jabolcokk
W okresie tuż przed startem w większości dyscyplin sportowych celem żywienia jest zmagazynowanie w organizmie sportowca wystarczających ilości zapasów energetycznych w postaci węglowodanów zarówno w mięśniach, jak i wątrobie. Wyczerpanie tych zapasów jest bowiem głównym czynnikiem wywołującym zmęczenie podczas wysiłków o umiarkowanej lub dużej intensywności, bądź w grach zespołowych, podczas których zawodnicy wykonują z przerwami wysiłki o dużym obciążeniu.
W fitness sytuacja rysuje się inaczej. Priorytetem nie są tu zdolności wysiłkowe, ale wygląd. Dieta jest tak modyfikowana, by osiągnąć zamierzone cele związane z : ilością tkanki tłuszczowej, ilością wody w organizmie( niski poziom wody podskórnej), uzyskaniem efektu wypukłych mięśni. Mimo, że zawodniczki mają do wykonania układ gimnastyczny, który stanowi duży wysiłek, muszą one przestrzegać ścisłej diety przez kilka miesięcy przed planowanym startem, co wiąże się z obniżeniem zdolności wysiłkowych i intelektualnych. Zawodniczki często mają problem z koncentracją (mniej wydajna praca mózgu i zmęczenie), co jest wynikiem ograniczenia podaży węglowodanów w diecie i ujemnego bilansu energetycznego, w celu zmniejszenia zawartości tłuszczu w składzie ciała. Spożycie energii w pożywieniu musi być mniejsze od dziennego wydatku energetycznego.
Wiele fitnesek stosuje przed zawodami dietę ketogeniczną. Polega ona na tym, że przez okres ok.. 5 dni zawodniczka przestrzega diety niskowęglowodanowej, by wyczerpać rezerwy glikogenowe w połączeniu z intensywnymi treningami. Umożliwia to spotęgowanie efektu wysycenia komórek glikogenem. Fitneski trenuja wówczas na każdym treningu wszystkie partie mięśniowe, wykonując trzy lub cztery serie o dużej liczbie powtórzeń i umiarkowanym obciążeniu. Spożycie węglowodanów powinno być ograniczone do ok.. 50-80g dziennie. Ta minimalna dawka węglowodanów jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, czerwonych krwinek i nerek. Ostatnie dwa dni to faza zwiększonej podaży węglowodanów wraz z istotnym obniżeniem obciążeń treningowych. Ostanie 3 dni przed startem zawodniczka już nie trenuje. Im większe wyczerpanie glikogenu, tym większa aktywność enzymów syntetyzujących glikogen i efektywniejsza jego superkompensacja. Mniejsza podaż węglowodanów to mniej insuliny we krwi, co prowadzi do zahamowania syntezy kwasów tłuszczowych. Kiedy organizm przestawi się już zupełnie na korzystanie z związków ketonowych jako źródła energii, uczucie zmęczenia mija, odczuwa się wręcz przypływ energii. Ciała ketonowe : kwas acetonowy, aceton, kwas Beta-hydroksymasłowy, są produktem ubocznym przemiany wolnych kwasów tłuszczowych.
Poza zwiększeniem zdolności wysiłkowych zachodzi tu jeszcze szereg innych pożądanych procesów. Ograniczenie ilości węglowodanów zawodniczka łączy ze zwiększeniem przyjmowania wody oraz sodu. Tzw. nawadnianie organizmu z jednoczesnym przyjmowaniem soli spożywczej trwa 3 dni. W tym czasie zawodniczka pije 3,5, do 10 litrów, przy jednoczesnej podaży soli proporcjonalnie 5, 10, 15 g dziennie. Kolejny dzień to redukcja wody i zupełne odstawienie soli. Zawodniczka pije 5, 1,5 i w dzień poprzedzający zawody maksymalnie 1litr wody. W dzień zawodów nie może już przyjmować wody ani żadnych innych płynów. Celem tych działań jest odwodnienie organizmu oraz przemieszczenie wody z przestrzeni międzykomórkowych do komórek mięśniowych ( dzięki małej ilości sodu), co ma uczynić je bardziej wypukłymi i optycznie większymi. Podczas fazy ładowania węglowodanami, przyjmuje się ich co godzinę ok.. 25-30g. W tym czasie organizm nie potrzebuje dużych ilości białka- wystarczy 1g na kilogram masy ciała. Tłuszcz przyswajany jest wolno i pozwala utrzymać stały poziom cukru we krwi, przeciwdziałając skokom wydzielania insuliny, której nadmiar powoduje zatrzymywanie wody w płynie komórkowym. Zatem wskazane jest przyjmowanie niewielkiej ilości tłuszczu, np. w postaci oleju lnianego.
By uzyskać jeszcze lepszy efekt odwodnienia zawodniczki przez okres ok..3 tygodni piją kilka razy dziennie herbatę z dziurawca , a także stosują ziołowy lek o nazwie Urosypt. Zarówno dziurawiec, jak i urosypt usprawniają pracę nerek. Urosypt przed przyjęciem należy opłukać z otoczki, która zawiera sacharozę i laktozę.
Celem powyższych działań- ładowania węglowodanami oraz odwodnienia- jest uzyskanie pełnych, kształtnych mięśni oraz cienkiej, tzw. wysuszonej skóry. Grubość skóry zależy również od poziomu podskórnej tkanki tłuszczowej.".
W fitness sytuacja rysuje się inaczej. Priorytetem nie są tu zdolności wysiłkowe, ale wygląd. Dieta jest tak modyfikowana, by osiągnąć zamierzone cele związane z : ilością tkanki tłuszczowej, ilością wody w organizmie( niski poziom wody podskórnej), uzyskaniem efektu wypukłych mięśni. Mimo, że zawodniczki mają do wykonania układ gimnastyczny, który stanowi duży wysiłek, muszą one przestrzegać ścisłej diety przez kilka miesięcy przed planowanym startem, co wiąże się z obniżeniem zdolności wysiłkowych i intelektualnych. Zawodniczki często mają problem z koncentracją (mniej wydajna praca mózgu i zmęczenie), co jest wynikiem ograniczenia podaży węglowodanów w diecie i ujemnego bilansu energetycznego, w celu zmniejszenia zawartości tłuszczu w składzie ciała. Spożycie energii w pożywieniu musi być mniejsze od dziennego wydatku energetycznego.
Wiele fitnesek stosuje przed zawodami dietę ketogeniczną. Polega ona na tym, że przez okres ok.. 5 dni zawodniczka przestrzega diety niskowęglowodanowej, by wyczerpać rezerwy glikogenowe w połączeniu z intensywnymi treningami. Umożliwia to spotęgowanie efektu wysycenia komórek glikogenem. Fitneski trenuja wówczas na każdym treningu wszystkie partie mięśniowe, wykonując trzy lub cztery serie o dużej liczbie powtórzeń i umiarkowanym obciążeniu. Spożycie węglowodanów powinno być ograniczone do ok.. 50-80g dziennie. Ta minimalna dawka węglowodanów jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, czerwonych krwinek i nerek. Ostatnie dwa dni to faza zwiększonej podaży węglowodanów wraz z istotnym obniżeniem obciążeń treningowych. Ostanie 3 dni przed startem zawodniczka już nie trenuje. Im większe wyczerpanie glikogenu, tym większa aktywność enzymów syntetyzujących glikogen i efektywniejsza jego superkompensacja. Mniejsza podaż węglowodanów to mniej insuliny we krwi, co prowadzi do zahamowania syntezy kwasów tłuszczowych. Kiedy organizm przestawi się już zupełnie na korzystanie z związków ketonowych jako źródła energii, uczucie zmęczenia mija, odczuwa się wręcz przypływ energii. Ciała ketonowe : kwas acetonowy, aceton, kwas Beta-hydroksymasłowy, są produktem ubocznym przemiany wolnych kwasów tłuszczowych.
Poza zwiększeniem zdolności wysiłkowych zachodzi tu jeszcze szereg innych pożądanych procesów. Ograniczenie ilości węglowodanów zawodniczka łączy ze zwiększeniem przyjmowania wody oraz sodu. Tzw. nawadnianie organizmu z jednoczesnym przyjmowaniem soli spożywczej trwa 3 dni. W tym czasie zawodniczka pije 3,5, do 10 litrów, przy jednoczesnej podaży soli proporcjonalnie 5, 10, 15 g dziennie. Kolejny dzień to redukcja wody i zupełne odstawienie soli. Zawodniczka pije 5, 1,5 i w dzień poprzedzający zawody maksymalnie 1litr wody. W dzień zawodów nie może już przyjmować wody ani żadnych innych płynów. Celem tych działań jest odwodnienie organizmu oraz przemieszczenie wody z przestrzeni międzykomórkowych do komórek mięśniowych ( dzięki małej ilości sodu), co ma uczynić je bardziej wypukłymi i optycznie większymi. Podczas fazy ładowania węglowodanami, przyjmuje się ich co godzinę ok.. 25-30g. W tym czasie organizm nie potrzebuje dużych ilości białka- wystarczy 1g na kilogram masy ciała. Tłuszcz przyswajany jest wolno i pozwala utrzymać stały poziom cukru we krwi, przeciwdziałając skokom wydzielania insuliny, której nadmiar powoduje zatrzymywanie wody w płynie komórkowym. Zatem wskazane jest przyjmowanie niewielkiej ilości tłuszczu, np. w postaci oleju lnianego.
By uzyskać jeszcze lepszy efekt odwodnienia zawodniczki przez okres ok..3 tygodni piją kilka razy dziennie herbatę z dziurawca , a także stosują ziołowy lek o nazwie Urosypt. Zarówno dziurawiec, jak i urosypt usprawniają pracę nerek. Urosypt przed przyjęciem należy opłukać z otoczki, która zawiera sacharozę i laktozę.
Celem powyższych działań- ładowania węglowodanami oraz odwodnienia- jest uzyskanie pełnych, kształtnych mięśni oraz cienkiej, tzw. wysuszonej skóry. Grubość skóry zależy również od poziomu podskórnej tkanki tłuszczowej.".
Krzysztof Piekarz
