Amir Khan

Amir khanto brytyjski bokser, aktualny zawodowy mistrz świata organizacji WBA w kategorii junior półśredniej (do 140 funtów), srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Atenach.

Jako junior był trzykrotnym amatorskim mistrzem Wielkiej Brytanii, oraz mistrzem Europy i mistrzem świata juniorów (w 2004). Na igrzyskach olimpijskich w Atenach wywalczył srebrny medal, przegrywając w finale z Mario Kindelánem.

Na zawodowstwo przeszedł w lipcu 2005. Do końca tego roku stoczył cztery zwycięskie pojedynki. W następnym roku wygrał kolejnych sześć walk, jednak w ostatniej z nich, 9 grudnia 2006 z Rachidem Drilzane, pierwszy raz był liczony. Ostatecznie wygrał pojedynek na punkty.
W 2007 wygrał pięć pojedynków. 14 lipca 2007 wywalczył tytuł zawodowego mistrza Commonwealthu w kategorii lekkiej, pokonując Williego Limonda, a następnie obronił go dwukrotnie, nokautując Scotta Lawtona i Grahama Earla.
2 lutego 2008 jeszcze raz obronił swój tytuł, pokonując na punkty byłego mistrza świata federacji IBF w kategorii junior lekkiej Gairy St. Claira, a następnie w walce eliminacyjnej WBO pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Duńczyka Martina Kristjansena.
Po tej walce Khan rozstał się ze swoim dotychczasowym trenerem, Oliverem Harrisonem, który krytykował boksera za zbyt duże zaangażowanie w sprawy pozasportowe, co miało mieć negatywny wpływ na przygotowanie do pojedynków. Tymczasowym trenerem Khana został Dean Powell.
21 czerwca 2008, w kolejnej obronie tytułu mistrza Commonwealthu, pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Michaela Gomeza, choć już w drugiej rundzie leżał na deskach. Miesiąc później nowym trenerem Khana został Jorge Rubio.
6 września 2009 Khan doznał pierwszej porażki w karierze, przegrywając już w pierwszej rundzie z Breidisem Prescottem. Brytyjczyk po raz pierwszy leżał na deskach już po 30 sekundach walki. Zdołał się podnieść, jednak ponownie został znokautowany i wyliczony zaledwie po 54 sekundach pojedynku. Po tej przegranej Khan zwolnił Rubio z funkcji trenera i zatrudnił Freddiego Roacha.
Na ring powrócił zaledwie trzy miesiące później i pokonał już w drugiej rundzie Oisina Fagana. 14 marca 2009 pokonał Marco Antonio Barrerę po technicznej decyzji w piątej rundzie. W pierwszej rundzie po przypadkowym zderzeniu głowami Barrera doznał dużego rozcięcia skóry na czole. Walka została przerwana w piątej rundzie, ponieważ krew cieknąca z rany zalewała lewe oko Meksykanina i utrudniała mu widoczność. Po podliczeniu punktów do czasu przerwania walki wygrał Khan w stosunku 50-44, 50-45 i 50-45. Promotor Barrery, Don King, po walce złożył protest twierdząc, że sędzia powinien przerwać pojedynek już w pierwszej rundzie, bezpośrednio po zderzeniu bokserów głowami, a walka powinna zostać uznana za nieodbytą. Protest został jednak odrzucony.
18 lipca 2009 Khan wywalczył tytuł mistrza świata organizacji WBA w kategorii junior półśredniej, pokonując jednogłośnie na punkty Andrija Kotelnyka w stosunku 120-108, 118-111 i 118-111. 5 grudnia 2009, w pierwszej obronie tytułu, pokonał już w pierwszej rundzie przez techniczny nokaut Dmytro Salitę. Jego rywal trzykrotnie leżał na deskach.
15 maja 2010 Khan stoczył swój pierwszy pojedynek poza granicami Wielkiej Brytanii - w nowojorskiej Madison Square Garden. Jego przeciwnikiem był Paul Malignaggi. Khan wygrał przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie.

Bilans walk zawodowych
Liczba walk 24
Zwycięstwa 23
Nokauty 17
Porażki 1
Remisy 0

Khan talent ma na pewno spory, z początku widziałem w nim naprawdę mega gwiazdę coś w stylu Hameda, wszystko do momentu fatalnej porażki z Prescottem, który go wręcz zdemolował w pierwszej rundzie i cała ta otoczka wielkiego mistrza prysnęła jak mydlana bańka... Za kilka walk ocenię jego realną wartość, teraz przed nim ciężki pojedynek z mocno bijącym Maidaną zobaczymy jak się w nim zaprezentuje i jak jego szczęka zareaguje na mocne ciosy…

Khan to dobrym pięściarz. Bez żadnego mydlenia oczu i żadnych reklam stoi w czołówce półśredniej. Faktycznie w walce z Prescottem zawiódł swoich kibiców i przez to jego notowania spadły. Ale wierzę w niego, wierzę, że może być wielką gwiazdą. Po Maidanie, będzie Bradley, albo Aleksander. Z Maidaną będzie miał na prawdę ciężko, ale to dobrze, nie boi się trudnych walk. To materiał na mistrza.

Toomek, już Cię zauważyłem. Nie zakładaj tylu postów na raz bo się wystrzelasz