Forma koguta z xingyiquan

Oj Zhao, coś chyba nie czytasz uważnie, albo nie masz zielonego pojęcia o czym ja mówię. Ja nie podałem wykładni Yiquan, tylko klasycznego, dobrego Xingyiquan, w oparciu o wyjaśnienia ekspertów różnych odmian - to są rzeczy, które tam są, tylko przez wielu lekceważone i przeoczone, i w rezultacie robi się płytka gimnastyka, gdzie goście formy tłuką, ale wyższe umiejętności z tego niekoniecznie wynikają. Takie tam muskanie powierzchni.
A kwestia "istoty ruchu" wcale nie była tu poruszana. Oczywiste jest, że shenfa 身法 i jinfa 劲法 (bo tak by to określili chińscy mistrzowie, a quanshu zhi jingsui 拳术之精髓, czyli "esencja sztuki walki", to coś z zupełnie innej kategorii) są różne w różnych stylach określanych jako wewnętrzne. W tym w różnych odmianach xingyiquan są różnice w tym zakresie. Ale to nie było tu poruszane i po co to tu bez potrzeby dorzucać, nie odnosząc się w żadnym stopniu do tego o czym faktycznie pisałem?

Zdecydowana większość mistrzów Hsing I (poza Wang Hsiang-chai twórcą Yiquan) nie wyobraża sobie tego stylu bez ćwiczenia pozycji san-ti, oraz pięciu form bazowych. Zresztą sam Wang Hsiang-chai to uznał zmieniając nazwę swojego stylu z Hsing I-Chuan na I-Chuan.

Po pierwsze to oczywiste, że w xingyiquan się to ćwiczy, więc nie ma sensu nagle z tym wyskakiwać.

Natomiast, co do tego co Wang Xiangzhai uznał, to proponowałbym najpierw trochę się dowiedzieć o tym, a nie puszczać wodze fantazji.

Obecny yiquan jest całkiem odrębnym systemem, wyraźnie różnym od xingyiquan, ale to jest kwestia ewolucji. Natomiast w momencie gdy Wang Xiangzhai po raz pierwszy zaczął używać tej nazwy, to nie dlatego "że uznał różnice". To było zupełnie inaczej.

Wang w pierwszym swoim traktacie właśnie podkreślał, że on niczego nie stworzył, a tylko dąży do powrotu do pierwotnego oblicza systemu znanego jako xingyiquan, starając się wyeliminować nieporozumienia, które zdążyły narosnąć. Uczniowie z tamtego okresu zresztą ćwiczyli i santishi i wuxing (5 form).

Nazwy yiquan też nie wymyślił, tylko zdecydował się na użycie wcześniej już używanej (np. przez słynnego mistrza xingyiquan Li Cunyi nazwę yiquan), jako pozwalającą uniknąć niektórych nieporozumień związanych z nazwą xingyiquan.

Podobnie główne idee podkreślane przez Wanga wcale nie są jego wynalazkiem, odróżniającym yiquan od xingyiquanu, jak myślą niektórzy "xingyiquanowcy" słabo znający swój system, ale znaleźć je można w klasycznych tekstach, przypisywanych np. Guo Yunshenowi, albo np. Li Luonengowi (którego zresztą uważa się za twórcę nazwy xingyiquan - z użyciem xing 形, podczas gdy bardziej pierwotna była nazwa xinyiquan z użyciem xin 心).

Aż się boję dyskutować z Tobą Dacheng, żeby nie ulec efektowi stonogi. Pozwolisz jednak że pozostanę przy swoim zdaniu. Tak samo nie zgadzam się ze przed hsingi było jakieś sini, tzn zapewne było ale jako coś zupełnie innego. Myślę jednak że zgodzisz się co do tego że styl xingyi w postaci przeze mnie podanej istnieje i ma się dobrze.

Możesz pozostać przy swoim zdaniu - nikt Ci tego nie może zabronić. Jednak nie masz racji i tyle. Wierzysz w słowa, nie w to co widać, i czuć. Też kiedyś myślałem jaki jeden z drugim mistrzu jest dobry i spijałem słowa z ich ust. Kiedy zobaczyłem na własne oczy czym jest kung fu tradycyjne ( ludowe) przejrzałem na oczy. Autentycznego prawdziwego wartościowego kung fu tradycyjnego jest może 5 % z ogółu tak się zwających. "Gimnastykę" na potęgę jeśli chodzi o formy ( choć nie tylko w tym aspekcie) robi się nie tylko w stylach "szaolińskich" , ale i w Xingyiquan, Bagua zhang, ect, nie mówiąc o taji. Po prostu teraz jest na to moda i opłaca się tego uczyć.

Wielu ludzi, którzy mówią o stylach wewnętrznych, o esencji, itd są bardzo znani .... to faktycznie .... - mówią, a mało który ma faktycznie coś do powiedzenia.

Całkowicie zgadzam się z Dachengiem

Ja na początku uważałem że formy w xingyiquan są po prostu głupie i bezwartościowe, a nawet wręcz szkodliwe dla zdrowia. Potem musiałem przyznać że tak nie jest i ja robiłem się coraz mniejszy a moje mniemanie o formach coraz większe. Jeżeli ktoś by chciał z nich robić gimnastykę to jest idiotą bo sam sobie szkodzi, nie mówiąc już o stracie czasu. Moje zdanie jest takie że jeżeli u kogoś jest coś z wykonaniem formy nie tak, to znaczy że on robi błąd a nie że forma jest zła. Dacheng chce osiągać shenfa poprzez stanie, proszę bardzo, ale niech nie mówi że to metoda z klasycznego xingyi bo tak nie jest.

Zhao - nie widziałeś co robi Dacheng, to nie oceniaj, bo masz błędne informacje. Może sam zechce Ci wyjaśnić co i jak robią w Yiquanie. Co do "stania" w każdym wartościowym stylu tradycyjnym to jest i jest czymś ważnym - to tyle.

Zhao - jeszcze jedno - ćwiczysz tradycyjny Xinyiquan ? W jakiej odmianie i gdzie - jeśli to nie tajemnica ?

Zmieniony przez - Yang32 w dniu 2011-05-24 20:45:36

Oczywiście że nie mam zamiaru nikogo oceniać, ćwiczę tradycyjne xingyiquan, ale chciałbym uniknąć opowieści o sobie jeśli można.
Moja wypowiedź miała na celu tylko wyrażenie innego stosunku do form, które jakby były nieco deprecjonowane.

chodzi mi tylko czy w Polsce ćwiczysz to tradycyjne Xinyiquan - jaka odmiana jeśli nie tajemnica ?

Ech, powiedz coś człowieku pozytywnego o jakimś stylu...

To ja m.in. klasyczny xingyiquan próbuję rozreklamować, to ja wyjaśniam, jak jego eksperci rozumieją w nim relację forma-walka (w kontraście do błędnego rozumienia), a przychodzi ktoś, kto twierdzi, że xingyiquan ćwiczy, a nie potrafi zrozumieć o czym mówię, bierze to za krytykę, do tego wymyśla fantazje na temat Wang Xiangzhai'a, przypisuje mi jakieś dziwaczne "chęci osiągnięcia shenfa przez stanie" i protestuje przeciwko "nazywaniu tego metodą z klasycznego xingyi", jakby ktoś to tak nazywał, i w ogóle jakby ktoś chciał tak rozwijać shenfa. No, totalna paranoja.

Zhao, człowieku, zastanów się trochę.

ja do tego dodam jeszcze jedno - w Polsce nie ma ani jednej szoły tradycyjnego Xingyiquan - jest tylko jednen polak mający dużą wiedzę min o tym stylu, ale mieszka na stałe w Chinach.
W Polsce nie da się ćwiczyć tego stylu w wersji tradycyjnej - nie ma nikogo, kto by miał o tym blade pojecie, by mógł uczyć kogoś innego. Są jednie formy sportowe i standardyzowane Xingqiquaqn i Baguazhang ( nauczane przez chinczyka i chinki pod pozorem tradycyjnego stylu), ale to się ma tak do tradycji jak diskopolo do opery.
tyle mam do powiedzenia.