Serwatka a kazeina

Serwatka a kazeina





Spytajcie kogokolwiek, kto kupuje kolorowe magazyny kulturystyczne, co dominuje w każdym numerze i to niezależnie od tytułu?
Z pewnością większość odpowie, iż reklamy (to oczywiste, za coś gazeta musi być wydawana).

Jeśli spytacie, jaka reklama najczęściej pojawia się na kartach czasopisma, ponownie większość odpowie prosto i jasno ? reklama białka i to, co wyraźniejsze, jednego rodzaju białka ? serwatki.

Co jest szczególnego w serwatce, ze aż tyle miejsca poświęca się właśnie jej?
Oraz czy jest ona tzw. idealnym białkiem?

Serwatka jest białkiem szybkowchłanialnym, przyjmuje się że po około 20-30 minutach od spożycia w krwioobiegu znajdują się już przetworzone jej aminokwasy, gotowe do przyjęcia przez komórki ciała (w tym i mięśniowe). Już po godzinie uwalnianie osiąga poziom maksymalny. To sprawia ze jest to idealne białko np. zaraz po wstaniu z łóżka, lub przed treningiem, gdy również zależy nam na jak najkrótszym czasie, który musi upłynąć od przełknięcia jedzenia (w tym przypadku odżywki serwatkowej) do czasu dostępności aminokwasów dla komórek mięśniowych.

Jednak i serwatka ma gorsze strony. Tak to już jest w przyrodzie że to, co szybko wznosi się musi równie szybko zacząć spadać w dół. Nie inaczej jest w przypadku białka serwatkowego.

Po osiągnięciu szczytowego poziomu wydzielania aminokwasów (około godziny po spożyciu), wysoki ich poziom utrzymuje się jeszcze przez stosunkowo krótki czas (dodatkowe 60 - 90 min), po czym bardzo szybko zaczyna spadać.

Po upływie około 4 godzin w krwioobiegu nie notuje się już znacząco podniesionego poziomu aminokwasów spowodowanego uprzednim spożyciem serwatki.

Jest to pewne ograniczenie serwatki, która moim zdaniem ma duże zastosowanie podczas dnia, jednak nie jest idealnym białkiem na noc, gdyż nie mamy możliwości spożywania pokarmów podczas snu. Istnieje jednak białko, które może nie ma takiej wady jak serwatka ? to kazeina.
Kazeina jest wręcz wymarzonym białkiem do konsumpcji przed snem. Po jej spożyciu nie występuje, bowiem tak szybka, wysoka dostępność aminokwasów, a co za tym idzie uwalnianie zawartych w niej aminokwasów trwa zdecydowanie dłużej. Najwyższy poziom aminokwasów notuje się, w przypadku kazeiny po około 75 minutach, należy przy tym zaznaczyć, iż poziom dostępnych aminokwasów jest jednak znacznie niższy niż w przypadku serwatki. Wysoki poziom aminokwasów utrzymuje się przez bardzo długi (liczony nawet w godzinach) okres czasu. Jest to zaleta, której nie sposób nie docenić przy suplementacji wieczornej.

Czy jednak czyni to z kazeiny tzw. Świętego Graal'a przemysłu odżywkowego?

Nie do końca, kazeina wygrywa z serwatką batalie o pierwszeństwo jako białko typowo nocne, w ciągu dnia natomiast serwatka jest równie dobrym białkiem, a w pewnych okresach dnia jest nawet zdecydowanie lepszym białkiem. Inną różnicą pomiędzy serwatką a kazeiną jest ich różny wpływ na budowę i rozpad białek ustrojowych. W badaniach wykazano, iż serwatka ma duży wpływ na budowanie białka przez organizm (anabolizm) , przyspiesza je, nie wykazuje zaś wpływu na procesy degradacyjne (katabolizm), natomiast kazeina ma wręcz odwrotne działanie, zdecydowanie zmniejsza tempo rozpadu białek.

Dlatego serwatkę nazywa się 'anabolicznym' białkiem, kazeinę zaś 'antykatabolicznym'.

Kazeina można dodatkowo 'ulepszyć' przez dodanie glutaminy. Już dodanie do czystej kazeiny 2 gramów glutaminy powoduje zwiększone wydzielanie naturalnego hormonu wzrostu, co może pomagać w mobilizowaniu tłuszczów ustrojowych.
Podanie trochę większej dawki glutaminy (5-10 gramów) wpływa na poprawę jakości snu, co pośrednio również wpływa na przyrost mięśni. Peptyd glutaminy jest w tym przypadku preferowaną formą glutaminy ze względu na dłuższe w czasie uwalnianie aminokwasu.

Pojawiają się również pomysły, aby połączyć serwatkę i kazeinę w jednej odżywce białkowej. Nie jest to idealny pomysł, ze względu na specyficzny sposób w jaki jest trawiona kazeina w żołądku, zalega ona bowiem tam przez dłuższy czas powodując, że niewiele serwatki jest w stanie wydostać się do dalszego odcinka układu pokarmowego.

Tracimy w ten sposób zalety serwatki nie otrzymując nic w zamian. Powyższy wykres obrazuje sposób wydzielania aminokwasów, gdzie na osi X jest pokazany czas w minutach, oś Y wskazuje poziom leucyny (aminokwas) wyrażony w mikromolach. Wykres szybko pnący się do góry reprezentuje serwatkę, bardziej płaski - kazeinę.

Moim zdaniem nie istnieje wiec jedno idealne białko, są jedynie okresowo preferowane rodzaje białka.

Wszystko teraz w Waszych rękach, już chyba wiecie kiedy należy wykorzystywać jaki rodzaj białka? Mam taką nadzieję.


Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna z części artykułu nie może być kopiowana, bądź udostępniana w całości lub fragmentach w jakiejkolwiek formie i przy użyciu jakichkolwiek środków bez zgody i uprzedniego zawiadomienia autora.


Zmieniony przez - King_Odin w dniu 2008-04-14 15:26:38