IKSROJAP
Niewielki artykuł, który kiedys (2004 r.) popełniłem dla magazynu "Ochrona mienia i informacji", a który okazał sie na tyle interesujacy, że został prawie w całosci przepisany i ukazał sie w internecie jakieś 2 lata temu podpisany przez inną osobę jako jej.
PROFESJONALNA USŁUGA Z ZAKRESU OCHRONY OSÓB.
Z najnowszego modelu BMW wysiada znany biznesmen, natychmiast obok niego pojawia się kilku facetów o byczych karkach i tępym wyrazie twarzy, niedbale żujących gumę do żucia. Idą wokół swego pryncypała roztrącając przechodniów. Tak do niedawna wiele osób wyobrażało sobie ochronę osobistą. Pojęcie ochrony osobistej zostało ukształtowane wśród naszego społeczeństwa na podstawie filmów, w których ich bohaterowie wychodzili obronną ręką z każdych nawet największych opresji ratując przy tym życie swego pryncypała oraz na podstawie wyobrażenia (które nota bene nie wiadomo dlaczego funkcjonuje) wielkiego umięśnionego faceta, na widok którego różnej maści przestępcy zmieniają pampersa.
Profesjonalnie przygotowana usługa ochronna w zakresie ochrony osób składa się z kilku elementów:
1. Działania rozpoznawcze
2. Planowanie operacji
3. Realizacja operacji
4. Działania kończące
Mało który z klientów zdaje sobie sprawę ze skomplikowania zadania jakim jest ochrona osobista. Większości wydaje się, że wystarczy zadzwonić do firmy i powiedzieć potrzebuję jednego pracownika ochrony osobistej za godzinę na ok. 2 godz. Ile to będzie kosztować ??
I to jest newralgiczny moment rozmowy wstępnej z klientem, bo albo firma bierze zlecenie i nie pyta o co chodzi wysyłając pracownika ochrony w nie rozpoznany teren do realizacji zadania, o którym zarówno firma jak i pracownik wiedzą niewiele, albo .... . No właśnie wg wszelkich kanonów sztuki profesjonalna firma nie podejmie się takiego zlecenia gdyż nie jest w stanie uzyskać wyczerpujących odpowiedzi na zasadnicze pytania: Kto ? Gdzie ? Kim ? W jaki sposób ? Firma nie uzyska rzetelnej, zweryfikowanej informacji o tym czy istnieje realne zagrożenie osoby i jakiego rodzaju jest to zagrożenie. Nie będzie w stanie przeprowadzić działań rozpoznawczych opracować szczegółowego planu ochrony, określić ilości i rodzaju zespołów ochronnych, przydzielić konkretnym zespołom ochronnym zadań, określić taktyki działania i zasad zabezpieczenia miejsc pobytu oraz tras przejazdu, dobrać odpowiednich środków transportu.
Niestety większość firm pomija tego typu działania wysyłając do realizacji zadań ochronnych osób pracowników ochrony, którzy nie mają zielonego pojęcia o ochronie osobistej bo czymże jest odrobina teorii w wymiarze 30 godz. jakie przewiduje Załącznik Nr 1 do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie rodzajów dyplomów i świadectw wydawanych przez szkoły i inne placówki oświatowe, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, minimalnego zakresu programów kursów pracowników ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminów i trybu ich składania, składu komisji egzaminacyjnej i sposobu przeprowadzania egzaminu (Dz. U. Nr 113, poz. 731). Klient też niewiele wie na temat tak specyficznych zadań, a swe wyobrażenia i wiedzę czerpie (podobnie jak niejeden z pracowników ochrony) z filmów fabularnych i paradokumentalnych. Dla większości klientów i pracowników ochrony ochrona osobista to wyłącznie coś co dla profesjonalisty jest tylko działaniem sekcji eskorty pieszej.
Mało kto kojarzy ochronę osobistą z całym szeregiem zadań i czynności, które należy wykonać w celu zapewnienia VIP’owi nie tylko bezpieczeństwa w sensie ochrony życia, zdrowia i jego nietykalności osobistej ale również w sensie ochrony jego dóbr osobistych oraz zapewnienia mu bezpieczeństwa w tak prozaicznych sytuacjach jak np. zasłabnięcie.
Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że aby przygotować realny plan ochrony potrzebne są tygodnie, a niekiedy nawet miesiące wytężonej pracy kilku profesjonalnie przygotowanych do tego pracowników ochrony. Są to godziny rozmów z potencjalnym klientem, osobami z jego otoczenia, obserwacją miejsc, w których przebywa lub będzie przebywał nasz klient, rozmów z osobami zatrudnionymi lub przebywającymi stale w tych miejscach. Pracownik odpowiedzialny za stworzenie planu ochrony oraz „oficer ochrony", który będzie odpowiadał bezpośrednio za bezpieczeństwo klienta powinien wiedzieć o wszystkich „bolączkach" osoby ochranianej. M. in. o tym na co choruje, jakie leki zażywa, na co jest uczulona, co czyta, co prenumeruje, jakiej poczty się spodziewa i od kogo, kto może mieć bezpośredni do niej dostęp, a kto nie, jakich i gdzie ma znajomych i czym się oni zajmują, czy ktoś jej groził, czym i w jaki sposób, czy ktoś próbował realizować jakieś groźby, kiedy i w jaki sposób. Czy klient miewa jakieś hobby, jakie i gdzie je realizuje. Jest to zaledwie drobna część informacji, które należy zebrać od klienta, jego dziewczyny, żony, kochanki, dzieci, znajomych, współpracowników, sąsiadów itp. Przy czym należy pamiętać, że pracownika ochrony obowiązuje kodeks etyczny, pracownik ochrony osobistej jest jak spowiednik i obowiązuje go tajemnica „spowiedzi". Chodzi tu zarówno o bezpieczeństwo klienta jak i pracowników ochrony realizujących zadania ochronne gdyż w sytuacji ekstremalnej to pracownik ochrony ma „przyjąć ołów dedykowany klientowi". Dla przykładu obrazującego czasochłonność działań rozpoznawczych i przygotowanie planu ochrony osoby podam, że pięciu pracowników ochrony osobistej Biura Ochrony „PROTECTOR" z Krakowa, przygotowujących trzy dniowy pobyt w Krakowie jednego z bardziej znanych zagranicznych reżyserów filmowych, poświęciło cztery tygodnie pracy na stworzenie planu ochrony samego pobytu w Krakowie.
Plan ochrony powinien zawierać m. in.:
a. terminy rozpoczęcia operacji, przedsięwzięcia lub zdarzenia ochronnego,
b. taktykę działania,
c. zasady zabezpieczenia miejsc stałego i czasowego pobytu,
d. zasady kontroli pirotechnicznej, chemiczno - biologicznej, dozymetrycznej,
e. sposób zabezpieczenia tras przejazdu,
f. sposób zabezpieczenia podjazdu i odjazdu,
g. szczegółowy opis miejsca stałego pobytu z uwzględnieniem potencjalnych zagrożeń i sposobów zabezpieczenia,
h. szczegółowy scenariusz pobytu w każdym miejscu,
i. sposób zabezpieczenia medycznego,
j. środki transportu,
k. zasady postępowania w sytuacjach nieprzewidywalnych,
l. zasady postępowania w sytuacji ataku, pożaru, itp.,
m. zasady postępowania z bagażem,
n. termin zakończenia operacji, przedsięwzięcia lub zdarzenia ochronnego.
Niewielu klientów zdaje sobie sprawę z tego, że pracownik ochrony osobistej nigdy nie pracuje sam. Profesjonalista nie podejmie się ochrony klienta solo pełniąc jednocześnie funkcję pracownika ochrony, kierowcy, tragarza i lokaja.
Klient powinien być świadomy tego, że jeżeli ma mieć zapewnione bezpieczeństwo na przyzwoitym poziomie to :
1. ochraniać go będzie co najmniej kilku pracowników ochrony,
2. pracownik ochrony nie będzie nosił za klientem teczki, walizki, zakupów itp.
3. prowadzenie samochodu pozostawia się pracownikowi, który przeszedł specjalistyczne przeszkolenie w zakresie jazdy ochronnej
4. pracownik ochrony w eskorcie pieszej, za wyjątkiem sytuacji ekstremalnych, nie będzie „siadał za kółko"
5. pracownik ochrony - kierowca nie będzie, za wyjątkiem sytuacji ekstremalnych, eskortował pieszo klienta
6. oprócz pracowników eskorty pieszej i samochodowej istnieją jeszcze pracownicy sekcji: rozpoznania, kontrobserwacyjnej (kontrinwigilacyjnej), rozpoznania pirotechnicznego, chrmiczno - biologicznego i dozymetrycznego, sekcji antysnajperskiej, sekcji łączności, sekcji sanitarnej (nie mylić z ratownictwem medycznym) zajmującej się m. in. kontrolą posiłków
7. pracownicy ochrony osobistej posługują się profesjonalnym sprzętem łączności, odpowiednią bronią, posiadają inne profesjonalne wyposażenie,
8. profesjonaliści w tym zawodzie oprócz licencji pracownika ochrony posiadają również szereg innych umiejętności poza tymi „objętymi" licencją i na potwierdzenie tego faktu posiadają stosowne certyfikaty,
9. większość z nich posługuje się jeszcze przynajmniej jednym językiem obcym w stopniu umożliwiającym w miarę swobodna konwersację
10. profesjonalista nie poprzestaje na tym co osiągnął tylko szkoli się cały czas
11. wszystko to co zostało wymienione powyżej kosztuje gdyż nie da się kupić mercedesa w cenie małego fiata.
Potencjalny klient powinien zdawać sobie sprawę z tego, że im tańszą bierze ochronę tym drożej przyjdzie mu płacić za jej błędy i brak należytego przygotowania zawodowego. Natomiast pracownik ochrony, który pretenduje do miana bodyguarda ukończywszy zaledwie kurs na licencje pracownika ochrony wykonując zadania, które go przerastają ryzykuje zdrowie i życie zarówno własne i kolegów z zespołu jak i samego klienta. Należy pamiętać, że martwy VIP nie płaci, a martwy bodyguard nie dostaje pieniędzy. Należy też pamiętać, że dla osoby ochranianej niekiedy straszniejsza od śmierci fizycznej jest „śmierć za życia" w sytuacji kiedy na szwank zostanie wystawione nie jego życie i zdrowie ale szeroko rozumiane dobra osobiste.
Zarówno pracownik ochrony jak i sam klient powinni sobie zdawać sprawę z tego, że zamach nie musi nosić znamion fizycznej eliminacji (strzał, bomba, trucizna, sztylet, itp.) ale może być zamachem zrealizowanym przy pomocy plotki, pomówienia, ujawnienia pewnych szczegółów z życia zawodowego czy osobistego w prasie itp.
Zarówno pracownik ochrony jak i jego podopieczny powinni być świadomi tego, że jeżeli eskorta piesza zmuszona była podjąć „działania ratunkowe" wobec bezpośredniego zagrożenia dla ich podopiecznego to popełniono jakieś błędy niekiedy już na etapie planowania lub na etapie realizacji zadania ochronnego.
Pracownik ochrony osobistej wcale nie musi być jak Herkules, Rambo czy inny idol filmowy. Pracownik ochrony osobistej po pierwsze: pracuje szarymi komórkami, po drugie: pracuje w zespole gdyż soliści dobrze wyglądają na scenie, po trzecie: stosuje się do kodeksu etycznego zachowując bezwzględnie „tajemnicę spowiedzi" do końca.......... własnego, po czwarte: „Osiągnąć sto zwycięstw w stu bitwach nie jest szczytem osiągnięć. Najwyższym osiągnięciem jest pokonać wroga bez walki. Dlatego sprawą najwyższej wagi w wojnie jest rozbicie strategii wroga" (Sun Tzu - Sztuka wojny), po piąte: martwy VIP nie płaci, martwy bodyguard nie odbiera wypłaty, po szóste: cały, nawet najmisterniejszy plan ochrony jest na tyle dobry na ile dobre jest jego najsłabsze ogniwo, po siódme: jeżeli może się coś sp.... na pewno się sp ....., po ósme: po to jest plan ochrony żeby było co zmieniać ( i VIP na pewno o to zadba), po dziewiąte: pracownik ochrony jest szary, nijaki, nie rzucający się w oczy, niezauważalny, aż do czasu, który daj Boże nie nadejdzie, po dziesiąte: bądź gotów na „przyjęcie dedykacji" w zastępstwie VIP’a.
Ważnym elementem całej operacji ochronnej jest coś o czym mało, który zarówno klient jak pracownik ochrony pamięta. Tym czymś jest wejście „sprzątaczek" czyli specjalnej sekcji mającej za zadanie usunąć wszelkie „informacje" dotyczące samego VIP’a jak i dalszych etapów i miejsc jego pobytu.
Reasumując można powiedzieć, że:
1. profesjonalistów w Polsce jest niewielu
2. profesjonalna ochrona osobista dużo kosztuje i stać na nią niewielu
3. jeżeli ktoś służył nawet w „komandosach" nie koniecznie musi się znać na ochronie osobistej
4. operacja ochronna to zespół złożonych zadań ochronnych, a nie tylko jeden czy nawet kilku osiłków dreptających za swoim pryncypałem
5. pracownik ochrony osobistej to nie chłopiec na posyłki, który zawiezie do pracy i skoczy do kiosku po zapałki
6. profesjonalna ochrona osobista nie jest dla szpanu ale dla szeroko rozumianego bezpieczeństwa
7. klient sam wybiera czy „wsiądzie do mercedesa" czy zapakuje całą rodzinę „do małego fiata" - stopień bezpieczeństwa tak samo porównywalny
8. profesjonalna ochrona osobista to nie tylko ochrona VIP’a to również ochrona członków jego rodziny
9. formą ataku nie musi być bomba, strzał, porwanie czy radioaktywny „prezent" w postaci długopisu czy etui na wizytówki to może być artykuł opisujący nieudane inwestycje, niepewne interesy, życie erotyczne itp.
10. przyszedł czas na profesjonalizm
PROFESJONALNA USŁUGA Z ZAKRESU OCHRONY OSÓB.
Z najnowszego modelu BMW wysiada znany biznesmen, natychmiast obok niego pojawia się kilku facetów o byczych karkach i tępym wyrazie twarzy, niedbale żujących gumę do żucia. Idą wokół swego pryncypała roztrącając przechodniów. Tak do niedawna wiele osób wyobrażało sobie ochronę osobistą. Pojęcie ochrony osobistej zostało ukształtowane wśród naszego społeczeństwa na podstawie filmów, w których ich bohaterowie wychodzili obronną ręką z każdych nawet największych opresji ratując przy tym życie swego pryncypała oraz na podstawie wyobrażenia (które nota bene nie wiadomo dlaczego funkcjonuje) wielkiego umięśnionego faceta, na widok którego różnej maści przestępcy zmieniają pampersa.
Profesjonalnie przygotowana usługa ochronna w zakresie ochrony osób składa się z kilku elementów:
1. Działania rozpoznawcze
2. Planowanie operacji
3. Realizacja operacji
4. Działania kończące
Mało który z klientów zdaje sobie sprawę ze skomplikowania zadania jakim jest ochrona osobista. Większości wydaje się, że wystarczy zadzwonić do firmy i powiedzieć potrzebuję jednego pracownika ochrony osobistej za godzinę na ok. 2 godz. Ile to będzie kosztować ??
I to jest newralgiczny moment rozmowy wstępnej z klientem, bo albo firma bierze zlecenie i nie pyta o co chodzi wysyłając pracownika ochrony w nie rozpoznany teren do realizacji zadania, o którym zarówno firma jak i pracownik wiedzą niewiele, albo .... . No właśnie wg wszelkich kanonów sztuki profesjonalna firma nie podejmie się takiego zlecenia gdyż nie jest w stanie uzyskać wyczerpujących odpowiedzi na zasadnicze pytania: Kto ? Gdzie ? Kim ? W jaki sposób ? Firma nie uzyska rzetelnej, zweryfikowanej informacji o tym czy istnieje realne zagrożenie osoby i jakiego rodzaju jest to zagrożenie. Nie będzie w stanie przeprowadzić działań rozpoznawczych opracować szczegółowego planu ochrony, określić ilości i rodzaju zespołów ochronnych, przydzielić konkretnym zespołom ochronnym zadań, określić taktyki działania i zasad zabezpieczenia miejsc pobytu oraz tras przejazdu, dobrać odpowiednich środków transportu.
Niestety większość firm pomija tego typu działania wysyłając do realizacji zadań ochronnych osób pracowników ochrony, którzy nie mają zielonego pojęcia o ochronie osobistej bo czymże jest odrobina teorii w wymiarze 30 godz. jakie przewiduje Załącznik Nr 1 do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie rodzajów dyplomów i świadectw wydawanych przez szkoły i inne placówki oświatowe, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, minimalnego zakresu programów kursów pracowników ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminów i trybu ich składania, składu komisji egzaminacyjnej i sposobu przeprowadzania egzaminu (Dz. U. Nr 113, poz. 731). Klient też niewiele wie na temat tak specyficznych zadań, a swe wyobrażenia i wiedzę czerpie (podobnie jak niejeden z pracowników ochrony) z filmów fabularnych i paradokumentalnych. Dla większości klientów i pracowników ochrony ochrona osobista to wyłącznie coś co dla profesjonalisty jest tylko działaniem sekcji eskorty pieszej.
Mało kto kojarzy ochronę osobistą z całym szeregiem zadań i czynności, które należy wykonać w celu zapewnienia VIP’owi nie tylko bezpieczeństwa w sensie ochrony życia, zdrowia i jego nietykalności osobistej ale również w sensie ochrony jego dóbr osobistych oraz zapewnienia mu bezpieczeństwa w tak prozaicznych sytuacjach jak np. zasłabnięcie.
Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że aby przygotować realny plan ochrony potrzebne są tygodnie, a niekiedy nawet miesiące wytężonej pracy kilku profesjonalnie przygotowanych do tego pracowników ochrony. Są to godziny rozmów z potencjalnym klientem, osobami z jego otoczenia, obserwacją miejsc, w których przebywa lub będzie przebywał nasz klient, rozmów z osobami zatrudnionymi lub przebywającymi stale w tych miejscach. Pracownik odpowiedzialny za stworzenie planu ochrony oraz „oficer ochrony", który będzie odpowiadał bezpośrednio za bezpieczeństwo klienta powinien wiedzieć o wszystkich „bolączkach" osoby ochranianej. M. in. o tym na co choruje, jakie leki zażywa, na co jest uczulona, co czyta, co prenumeruje, jakiej poczty się spodziewa i od kogo, kto może mieć bezpośredni do niej dostęp, a kto nie, jakich i gdzie ma znajomych i czym się oni zajmują, czy ktoś jej groził, czym i w jaki sposób, czy ktoś próbował realizować jakieś groźby, kiedy i w jaki sposób. Czy klient miewa jakieś hobby, jakie i gdzie je realizuje. Jest to zaledwie drobna część informacji, które należy zebrać od klienta, jego dziewczyny, żony, kochanki, dzieci, znajomych, współpracowników, sąsiadów itp. Przy czym należy pamiętać, że pracownika ochrony obowiązuje kodeks etyczny, pracownik ochrony osobistej jest jak spowiednik i obowiązuje go tajemnica „spowiedzi". Chodzi tu zarówno o bezpieczeństwo klienta jak i pracowników ochrony realizujących zadania ochronne gdyż w sytuacji ekstremalnej to pracownik ochrony ma „przyjąć ołów dedykowany klientowi". Dla przykładu obrazującego czasochłonność działań rozpoznawczych i przygotowanie planu ochrony osoby podam, że pięciu pracowników ochrony osobistej Biura Ochrony „PROTECTOR" z Krakowa, przygotowujących trzy dniowy pobyt w Krakowie jednego z bardziej znanych zagranicznych reżyserów filmowych, poświęciło cztery tygodnie pracy na stworzenie planu ochrony samego pobytu w Krakowie.
Plan ochrony powinien zawierać m. in.:
a. terminy rozpoczęcia operacji, przedsięwzięcia lub zdarzenia ochronnego,
b. taktykę działania,
c. zasady zabezpieczenia miejsc stałego i czasowego pobytu,
d. zasady kontroli pirotechnicznej, chemiczno - biologicznej, dozymetrycznej,
e. sposób zabezpieczenia tras przejazdu,
f. sposób zabezpieczenia podjazdu i odjazdu,
g. szczegółowy opis miejsca stałego pobytu z uwzględnieniem potencjalnych zagrożeń i sposobów zabezpieczenia,
h. szczegółowy scenariusz pobytu w każdym miejscu,
i. sposób zabezpieczenia medycznego,
j. środki transportu,
k. zasady postępowania w sytuacjach nieprzewidywalnych,
l. zasady postępowania w sytuacji ataku, pożaru, itp.,
m. zasady postępowania z bagażem,
n. termin zakończenia operacji, przedsięwzięcia lub zdarzenia ochronnego.
Niewielu klientów zdaje sobie sprawę z tego, że pracownik ochrony osobistej nigdy nie pracuje sam. Profesjonalista nie podejmie się ochrony klienta solo pełniąc jednocześnie funkcję pracownika ochrony, kierowcy, tragarza i lokaja.
Klient powinien być świadomy tego, że jeżeli ma mieć zapewnione bezpieczeństwo na przyzwoitym poziomie to :
1. ochraniać go będzie co najmniej kilku pracowników ochrony,
2. pracownik ochrony nie będzie nosił za klientem teczki, walizki, zakupów itp.
3. prowadzenie samochodu pozostawia się pracownikowi, który przeszedł specjalistyczne przeszkolenie w zakresie jazdy ochronnej
4. pracownik ochrony w eskorcie pieszej, za wyjątkiem sytuacji ekstremalnych, nie będzie „siadał za kółko"
5. pracownik ochrony - kierowca nie będzie, za wyjątkiem sytuacji ekstremalnych, eskortował pieszo klienta
6. oprócz pracowników eskorty pieszej i samochodowej istnieją jeszcze pracownicy sekcji: rozpoznania, kontrobserwacyjnej (kontrinwigilacyjnej), rozpoznania pirotechnicznego, chrmiczno - biologicznego i dozymetrycznego, sekcji antysnajperskiej, sekcji łączności, sekcji sanitarnej (nie mylić z ratownictwem medycznym) zajmującej się m. in. kontrolą posiłków
7. pracownicy ochrony osobistej posługują się profesjonalnym sprzętem łączności, odpowiednią bronią, posiadają inne profesjonalne wyposażenie,
8. profesjonaliści w tym zawodzie oprócz licencji pracownika ochrony posiadają również szereg innych umiejętności poza tymi „objętymi" licencją i na potwierdzenie tego faktu posiadają stosowne certyfikaty,
9. większość z nich posługuje się jeszcze przynajmniej jednym językiem obcym w stopniu umożliwiającym w miarę swobodna konwersację
10. profesjonalista nie poprzestaje na tym co osiągnął tylko szkoli się cały czas
11. wszystko to co zostało wymienione powyżej kosztuje gdyż nie da się kupić mercedesa w cenie małego fiata.
Potencjalny klient powinien zdawać sobie sprawę z tego, że im tańszą bierze ochronę tym drożej przyjdzie mu płacić za jej błędy i brak należytego przygotowania zawodowego. Natomiast pracownik ochrony, który pretenduje do miana bodyguarda ukończywszy zaledwie kurs na licencje pracownika ochrony wykonując zadania, które go przerastają ryzykuje zdrowie i życie zarówno własne i kolegów z zespołu jak i samego klienta. Należy pamiętać, że martwy VIP nie płaci, a martwy bodyguard nie dostaje pieniędzy. Należy też pamiętać, że dla osoby ochranianej niekiedy straszniejsza od śmierci fizycznej jest „śmierć za życia" w sytuacji kiedy na szwank zostanie wystawione nie jego życie i zdrowie ale szeroko rozumiane dobra osobiste.
Zarówno pracownik ochrony jak i sam klient powinni sobie zdawać sprawę z tego, że zamach nie musi nosić znamion fizycznej eliminacji (strzał, bomba, trucizna, sztylet, itp.) ale może być zamachem zrealizowanym przy pomocy plotki, pomówienia, ujawnienia pewnych szczegółów z życia zawodowego czy osobistego w prasie itp.
Zarówno pracownik ochrony jak i jego podopieczny powinni być świadomi tego, że jeżeli eskorta piesza zmuszona była podjąć „działania ratunkowe" wobec bezpośredniego zagrożenia dla ich podopiecznego to popełniono jakieś błędy niekiedy już na etapie planowania lub na etapie realizacji zadania ochronnego.
Pracownik ochrony osobistej wcale nie musi być jak Herkules, Rambo czy inny idol filmowy. Pracownik ochrony osobistej po pierwsze: pracuje szarymi komórkami, po drugie: pracuje w zespole gdyż soliści dobrze wyglądają na scenie, po trzecie: stosuje się do kodeksu etycznego zachowując bezwzględnie „tajemnicę spowiedzi" do końca.......... własnego, po czwarte: „Osiągnąć sto zwycięstw w stu bitwach nie jest szczytem osiągnięć. Najwyższym osiągnięciem jest pokonać wroga bez walki. Dlatego sprawą najwyższej wagi w wojnie jest rozbicie strategii wroga" (Sun Tzu - Sztuka wojny), po piąte: martwy VIP nie płaci, martwy bodyguard nie odbiera wypłaty, po szóste: cały, nawet najmisterniejszy plan ochrony jest na tyle dobry na ile dobre jest jego najsłabsze ogniwo, po siódme: jeżeli może się coś sp.... na pewno się sp ....., po ósme: po to jest plan ochrony żeby było co zmieniać ( i VIP na pewno o to zadba), po dziewiąte: pracownik ochrony jest szary, nijaki, nie rzucający się w oczy, niezauważalny, aż do czasu, który daj Boże nie nadejdzie, po dziesiąte: bądź gotów na „przyjęcie dedykacji" w zastępstwie VIP’a.
Ważnym elementem całej operacji ochronnej jest coś o czym mało, który zarówno klient jak pracownik ochrony pamięta. Tym czymś jest wejście „sprzątaczek" czyli specjalnej sekcji mającej za zadanie usunąć wszelkie „informacje" dotyczące samego VIP’a jak i dalszych etapów i miejsc jego pobytu.
Reasumując można powiedzieć, że:
1. profesjonalistów w Polsce jest niewielu
2. profesjonalna ochrona osobista dużo kosztuje i stać na nią niewielu
3. jeżeli ktoś służył nawet w „komandosach" nie koniecznie musi się znać na ochronie osobistej
4. operacja ochronna to zespół złożonych zadań ochronnych, a nie tylko jeden czy nawet kilku osiłków dreptających za swoim pryncypałem
5. pracownik ochrony osobistej to nie chłopiec na posyłki, który zawiezie do pracy i skoczy do kiosku po zapałki
6. profesjonalna ochrona osobista nie jest dla szpanu ale dla szeroko rozumianego bezpieczeństwa
7. klient sam wybiera czy „wsiądzie do mercedesa" czy zapakuje całą rodzinę „do małego fiata" - stopień bezpieczeństwa tak samo porównywalny
8. profesjonalna ochrona osobista to nie tylko ochrona VIP’a to również ochrona członków jego rodziny
9. formą ataku nie musi być bomba, strzał, porwanie czy radioaktywny „prezent" w postaci długopisu czy etui na wizytówki to może być artykuł opisujący nieudane inwestycje, niepewne interesy, życie erotyczne itp.
10. przyszedł czas na profesjonalizm
Przystoi aby Ojczyzna droższa nam była niz my sami sobie.
Krzysztof Piekarz
