Ornityna

Ornityna – aminokwas endogenny nie budujący białek, pełniący kluczową rolę w cyklu mocznikowym (obok ornityny i argininy). Prekursorem ornityny w organizmie ludzkim jest arginina, z której w przebiegu cyklu mocznikowego wytwarzana jest ornityna i mocznik. Proces degradacji aminokwasów zachodzący w wątrobie rozpoczyna się usunięciem azotu (grupy alfa-aminowe przenoszone są na alfa-ketoglutaran i powstaje glutaminian, który następnie jest deaminowany do jonów amonowych). Z racji , iż amoniak jest silnie toksyczny, musi zostać zneutralizowany, łączy się więc z asparaginianem i powstaje argininobursztynianu, z którego następnie powstają: arginina i fumaran.
Z argininy natomiast powstaje mocznik i ornityna, która „wraca” do mitochondrium i cykl może przebiec od początku. Ornityna jest substratem dla enzymu katalizującego jeden
z etapów syntezy mocznika, jest także akceptorem karbamoilofosforanu w procesie syntezy cytruliny. Odpowiednia dostępność ornityny jest niezbędna dla prawidłowego przebiegu cyklu mocznikowego, sprawny przebieg wszystkich reakcji natomiast umożliwia eliminację ubocznego produktu metabolizmu aminokwasów, co nabiera dodatkowego znaczenia na dietach wysokobiałkowych. Ornityna bierze także udział w syntezie poliamin dzięki cz czemu wpływa regenerująco na wątrobę.
Ortnitynę można spotkać albo w formie preparatów zawierających asparaginian ornityny w postaci monopreparatuw będź w zestawieniu z innymi substancjami wspomagającymi funkcjonowanie wątroby. W suplementacji sportowej ornitynę dodaje się także do preparatów przedtreningowych, tzw. no-boosterów, ponieważ pozwala ona „oszczędzić” zawartą w nich argininę i zwiększyć jej wykorzystanie w procesie syntezy tlenku azotu.

Dawki zwyczajowo używane w suplementacji:
od 200 – 1500mg na dobę