DEPAKINE-CHRONO 300; DEPAKINE-CHRONO 500
Na receptę
Forma leku: tabletki powlekane 300 mg; tabletki powlekane 500 mg.
Zawartość substancja czynna - sodium valproate.
Zamienniki Leku Valproate sodium
Sposób działania Działanie leku nie jest całkowicie wyjaśnione, lecz uważa się że Depakine zapobiega występowaniu impulsów padaczkowych w mózgu lub łagodzi je.
Lek o działaniu przeciwdrgawkowym. Mechanizm działania nie został całkowicie poznany. Kwas walproinowy wybiórczo zwiększa stężenie GABA w synapsach w OUN oraz zmniejsza zużycie GABA przez komórki glejowe i zakończenia nerwowe poprzez hamowanie aminotransferazy GABA
i dehydrogenazy semialdehydowej. Stabilizuje błony komórkowe, silnie wpływa na błonę postsynaptyczną, powodując uczulanie receptorów GABA. Ponadto wpływa na transport chloru oraz dzięki hiperpolaryzacji błon zwiększa przewodnictwo błonowe dla potasu. Po podaniu p.o. szybko i prawie w 100% wchłania się z przewodu pokarmowego: na czczo po 30-90 min, po lub w czasie posiłku wchłanianie ulega zwolnieniu. Wchłanianie zależy również od postaci, w jakiej lek jest podawany: roztwór - stężenie maksymalne we krwi osiąga się po ok. 1 h; tabletki - po ok. 3-7 h; kapsułki oporne na działanie soku żołądkowego i rozpuszczające się w jelitach - wchłanianie jest wolniejsze i bardziej równomierne. We krwi lek jest w 80-95% wiązany z białkami osocza, przede wszystkim z albuminami. t1/2 wynosi u dorosłych 8-15 h, u noworodków 20 h, w przypadku równoległego stosowania innych leków przeciwpadaczkowych indukujących enzymy wątrobowe - 6-8 h. Metabolizowany jest w wątrobie m.in. do czynnych metabolitów. Wydalanie metabolitów odbywa się w 70% przez nerki, w niewielkim stopniu przez przewód pokarmowy z kałem oraz z powietrzem wydechowym. Stężenie terapeutyczne wynosi 30-100 µg/ml. Ponieważ kwas walproinowy nie indukuje enzymów układu cytochromu P-450, nie przyspiesza swojego metabolizmu ani metabolizmu innych leków. Lek przenika przez barierę krew-mózg (stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym jest podobne do stężenia wolnej frakcji leku we krwi), łożysko i do pokarmu kobiecego.
Zastosowanie Wszelkie formy padaczki, zarówno grand mal, jak i petit mal z utratą przytomności, lub krótkotrwałe napady drgawek bez utraty przytomności.
Inne leki związane ze schorzeniami Padaczka
Ostrzeżenie Leku nie mogą używać pacjenci z uszkodzeniami wątroby lub porfyrią (zwiększonym wydzielaniem pewnych barwnych składników krwi). Leczenie Depakiną wymaga regularnych kontroli funkcji wątroby, trzustki oraz ilości płytek krwi.
Dotyczy to zwłaszcza początkowego okresu leczenia. Pacjenci, którzy cierpią na zaburzenia nerek, skłonność do krwawień lub siniaków, powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji. Zażywanie jednocześnie z preparatem leków zawierających kwas acetylosalicylowy lub leków wpływających na
zmniejszenie krzepliwości krwi lub leków przeciwdepresyjnych wymaga konsultacji z lekarzem.
Należy bezwzględnie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy: brak apetytu, mdłości, zmęczenie, nawrót napadów padaczki.
W żadnym wypadku nie należy nagle przerywać zażywania leku, gdyż grozi to natychmiastowym niemal napadem padaczki.
Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ alkohol wzmaga działanie preparatu.
Depakine upośledza sprawność psychofizyczną dlatego też nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie stosowania preparatu.
Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli preparat stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Trzeba zasięgnąć porady lekarza w sprawie stosowania innych preparatów łącznie z Depakiną.
Działania niepożądane 1/100
- Zaburzenia trawienne jak mdłości, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zaburzenia w funkcjach wątroby, pojawiają się zazwyczaj na początku kuracji, lecz w miarę jej kontynuowania zanikają.
Dolegliwości te mogą być sygnałem, że przepisana dawka leku jest zbyt wysoka i należy ją obniżyć, o czym powinien zadecydować lekarz. Nie wolno samowolnie bez wiedzy lekarza zmieniać dawkowania lekarstwa.
1/1000
- Zaburzenia psychiczne, zaburzenia snu.
- Bezwolne oddawanie moczu lub częste oddawanie moczu.
- Zmęczenie może się pojawić, gdy lek stosuje się łącznie z innymi środkami przeciwpadaczkowymi.
- Wypadanie włosów oraz zmiana koloru włosów.
- Nieregularna miesiączka lub jej ustanie.
- Poważne zakłócenia w funkcji wątroby, co dotyczy przede wszystkim dzieci, u których stosowano również inne leki przeciw epilepsji.
<1/1000
- Ból głowy, mrowienie w kończynach, zaburzenia w koordynacji ruchów. Wzmożona skłonność do krwawień (zmniejszenie ilości płytek krwi), a także zmniejszenie liczby białych ciałek krwi.
- Wysypka.
- Psychozy, dezorientacja.
- Zapalenie trzustki, obstrukcja.
- Poważne zaburzenia w czynności wątroby u starszych dzieci.
Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia na przemian z biegunką, brak łaknienia, niekiedy wzrost łaknienia, nadmierne zwiększenie masy ciała, najczęściej ustępujące po zmniejszeniu dawki leku lub samoistnie bez konieczności przerywania leczenia. Ze strony OUN: uczucie zmęczenia, obniżenie nastroju, senność, niezborność ruchów, zawroty i bóle głowy, zaburzenia równowagi i widzenia (podwójne widzenie), oczopląs, zaburzenia mowy o charakterze dyzartrii, parestezje, drżenia mięśniowe, osłabienie mięśniowe, stupor. Ze strony skóry: przejściowe wypadanie włosów, osutka, rumień wielopostaciowy. Zaburzenia hormonalne: zaburzenia miesiączkowania, wtórny brak miesiączki, mlekotok, obrzęk ślinianek przyusznych, zaburzenia czynności tarczycy, moczenie nocne u dzieci. Niekiedy mogą wystąpić zmiany w obrazie krwi: niedokrwistość, zmniejszenie liczby leukocytów, limfocytów, zwiększenie liczby eozynofilów, małopłytkowość, pancytopenia, zmniejszenie stężenia fibrynogenu, wydłużenie czasu krzepnięcia. U chorych,
u których zastosowano skojarzone leczenie wielolekowe padaczki lub u dzieci do 3. rż., opisywano wystąpienie ciężkiego uszkodzenia wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz, stężenia bilirubiny, zmiany w obrazie białek osocza krwi: hipoalbuminemia, dysproteinemia, zmniejszenie frakcji immunoglobulin, także hiperamonemia i hiperglicynemia). Rzadko, zwłaszcza w czasie długotrwałego stosowania dużych dawek kwasu walproinowego, może wystąpić zapalenie trzustki. Może zmieniać wyniki prób na występowanie ketonów w moczu. Na skutek przedawkowania leku występują zaburzenia świadomości do śpiączki włącznie, osłabienie napięcia mięśniowego, odruchów ścięgnistych, rozszerzenie źrenic, napady drgawkowe, niewydolność oddechowa. Leczenie szpitalne: płukanie żołądka, wymuszona diureza, monitorowanie układu krążenia i oddychania. Niekiedy zastosowanie naloksonu powoduje poprawę stanu chorego.
Dawkowanie Dawkę ustala lekarz. Dawka dzienna zależy od wieku pacjenta, wagi ciała oraz rodzaju napadów padaczki. Na początku leczenia należy laboratoryjnie stwierdzić poziom leku w surowicy krwi, aby dostosować dawkę do potrzeb pacjenta. Zazwyczaj dawka dla pacjenta dorosłego wynosi w pierwszym tygodniu kuracji 200-300 mg 2 razy dziennie, następnie 300 mg 3 razy dziennie podczas posiłków. Dawka dla dzieci wynosi zazwyczaj 20-30 mg/kg wagi ciała w 3 porcjach dziennie podczas posiłków.
Ciąża i karmienie Ryzyko uszkodzenia płodu. Nie wolno zatem podawać Depakine w czasie ciąży, chyba że na wyraźne zalecenie lekarza.
Preparat przenika do mleka matki, lecz jego oddziaływanie na karmione dziecko jest mało prawdopodobne. Zamiar stosowania leku podczas karmienia piersią należy jednak omówić z lekarzem.
Kategoria D. Nie zalecany w pierwszych miesiącach ciąży i w okresie karmienia piersią.
Przechowywanie Tabletki są bardzo wrażliwe na wilgoć, dlatego należy je przechowywać w suchym miejscu.
smoke88
Krzysztof Piekarz
iizziikk
Szamakooks
