złamania trójkostkowe

ja również miałam złamanie trójkostkowe. bardzo podobny opis jak tutaj u wszystkich. wypadek miał miejsce 5lutego2011. zwyczajnie sie poslizgnelam. zawiezli mnie do szpitala, nastawianie, przeswietlenia i decyzja o operacji. 8 lutego byla operacja ze znieczuleniem w kregoslup. włożyli mi 6 srub i blache. naciecia rowniez po obu str kostki. musialam zaopatrzyc sie w buta ortopedycznego ( swietny wynalazek!!!) i 11 lutego wypisali mnie do domu. i tak sobie kwitłam 6 tygodni. na poczatku, przez pierwszy tydzien faktycznie odczuwalam bol gdy mialam przesc do toalety to noga tak okropnie dretwiala, mrowiła... nie wiem co to bylo. wystarczylo podniesc noge do gory i bylo ok. oprocz tego bol byl do zniesienia. w ciagu calego tego okresu gdy wrocilam do domu wzielam tylko jedna tebletke ketonalu. starałam sie wytrzymac. i po tyogodniu prawie w ogole nie odczuwalam bolu. potem jakby zupelnie znikl.chodzilam normlanie o kulach na uczelnie, staralam sie duzo lezec i odpoczywac. wiadomo, jadłam galaretki, piłam wapno itd. 28 marca wyjeli mi srobe z wiezozrostu i juz bylam bez buta.kazano mi chodzic o kulach z opieraniem chorej nogi jakbym imitowała chodzenie. po kilku dniach juz dosc mocno obciazałam noge. poszlam na zdjecie szwow po 10 dniach i lekarz byl w szoku jak dobrze chodze. ze nie było zadnego skrzywienia, ze nie kulałam. powiedzial ze mam w domu chodzic bez kul i przyzwyczajac sie do chodzenia bez nich, co dzien zwiekszac sobie dystanse. i tak sie stalo, ze po jakis3 tyg rzeczywiscie kule zabieralam ze soba tylko dla asekuracji i zaczelam w pelni obciazac noge. towarzyszylo temu takie lekkie uklucie. mialam wrazenie jakby ta noge nie byla w pelni moja. lekarze mowili mi ze rehabilitacji mi nie potrzeba. ze jedyna moja rehabilitacja jest chodzenie. po ostatnej wizycie u lekarza (26 kwietnia) stwierdzil on ze te kule mi bardziej przeszkadzaja niz pomagaja i mam je juz dokumentnie zostawic. troche wymusilam na nim skierowanie na rehabilitacje bo wydaje mi sie ze noga mi lekko idzie do srodka. wiadomo, widac roznice... jest wieksza od tej zdrowej itd ale mam nadzieje, ze to przez te blachy i sruby, ktore ponoc maja mi wyjac za rok. aktualnie chodze juz kompletnie bez kul. wszyscy sa w szoku, ze po takim urazie tak szybko wrocilam do normy choc wiadomo... nie takiej w 100%. a to minelo zaledwie miesiace. dzis ierwszy raz poczulam, ze nie czuje roznicy miedzy noga zdrowa a chora! fantastyczne uczucie:) mysle, ze jesli chodzi o powrot do zdrowia to duzo zalezy od nas samych. jak ktos chce to moze.wiadomo, pomogł mi tez mlody wiek ( mam 22 lata), ale mysle ze w duzej mieze to silna wola, usmiech i nie uzalanie sie nad soba tylko staranie sie robic to co poprzdnio:)mnie juz od 4 tygodni mama zagania do odkurzacza:P i odkurzam 2 pietra 2razy w tyg i zyje:) wszystkim tym co sa zalamani mowie- glow do gory!! naprawde- " dla chcacego nic trudnego":) pozdrawiam