłuższe o promieniu skrętu nie mniejszym niż 14 m
b) juniorzy i seniorzy
-slalom (SL)-narty krótkie min 130 cm,też o małym promieniu skrętu tak jak u młodzików.
-slalom gigant(GS)-dłuższe narty o promieniu skrętu od 17 m w górę
3. Sędziowie na zawodach:
-delegat techniczny
-kierownik zawodów
-sędzia rozjemca
4.Sędzia może zdyskwalwikowac zawodnika za:
-spóznieniej się zawodnika na zawody
-za późne wystartowanie z lini startu
-ominięcie tyczki
-używanie wulgarnych słów
-Gdy wysokośc od spodu ślizgu do góry płyty przekracza 5 cm
5.Nie którzy może nie wiedzą, ale na stok też obowiązują pewne reguły poruszania się.Sa one ustalane przez FIS - International Ski Federation.
Reguły obowiązujące na stokach:
1. Wzgląd na inne osoby
Każdy narciarz powinien zachować się w taki sposób, aby nie stwarzać niebezpieczeństwa dla innej osoby i nie powodować żadnej szkody.
2. Panowanie nad szybkością
Narciarz może zjeżdżać z szybkością stosowną do swoich umiejętności, rodzaju i stanu trasy oraz pogody.
3. Wybór kierunku jazdy
Znajdujący się na stoku narciarz, który za względu na lepszą widoczność z góry, dysponuje większą możliwością wyboru trasy jazdy, musi wybrać taki tor jazdy aby uniknąć wszelkiej możliwości zderzenia z narciarzem znajdującym się poniżej na stoku.
4. Wyprzedzanie
Wyprzedzanie może następować zarówno po stronie dostokowej jak i odstokowej, po stronie prawej lub lewej, lecz w takiej odległości, która pozwoli uniknąć potrącenia wyprzedzanego.
5. Przejazd i krzyżowanie torów jazdy
Narciarz, który przystępuje do zjazdu na trasie lub pólku narciarskim, powinien sprawdzić, patrząc w górę i w dół, czy nie spowoduje niebezpieczeństwa dla siebie i innych. To samo obowiązuje go przy każdym ruszaniu z miejsca po chwilowym zatrzymaniu.
6. Zatrzymanie się
Tylko w razie absolutnej konieczności narciarz może zatrzymać się na trasie zjazdu, zwłaszcza w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej widoczności. Po ewentualnym upadku narciarz winien usunąć się z toru jazdy, tak szybko jak jest to możliwe.
7. Podchodzenie
Narciarz powinien podchodzić tylko poboczem trasy, a w przypadku złej widoczności powinien zejść zupełnie z trasy. To samo zachowanie obowiązuje narciarzy którzy pieszo schodzą w dół.
8. Stosowanie się do znaków narciarskich
Każdy narciarz winien stosować się do znaków narciarskich, ustawionych na trasach.
9. Wypadki
W razie powstania wypadku każdy, kto znajdzie się w pobliżu, powinien udzielić poszkodowanym pomocy.
10. Stwierdzenie tożsamości
Każda osoba wmieszana w wypadek, lub będąca jego świadkiem, jest zobowiązana podać swoje dane osobowe.
6.Podział tras ze względu na trudnośc:
bardzo łatwe - zielony - do 15% średnie nachylenie
łatwe - niebieski - od 17% do 21% średnie nachylenie
trudne - czerwony - od 21% do 29% średnie nachylenie
bardzo trudne - czarny - ponad 29% średnie nachylenie
7.Dobór butów narciarskich
Buty, po pierwsze muszą być wygodne, pamiętaj o tym podczas zakupów, bowiem w sezonie będziesz w nich spędzał po kilka godzin. Po drugie buty podczas jazdy będą łącznikiem między Tobą a śniegiem.
Musi być sztywny w płaszczyźnie poprzecznej i dość elastyczny w płaszczyźnie wzdłużnej (by umożliwić zgięcie nogi w kostce do przodu. I wreszcie musi trzymać nogę, nie pozwalać jej na przemieszczanie się w bucie.
Ogólnie rzecz biorąc konstrukcja buta jest podobna u wszystkich producentów. Składa się on z zewnętrznej twardej skorupy i wkładki wewnętrznej. Pewną różnicą jest sposób ubierania buta. Istnieją modele ubierane od tyłu od "środka", i od przodu. Ubierane od tyłu są zazwyczaj bardziej komfortowe i polecane dla początkujących, zaś te ubierane od przodu zapewniają większą sztywność i co za tym idzie kontrolę, Ubierane od "środka" łączą ze sobą zalety dwóch poprzednich.
Kupujemy buty
Nie ma dwóch identycznych butów i nie ma dwóch identycznych stóp. Kupując buty przymierzaj ile się da, od tego zależy Twój komfort na stoku. Z tego powodu warto kupować buty w sklepie który ma szeroki wybór modeli różnych firm.
Nawet dobrze jeżdżącym amatorom nie polecam kupna butów zawodniczych. Powód jest prosty, buty te trzymają doskonale dają pełną precyzją kierowania skrętem, ale ... są zazwyczaj nie wygodne. Dlaczego? Mógł by ktoś zapytać. ,Odpowiedź jest dość prosta i oczywista, zawodnicy są na trasie podczas zawodów góra kilka minut, nie tak jak my cały dzień.
Oczywiście do tego dyskomfortu można się przyzwyczaić, tak jak muszę to robić ja, zgrzytając przez pierwsze dni sezonu zębami i luzując po każdym zjeździe klamry.
Wybierz optymalnie:
Wybierając buty kieruj się swoim poziomem dziś, lub tym jaki chcesz osiągnąć w najbliższych 2-3 latach.
Nawet jeśli jesteś dobrym narciarzem zastanów się przed kupnem modelu dla zawodników.
Dla początkujących but z dwoma klamrami będzie w zupełności wystarczający. But dla początkującego nie może być zbyt twardy ani zbyt nachylony.
Bardziej doświadczeni narciarze wybiorą modele twardsze z większą ilością klamer i regulacji.
Buty wyższej klasy są wyposażone w możliwość regulowania kąta nachylenia, kantingu i bardzo precyzyjną regulację zapięcia klamer.
8.Regulacja i montaż wiązania
Dobre, wyregulowane wiązania są głównym gwarantem naszego bezpieczeństwa na stoku. Muszą one z jednej strony idealnie trzymać but a z drugiej ,w chwili gdy siły na nie oddziaływujące przekroczą pewien próg otworzyć się i uwolnić nas od nart. Jest to element ekwipunki na którym nie można oszczędzać.
W chwili obecnej praktycznie wszystkie wiązania mają wbudowane skistopery, co uwalnia nas od niebezpiecznych pasków mocujących nartę do buta. Lecz jeśli jesteś posiadaczem modelu bez skistopów musisz obowiązkowo przypinać paskami narty do nóg (pasek z jednej strony mocuje do wiązania a z drogiej do nogi lub buta). Wypięta narta lecąca po stoku jest bardzo niebezpieczna dla innych narciarzy. Paski mocujące są stosowane przez zwolenników ektremalnego freeridu, na bardzo mocno pychylonych stokach lub w puchu ski stopy nie sprawdzają się.
Regulacje: Wszystkie spotykane na rynku (firmowe) wiązania wyposażone są w regulację siły wypięcia zarówno przodów jak i tyłów oznakowaną podziałką respektującą normę DIN. Norma ta jest standardem regulacji wiązań. Ustawienie prawidłowej siły wypięcia jest konieczne dla bezpieczeństwa na stoku.
Regulując wiązanie bierze się pod uwagę następujące czynniki:
-waga użytkownika;
-poziom umiejętności;
-wzrost;
-wiek
Uwaga: Powinno się brać pod uwagę ewentualne dotychczasowe kontuzje użytkownika.
Własnoręczne regulowanie wiązań powinno być dokonywane tylko przez doświadczonych narciarzy. Początkującym zdecydowanie radzę wizytę w serwisie.
Wiązanie ustawione asekuracyjnie (zbyt delikatnie) jest również zagrożeniem, będzie się ono wypinało nie tylko w chwilach zagrożenia. Wiązanie ustawione zbyt ostro może się nie wypiąć, narażamy się w tedy na kontuzję. Do regulacji będziesz potrzebował (zazwyczaj) płaskiego śrubokręta z dość szeroką końcówką (min5 mm).
Regulacja na stoku: W Alpach przy stacjach wyciągów można natknąć się na self service narciarski, składający się z kilku podstawowych narzędzi przymocowanych łańcuszkami do reklamy fundatora. W Polsce pozostaje nam wizyta u panów z obsługi wyciągu.
W miarę możliwości będe rozbudowywał ten artykuł.
Zamieszczony tu artykuł to w większosci moja własna wiedza ale nie które częsci tego artykułu pochodzą z serwisu narty.pl
-alpejskie
-klasycyczne
a)alpejskie
-szybkościowe: -zjazd
-slalom gigant
-super gigant
-techniczne: -slalom
-inne: -slalom równoległy
-slalom gigant równoległy
-ski cross
-narciarstwo akrobatyczne
-kombinacja alpejska
-super kombinacja
b)klasyczne:
-biegi narciarski: -technika klasyczna
-technika dowolna
-skoki narciarskie
-biatlon
2.Parametry sprzętu narciarskiego
a) młodziki
-slalom (SL)-narty krótkie min.130 cm,najlepiej o małym promieniu skrętu
-slalom gigant (GS)-narty dłuższe o promieniu skrętu nie mniejszym niż 14 m
b) juniorzy i seniorzy
-slalom (SL)-narty krótkie min 130 cm,też o małym promieniu skrętu tak jak u młodzików.
-slalom gigant(GS)-dłuższe narty o promieniu skrętu od 17 m w górę
3. Sędziowie na zawodach:
-delegat techniczny
-kierownik zawodów
-sędzia rozjemca
4.Sędzia może zdyskwalwikowac zawodnika za:
-spóznieniej się zawodnika na zawody
-za późne wystartowanie z lini startu
-ominięcie tyczki
-używanie wulgarnych słów
-Gdy wysokośc od spodu ślizgu do góry płyty przekracza 5 cm
5.Nie którzy może nie wiedzą, ale na stok też obowiązują pewne reguły poruszania się.Sa one ustalane przez FIS - International Ski Federation.
Reguły obowiązujące na stokach:
1. Wzgląd na inne osoby
Każdy narciarz powinien zachować się w taki sposób, aby nie stwarzać niebezpieczeństwa dla innej osoby i nie powodować żadnej szkody.
2. Panowanie nad szybkością
Narciarz może zjeżdżać z szybkością stosowną do swoich umiejętności, rodzaju i stanu trasy oraz pogody.
3. Wybór kierunku jazdy
Znajdujący się na stoku narciarz, który za względu na lepszą widoczność z góry, dysponuje większą możliwością wyboru trasy jazdy, musi wybrać taki tor jazdy aby uniknąć wszelkiej możliwości zderzenia z narciarzem znajdującym się poniżej na stoku.
4. Wyprzedzanie
Wyprzedzanie może następować zarówno po stronie dostokowej jak i odstokowej, po stronie prawej lub lewej, lecz w takiej odległości, która pozwoli uniknąć potrącenia wyprzedzanego.
5. Przejazd i krzyżowanie torów jazdy
Narciarz, który przystępuje do zjazdu na trasie lub pólku narciarskim, powinien sprawdzić, patrząc w górę i w dół, czy nie spowoduje niebezpieczeństwa dla siebie i innych. To samo obowiązuje go przy każdym ruszaniu z miejsca po chwilowym zatrzymaniu.
6. Zatrzymanie się
Tylko w razie absolutnej konieczności narciarz może zatrzymać się na trasie zjazdu, zwłaszcza w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej widoczności. Po ewentualnym upadku narciarz winien usunąć się z toru jazdy, tak szybko jak jest to możliwe.
7. Podchodzenie
Narciarz powinien podchodzić tylko poboczem trasy, a w przypadku złej widoczności powinien zejść zupełnie z trasy. To samo zachowanie obowiązuje narciarzy którzy pieszo schodzą w dół.
8. Stosowanie się do znaków narciarskich
Każdy narciarz winien stosować się do znaków narciarskich, ustawionych na trasach.
9. Wypadki
W razie powstania wypadku każdy, kto znajdzie się w pobliżu, powinien udzielić poszkodowanym pomocy.
10. Stwierdzenie tożsamości
Każda osoba wmieszana w wypadek, lub będąca jego świadkiem, jest zobowiązana podać swoje dane osobowe.
6.Podział tras ze względu na trudnośc:
bardzo łatwe - zielony - do 15% średnie nachylenie
łatwe - niebieski - od 17% do 21% średnie nachylenie
trudne - czerwony - od 21% do 29% średnie nachylenie
bardzo trudne - czarny - ponad 29% średnie nachylenie
7.Dobór butów narciarskich
Buty, po pierwsze muszą być wygodne, pamiętaj o tym podczas zakupów, bowiem w sezonie będziesz w nich spędzał po kilka godzin. Po drugie buty podczas jazdy będą łącznikiem między Tobą a śniegiem.
Musi być sztywny w płaszczyźnie poprzecznej i dość elastyczny w płaszczyźnie wzdłużnej (by umożliwić zgięcie nogi w kostce do przodu. I wreszcie musi trzymać nogę, nie pozwalać jej na przemieszczanie się w bucie.
Ogólnie rzecz biorąc konstrukcja buta jest podobna u wszystkich producentów. Składa się on z zewnętrznej twardej skorupy i wkładki wewnętrznej. Pewną różnicą jest sposób ubierania buta. Istnieją modele ubierane od tyłu od "środka", i od przodu. Ubierane od tyłu są zazwyczaj bardziej komfortowe i polecane dla początkujących, zaś te ubierane od przodu zapewniają większą sztywność i co za tym idzie kontrolę, Ubierane od "środka" łączą ze sobą zalety dwóch poprzednich.
Kupujemy buty
Nie ma dwóch identycznych butów i nie ma dwóch identycznych stóp. Kupując buty przymierzaj ile się da, od tego zależy Twój komfort na stoku. Z tego powodu warto kupować buty w sklepie który ma szeroki wybór modeli różnych firm.
Nawet dobrze jeżdżącym amatorom nie polecam kupna butów zawodniczych. Powód jest prosty, buty te trzymają doskonale dają pełną precyzją kierowania skrętem, ale ... są zazwyczaj nie wygodne. Dlaczego? Mógł by ktoś zapytać. ,Odpowiedź jest dość prosta i oczywista, zawodnicy są na trasie podczas zawodów góra kilka minut, nie tak jak my cały dzień.
Oczywiście do tego dyskomfortu można się przyzwyczaić, tak jak muszę to robić ja, zgrzytając przez pierwsze dni sezonu zębami i luzując po każdym zjeździe klamry.
Wybierz optymalnie:
Wybierając buty kieruj się swoim poziomem dziś, lub tym jaki chcesz osiągnąć w najbliższych 2-3 latach.
Nawet jeśli jesteś dobrym narciarzem zastanów się przed kupnem modelu dla zawodników.
Dla początkujących but z dwoma klamrami będzie w zupełności wystarczający. But dla początkującego nie może być zbyt twardy ani zbyt nachylony.
Bardziej doświadczeni narciarze wybiorą modele twardsze z większą ilością klamer i regulacji.
Buty wyższej klasy są wyposażone w możliwość regulowania kąta nachylenia, kantingu i bardzo precyzyjną regulację zapięcia klamer.
8.Regulacja i montaż wiązania
Dobre, wyregulowane wiązania są głównym gwarantem naszego bezpieczeństwa na stoku. Muszą one z jednej strony idealnie trzymać but a z drugiej ,w chwili gdy siły na nie oddziaływujące przekroczą pewien próg otworzyć się i uwolnić nas od nart. Jest to element ekwipunki na którym nie można oszczędzać.
W chwili obecnej praktycznie wszystkie wiązania mają wbudowane skistopery, co uwalnia nas od niebezpiecznych pasków mocujących nartę do buta. Lecz jeśli jesteś posiadaczem modelu bez skistopów musisz obowiązkowo przypinać paskami narty do nóg (pasek z jednej strony mocuje do wiązania a z drogiej do nogi lub buta). Wypięta narta lecąca po stoku jest bardzo niebezpieczna dla innych narciarzy. Paski mocujące są stosowane przez zwolenników ektremalnego freeridu, na bardzo mocno pychylonych stokach lub w puchu ski stopy nie sprawdzają się.
Regulacje: Wszystkie spotykane na rynku (firmowe) wiązania wyposażone są w regulację siły wypięcia zarówno przodów jak i tyłów oznakowaną podziałką respektującą normę DIN. Norma ta jest standardem regulacji wiązań. Ustawienie prawidłowej siły wypięcia jest konieczne dla bezpieczeństwa na stoku.
Regulując wiązanie bierze się pod uwagę następujące czynniki:
-waga użytkownika;
-poziom umiejętności;
-wzrost;
-wiek
Uwaga: Powinno się brać pod uwagę ewentualne dotychczasowe kontuzje użytkownika.
Własnoręczne regulowanie wiązań powinno być dokonywane tylko przez doświadczonych narciarzy. Początkującym zdecydowanie radzę wizytę w serwisie.
Wiązanie ustawione asekuracyjnie (zbyt delikatnie) jest również zagrożeniem, będzie się ono wypinało nie tylko w chwilach zagrożenia. Wiązanie ustawione zbyt ostro może się nie wypiąć, narażamy się w tedy na kontuzję. Do regulacji będziesz potrzebował (zazwyczaj) płaskiego śrubokręta z dość szeroką końcówką (min5 mm).
Regulacja na stoku: W Alpach przy stacjach wyciągów można natknąć się na self service narciarski, składający się z kilku podstawowych narzędzi przymocowanych łańcuszkami do reklamy fundatora. W Polsce pozostaje nam wizyta u panów z obsługi wyciągu.
W miarę możliwości będe rozbudowywał ten artykuł.
Zamieszczony tu artykuł to w większosci moja własna wiedza ale nie które częsci tego artykułu pochodzą z serwisu narty.pl
Krzysztof Piekarz
