uchy
witam wszystkich... 
chcialbym wszystkim zapytac jak mniej wiecej wygladaja u was treningi mlodszych grup, grup dzieci. Moze kazdy trener, zawodnik pochwalil by sie nieco metodami treningowymi u siebie w klubie
chcialbym zaznaczyc ze widzialem juz podobny art. tutaj tyle tylko ze on byl z roku 2006, a od wtedy bardzo wiele sie zmienilo, wiele tu ludzi nowych przyszlo itp .
Nie musicie tez pisac, ze trening z dziecmi musi byc zachecajacy, a nie wymeczajacy. TO WIEM ! . Na kazdym treningu powinno znalesc sie czas na zabawe i gry. No wlasnie i o to najbardziej mi chodzi, moze cos u was jest innego czego ja jeszcze nigdy nie probowalem? Moze akurat wymienimy sie pogladami i wprowadzimy jakies unowoczesnienia w zajeciach? ...
Na poczatek opisze kilka zabaw od siebie z sekcji, ktore poznalem na przestrzeni lat:
1) berek zamrazany (osoba dotnieta przez ganiajacego, musi stac nie ruchomo, aby ja wybawic nalezy przejsc pod jej nogami)
2) walki kogutow (skaczemy na kucaka i staramy wytracic partnera z rownowagi)
3) w podporze przodem staramy sie klepnac w dlon partnera cwiczacego z nami
4) indyjskie zapasy (stajemy na przeciwko siebie w stojce chwytamy sie reka za reke partnera i przeciagamy)
5) wspinanie po linie
6) konkurencje ;
*bieg wahadlowy
*bieg obunoz, na srodku przysiad, wracamy na czworaka
7) klepniecie partnera w bark/kolano/pupe ( wyglada jak normalna walka, samymi rekoma)
Napiszcie jeszcze jak u was sobie radza z niesfornymi dzieciakami ... przeciez nie mozna im kazac im stac na kosciach, lac pasem czy robic 500 pompek .
Moze jak wywieracie na nich wplyw? Jakie stosujecie "nagrody" za niesubordynacje ?
zamieszczam tutaj zasady ogolnego postepowania sobie w takich przypadkach, ale chcialbym dowiedziec sie jeszcze czegos wiecej
Mówić jak najkrócej
Należy pamiętać o tym, że mamy do czynienia z dziećmi, gdzie większość z nich przychodząc na nasze zajęcie chce się po prostu bawić, a nie słuchać wykładów. Starajmy się, aby nasze wypowiedzi były krótkie i treściwe i nie trwały więcej niż dwie minuty. Jeśli będą dłuższe uwaga dzieci na pewno skupi się na zupełnie innych rzeczach niż na tym, co chcemy im przekazać.
Krótkie i atrakcyjne ćwiczenia
Dbajmy o to, aby ćwiczenia, jakie wybieramy były nie tyle atrakcyjne, co niezbyt długie. Musimy pamiętać, że długie ćwiczenie w pewnym momencie staje się monotonne. Dzieci będą wykonywały takie ćwiczenia z coraz to mniejszym zaangażowaniem, aż w końcu ich uwaga skupi się na czymś, co sprawi im większą przyjemność. Dlatego też, jeśli prowadzimy jakieś ćwiczenia na połowie boiska niech trwają one maksymalnie pięć minut, a gdy będzie to całe boisko maksymalnie dziesięć.
Metoda klaskania
Zapobiegliwość to bardzo dobra cecha i bardzo skuteczny środek na problemy, które mogą się pojawić. Metoda klaskania polega na tym, żeby na jednym z pierwszych naszych spotkań z dziećmi ustalić pewne zasady. Chodzi o to, aby umówić się, że kiedy klaśniecie w dłonie raz, dwa lub trzy razy dzieci zawsze muszą odklasnąć taką samą ilość razy. Ma być to dla nich sygnał, że teraz mają słuchać, co chcecie im powiedzieć, przerywając wszystkie inne czynności czy ćwiczenia, jakie wykonywały. Jest to bardzo skuteczna metoda i skupienie uwagi ćwiczących zajmuję średnio od 3-5 sekund. Zamiast krzyczeć i tracić głos po prostu zacznijcie klaskać.
Metoda liniowa
Również bardzo skuteczny sposób na skupienie uwagi ćwiczących. Z pewnością można go stosować w pracy z dziećmi tak do 12 roku życia. Dla starszych grup raczej będzie to już mało atrakcyjna i zbyt dziecinna metoda. Polega ona na tym, że w chwili, kiedy użyjecie gwizdka lub zaczniecie klaskać w dłonie dzieci mają kilka sekund na zajęcie miejsc na liniach. Na pierwszych zajęciach wyznaczacie, np. od 3-5 linii i dla każdej z linii przypisujecie określoną ilość osób, która ma na niej usiąść. W trakcie zajęć, jeśli gwizdniecie lub klaśniecie w dłonie drużyny mają zająć miejsca na wcześniej ustalonych liniach. Drużyna dzieci, która zrobi to najszybciej wygrywa i musi zostać zawsze przez was entuzjastycznie pochwalona. Może to być pochwała słowna, przybicie "piątki", czy tzw. fist-pounds, czyli zderzenie ze sobą zaciśniętych pięści.
pozdrawiam i czekam na posty
______________________________
chcialbym wszystkim zapytac jak mniej wiecej wygladaja u was treningi mlodszych grup, grup dzieci. Moze kazdy trener, zawodnik pochwalil by sie nieco metodami treningowymi u siebie w klubie
chcialbym zaznaczyc ze widzialem juz podobny art. tutaj tyle tylko ze on byl z roku 2006, a od wtedy bardzo wiele sie zmienilo, wiele tu ludzi nowych przyszlo itp .
Nie musicie tez pisac, ze trening z dziecmi musi byc zachecajacy, a nie wymeczajacy. TO WIEM ! . Na kazdym treningu powinno znalesc sie czas na zabawe i gry. No wlasnie i o to najbardziej mi chodzi, moze cos u was jest innego czego ja jeszcze nigdy nie probowalem? Moze akurat wymienimy sie pogladami i wprowadzimy jakies unowoczesnienia w zajeciach? ...
Na poczatek opisze kilka zabaw od siebie z sekcji, ktore poznalem na przestrzeni lat:
1) berek zamrazany (osoba dotnieta przez ganiajacego, musi stac nie ruchomo, aby ja wybawic nalezy przejsc pod jej nogami)
2) walki kogutow (skaczemy na kucaka i staramy wytracic partnera z rownowagi)
3) w podporze przodem staramy sie klepnac w dlon partnera cwiczacego z nami
4) indyjskie zapasy (stajemy na przeciwko siebie w stojce chwytamy sie reka za reke partnera i przeciagamy)
5) wspinanie po linie
6) konkurencje ;
*bieg wahadlowy
*bieg obunoz, na srodku przysiad, wracamy na czworaka
7) klepniecie partnera w bark/kolano/pupe ( wyglada jak normalna walka, samymi rekoma)
Napiszcie jeszcze jak u was sobie radza z niesfornymi dzieciakami ... przeciez nie mozna im kazac im stac na kosciach, lac pasem czy robic 500 pompek .
Moze jak wywieracie na nich wplyw? Jakie stosujecie "nagrody" za niesubordynacje ?
zamieszczam tutaj zasady ogolnego postepowania sobie w takich przypadkach, ale chcialbym dowiedziec sie jeszcze czegos wiecej
Mówić jak najkrócej
Należy pamiętać o tym, że mamy do czynienia z dziećmi, gdzie większość z nich przychodząc na nasze zajęcie chce się po prostu bawić, a nie słuchać wykładów. Starajmy się, aby nasze wypowiedzi były krótkie i treściwe i nie trwały więcej niż dwie minuty. Jeśli będą dłuższe uwaga dzieci na pewno skupi się na zupełnie innych rzeczach niż na tym, co chcemy im przekazać.
Krótkie i atrakcyjne ćwiczenia
Dbajmy o to, aby ćwiczenia, jakie wybieramy były nie tyle atrakcyjne, co niezbyt długie. Musimy pamiętać, że długie ćwiczenie w pewnym momencie staje się monotonne. Dzieci będą wykonywały takie ćwiczenia z coraz to mniejszym zaangażowaniem, aż w końcu ich uwaga skupi się na czymś, co sprawi im większą przyjemność. Dlatego też, jeśli prowadzimy jakieś ćwiczenia na połowie boiska niech trwają one maksymalnie pięć minut, a gdy będzie to całe boisko maksymalnie dziesięć.
Metoda klaskania
Zapobiegliwość to bardzo dobra cecha i bardzo skuteczny środek na problemy, które mogą się pojawić. Metoda klaskania polega na tym, żeby na jednym z pierwszych naszych spotkań z dziećmi ustalić pewne zasady. Chodzi o to, aby umówić się, że kiedy klaśniecie w dłonie raz, dwa lub trzy razy dzieci zawsze muszą odklasnąć taką samą ilość razy. Ma być to dla nich sygnał, że teraz mają słuchać, co chcecie im powiedzieć, przerywając wszystkie inne czynności czy ćwiczenia, jakie wykonywały. Jest to bardzo skuteczna metoda i skupienie uwagi ćwiczących zajmuję średnio od 3-5 sekund. Zamiast krzyczeć i tracić głos po prostu zacznijcie klaskać.
Metoda liniowa
Również bardzo skuteczny sposób na skupienie uwagi ćwiczących. Z pewnością można go stosować w pracy z dziećmi tak do 12 roku życia. Dla starszych grup raczej będzie to już mało atrakcyjna i zbyt dziecinna metoda. Polega ona na tym, że w chwili, kiedy użyjecie gwizdka lub zaczniecie klaskać w dłonie dzieci mają kilka sekund na zajęcie miejsc na liniach. Na pierwszych zajęciach wyznaczacie, np. od 3-5 linii i dla każdej z linii przypisujecie określoną ilość osób, która ma na niej usiąść. W trakcie zajęć, jeśli gwizdniecie lub klaśniecie w dłonie drużyny mają zająć miejsca na wcześniej ustalonych liniach. Drużyna dzieci, która zrobi to najszybciej wygrywa i musi zostać zawsze przez was entuzjastycznie pochwalona. Może to być pochwała słowna, przybicie "piątki", czy tzw. fist-pounds, czyli zderzenie ze sobą zaciśniętych pięści.
pozdrawiam i czekam na posty
______________________________
ból to fikcja
Krzysztof Piekarz
