jak się robi żelatynę

jak zrobic żelatynę z pogromców mitów

To jest forum sportowe . Szukaj na youtubie lub w google rozwiązania .

Głównym źródłem żelatyny są odpadki skór cielęcych, wieprzowych oraz świeże kości.
Klej wyrabiany jest natomiast z prawie wszystkich surowców bogatych w kolagen, które nie zostały zużyte do produkcji skór garbowanych i żelatyny. Mogą one nawet zawierać skrawki skór garbowanych, ścięgna, kości, rdzenie rogów, mizdrę i okrawki z solonych skór baranich.
Produkcja żelatyny. Żelatynę z odpadków skór cielęcych wyrabia się po uprzednim wapnowaniu i wymyciu substancji obcych. Wówczas zmielone skóry podgrzewa się, początkowo w temp. 54—60°, następnie temperaturę podnosi się aż do uzyskania wrzenia. Ekstrakty otrzymane w niższej temperaturze charakteryzują się mniejszą degradacją białka, a tym samym wyższą jakością.
Wyciągi białka filtruje się, a następnie zagęszcza w wyparkach próżniowych. Temperatura suszenia musi być utrzymana na niskim poziomie, aby zapobiec hydrolizie gotowego produktu. Wysuszoną żelatynę proszkuje się i pakuje.
Wapnowanie nie jest konieczne przy produkcji żelatyny ze skór wieprzowych, które należy jednak bardzo dokładnie oczyścić z tłuszczu. W przeciwieństwie do skór cielęcych, skóry wieprzowe przerabia się w środowisku kwaśnym, a nie zasadowym i najczęściej w niskiej temperaturze. Produkt tak otrzymany ma większy ciężar cząsteczkowy i w związku z tym lepsze własności żelujące. Jest to o tyle interesujące, że przemiana kolagenu w żelatynę uważana jest powszechnie jako rozpad białka typu potrójnej spirali na trzy łańcuchy peptydowe lub stadia pośrednie.
Produkcja żelatyny z kości wymaga uprzedniego usunięcia tłuszczu, przeprowadzenia demineralizacji kwasowej i ekstrakcji rozcieńczonym ługiem. Gotowanie prowadzi się w kotłach parowych pod zwiększonym ciśnieniem.
Wyrób kleju. Surowiec przeznaczony na klej poddaje się różnym dodatkowym zabiegom, mającym na celu usunięcie wszystkich zbędnych substancji i doprowadzenie do obojętnego pH. Ekstrakty ze skór otrzymuje się w kotłach z płaszczem parowym, przy stopniowo zwiększającej się temperaturze, przy czym klej najwyższej jakości otrzymuje się z pierwszego parzenia.
Surowiec kostny przed właściwą obróbką zostaje wymyty, rozdrobniony i poddany kwaśnej demineralizacji. Gotowanie prowadzone jest pod ciśnieniem 0,7 atn, w rezultacie którego otrzymuje się produkt o małym ciężarze właściwym i słabych właściwościach klejących.
Po zagęszczeniu ekstraktu, klej jest zazwyczaj suszony i proszkowany.

Kalendarz masz ?