Anonim
Parę zdań z Johnem Connorem
Irlandzkie oczy uśmiechnęły się do Trenera PICP z Dublina.
Autor: Kim Goss, MS
Gdybyś znalazł się kiedykolwiek na kozetce u psychologa i został zapytany o podanie pierwszej rzeczy, która przychodzi ci namyśl w związku z Irlandią, to mógłbyś pomyśleć o leprikonach, River Dance, U2, koniczynie czy płatkach śniadaniowych Lucky Charms. Wszystko to zgadzałoby się (no może z wyjątkiem tych ostatnich płatków, bo nie są one sprzedawane w tym kraju), jednak jednym z największych skarbów powiązanych z Irlandią jest John Connor.
John jest trenerem PICP level 4 oraz praktykiem ART© , certyfikowanym w programach dotyczących kręgosłupa oraz kończyn zarówno górnych jako i dolnych. Obecnie pracuje nad uzyskaniem tytułu magistra w nauce o ćwiczeniach fizycznych i odżywaniu na Uniwersytecie Chester. John ukończył swój pierwszy staż z Charlesem Poliquinem w 2004 roku, w jego siedzibie głównej w Arizonie i od tego czasu pracuje dla Charlesa, a ostatnio pomaga nad pracą związaną z programem komputerowym iStrength Pro.
Mimo, że John urodził się w Dublinie i wciąż ze swoją żoną Fioną nazywają to miejsce swoim domem, to nad ponad 100dni w roku John opuszcza „Krainę Świętych i Uczonych" aby prowadzić seminaria na całym świecie dla Poliquin Performance. John prowadzi seminaria w trakcie PICP Levels 1-3, asystuje przy PICP level 4, jak również pracował z Charlesem w trakcie szkoleń z zakresu PIMPST oraz BioSignature.
Wraz z trenerem Eoinem Lacey, który posiada Level 4 PICP John jest współwłaścicielem Irsh Strength Institute, centrum treningu osobistego na bazie one to one. Mimo, że otworzyli oni swoje centrum w 2008, kiedy to Irlandię zalała fala recesji, podczas której ponad 2000 firm zostało zamkniętych, ich biznes rozrósł sie dwukrotnie. Rozpoczęli z miejscem o powierzchni 800 stóp kwadratowych, które później rozrosło sie do rozmiarów ponad 3000 stop kwadratowych, oraz sześciu kwalifikowanych trenerów PICP i jednym fizjoterapeutą pracującym w pełnym wymiarze godzin.
John i Eoin trenowali Toma Egana zawodnika UFC (Ultimate Fighting Championship), oraz wielu elitarnych piłkarzy nożnych i sportowców trenujących Gaelic futbol. Do jednych z jego z gwiazdorskich klientów zalicza się Ronan Keating, piosenkarz irlandzkiego boysbandu Boyzone.
John, to były bramkarz w piłce nożnej, który otrzymał stypendium w USA, ale jego sportowe aspiracje zostały zatrzymane przez poważne kontuzje więzadeł w stawie kolanowym. Pomimo tego, że był w stanie dojść do siebie w dużej mierze dzięki treningowi opartemu na równowadze strukturalnej, John zdecydował się skoncentrować na swojej karierze w branży trenerów osobistych. Pomimo tego, że John nie otrzymał nadnaturalnego daru elokwencji poprzez pocałowanie do góry nogami słynnego irlandzkiego głazu Blarney Stone, to wciąż można go jasno zrozumieć. Ostatnio znalazł czas dla mnie by opowiedzieć mi nieco o swoim satysfakcjonującym i bardzo intensywnym życiu.
KG: Jak popularny jest trening osobisty w Irlandii?
JC: Wciąż rośnie. Niech za przykład posłuży to, że kiedy zaczynałem pracę na tym rynku 10 lat temu, w pewnym momencie byłem jedynym pełnoetatowym trenerem wśród pracowników. Kiedy opuszczałem to miejsce trzy lata później, to mieliśmy 10 pracowników średnio udzielających 25 do 35 sesji treningowych w tygodniu. Weź również pod uwagę fakt, że kiedy wraz z Eoinem otwieraliśmy naszą siłownię w 2008 roku to był to szczyt recesji, kiedy to ponad 2000 firm zostało zlikwidowanych, jednak nasze miejsce rozbudowało się dwukrotnie i ciągle zatrudniamy nowych pracowników.
KG: Jak ci się współpracuje z Eoinem Lacy?
JC: Doskonale nam się współpracuje, ponieważ nasze mocne strony różnią się. Na przykład Eoin jest bardzo dobry w marketingu, który generuje biznes, natomiast ja jestem mocny od strony finansowej zabezpieczającej ten biznes.
KG: Jak po raz pierwszy dowiedziałeś sie o Charlesie Polquinie?
JC: Znalazłem jego stronę internetową i zacząłem czytać jego artykuły, a w 2004 roku odbyłem u niego staż.
KG: Jakie były twoje wrażenia odnośnie obiektu Charlesa w Arizonie podczas twojego stażu?
JC: Co wywarło na mnie największe wrażenie to, to że wszyscy na siłowni byli silni i szczupli. W naszej siłowni w tamtym czasie, jeśli zdołałeś wycisnąć na ławce 100 kilogramów to byłeś uważany za silnego, ale to nic w porównaniu z tym co zobaczyłem podczas mojego stażu. Pamiętam 17 letniego zawodnika futbolu amerykańskiego, który wyciskał na ławeczce 180 kilogramów ( 396 funty), ważąc 95 kg ( 209 funtów). W tamtym czasie Ben Prentiss pracował w tym właśnie miejscu, a obecnie jest on jednym z najlepszych trenerów hokeja z 16 graczami w NHL.
KG: Jakie ogólne wnioski poczyniłeś na temat trenerów z całego świata, którzy uczestniczą w seminariach Charlesa?
JC: Uważam, że jeśli uczestniczysz w seminariach Charlesa to jesteś lepszy od 90 procent ludzi w swojej branży. Poznałem trenerów, którzy nie uczestniczyli w żadnym kursie w ciągu 10 lat, a ich trening jest oklepany, ponieważ nie uczą się i tym samym nie podnoszą swoich kwalifikacji. Mówiąc o jakiś ogólnych wnioskach dotyczących trenerów, wygląda na to, że trenerzy ze Skandynawii posiadają najbardziej formalne wykształcenie, natomiast trenerzy z Ameryki Północnej są posiadaczami najbardziej praktycznej edukacji. Kolejną interesującą rzeczą jest to, że trenerzy z Ameryki Północnej są bardzo dobrzy w wyciskaniu na ławeczce, a trenerzy z Australii są fantastyczni w podciąganiu sie na drążku.
KG: Czy integrujesz ART z sesjami treningu osobistego?
JC: Tak, w tym znaczeniu, że kiedy ktoś przychodzi do mnie i w trakcie sesji nie może wykonać poszczególnego ruchu, mogę zastosować terapię ART, tak by zaobserwować czy mogę rozwiązać ten problem.
KG: Jaka jest twoja klientela?
JC: Mamy różnorodną klientelę, począwszy od 15 letniego piłkarza, aż do kierownictwa. Naszym najstarszym klientem jest 63 latek. Praktykujemy jedynie trening jeden na jeden, dlatego też, nie otwieramy drzwi siłowni dla szerszej rzeszy społeczeństwa, bo mogłoby to przeszkodzić naszemu głównemu interesowi.
...
Cały artykuł możesz przeczytać na stronie Charlesa Poliquina: http://www.charlespoliquin.com/ArticlesMultimedia/Articles/Article/539/Parę_zdań_z_Johnem_Connorem.aspx?lang=PO
Irlandzkie oczy uśmiechnęły się do Trenera PICP z Dublina.
Autor: Kim Goss, MS
Gdybyś znalazł się kiedykolwiek na kozetce u psychologa i został zapytany o podanie pierwszej rzeczy, która przychodzi ci namyśl w związku z Irlandią, to mógłbyś pomyśleć o leprikonach, River Dance, U2, koniczynie czy płatkach śniadaniowych Lucky Charms. Wszystko to zgadzałoby się (no może z wyjątkiem tych ostatnich płatków, bo nie są one sprzedawane w tym kraju), jednak jednym z największych skarbów powiązanych z Irlandią jest John Connor.
John jest trenerem PICP level 4 oraz praktykiem ART© , certyfikowanym w programach dotyczących kręgosłupa oraz kończyn zarówno górnych jako i dolnych. Obecnie pracuje nad uzyskaniem tytułu magistra w nauce o ćwiczeniach fizycznych i odżywaniu na Uniwersytecie Chester. John ukończył swój pierwszy staż z Charlesem Poliquinem w 2004 roku, w jego siedzibie głównej w Arizonie i od tego czasu pracuje dla Charlesa, a ostatnio pomaga nad pracą związaną z programem komputerowym iStrength Pro.
Mimo, że John urodził się w Dublinie i wciąż ze swoją żoną Fioną nazywają to miejsce swoim domem, to nad ponad 100dni w roku John opuszcza „Krainę Świętych i Uczonych" aby prowadzić seminaria na całym świecie dla Poliquin Performance. John prowadzi seminaria w trakcie PICP Levels 1-3, asystuje przy PICP level 4, jak również pracował z Charlesem w trakcie szkoleń z zakresu PIMPST oraz BioSignature.
Wraz z trenerem Eoinem Lacey, który posiada Level 4 PICP John jest współwłaścicielem Irsh Strength Institute, centrum treningu osobistego na bazie one to one. Mimo, że otworzyli oni swoje centrum w 2008, kiedy to Irlandię zalała fala recesji, podczas której ponad 2000 firm zostało zamkniętych, ich biznes rozrósł sie dwukrotnie. Rozpoczęli z miejscem o powierzchni 800 stóp kwadratowych, które później rozrosło sie do rozmiarów ponad 3000 stop kwadratowych, oraz sześciu kwalifikowanych trenerów PICP i jednym fizjoterapeutą pracującym w pełnym wymiarze godzin.
John i Eoin trenowali Toma Egana zawodnika UFC (Ultimate Fighting Championship), oraz wielu elitarnych piłkarzy nożnych i sportowców trenujących Gaelic futbol. Do jednych z jego z gwiazdorskich klientów zalicza się Ronan Keating, piosenkarz irlandzkiego boysbandu Boyzone.
John, to były bramkarz w piłce nożnej, który otrzymał stypendium w USA, ale jego sportowe aspiracje zostały zatrzymane przez poważne kontuzje więzadeł w stawie kolanowym. Pomimo tego, że był w stanie dojść do siebie w dużej mierze dzięki treningowi opartemu na równowadze strukturalnej, John zdecydował się skoncentrować na swojej karierze w branży trenerów osobistych. Pomimo tego, że John nie otrzymał nadnaturalnego daru elokwencji poprzez pocałowanie do góry nogami słynnego irlandzkiego głazu Blarney Stone, to wciąż można go jasno zrozumieć. Ostatnio znalazł czas dla mnie by opowiedzieć mi nieco o swoim satysfakcjonującym i bardzo intensywnym życiu.
KG: Jak popularny jest trening osobisty w Irlandii?
JC: Wciąż rośnie. Niech za przykład posłuży to, że kiedy zaczynałem pracę na tym rynku 10 lat temu, w pewnym momencie byłem jedynym pełnoetatowym trenerem wśród pracowników. Kiedy opuszczałem to miejsce trzy lata później, to mieliśmy 10 pracowników średnio udzielających 25 do 35 sesji treningowych w tygodniu. Weź również pod uwagę fakt, że kiedy wraz z Eoinem otwieraliśmy naszą siłownię w 2008 roku to był to szczyt recesji, kiedy to ponad 2000 firm zostało zlikwidowanych, jednak nasze miejsce rozbudowało się dwukrotnie i ciągle zatrudniamy nowych pracowników.
KG: Jak ci się współpracuje z Eoinem Lacy?
JC: Doskonale nam się współpracuje, ponieważ nasze mocne strony różnią się. Na przykład Eoin jest bardzo dobry w marketingu, który generuje biznes, natomiast ja jestem mocny od strony finansowej zabezpieczającej ten biznes.
KG: Jak po raz pierwszy dowiedziałeś sie o Charlesie Polquinie?
JC: Znalazłem jego stronę internetową i zacząłem czytać jego artykuły, a w 2004 roku odbyłem u niego staż.
KG: Jakie były twoje wrażenia odnośnie obiektu Charlesa w Arizonie podczas twojego stażu?
JC: Co wywarło na mnie największe wrażenie to, to że wszyscy na siłowni byli silni i szczupli. W naszej siłowni w tamtym czasie, jeśli zdołałeś wycisnąć na ławce 100 kilogramów to byłeś uważany za silnego, ale to nic w porównaniu z tym co zobaczyłem podczas mojego stażu. Pamiętam 17 letniego zawodnika futbolu amerykańskiego, który wyciskał na ławeczce 180 kilogramów ( 396 funty), ważąc 95 kg ( 209 funtów). W tamtym czasie Ben Prentiss pracował w tym właśnie miejscu, a obecnie jest on jednym z najlepszych trenerów hokeja z 16 graczami w NHL.
KG: Jakie ogólne wnioski poczyniłeś na temat trenerów z całego świata, którzy uczestniczą w seminariach Charlesa?
JC: Uważam, że jeśli uczestniczysz w seminariach Charlesa to jesteś lepszy od 90 procent ludzi w swojej branży. Poznałem trenerów, którzy nie uczestniczyli w żadnym kursie w ciągu 10 lat, a ich trening jest oklepany, ponieważ nie uczą się i tym samym nie podnoszą swoich kwalifikacji. Mówiąc o jakiś ogólnych wnioskach dotyczących trenerów, wygląda na to, że trenerzy ze Skandynawii posiadają najbardziej formalne wykształcenie, natomiast trenerzy z Ameryki Północnej są posiadaczami najbardziej praktycznej edukacji. Kolejną interesującą rzeczą jest to, że trenerzy z Ameryki Północnej są bardzo dobrzy w wyciskaniu na ławeczce, a trenerzy z Australii są fantastyczni w podciąganiu sie na drążku.
KG: Czy integrujesz ART z sesjami treningu osobistego?
JC: Tak, w tym znaczeniu, że kiedy ktoś przychodzi do mnie i w trakcie sesji nie może wykonać poszczególnego ruchu, mogę zastosować terapię ART, tak by zaobserwować czy mogę rozwiązać ten problem.
KG: Jaka jest twoja klientela?
JC: Mamy różnorodną klientelę, począwszy od 15 letniego piłkarza, aż do kierownictwa. Naszym najstarszym klientem jest 63 latek. Praktykujemy jedynie trening jeden na jeden, dlatego też, nie otwieramy drzwi siłowni dla szerszej rzeszy społeczeństwa, bo mogłoby to przeszkodzić naszemu głównemu interesowi.
...
Cały artykuł możesz przeczytać na stronie Charlesa Poliquina: http://www.charlespoliquin.com/ArticlesMultimedia/Articles/Article/539/Parę_zdań_z_Johnem_Connorem.aspx?lang=PO
Krzysztof Piekarz
