NAGIETEK - anaboliczne ziółko...?

Trzeba przyznać, że wiedza kolegów imponująca. Ja tylu szczegółów nie znałem. Pomyślałem, że pytanie o możliwości naturalnego wpływu na anabolizm jest o tyleż trudne, że z tego co wiem, procesy/reakcje wydzielania wewnętrznego wciąż nie są poznane - podobnie jest nawet z psychologią, której niektórzy odmawiają nawet miana nauki, gdyż jej hipotez nie sposób zweryfikować naukowymi metodami. My chcielibyśmy jednoznacznych wniosków - najlepiej w gramach, procentach. I tu moje pytanie - czy i jakie zastosowanie mają pomiary wolnego testo we krwi? Dlaczego badacze, chcąc ustalić potencjał anaboliczny substancji kastrują szczury, szprycują je, potem kroją i ważą dźwigacze odbytu a nie zmierzą ilości testosteronu we krwi? Potem jeszcze ten problem z adekwatnością wyników dla organizmu ludzkiego. Dlaczego pomiar teścia przed/po w wieloosobowej grupie sportowców nie ma przekłada się na wniosek działa/nie działa?

Murban, odpowiem ci nieco później, bo teraz jestem mocno zajęty.

Pomiar wolnego testosteronu we krwi ma teoretycznie informować nas o potencjale anabolicznej aktywności tego hormonu.

Testosteron krąży bowiem w krwiobiegu, w postaci trzech puli - wolnej, związanej a albuminami i związanej z globulinami (SHBG). Teraz chodzi o to, że najprawdopodobniej anabolicznie na mięśnie działa tylko wolny testosteron. Związany z albuminami może być z nich uwalniany i też działać w muskułach. Natomiast uważa się, że związany z SHBG w ogólne nie działa na tkankę mięśniową, tylko na inne tkanki androgenozależne - np. na gruczoł krokowy.

Dlatego właśnie - im wyższy poziom wolnego testosteronu - tym wyższa teoretycznie jego aktywność anaboliczna.

Badacze kastrują szczury, aby pozbawić je endogennego źródła testosteronu. Teraz - wstrzykując jednej grupie testosteron, a drugiej - badany związek - mogą porównać aktywność badanego związku z aktywnością testosteronu. Nie ma potrzeby badać tutaj poziomu testosteronu...

Wzrost poziomu testosteronu, po padaniu jakiegoś środka, nie zawsze przekłada się na efekt w postaci poprawy zdolności wysiłkowych, np. poprawy wyników w bojach siłowych. Kilkuprocentowy wzrost poziomu testosteronu może nie mieć wymiernego znaczenia dla przebiegu procesów anabolicznych. Pamiętajmy bowiem, że np. przyjęcie najmniejszej, anabolicznie aktywnej dawki metanabolu - 10 mg/dzień - odpowiada wzrostowi poziomu testosteronu o jakieś 150 procent.