ZielaQ
Znalazlem go na o2 wrzucam bo moze ktos ma ochote przeczytac wrzucam go tutaj bo chyba jedynie do tego dzialu sie on nadaje 
Odchudzanie jest niebezpieczne?
Wynik testu wykonanego przez niemiecką Fundację Warentest i opublikowanego przez miesięcznik "Świat Konsumenta" (nr 6/2007) nie pozostawia wątpliwości: jakość preparatów odchudzających jest zła, 13 z 16 przetestowanych preparatów wspomagających odchudzanie stwarza, ze względu na swój skład, wysokie lub nawet bardzo wysokie zagrożenie dla zdrowia.
Schudnij na amfie
Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi po zażyciu tych specyfików są kłopoty z zaśnięciem, przyspieszony rytm serca, skoki ciśnienia. Czasem także preparaty takie mogą być uzależniające. Wśród ich składników naukowcy wykryli m.in. groźny dla zdrowia "poskramiacz apetytu" sibutraminę, a także johimbinę - sprzedawany dawniej pokątnie środek na potencję; efedrynę, która dostępna jest wyłącznie na receptę, ponieważ została uznana za środek uzależniający, guggulsterony mające stymulować tarczycę, a także duże dawki kofeiny. Jakby tego było mało, deklarowany na opakowaniu przez producenta skład chemiczny preparatów był niezgodny z tym, który wykazały badania laboratoryjne, a często na pudełku w ogóle nie podawano składu chemicznego zawartości. Klient, który kupował taki preparat, w ogóle nie miał pojęcia, co wprowadza do organizmu.
- Choćby w tych pudełkach było nie wiem co, smoła z trocinami na przykład - śmieje się Marta - ludzie będą to kupować i jeść garściami. Po to, żeby być szczupłą i atrakcyjną, kobieta zdecyduje się na każdy krok i zje wszystko, co będzie odpowiednio wypromowane. Moja siostra była maniakalną "odchudzaczką", ale żadna dieta cud ani nic jej nie pomagało. Nie była gruba, była trochę puszysta, ale uparła się, żeby schudnąć. No i znalazła w końcu odpowiedni preparat. Chudła aż miło, ale była przy tym niesłychanie pobudzona, no i prawie przestała spać. Martwiliśmy się o nią poważnie, ale nie dała sobie wyperswadować tego odchudzania. W końcu cała rodzina zainteresowała się tym cudownym lekiem na otyłość i okazało się, że w tym czymś jest amfetamina, nawet spore dawki. Nie powiem, przeżyliśmy szok. Moja siostra miała poważny kłopot z odstawieniem tego świństwa.
Sposoby dla desperatów
Cudowne suplementy diet to nie wszystko, co ma do zaproponowania w dziedzinie odchudzania współczesna medycyna. Jedną z nowatorskich metod jest wszczepienie do żołądka balonu. Taki balon wypełnia żołądek i nie ma już w nim miejsca na jedzenie. Człowiek zaczyna jeść jak wróbelek i chudnie. Lekarze dodają jednak, że w niektórych przypadkach sam balon może nie wystarczyć, potrzebny będzie jeszcze ruch na świeżym powietrzu. Podobno dzięki wszczepionemu do żołądka balonowi można schudnąć nawet od 40 do 60 kilogramów. To bardzo dużo. Lekarze zastrzegają jednak, że nie każdy musi tyle schudnąć, niektórzy mogą schudnąć mniej, to zależy od wielu indywidualnych czynników. No i jest jeszcze jeden warunek: aby wspomóc efekt leczenia, należy ograniczyć w diecie węglowodany, szczególnie cukier, lody, ciastka, kremy, ziemniaki, makarony oraz wyeliminować wszelki alkohol, pozostawiając w małych ilościach jedynie czerwone wino. Jednym z głównych zaleceń, jakich pacjenci powinni przestrzegać po wszczepieniu sobie do żołądka balonu, jest powolne spożywanie posiłków i jedzenie ostatniego nie później niż o 19.
- Słyszałem o tej terapii - mówi Jerzy, właściciel klubu fitness. - To jest zapewne skuteczna rzecz, ale dla osób z chorobliwą nadwagą, takich, które wykorzystały już wszystkie inne możliwości. To tak jak z zaszywaniem żołądka. Nie jest to chyba dobra metoda dla dziewczyn, które chcą zrzucić kilka kilogramów i mieć szczuplejsze uda. Dla człowieka, który pochłania za dużo niezdrowych posiłków, który się po prostu obżera, sposób jest tylko jeden: zmiana diety i intensywny ruch.
Co to znaczy dobra dieta? Wystarczy wejść do gabinetu lekarza dowolnej specjalności i tam zerknąć na ścianę, na której wisi plansza z piramidą żywienia. Dobra dieta to dużo warzyw, produktów powstałych z przetwarzania zbóż i mało mięsa oraz węglowodanów. Po co więc ludzie, którzy nie mają realnego kłopotu z nadwagą, mają po prostu kilka kilogramów więcej, szukają cudownych sposobów, a te w konsekwencji okazują się wcale nie cudowne?
- Sądzę, że problem tkwi nie tyle w doborze diety, ile w dyscyplinie jedzenia posiłków - mówi Jerzy. - Ludzie potrafią powiedzieć sobie: nie będę jadło tego i tego, tylko inne zdrowe rzeczy, po czym trzymają tę dyscyplinę przez miesiąc, dwa i zapominają o niej. Zapominają, bo przyszło lato i idą na wielkie lody owocowe albo wypijają z kolegami kilka piw codziennie, albo jest grill i karkówka z grilla co drugi dzień. Potem lato mija i nikt już nie pamięta o dyscyplinie. Jest jeszcze coś takiego, że ludzie uwielbiają rozmawiać o dietach, o tym, jak się odchudzają, wielokrotnie przekonałem się, że to gadanie nie pokrywa się z realiami, nie ma żadnego odchudzania, jest tylko gadanie. Po gadaniu przychodzą pretensje do samego siebie: dlaczego nie schudłem?!
Maniacy diet
To, że ktoś komponuje sobie dietę z małą ilością tłuszczu czy w ogóle bez mięsa, nie świadczy o niczym, ot człowiek chce się odchudzać. Kiedy nie jest w stanie rozmawiać o niczym innym, a do tego uważa, że musi jeść wyłącznie posiłki przygotowane przez siebie samego - tak, wtedy można mówić o chorobie. Prawdziwi maniacy noszą przy sobie nóż do krojenia wędlin, nie jedzą wołowiny, żeby się nie zarazić BSE, nóż jest im potrzebny, bo nie mają pewności, czy innymi nożami nie krojono wcześniej wołowiny. Na ostrzu mogły zostać przecież zarazki.
- Bardzo interesowałam się zdrowym odżywianiem - mówi Ania. - Chciałam być modelką, uważałam, że jestem za gruba i się nie nadaję. Nie myśl, że próbowałam się głodzić, co to to nie, wiedziałam, co to jest anoreksja i jakie może mieć konsekwencje. Wiedziałam, że odmawianie sobie jedzenia w ogóle to błąd prowadzący do choroby. Co innego komponowanie diety odpowiedniej dla mojego organizmu - dobrej. Dającej energię i wyszczuplającej jednocześnie. To nie ma przecież nic wspólnego z obłędem odchudzania się za wszelką cenę. Po roku zorientowałam się, że nie potrafię mówić już o niczym innym, tylko o mojej diecie. W kuchni spędzam wiele godzin, oglądając każdy produkt i przygotowując go do spożycia. Jem długo, żując wszystko dokładnie, tak by nie łykać zbyt dużych kawałków. Zachowywałam się jak wariatka. Podobno takie zachowanie nazywa się ortoreksja i jest już opisaną jednostką chorobową.
- Tak, słyszałem o tym - mówi Jerzy - ale uważam, że to przesada, jaka tam jednostka chorobowa, ktoś ma jakieś obsesyjki i już choroba. Za chwilę ktoś ogłosi, że chorobliwe jest pisanie o jedzeniu, bo wzmaga łaknienie i zmusza ludzi do tego, by otwierali lodówkę.
Tomasz Wesołowski
http://wiadomosci.o2.pl/?s=512&t=9051#more
Odchudzanie jest niebezpieczne?
Wynik testu wykonanego przez niemiecką Fundację Warentest i opublikowanego przez miesięcznik "Świat Konsumenta" (nr 6/2007) nie pozostawia wątpliwości: jakość preparatów odchudzających jest zła, 13 z 16 przetestowanych preparatów wspomagających odchudzanie stwarza, ze względu na swój skład, wysokie lub nawet bardzo wysokie zagrożenie dla zdrowia.
Schudnij na amfie
Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi po zażyciu tych specyfików są kłopoty z zaśnięciem, przyspieszony rytm serca, skoki ciśnienia. Czasem także preparaty takie mogą być uzależniające. Wśród ich składników naukowcy wykryli m.in. groźny dla zdrowia "poskramiacz apetytu" sibutraminę, a także johimbinę - sprzedawany dawniej pokątnie środek na potencję; efedrynę, która dostępna jest wyłącznie na receptę, ponieważ została uznana za środek uzależniający, guggulsterony mające stymulować tarczycę, a także duże dawki kofeiny. Jakby tego było mało, deklarowany na opakowaniu przez producenta skład chemiczny preparatów był niezgodny z tym, który wykazały badania laboratoryjne, a często na pudełku w ogóle nie podawano składu chemicznego zawartości. Klient, który kupował taki preparat, w ogóle nie miał pojęcia, co wprowadza do organizmu.
- Choćby w tych pudełkach było nie wiem co, smoła z trocinami na przykład - śmieje się Marta - ludzie będą to kupować i jeść garściami. Po to, żeby być szczupłą i atrakcyjną, kobieta zdecyduje się na każdy krok i zje wszystko, co będzie odpowiednio wypromowane. Moja siostra była maniakalną "odchudzaczką", ale żadna dieta cud ani nic jej nie pomagało. Nie była gruba, była trochę puszysta, ale uparła się, żeby schudnąć. No i znalazła w końcu odpowiedni preparat. Chudła aż miło, ale była przy tym niesłychanie pobudzona, no i prawie przestała spać. Martwiliśmy się o nią poważnie, ale nie dała sobie wyperswadować tego odchudzania. W końcu cała rodzina zainteresowała się tym cudownym lekiem na otyłość i okazało się, że w tym czymś jest amfetamina, nawet spore dawki. Nie powiem, przeżyliśmy szok. Moja siostra miała poważny kłopot z odstawieniem tego świństwa.
Sposoby dla desperatów
Cudowne suplementy diet to nie wszystko, co ma do zaproponowania w dziedzinie odchudzania współczesna medycyna. Jedną z nowatorskich metod jest wszczepienie do żołądka balonu. Taki balon wypełnia żołądek i nie ma już w nim miejsca na jedzenie. Człowiek zaczyna jeść jak wróbelek i chudnie. Lekarze dodają jednak, że w niektórych przypadkach sam balon może nie wystarczyć, potrzebny będzie jeszcze ruch na świeżym powietrzu. Podobno dzięki wszczepionemu do żołądka balonowi można schudnąć nawet od 40 do 60 kilogramów. To bardzo dużo. Lekarze zastrzegają jednak, że nie każdy musi tyle schudnąć, niektórzy mogą schudnąć mniej, to zależy od wielu indywidualnych czynników. No i jest jeszcze jeden warunek: aby wspomóc efekt leczenia, należy ograniczyć w diecie węglowodany, szczególnie cukier, lody, ciastka, kremy, ziemniaki, makarony oraz wyeliminować wszelki alkohol, pozostawiając w małych ilościach jedynie czerwone wino. Jednym z głównych zaleceń, jakich pacjenci powinni przestrzegać po wszczepieniu sobie do żołądka balonu, jest powolne spożywanie posiłków i jedzenie ostatniego nie później niż o 19.
- Słyszałem o tej terapii - mówi Jerzy, właściciel klubu fitness. - To jest zapewne skuteczna rzecz, ale dla osób z chorobliwą nadwagą, takich, które wykorzystały już wszystkie inne możliwości. To tak jak z zaszywaniem żołądka. Nie jest to chyba dobra metoda dla dziewczyn, które chcą zrzucić kilka kilogramów i mieć szczuplejsze uda. Dla człowieka, który pochłania za dużo niezdrowych posiłków, który się po prostu obżera, sposób jest tylko jeden: zmiana diety i intensywny ruch.
Co to znaczy dobra dieta? Wystarczy wejść do gabinetu lekarza dowolnej specjalności i tam zerknąć na ścianę, na której wisi plansza z piramidą żywienia. Dobra dieta to dużo warzyw, produktów powstałych z przetwarzania zbóż i mało mięsa oraz węglowodanów. Po co więc ludzie, którzy nie mają realnego kłopotu z nadwagą, mają po prostu kilka kilogramów więcej, szukają cudownych sposobów, a te w konsekwencji okazują się wcale nie cudowne?
- Sądzę, że problem tkwi nie tyle w doborze diety, ile w dyscyplinie jedzenia posiłków - mówi Jerzy. - Ludzie potrafią powiedzieć sobie: nie będę jadło tego i tego, tylko inne zdrowe rzeczy, po czym trzymają tę dyscyplinę przez miesiąc, dwa i zapominają o niej. Zapominają, bo przyszło lato i idą na wielkie lody owocowe albo wypijają z kolegami kilka piw codziennie, albo jest grill i karkówka z grilla co drugi dzień. Potem lato mija i nikt już nie pamięta o dyscyplinie. Jest jeszcze coś takiego, że ludzie uwielbiają rozmawiać o dietach, o tym, jak się odchudzają, wielokrotnie przekonałem się, że to gadanie nie pokrywa się z realiami, nie ma żadnego odchudzania, jest tylko gadanie. Po gadaniu przychodzą pretensje do samego siebie: dlaczego nie schudłem?!
Maniacy diet
To, że ktoś komponuje sobie dietę z małą ilością tłuszczu czy w ogóle bez mięsa, nie świadczy o niczym, ot człowiek chce się odchudzać. Kiedy nie jest w stanie rozmawiać o niczym innym, a do tego uważa, że musi jeść wyłącznie posiłki przygotowane przez siebie samego - tak, wtedy można mówić o chorobie. Prawdziwi maniacy noszą przy sobie nóż do krojenia wędlin, nie jedzą wołowiny, żeby się nie zarazić BSE, nóż jest im potrzebny, bo nie mają pewności, czy innymi nożami nie krojono wcześniej wołowiny. Na ostrzu mogły zostać przecież zarazki.
- Bardzo interesowałam się zdrowym odżywianiem - mówi Ania. - Chciałam być modelką, uważałam, że jestem za gruba i się nie nadaję. Nie myśl, że próbowałam się głodzić, co to to nie, wiedziałam, co to jest anoreksja i jakie może mieć konsekwencje. Wiedziałam, że odmawianie sobie jedzenia w ogóle to błąd prowadzący do choroby. Co innego komponowanie diety odpowiedniej dla mojego organizmu - dobrej. Dającej energię i wyszczuplającej jednocześnie. To nie ma przecież nic wspólnego z obłędem odchudzania się za wszelką cenę. Po roku zorientowałam się, że nie potrafię mówić już o niczym innym, tylko o mojej diecie. W kuchni spędzam wiele godzin, oglądając każdy produkt i przygotowując go do spożycia. Jem długo, żując wszystko dokładnie, tak by nie łykać zbyt dużych kawałków. Zachowywałam się jak wariatka. Podobno takie zachowanie nazywa się ortoreksja i jest już opisaną jednostką chorobową.
- Tak, słyszałem o tym - mówi Jerzy - ale uważam, że to przesada, jaka tam jednostka chorobowa, ktoś ma jakieś obsesyjki i już choroba. Za chwilę ktoś ogłosi, że chorobliwe jest pisanie o jedzeniu, bo wzmaga łaknienie i zmusza ludzi do tego, by otwierali lodówkę.
Tomasz Wesołowski
http://wiadomosci.o2.pl/?s=512&t=9051#more
Cwicze bo lubie, lubie to cwicze.
Jezeli pomoglem daj soga -------------------------------------------------------------------------------------------------------------->
Krzysztof Piekarz
georgu
MR.MST
