Mam 23 lata czy ma sens...

Witam kiedys w młodosci dokładnie miedzy 10-15 rokiem życia grałem dużo w piłke nożną. Przestałem z różnych powodów albo nie było czasu albo szkoła itd. Przyjmijmy że mam talent chociaz zawsze brakowało mi wiary w siebie, teraz jest inaczej, wiem że jeśli dałbym z siebie wszystko to w ciągu dwóch lat mógłbym dojść do formy przeciętnie grającego zawodnika drugiej ligi, może trzeciej. Wczesniej grywałem w niskich klubach typu KS Strzelcy Kraków itp. Teraz z pewnych powodów mógłbym zorganizowac sobie czas na trenowanie. Teraz pytanie do fachowców, czy jest sens zaczynać, liczyć na coś ? Czy bywały takie przypadki aby chłopak z ulicy mógł sie zachaczyc o jakis lepszy klub conajmniej trezcio-ligowy ? Jeśli tak to jak sie do tego zabrać ?

To wszystko zależy raczej od Twoich umiejętności, poszukaj klubu niskiego, który by Cię przyjął do gry.

1.Trening + odpowiednie odżywianie
2.Zapisać się do jakiegoś gorszego klubu i sprawdzić się jak wychodisz na tle innych zawodników z drużyny.
3.Pograć parę meczy i sam stwierdzisz czy robisz postępy lub czy raczej ich brak.

I wtedy dopiero decydowac. Na gdybaniu może spędzić jeszcze rok, a każdy dzień jest cenny.

mógłbym dojść do formy przeciętnie grającego zawodnika drugiej ligi

bez obrazy dla Ciebie, ale ludzie grający w 3-4 lidze, grają od 10 lat bez przerwy, mają talent, a o 2 to mogą co najwyżej pomarzyć, a Ty w ciągu roku czy dwóch chcesz grać w 2 lidze? zapomnij

Bebe kiedys bezdomny w ciagu roku trafil do Manchesteru United.Takze wszystko jest mozliwe.Jednak malo prawdopodobne

po pierwsze: wszystko jest mozliwe, tutaj pewnośc siebie duzo znaczy
po drugie: chyba tej pewnosci nie masz skoro pytasz czy ktos zna podobna historie aby dodać Ci otuchy
po trzecie: jesli chesz rzucic wszystko i probowac realizowac marzenia to zejdz na ziemie bo masz 23 lata a nie 12 i powinienesz powoli zaczac sam zarabiac na siebie i powazniej myslec o przyszlosci
po czwarte(troche przeczy temu trzeciemu): zawsze mozesz ciezko trenowac i wiesc normalne zycie. tak jak wiekszocs forumowiczow. tylko ze my uprawiamy inny sport. chodzi tutaja o harmonie. trzeba postarac sie miec na wszystko czas
po piate najwazniejsze: to ze nie bedziesz znanym sportowcem nie znaczy ze nie mozesz kopac pilki cale zycie:):):)
moje punkty troche zaprzeczaja same sobie ale staralem sie wyczerpac temat bo dosc dobrze rozumiem o co Ci chodzi:)

znawcą nie jestem ;) ale nigdy nie jest za późno. Tylko na treningach musisz na******lać na maksa. I piłka musi sie stac Twoim cały życiem :) bo bez tego ani rusz :)

Hej dzieki za tyle wyczerpujących odpowiedzi. Widze podzielone zdania, ale przynajmniej nie jednostronnie dobijające. Faktycznie z ta moją pewnościa siebie to nie dak do konca rózowo to wygląda. Ktoś mnie rozszyfrował, ale z drugiej strony racja ze nie musze byc sławnym sportowcem, przeciez lubie grać w piłke, baa zawsze uwielbiałem. A do stracenia nie mam za wiele bo tylko na zdrowiu wyjde dobze, a poza tym uważam że mam wiecej głodu na jakis sukces niż ci piłkarze z dziesiecioletnim starzem w 3-4 lidze jak ktos napisał, nie uwazacie ze to tez jest jakis plus. A jesli chodzi o to czy dorosłem do pewnych rzeczy to ja pisze wam ze pracuje jak zwykły szarak w hipermarkecie i sie utrzymuje. Tyle ze nie mam rodziny własnej wiec jestem dyspozycyjny równiez bez nałogów. Chyba spróbueje, ktoś dobrze napisał ze juz w moim wieku kazdy dzien jest cenny. Dzieki wielkie za wypowiedzi nie zamykam tematu bo moze ktos jeszcze cos madrego mi napisze.

Jeśli nie pójdziesz do klubu to się nie przekonasz czy zdołasz pograć w piłkę . W swoim 19 letnim życiu próbowałem wszystkiego (bycie bramkarzem ) , siatkarzem , koszykarzem z półrocznym epizodem w klubie Rosa Radom . Chodź jestem zdania ,że najlepiej iść w indywidualny sport . Wtedy wiesz ,że polegasz tylko na sobie ;)