kopt
To, że niektóe SW zatrzymały się w rozwoju i nazywają to tradycją to już inna bajka.
Dokładnie. W czasach kiedy walkę wręcz się UPRAWIAŁO w realu nie były potrzebne sparingi. Ostatnio Yang32 napisał na ten temat fajny art w tradycyjnych.
Dla mnie te podziały są tak na prawdę sztuczne i na dzień dzisiejszy mocno nieaktualne. Np muay boran na dobrą sprawę było kiedyś klasycznym combatem, który dostosowywano w kolejnych erach do aktualnych potrzeb armii. Kiedy walczono z khrabi khrabong czy w kaad chuek metodyka walki była inna niż w późniejszych okresach. Mówię o tym, żeby uzmysłownić, że tak jak sport ma swoje ograniczenia ze względu na bezpieczeństwo, tak sztuki walki wręcz miały swoje ograniczenia ze względu na potrzeby. Wszystko się zmienia i jeżeli chcemy być skuteczni (a o to chyba chodzi w walce o ile nie jest się masochistą) to trzeba te zmiany zauważać i wdrażać. Dla mnie sensowniejszym rozróżnieniem byłoby "historyczne" SW i "aktualne" SW albo jak z językami: martwe i żywe. Podział na tradycyjne i resztę wprowadza głupie zamieszanie jakoby np boks nie miał swoich tradycji podczas gdy niektóre sporty walki mają większe tradycje niż chociażby wspomniane aikido.
W tym podziale na martwe i żywe SW mamy jasność. Ćwicząc khrabi khrabong czy walkę w kaad chuek (jakby nie było elementy muay boran) ćwiczysz coś czego za whooya wacława nie wykorzystasz czyli martwe SW. Ćwicząc boks, klincz i kopnięcia (jakby nie było znowu elementy muay boran) ćwiczysz żywe SW. Podobnie aikido w czasach kiedy aikidocy konfrontowali swoje umiejętności było żywą SW a gdy przestali to zdechło. Tradycja czy aspekty sportu albo sztuki nie mają tu nic do rzeczy. Chodzi wyłącznie o podążanie za zmianami czyli charakterystyczną cechę ŻYWEGO organizmu
Dokładnie. W czasach kiedy walkę wręcz się UPRAWIAŁO w realu nie były potrzebne sparingi. Ostatnio Yang32 napisał na ten temat fajny art w tradycyjnych.
Dla mnie te podziały są tak na prawdę sztuczne i na dzień dzisiejszy mocno nieaktualne. Np muay boran na dobrą sprawę było kiedyś klasycznym combatem, który dostosowywano w kolejnych erach do aktualnych potrzeb armii. Kiedy walczono z khrabi khrabong czy w kaad chuek metodyka walki była inna niż w późniejszych okresach. Mówię o tym, żeby uzmysłownić, że tak jak sport ma swoje ograniczenia ze względu na bezpieczeństwo, tak sztuki walki wręcz miały swoje ograniczenia ze względu na potrzeby. Wszystko się zmienia i jeżeli chcemy być skuteczni (a o to chyba chodzi w walce o ile nie jest się masochistą) to trzeba te zmiany zauważać i wdrażać. Dla mnie sensowniejszym rozróżnieniem byłoby "historyczne" SW i "aktualne" SW albo jak z językami: martwe i żywe. Podział na tradycyjne i resztę wprowadza głupie zamieszanie jakoby np boks nie miał swoich tradycji podczas gdy niektóre sporty walki mają większe tradycje niż chociażby wspomniane aikido.
W tym podziale na martwe i żywe SW mamy jasność. Ćwicząc khrabi khrabong czy walkę w kaad chuek (jakby nie było elementy muay boran) ćwiczysz coś czego za whooya wacława nie wykorzystasz czyli martwe SW. Ćwicząc boks, klincz i kopnięcia (jakby nie było znowu elementy muay boran) ćwiczysz żywe SW. Podobnie aikido w czasach kiedy aikidocy konfrontowali swoje umiejętności było żywą SW a gdy przestali to zdechło. Tradycja czy aspekty sportu albo sztuki nie mają tu nic do rzeczy. Chodzi wyłącznie o podążanie za zmianami czyli charakterystyczną cechę ŻYWEGO organizmu
"Energia przepływa, nie powinna stać.
A stoi gdy wątpisz w tę energię.
Musisz więc za energią nadążyć, nadążyć za siłą.
Wówczas jesteś z siłą w harmonii."
pawelpm7
Kamiru
