Jeśli chodzi o zasady sparingu, to stosuje się różne formy sparingów zadaniowych i bardziej swobodnych, ze słabszym lub mocniejszym kontaktem, z większą lub mniejszą liczbą ograniczeń, w zależności od poziomu ćwiczących i tego co jest aktualnie do przećwiczenia.
Nie ćwiczymy pod określone reguły, tak jak to się robi uprawiając sporty walki, ale trening, z różnymi formami sparingów ustawiony jest głównie pod kątem walki wręcz (z ewentualnym użyciem przedmiotów, które znajdą się pod ręką) w warunkach bardziej chaotycznych, typu np. "ulica", bójka w barze, gdzie w każdej chwili jest zagrożenie ataku także z innych stron, niż przeciwnik, który jest przed nami. W związku z tym dąży się do jak najszybszego zakończenia starcia z danym przeciwnikiem, bo on może nie być jedynym zagrożeniem.
Zatem mniej taktycznego planowania niż w sportach ringowych, a więcej nauki reagowania na niespodziewane zmiany. Założenie starcia raczej krótkiego, ale szybszego, gwałtownego, bez rozkładania sił na długie rundy.
Przygotowanie do użycia w walce rąk, nóg, łokci, kolan, a bliżej zwarcia także głowy, barków, bioder.
Przy krótkich, gwałtownych starciach szybkie wejścia, i przy seriach uderzeń rękoma równoczesne wplatanie niskich kopnięć 'z buta' na piszczele i kolana.
Łączenie uderzania z wpływaniem na równowagę, i wykorzystanie zachwiań równowagi do wejść z kolejnymi uderzeniami. Założenie wpychania/wrzucania przeciwnika na obiekty (ściana, stół) i kontynuacja seriami w tym momencie.
Z tym, że w treningu sparingowym pracuje się najczęściej z jakimiś elementami umiejętności, które są przydatne przy takim obrazie walki, a sposób treningu sparingowego zależny jest od poziomu ćwiczących, ich możliwości i chęci.
Z tym, że ogromny nacisk kładziemy na doskonalenie umiejętności "czucia", w tym czucia swojego ciała i siły, czucia dystansu, timingu, czucia tego co się dzieje, gdy dochodzi do kontaktu, wyczucia przeciwnika, w tym jego równowagi itp.
To po to, by mimo założenia chaotycznej sytuacji, nasza przewaga wynikała nie tylko z ostrego totalnego atakowania przy pomocy wszystkich części ciała, ale również z wyczucia, zdolności do kontrolowania przeciwnika, jego równowagi.
Te zdolności dotyczące "czucia" najskuteczniej rozwijane są przez
metody treningowe z zaangażowaniem treningu mentalnego, a najłatwiej jest zacząć nad tym pracować w sytuacjach statycznych i w powolnym ruchu.
Zatem yiquan nie jest dla tych, którzy nie są w stanie zrozumieć znaczenia i sensu ćwiczeń typu zhan zhuang, shi li itp.