Na początek co to jest styl tradycyjny:
styl tradycyjny powstał z potrzeby obrony siebie, mienia rodziny wioski, interesów i mial za zadanie osiagnac maksymalna skuteczność. Style te mają długa historię - setki czasem tysiące lat rozwoju, ulepszania. Charakteryzują się tym, że przekazywane byty w rodzinie, ze do dziś każdy szanowany nauczyciel danego stylu moze powiedzieć kto byl jego nauczycielem, kto nauczycielem jego nauczyciela itd. To jest dziedzictwo także poprzez wysiłek w potrzymanie go włożony niezmiernie ważny dla każdego mistrza. Większość tych styli przetrwała do dzisiaj tylko dla tego, że sprawdzały się w walce przez wieki, i byly cennym skarbem przekazywanym w obrębie rodziny, niewielkiej grupki uczniów w kazdym pokoleniu.
Style te są cenne, i w większości posiadają niezaprzeczalne walory jeśli chodzi o przygotowanie adepta do walki - czasem nawet sportowej.
Style zmodernizowane - powstawały w ten sposób, że zapraszano do instytutów, uczelni wu shu znanych mistrzów tradycyjnych styli, proszono ich o pokazanie i nauczenie kilku, czasem kilkunastu form danego stylu, charakterystycznych ruchów, następnie im podziękowano, i przerabiano te formy tak by były ładnie i dobrze się na zawodach prezentowały - style te mają zachowując "wygląd" tradycyjnego stylu, być efektowne - czyli ładnie wyglądać i nic poza tym. Czasem instruktorzy tych zmodernizowanych styli pokazują na zachodzie zastosowania itd - te zastosowania technik nie mają z oryginalnym stylem nic wspólnego najczęściej, i bazują na tym, że na sile to do każdego ruchu można znaleźć jakieś zastosowanie - np z wieszania gaci na wieszaku by wyschły też się da ;)
Style sportowe - też bazują na tradycyjnych stylach - ich kompilacji, ale tu jest podział - sanda - wolna walka - czysty sport do walki na ringu - to czego się uczy, jest pochodną zasad oceniania na zawodach. Formy - czysta akrobacja z elementami SW. Czyli gdyby wziąśc gmnastyczke artystyczną i dac jej miecz czy coś - pouczyć kilka godzin - jest idealną zawodniczką ;)
No i teraz - dlaczego mistrzowie z tej pierwszej grupy - czyli nauczyciele styli tradycyjnych nie trafiają do Polski, a trafiają "sportowcy" z akademii wu shu, i uczą czegoś co ma tylko posmak tradycyjnych styli, a tak naprawdę sportu ?
Czy Chińscy mistrzowie nie chcą uczyć w Polsce ?
Przyczyna jest prozaiczna - Polscy urzędnicy sa klonami chińskich - na wszystko musi być papier - najlepiej dużo papieru.
Pani z postu niżej, pan wymieniony przeze mnie w poście niżej na temat tradycyjnego baijiquan mają papiery - tony papierów !!! Mają dyplomy akademii wu shu, mają dyplomy z zawodów w formach, w walkach - dla Polskiego urzędnika te papiery sa tym czego on potrzebuje - i zgoda na pobyt, pracę jest.
Pan uczący tradycyjnego stylu - powaznay w środowisku w chinach, na międzynarodowych forach o tematyce tradycyjnego kung fu itd chcący uczyć w Polsce nie ma jednej podstawowej rzeczy - tony papierów i dyplomów - i nic nie przekona urzędnika że warto dac mu pozwolenia na pobyt i pracę. Często Ci ludzie nie mają wyższego wykształcenia, sa emerytami itd - dla Polskiego urzędnika sa elementem zbędnym.
I tym sposobem mamy pana Chińczyka uczącego Baguazhang i Xingyiquan zmodernizowanego w akademii wu shu jako tradycyjnych styli, mimo że one nawet obok nich nie stały, panią uczącą Baijiquan i Tongbeiquan tak samo jak ten pan, i ani jednego Chińczyka uczącego normalnego tradycyjnego stylu !!!!!
Jak by nie samo zaparcie i pasja kilku polaków, to tradycyjny styl kung fu w Polsce mozna by oglądać jedynie na youtube !!!!
Naprawdę to co oni robią ( a kazdy na tym portalu wie okim mówię) jest nie do przecenienia i nalezy im się wielki za ten wysiłek szacunek.
bujing yishi bu zhang yi zhi