jarzynek
Fernando Vargas ur. 7 grudnia 1977 w Oxnard, California.− amerykański bokser zawodowy meksykańskiego pochodzenia, były mistrz świata federacji IBF oraz WBA w wadze junior średniej.
W młodości trenował go Eduardo Garcia w popularnym La Colonia Youth Boxing Clube w Colonii sąsiadującej z Oxnard.
Kariera amatorska:
Fernando Vargas na ringu amatorskim stoczył 105 pojedynków, z czego tylko pięciokrotnie przegrał. Zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Atlancie, gdzie jednak opadł już w drugim pojedynku.
Fernando jest jedynym Meksykańsko- Amerykańskim bokserem ,oraz dwukrotnym mistrzem świata który zdobył brązowy medal na amatorskich mistrzostwach w boksie a w 1995 roku na turnieju Pan American Games ,które odbyły się w Mar del Plata w Argentynie. Był to turniej kwalifikacyjny do igrzysk olimpijskich które odbyły się 1996 roku w Atlancie. Niestety jego olimpijska przygoda nie trwała zbyt długo gdyż odpadł już w drugim pojedynku po kontrowersyjnej decyzji.
Rozczarowany ale niezłomny Vargas postanowił podpisać zawodowy kontrakt .
Planowo Fernando miał zadebiutować w listopadzie 1996 roku jednak podczas przygotować do swojej pierwszej zawodowej walki doznał złamania prawej dłoni.
Pragnący przejść na zawodowstwo Vargas poddał się terapii psychologicznej i w ciągu pięciu miesięcy był na tyle podbudowany był już gotów aby zadebiutować na zawodowym ringu.
Amatorskie osiągnięcia Fernando Vargasa to:
Wygranie młodzieżowej olimpiady Box-Offs, oraz młodzieżowego i międzynarodowego olimpijskiego turnieju młodzieżowego w 1993 roku.
Zdobycie złotego medalu na olimpijskim festiwalu w 1994 roku. Został wówczas najmłodszym bokserem który wygrał mistrzostwa seniorów.
W 1995 roku Vargas zdobył brązowy medal na turnieju Pan American Games Bronze.
Zakwalifikowanie się do drużyny olimpijskiej w 1996 roku.
Olimpijskie osiągnięcia Fernando to zwycięstwo nad Tengiz Meskhadze oraz porażka z Marianem Simionem 7 do 8. Tym samym zakończyła się jego przygoda w Atlancie.
Kariera zawodowa:
Jego profesjonalny debiut miał miejsce 25 Marca 1997 roku. Vargas zdewastował wówczas Jorge Moralesa po zaledwie 56 sekundach walki.
Natychmiast po tym zwycięstwie ogłoszono narodziny nowej gwiazdy.
Fernando niszczył kolejnych pięciu przeciwników boksując z nimi nie dłużej niż dwie rundy.
Vargas legitymował się bardzo imponującym rekordem , wszystkie 14 walk ,które wygrał kończyły się przed czasem.
Fernando wywalczył swój pierwszy pas mistrzowski w 1998 roku nokautując Yori Boy Campasa w siódmej rundzie, zdobył tym samym pas IBF w wadze półśredniej. Vargas konsekwentnie bronił mistrzowskiego pasa pokonując kolejno Howarda Clarkea, Raula Marqueza, Winky Wrighta, Ike Quarteya oraz Rossa Thompsona. Po udanych pięciu obronach przyszła walka po której Vargas doznał po raz pierwszy goryczy porażki.
2 grudnia 2000 stanął do unifikacyjnego pojedynku, a jego przeciwnikiem był również niepokonany mistrz federacji WBA Felix Trinidad. Vargas był dwukrotnie liczony w pierwszej rundzie oraz trzykrotnie w dwunastej, Trinidad był liczony w czwartej. Vargas ostatecznie przegrał pojedynek przez TKO w dwunastej rundzie, tracąc pas IBF. Do momentu zakończenia pojedynku Trinidad prowadził wyraźnie na punkty u wszystkich sędziów.
Po pierwszej sromotnej porażce ,której doznał z rąk Trinidada ,Fernando powrócił między liny po niespełna pięciu miesiącach tocząc kolejno dwa zwycięskie pojedynki w pierwszej walce z Wilfredo Riverą Vargas wylądował na deskach w drugiej rundzie ,jednak ostatecznie odwrócił losy pojedynku i zwyciężył przed czasem w 6 rundzie. Następnie bez większych problemów zastopował w 7 starciu Jose Floresa zdobywając przy tym wakujący pas WBA.
Niestety Fernano nie nacieszył się zbyt długo swoim pasem gdyż już w pierwszej obronie musiał uznać wyższość Oscara De La Hoyi.
Do walki doszło 14 września 2002 roku w Mandalay Bay. Pod koniec 10 rundy Oscar porządnie zranił Fernando a w następnej rundzie dokonał dzieła zniszczenia lokując na głowie Vargasa kolejne potężne ciosy. Fernando znalazł się na deskach po potężnym lewym haku Oscara i wydawało się ,że nie zdoła się już podnieść z maty ringu. Ku zdziwieniu, Fernando zdołał wstać jednak wyraźnie widać było ,że nie doszedł do siebie a cios który otrzymał zrobił na nim wielkie wrażenie.
Po wznowieniu walki przez arbitra ringowego Joe Corteza Oscar zrobił co do niego należało czyli dokończył dzieła zniszczenia i zasypał zamroczonego Vargasa gradem ciosów.
Sędzia przerwał walkę w 1.13 minucie 11 rundy ratując go tym samym przed ciężkimi deskami.
Ostatnia runda:
Podczas przymusowych badań po walce z De La Hoyą wykryto w organizmie Vargasa stanozolol czyli powszechnie znany Winstrol. Fernando w wywiadzie przyznał ,że przyjmował sterydy ale odbywało się to bez jego wiedzy. W pełni jednak akceptował decyzję komisji i przyznał ,że poniesie całą odpowiedzialność za stosowanie dopingu.
20 listopada 2002 roku Komisja Stanu Nevada ogłosiła karę dla Vargasa za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących. Fernando musiał zapłacić 100 tysięcy dolarów i został zawieszony na dziewięć miesięcy.
Mimo tej wpadki Fernando nadal pozostał znaną i popularną i lubianą osobistością w świecie pięściarskim, jego osoba ciągle cieszyła się wielkim zainteresowaniem fanów boksu.
Po zwycięskim nokaucie nad Fitzem Vanderpoolem 26 lipca 2003 roku Fernando wskoczył na liny w narożniku i krzycząc do swoich fanów ‘ Kocham was chłopaki’ . Fernando dbał o swoich fanów. Walka z Fitzem była pierwszym powrotnym pojedynkiem, który stoczył Vargas po laniu jakie dostał z rąk De La Hoyi.
Vargas kontynuował swoją zwycięską passę, w swoim powrocie, 12 grudnia 2003 roku wygrał przez nokaut w siódmej rundzie z Tony Marshall.
Podczas walki z Marshallem Vargas uszkodził sobie dysk w dolnej części pleców, po badaniach lekarskich lekarz zalecił Fernado aby ten poddał się operacji chirurgicznej, jednak Vargas nie zdecydował się na to i poddał się samodzielnej rehabilitacji bez ingerencji chirurgicznej.
Ta decyzja spowodowała ,że Fernando spędził prawie dwa lata w bezczynności, jednak 26 Marca 2005 roku powrócił do boksu i wygrał swój pojedynek pokonując jednogłośnie na punkty Raymonda Jovala.
20 sierpnia 2005 roku stanął w ringu naprzeciwko legendarnego Hiszpańskiego pięściarza i byłego mistrza świata kategorii półśredniej Javiera Castillejo. Javier zdobył pas WBC w kategorii półśredniej pokonując w 1999 roku przez jednogłośną decyzję sędziów Keitha Mullingsa. Oprócz tego Javier był również mistrzem Hiszpanii oraz posiadaczem pasa EBU również kategorii półśredniej.
Jako ciekawostkę można również przyjrzeć się rekordowi Javiera Castillejo.
62 zwycięstwa (48 przez KO) 8 porażek ( 2 przez KO) 1 remis.
Vargas posadził na deskach Castillejo w trzeciej rudzie ,jednak doznał złamania prawej dłoni i nie udało mu się zwyciężyć przed czasem. Mimo tego wygrał pewnie i jednogłośnie walkę na całym 10cio rundowym dystansie. Wszyscy sędzia punktowali: 97-92, 98-92, 97-92 na korzyść Fernando Vargasa.
25 Lutego 2006 roku Vargas po raz kolejny otrzymał szanse powrotu na szczyty pięściarskiego świata.
Tym razem jego rywalem był doskonale znany Sugar Shane Mosley.
Walka była zacięta i wyrównana jednak po upływie kilku rund lewe oko Vargasa zaczęło puchnąć po 7 rundzie oko wyglądało tragicznie, Fernando nic nie widział przez olbrzymiego guza ,który po każdym mocnym ciosie Shanea ciągle rósł. W dziesiątej odsłonie doświadczony sędzia ringowy Joe Cortez zdecydował się przerwać pojedynek po tym jak kolejne mocne ciosy Sugara lądowały na potężnym już guzie Vargasa. Fernando nie krył rozczarowania przerwanym pojedynkiem ale opuchnięte lewe oko wyglądało na tyle tragicznie ,że decyzja podjęta przez Corteza wydawała się w pełni właściwa.
Ostatecznie Mosley wygrał przez TKO. Przewodniczący komisji lekarskiej stanu Nevada złożył wyjaśnienia dotyczące przerwania walki. Uważał iż Vargas nie był w stanie bronić się przed ciosami z prawej ręki Mosleya jakie konsekwentnie dochodziły do olbrzymiego opuchnięcia na lewej stronie twarzy Fernando. Do momentu przerwania walki dwaj sędziowie punktowali zwycięstwo Mosleya 86 do 85 natomiast trzeci sędzia punktował wygraną Vargasa 86 do 85.
Portal Fightnews.com również poddał pojedynek punktowaniu i zgodnie z dwoma sędziami punktowymi przychylali się do punktacji 86 do 85 dla Mosleya.
Podczas konferencji prasowej ,która odbyła się po walce Vargas miał żal do lekarzy i sędziego ringowego o przerwanie pojedynku i domagał się walki rewanżowej z Mosleyem gdyż uważał ,że to zwycięstwo Sugara nie było przekonywujące ze względu na okoliczności przerwania pojedynku.
Znany ekspert bokserski ze stacji telewizyjnej ESPN Dan Rafael napisał iż Vargas przegrał zasłużenie gdyż olbrzymi guz który powstał na jego głowie nie był wynikiem zderzenia głowami czy też faulu tylko czystymi ciosami Mosleya.
15 lipca 2006 roku doszło do oczekiwanego rewanżu pomiędzy Vargasem a Mosleyem.
W drugim starciu przeważał już tylko Shane ,który konsekwentnie lokował potężne ciosy na głowie Fernando Vargasa. Ostateczny cios padł w 6 rundzie kiedy to Shane wystrzelił pięknym i bitym z całej siły lewym sierpem. Cios trafił prosto w szczękę Vargasa ,który padł jak rażony prądem na matę ringu. Po chwili próbował wstać jednak cios ,który otrzymał zrobił swoje i zamroczony Fernando nie mógł utrzymać równowagi. Udało mu się wstać przed wyliczeniem go do dziesięciu jednak po wznowieniu walki Mosley nie odpuścił okazji i zasypał mocno zamroczonego Vargasa lawiną ciosów.
Kenny Bayless ,który był ringowym tej nocy nie miał wyjścia i zatrzymał walkę chroniąc tym samym Fernando przed nokautem.
Niżej link do skrótów walk Vargasa z Mosleyem I , II :
Vargas wydawał się być u kresu swojej bokserskiej kariery, wielu nie wierzyło w jego kolejny powrót na ring.
Jednak wiadomość jaka obiegła bokserski świat donosiła ,że nie kto inny jak Ricardo Mayorgą będzie kolejnym rywalem Fernando Vargasa.
Początkowo panowie mieli się zmierzyć 8 września 2007 roku a stawką pojedynku był wakujący pas WBC WBC Continental Americas w wadze super średniej ( do 76,204 kg) jednak pojedynek musiał zostać przesunięty ze względu na to iż wykryto u Vargasa anemię ,której najprawdopodobniej nabawił się podczas zrzucania sporej nadwagi przygotowując się do pojedynku. Vargas na konferencji przed walką wyznał ,że walka z Mayorgą będzie ostatnią w jego karierze bez względu na wynik.
Obaj panowie zarówno Fernando jak i Ricardo nigdy nie należeli do grona grzecznych chłopców. Fernando już na początku obiecał ,że nie będzie tolerował podobnego zachowania jakie miało miejsce przed walką Mayorgi z De La Hoyą.
Już podczas pierwszej konferencji wszyscy mogli zobaczyć ,że Mayorga nie bardzo wziął sobie do serca ostrzeżenie Vargasa. Kiedy przemawiał do zgromadzonych dziennikarzy nagle obrócił się w stronę Fernando i gwałtownie zaatakował go uderzając go w twarz. Fernando nie pozostał mu dłużny i już po chwili mogliśmy obserwować niezłą szamotaninę nie tylko między dwoma pięściarzami ale również między dwoma obozami pięściarzy ,którzy chcieli rozdzielić rozszalałych z wściekłości pięściarzy.
Na konferencji nie brakowało mocnych słów, panowie raz po raz rzucali w swoim kierunku niewybredne inwektywy.
Niżej możemy obejrzeć dobrze show które obaj odgrywali przed pojedynkiem:
Ostatecznie do ich pojedynku doszło 23 listopada 2007 roku. Zaskakujące było to ,że dzień przed walką na ważeniu Vargas prezentował sportową i raczej estetyczną sylwetkę ale w dniu walki wyglądał na znacznie cięższego i zalanego pięściarza.
Przebieg walki był raczej jednostronny a sama walka nie była porywającym spektaklem w przeciwieństwie do konferencji prasowych na których nie brakowało emocji.
Fernando padał na deski w 1 oraz w 11 rundzie. Wszyscy sędziowie nie mieli wątpliwości co do zwycięzcy tego pojedynku. Karty punktowe wskazywały kolejno: 113-113, 114-112, oraz 115-111 dla Mayorgi.
Na zorganizowanej konferencji po walce Ricardo Mayorga przepraszał Fernando jak również jego rodzinę za obelgi i zachowania jakie towarzyszyły im przed pojedynkiem.
Była to ostatnia 31 walka w karierze młodego bo 30 letniego pięściarza.
Vargas miał wrócić na bokserski ring 16 kwietnia 2011 roku a jego rywalem miał być Henry Buchanan jednak ostatecznie walka nie doszła do skutku z niewiadomych przyczyn.
Fernando Ferocious Vargas był kreowany na złote dziecko boksu jednakże jego losy potoczyły się inaczej niż wielu przewidywało.
Vargas był młodym lecz niezwykle porozbijanym i wypalonym pięściarzem ,wojny z Trinidadem, De La Hoyą i Mosleyem zrobiły swoje poza tym był trapiony kontuzjami i problemami z wagą.
Jego ringowymi pseudonimami były "Ferocious", "El Feroz" oraz "The Aztec Warrior".
Poza ringiem Vargas jest bardzo dobrym przyjacielem Julio Césara Cháveza.
Legendarny Chavez towarzyszył także w drodze na ring Vargasowi podczas walk El Feroz z De La Hoyą oraz Trinidadem.
Źródło: Wikipedia oraz własne obserwacje.
Zmieniony przez - jarzynek w dniu 2012-03-15 15:45:30
"I try to catch him right on the tip of the nose, because I try to push the bone into the brain." (M.Tyson)
Krzysztof Piekarz
bokser7393
Cezi1987
rodaro
